Buikpijn bij volwassenen jonger dan 40 jaar

Bij volwassenen jonger dan veertig jaar wijst acuut ontstane buikpijn meestal op een ernstige ziekte. De appensicitis ( blinde darm ontsteking komt het meest voor). Hieronder beschrijf ik een aantal ernstige aandoeningen die gepaard gaan met acuut ontstane buikpijn.

Perforatie van een zweer in de maag of twaalfvingerige darm

Vanaf vijfentwintig jaar komt een zweer in de maag of twaalfvingerige darm in toenemende mate voor. Deze kan soms breken en dan loopt het maagsap de vrije buikholte in. Medicijnen zoals pijnstillers ( bv Ibuprufen), bloedverdunners en corticosteroïden kunnen hierbij een rol spelen.

In de helft van de gevallen kan een perforatie kan optreden zonder dat er vooraf klachten zijn van een zweer. Als een zweer knapt heb je plotseling hele hevige en aanhoudende pijn in de bovenbuik. Het maagzuur en de pijn verspreiden zich over de hele buik. Hoe meer er bewogen wordt, hoe meer pijn er is. Patiënten die een perforatie hebben willen dus het liefst zo stil mogelijk liggen. De buik voelt keihard aan, beweegt niet meer en is ingetrokken. Patiënten zijn vaak erg angstig, ziek en zien er bleek uit. Mensen met een perforatie moeten snel doorverwezen worden naar het ziekenhuis waar hij meestal geopereerd zal worden.

Darmafsluiting door een streng of verkleving.

Als je het verleden ooit een buikoperatie hebt gehad loop je kans op stengen en verklevingen die als kabels door de buikholte lopen. Soms kan zo'n streng strak over een stuk darm komen te zitten, dit kan een afsluiting van de darm veroorzaken.
Het geeft aanvallen van hevig krammende pijn in de buik. Mensen die hier last van hebben, hebben ook bewegingsdrang. Ze lijken te moeten bewegen om de pijn een beetje dragelijk te maken. De buik begint op te zetten, en er komen geen windjes of ontlasting meer. Vaak moet de patiënt ook braken. Iemand met een darmafsluiting moet verwezen worden naar het ziekenhuis.

Acute buikpijn bij vrouwen jonger dan veertig jaar.

Soms kan een eisprong een heftige onderbuikpijn veroorzaken bij vrouwen. Ook een ontsteking van de vrouwelijke geslachtsorganen (PID= pelvic inflammatory disease) kan een toenemende onderbuikpijn veroorzaken. Vaak is er dan koorts en voelt de patiënt zich erg ziek. Er is een sterke vaginale afscheiding. Het kan voorkomen na een bevalling, miskraam, ingreep aan de baarmoemder of bij seksueel overdraagbare aandoeningen. De huisarts kan meestal zelf een diagnose stellen door inwendig onderzoek. De behandeling gebeurt meestal thuis met antibiotica.

Acute buikpijn bij zwangere vrouwen.

In de eerste helft van de zwangerschap kan een buiten baarmoederlijke zwangerschap ernstige buikpijn veroorzaken. De buikpijn is ernstig en aan één kant van de buik. Als dit vermoedt wordt moet de vrouw verwezen worden naar een gyneacoloog.

In de tweede helft van de zwangerschap kan een loslating van de moederkoek ook een plotselinge hevige onderbuikpijn geven die niet meer verdwijnt. De buik is keihard en de baby is in levensgevaar. Ook hierbij moet de vrouw met spoed ingestuurd worden.

Bovenbuikpijn in de tweede helft van de zwangerschap kan wijzen op het HELPP- syndroom. Het HELPP-syndroom is een complicatie van een hoge bloeddruk en eiwitverlies met de urine in de zwangerschap. Het begint vaak met pijn en een branderig gevoel in de bovenbuik,het voelt alsof er een riem strak aangetrokken is. Dit gevoel komt omdat de lever opzet. Ook kan er misselijkheid, braken en hoofdpijn optreden. Een zwangere met deze klachten moet snel gezien worden door een huisarts.Als bij bloedonderzoek ook nog blijkt dat de rode bloedcellen afgebroken worden, de bloedplaatjes zijn verminderd en er tekenen zijn van levercelbeschadiging moet de zwangere vrouw direkt ingestuurd worden naar een gyneacoloog.