Een buitenbaarmoederlijke zwangerschap (EUG)

Een buitenbaarmoederlijke zwangerschap, ook wel EUG genoemd. Eén op de honderd zwangerschap is een buitenbaarmoederlijke zwangerschap. Bij deze zwangerschap bevind de bevruchte eicel zich buiten de baarmoeder. Vaak is dit in de eileider. Echter een buitenbaarmoederlijke zwangerschap kan zich ook bevinden in de buikholte, eierstok of baarmoederhals. Deze zwangerschap zal niet resulteren in een voldragen zwangerschap, aangezien een buitenbaarmoederlijke zwangerschap vaak niet langer dan 3 maanden stand houdt.

Oorzaken van een buitenbaarmoederlijke zwangerschap

Er zijn verschillende oorzaken die de kans op een buitenbaarmoederlijke zwangerschap vergroten. De kans op een buitenbaarmoederlijke zwangerschap is groter wanneer er een beschadiging is van de eileiders. Dit kan door de volgende oorzaken:

• Een ontsteking in de onderbuik
• Een spiraaltje
• De SOA Chlamydia
• Een aangeboren afwijking in de eileiders
• Vleesbomen
• Het krijgen van een kind op latere leeftijd

Symptomen van een buitenbaarmoederlijke zwangerschap

In het begin zal een buitenbaarmoederlijke zich hetzelfde ontwikkelen als een normale zwangerschap. De zwangerschapstest zal positief zijn, en er zullen zwangerschapssymptomen optreden. Echter na een tijdje, wanneer precies is erg verschillend, zullen zich klachten voordoen. Dit kan een aantal dagen na de bevruchting, maar ook pas weken later zijn. Wanneer de klachten zich precies voor zullen doen, is erg afhankelijk van waar het vruchtje zich heeft genesteld. Wanneer het bijvoorbeeld in een smal gedeelte van de eileider zit, zal er al heel snel pijn ontstaan, doordat het zich oprekt. In de meeste gevallen doen de symptomen van een buitenbaarmoederlijke zwangerschap zich voor in de zesde tot de tiende zwangerschapsweek.

Waar de buitenbaarmoederlijke zwangerschap zich ook bevind, vroeg of laat zal het erg veel pijn gaan doen. Omdat deze gedeelten van ons lichaam er niet op gebouwd zijn om een zwangerschap te dragen. De pijn die dit met zich meebrengt, zal vaak aan één zijde van de buik zijn. dit is zo omdat het vruchtje zich in plaats van in het midden (de baarmoeder), links of rechts heeft genesteld. Deze pijn gaat gepaard met vaginaal bloedverlies, duizeligheid en misselijkheid. Opvallend is dat er ook vaak pijn aan de schouder aanwezig is bij een buitenbaarmoederlijke zwangerschap.

Het is belangrijk om deze symptomen tijdig te herkennen. Wanneer je te laat bent, kan dit namelijk ernstige complicaties met zich meebrengen. Wanneer een buitenbaarmoederlijke zwangerschap zich te ver ontwikkeld, kan er namelijk een acute bloeding ontstaan in de buikholte doordat de eileider barst. Deze bloeding is levensbedreigend, en kan na een uur al fataal zijn. De symptomen hiervan zijn een hevige pijn, dalende bloeddruk, bleek zien, snelle hartslag. Wanneer dit optreed zal er direct een spoedoperatie moeten plaatsvinden.

Behandeling

Er zijn 4 verschillende behandelmethoden bij een buitenbaarmoederlijke zwangerschap.

Afwachtende behandelmethode

wanneer er weinig klachten optreden is het mogelijk om af te wachten. Voorwaarden hiervoor zijn dat er geen hartactie meer is bij de foetus, en dan deze kleiner is dan 4 centimeter op de echo. Verder moet de HCG waarde in het bloed uit zichzelf dalen.

Methotrexaat injecties

Deze injecties zullen het vruchtje afbreken, waardoor deze snel via de baarmoedermond naar buiten komt. Een voordeel van deze injecties is dat het geen nadelige gevolgen heeft voor de vruchtbaarheid van de vrouw. Methotrexaat mag alleen worden gebruikt indien het vruchtje geen hartactie vertoont, er nog geen bloedingen zijn opgetreden en de eileider niet is gescheurd. Na een behandeling met Methotrexaat mag de vrouw 3 tot 6 maanden niet zwanger worden. Wanneer dit wel gebeurt kan dit nadelige gevolgen hebben voor het nieuwe vruchtje.

Laparoscopie

Een laparoscopie is een kijkoperatie om te bepalen of het inderdaad om een buitenbaarmoederlijke zwangerschap gaat. Wanneer blijkt dat dit het geval is, zal de buitenbaarmoederlijke zwangerschap chirurgisch worden verwijderd. Dit wordt gedaan door een gynaecoloog. Deze kan er voor kiezen om de eileider te sparen, of om deze in zijn geheel te verwijderen. Dit wordt uiteraard in overleg met de vrouw bepaald.

Laparoscopie wordt toegepast indien er sprake is van hartactie, en signalen zijn van buikprikkeling en wanneer het vruchtje groter is dan 4 centimeter.

Laparotomie

Een Laparotomie wordt toegepast wanneer er sprake is van spoed! Bij deze methode wordt er een snee gemaakt in de onderbuik van de vrouw, om zo de buitenbaarmoederlijke zwangerschap te verwijderen. Tijdens de operatie zal goed worden bekeken wat de conditie is van de eileider. Aan de hand hiervan zal de gynaecoloog bepalen of het vruchtje uit de eileider wordt gehaald, of dat er zelfs een gedeelte van de eileider verwijderd wordt.