Vlekken op de lever: oorzaken van vlekken op de lever
Door echografie kunnen mogelijke afwijkingen in de vorm van 'vlekken op de lever' zichtbaar worden. Echografie is een onderzoek waarbij geluidsgolven met een hoge frequentie vanuit een sonde op bijvoorbeeld organen in de buikholte, waaronder de lever, kunnen worden gericht. Deze geluidsgolven worden teruggekaatst, opgevangen en in beeld omgezet op een monitor of scherm. De persoon die de echo uitvoert, kan deze beelden beoordelen en interpreteren. Mogelijk dat er een vlekje op de lever wordt geconstateerd. Dan kan aanvullend onderzoek nodig zijn om tot een goede diagnose te komen.
Wat betekent vlekken op de lever?

CT-scan /
Bron: IStock.com/Pavel LosevskyVlekken op de lever
Beeldvormingsonderzoek
Medische beeldvorming van de
lever betreft onderzoek, waar een beeld (plaatje) van dit inwendige orgaan wordt gemaakt. Dit wordt ook wel beeldvormend onderzoek genoemd. Dit soort onderzoek is een belangrijk hulpmiddel bij het stellen van een juiste diagnose. De volgende beeldvormende onderzoeken worden vaak gedaan:
- echografie;
- CT-scan; en
- MRI.
Onderzoeken
Echografie is een techniek die gebruik maakt van geluidsgolven die zich niet hoorbaar door het lichaam verplaatsen en op grensvlakken tussen zachte en hardere structuren een weerkaatsing (echo) geven. Hierdoor worden organen en/of weefsels zichtbaar gemaakt op een beeldscherm. Tijdens het onderzoek —wat geen pijn doet en niet belastend is— lig je op een onderzoektafel. Op de huid wordt een gel aangebracht, waar een klein apparaat overheen wordt bewogen dat geluidsgolven uitzendt. Deze teruggekaatste golven vormen op een beeldscherm of monitor een beeld en deze kunnen op foto's worden vastgelegd. Op een echo behoort de lever er egaal grijs van kleur uit te zien. Met een echografie ziet de arts of er afwijkingen zijn in je lever. Een vlek of meerdere vlekken op de lever wijst op een afwijking. Aanvullend beeldvormend onderzoek,
bloedonderzoek en/of een leverpunctie of leverbiopsie kan nodig zij om tot een goede diagnose te komen. Hieronder worden enkele mogelijke oorzaken besproken.

Bloedafname /
Bron: Istock.com/anna1311Hemangioom (bloedvatgezwel)
Een
leverhemangioom is een goedaardig bloedvatgezwel in de lever, variërend in grootte van enkele millimeters tot meer dan tien centimeter doorsnede. Deze goedaardige levertumoren komen zeer vaak voor, naar schatting bij 1 tot 4 op de 100 mensen. De tumoren komen vaker voor bij vrouwen dan bij mannen en ze kunnen zich op elke leeftijd presenteren. Vaak wordt de afwijking per toeval ontdekt, bijvoorbeeld wanneer er een echo van je buik wordt gemaakt in verband met andere klachten. Het is niet precies duidelijk hoe een leverhemangioom ontstaat. De meeste hemangiomen veroorzaken geen klachten. Kleine tumoren blijven vaak stabiel en symptoomloos. Slechts een klein deel van de mensen met een hemangioom kan klachten krijgen van pijn, druk of massagevoel in de
rechterbovenbuik. Een leverhemangioom hoeft niet behandeld te worden, tenzij je last hebt van (ernstige) klachten.

Vermoeidheid /
Bron: Istock.com/BartekSzewczykLeveradenoom
Een
leveradenoom is een weinig voorkomende goedaardige levertumor. Er wordt een relatie met het het gebruik van de
anticonceptiepil vermoed. Leveradenomen ontstaan uit de abnormale groei van levercellen. Het is een goedaardige tumor in de lever, die sporadisch kunnen ontaarden in een kwaadaardige tumor. Leveradenomen zijn normaal gesproken duidelijk begrensd en kunnen variëren in grootte van 1 centimeter tot meer dan 20 centimeter. Een leveradenoom hoeft geen klachten te veroorzaken. Op een gegeven ogenblik krijgen veel mensen met een leveradenoom last van (vage)
buikpijn in de rechterbovenbuik. Dit kan gepaard gaan met
vermoeidheid en een drukkend gevoel in de rechterbovenbuik als gevolg van een
vergrote lever.
Levergarnuloom
Een levergranuloom is een soort ontstekingsreactie c.q. een abnormale ophoping van ontstekingscellen die verschillende oorzaken kan hebben. Voorbeelden hiervan zijn sarcoïdose (een ziekte waarbij spontaan ontstekingen ontstaan in verschillende organen van het lichaam), schimmelinfecties,
tuberculose, lymfomen, bepaalde virale infecties (bijvoorbeeld
hepatitis C) en auto-immuunziekten zoals primaire biliaire cirrose (een chronische ontsteking van de galkanaaltjes en galwegen in de lever). Er bestaan ook door medicijnen veroorzaakte granulomen in de lever. Dit gaat overigens meestal gepaard met granulomen in andere weefsels. Levergranulomen zijn gewoonlijk symptoomloos.
Levercyste
Een
levercyste duidt op een met vocht gevulde holte in je lever. Een levercyste varieert in grootte van enkele millimeters tot meerdere centimeters. In Nederland wordt ieder jaar bij 2-5% van de bevolking een eenvoudige levercyste vastgesteld, vaak bij toeval. Vermoedelijk ontstaat een cyste doordat een galweg geen aansluiting maakt met de rest van het systeem. Hierdoor kan zich vocht ophopen. Wanneer een levercyste niet gepaard gaat met klachten, is behandeling niet nodig.

Levercirrose /
Bron: Alila Medical Media/Shutterstock.comLeverkanker
Leverkanker kan primair zijn en dus ontstaan in de lever zelf, maar
leverkanker kan ook secundair zijn, het gevolg van
uitzaaiingen van kanker uit andere delen van het lichaam. Deze uitzaaiingen (metastasen) zijn veelal afkomstig uit de longen, borst of delen van het spijsverteringskanaal. In de beginfase van (primaire) leverkanker zijn vaak niet veel symptomen merkbaar. Naarmate de kanker zich verder ontwikkelt kun je last krijgen van
verlies van eetlust en gewichtsverlies, koorts,
geelzucht, klachten rechtsboven in de buik en abnormale zwellingen door vochtophopingen. Leveraandoeningen als chronische leverinfecties (zoals virale
hepatitis B of C) en
levercirrose vergroten de kans op leverkanker. Mannen worden vaker getroffen dan vrouwen, de reden hiervoor is niet bekend. Leverkanker komt het meest voor bij mensen ouder dan 60 jaar.
Focale steatose
Vlekken op de lever kunnen een enkele keer ook wijzen op focale steatose, waarbij één of enkele gebieden lokaal vervetting tonen.
Leververvetting wordt ook wel steatose genoemd. Dat slechts één of enkele gebieden lokaal vervetting tonen, komt niet vaak voor. Normaal gesproken is de verhoogde stapeling van vet in de lever homogeen (gelijkelijk) verdeeld, maar alhoewel ook inhomogene verdeling vaak voorkomt. Doch één of enkele gebiedjes die vervet zijn, is een zeldzaamheid.
Lees verder