Leververvetting: symptomen, oorzaak en behandeling

Leververvetting duidt op een ophoping van vet in de lever. Leververvetting geeft vaak geen klachten, maar als de ziekte voortschrijdt kunnen klachten ontstaan als jeuk, algehele malaise, moeheid, etc. De lever ligt rechtsboven in de buik en speelt onder meer een rol bij de vetstofwisseling in het lichaam. Wanneer dit proces verstoord raakt, kan de uitscheiding van vet vertraagd worden waardoor zich vet kan gaan ophopen in de levercellen. Deze stapeling van vet in de levercellen wordt 'leververvetting' genoemd. Leververvetting of steatose is de meest voorkomende aandoening aan de lever en het wordt steeds vaker gezien als gevolg van de veranderingen in onze voeding en (ongezonde) leefgewoonten. Het is belangrijk om een gezonde leefstijl te hanteren en de risicofactoren van leververvetting aan te pakken, zodat de lever zich weer (gedeeltelijk) kan herstellen. De prognose is gunstig als de risicofactoren worden weggenomen.

• Wat is leververvetting?
• Het verhaal van Jan
• Ophoping van vet in de levercellen
• NAFLD en NASH
• FAQ leververvetting: Alles wat je (stiekem) wilde weten over die vettige lever
• Epidemiologie
• Pathofysiologie en ontstaansmechanisme van leververvetting
• Vetophoping in de lever
• Insulineresistentie
• Vrije vetzuren en lipotoxiciteit
• Ontsteking en oxidatieve stress
• Mitochondriale dysfunctie
• Genetische en epigenetische factoren
• Alcoholische leververvetting
• Leververvetting: oorzaken en risicofactoren
• Overgewicht
• Insulineresistentie
• Metabool syndroom
• Overmatig alcoholgebruik
• Overmatige suikerinname
• Snel gewichtsverlies
• Genetische aanleg
• Onderliggende medische aandoeningen
• Overige oorzaken
• Leververvetting en voeding
• Verzadigde vetten en fruitsuiker
• Vitamine D-tekort
• Alcohol
• Omega-3 vetzuren
• Koolhydraatarm dieet
• Symptomen leververvetting
• Geen of milde klachten
• Ernstige leverproblemen
• Onderzoek en diagnose
• Behandeling leververvetting
• Praktische tips en zelfzorg bij een vervette lever
• Eet meer choline-rijke voeding – je lever sméékt erom
• Stap over op berberine-supplementen – de natuurlijke ‘insulinebooster’
• Drink dagelijks koffie (zonder suiker of melk!) – je lever houdt ervan
• Vermijd fructose en bewerkte suikers – je lever wordt er lui van
• Gebruik kaneel als natuurlijke bloedsuikerregelaar – zoet zonder spijt
• Kies voor omega-3 vetzuren – vet tegen vet klinkt gek, maar werkt
• Eet meer gefermenteerde voeding – jouw darmbacteriën hebben een missie
• Beperk nachtrust onder de 5 uur en zorg voor een vast slaapritme – je lever werkt ‘s nachts keihard
• Gebruik specerijen zoals kurkuma en zwarte peper – jouw lever houdt van pit
• Doe aan krachttraining naast cardio – spieren helpen je lever
• Zorg dat je altijd voldoende eiwitten eet – je lever heeft bouwstenen nodig
• Raadpleeg tijdig je huisarts – negeer signalen niet
• Vooruitzichten van leververvetting
• Complicaties
• Preventie
• Misvattingen over leververvetting: fabels, feiten en frappante waarheden
• Leververvetting krijg je alleen als je te veel alcohol drinkt
• Je voelt het meteen als je leververvetting hebt
• Als je lever eenmaal vervet is, dan blijf je ermee zitten
• Een beetje vruchtensap is gezond voor je lever
• Je kunt je lever ‘detoxen’ met sapjes en pillen
• Dunne mensen kunnen geen leververvetting krijgen
• Je lever is kapot als je bloedwaarden verhoogd zijn
• Leververvetting komt alleen voor bij oudere mensen
• Leververvetting is onomkeerbaar, dus als je het hebt, ben je de klos
• Een glas rode wijn per dag is goed voor je lever
• Als je gezond eet, hoef je je geen zorgen te maken over je lever
• Supplementen kunnen je leververvetting oplossen

Wat is leververvetting?

Het verhaal van Jan

In een klein Nederlands dorpje woonde Jan, een levensgenieter in hart en nieren. Jan hield van goed eten, met name van alles dat in de pan spetterde en borrelde in boter. Maar naarmate de jaren verstreken, begon Jan zich steeds futlozer te voelen. Hij negeerde het tot hij, tijdens een routinebezoek bij zijn huisarts, hoorde dat hij last had van leververvetting. Het werd tijd voor verandering. Met zijn typerende droge humor zei Jan dat hij zijn lever maar moest laten 'afslanken'. Hij verruilde de frieten voor frisse salades en maakte na het eten wandelingen langs de weilanden. Langzaam maar zeker kwam de glans weer terug in zijn ogen, en met een knipoog zei hij vaak: “Mijn lever is tegenwoordig fitter dan ikzelf ooit ben geweest."

Ophoping van vet in de levercellen

Leververvetting wijst op een overmatige ophoping van vet in de levercellen. Het is een omkeerbaar proces, wat inhoudt dat de vetstapeling verdwijnt zodra je de onderliggende oorzaak wegneemt. Als de oorzaak niet wordt aangepakt, zal de vetstapeling zich uitbreiden. Bij grofweg 20 procent van alle mensen bij wie de leververvetting langdurig aanwezig is, leidt leververvetting tot leverontsteking (hepatitis), wat op den duur kan overgaan in levercirrose waarbij levercellen vervangen worden door littekenweefsel (bindweefsel). Levercirrose is een ernstige ziekte die onomkeerbaar is en waarbij allerlei complicaties kunnen ontstaan.

NAFLD en NASH

Leververvetting die niet is veroorzaakt door alcohol wordt niet-alcoholische leververvetting of Non Alcoholic Fatty Liver Disease (NAFLD) genoemd. Als mensen met NAFLD een leverontsteking krijgen, dan wordt dat Non Alcoholic Steato-Hepatitis (NASH) genoemd.

FAQ leververvetting: Alles wat je (stiekem) wilde weten over die vettige lever

Je lever is een echte doorzetter. Dag in, dag uit filtert ‘ie gifstoffen, regelt je stofwisseling en zorgt ervoor dat je lichaam blijft draaien als een geoliede machine. Maar gooi je er te veel vet, suikers of alcohol in, dan kan zelfs je lever er genoeg van krijgen. Het resultaat? Leververvetting! Dit klinkt misschien als een onschuldige term, maar onderschat het niet: als je het negeert, kan het op de lange termijn serieuze problemen opleveren. Gelukkig kun je er vaak nog op tijd wat aan doen—mits je weet waar je op moet letten.

Misschien heb je zelf leververvetting, of ken je iemand die ermee te maken heeft. Misschien vraag je je af of die paar extra kilo’s op de weegschaal of je wekelijkse wijntje een rol spelen. Of misschien hoorde je de term ergens en dacht je: huh, moet ik me hier zorgen over maken? Hoe dan ook, je bent hier om antwoorden te krijgen, en die ga je krijgen! Geen droge medische praat, maar gewoon duidelijke, no-nonsense info over wat je lever nodig heeft (en wat ‘ie liever niet ziet).

In deze FAQ nemen we je mee langs de meest gestelde vragen over leververvetting. Van de basics—wat is het en hoe ontstaat het?—tot de diepere vragen: kan het pijn doen, gaat het vanzelf weg, en hoe krijg je die lever weer blij? Verwacht eerlijke antwoorden, soms een tikkie direct, maar altijd met een positieve insteek. Want ja, leververvetting kan serieus zijn, maar nee, het is geen doodvonnis.

Dus, of je nu op zoek bent naar een snelle check, praktische tips of gewoon wat geruststelling—hier ben je aan het juiste adres. Scroll door de vragen, klik op wat je interesseert, en ontdek hoe je jouw lever weer de liefde kunt geven die ‘ie verdient. Want laten we eerlijk zijn: die heeft al genoeg te verduren gehad!

Epidemiologie

Leververvetting, ook bekend als steatose, komt wereldwijd steeds vaker voor en vormt een belangrijke zorg voor de volksgezondheid. Het vóórkomen van leververvetting varieert afhankelijk van factoren zoals geslacht, leeftijd, klimaat, voeding, leefstijl en genetica. Hieronder wordt een gedetailleerde blik geworpen op de epidemiologie van leververvetting, met specifieke aandacht voor verschillen tussen Nederland, de Nederlandse overzeese gebiedsdelen, België, en de rest van de wereld.

Geslachts- en leeftijdsverschillen
Leververvetting komt vaker voor bij volwassenen dan bij kinderen, hoewel het aantal kinderen dat ermee te maken krijgt in toenemende mate toeneemt. In Nederland is het voorkomen van leververvetting onder volwassenen ongeveer 25%, terwijl dit percentage bij kinderen rond de 3-10% ligt, afhankelijk van de mate van obesitas. Bij mannen wordt leververvetting vaker vastgesteld dan bij vrouwen, met een verhouding van ongeveer 2:1. Dit kan deels worden verklaard door verschillen in lichaamsvetverdeling en hormonale factoren. Bij vrouwen neemt de prevalentie van leververvetting na de menopauze echter toe, waardoor de geslachtsverschillen later in het leven kleiner worden.

Bij kinderen komt leververvetting vooral voor bij jongeren met overgewicht. Studies tonen aan dat in Nederland ongeveer 5-10% van de kinderen met obesitas tekenen van leververvetting vertonen. In de Nederlandse overzeese gebiedsdelen zijn de cijfers vergelijkbaar, hoewel obesitas bij kinderen hier een groter probleem is, waardoor ook het risico op leververvetting toeneemt. In België zijn de cijfers vergelijkbaar met die in Nederland, hoewel er lichte regionale verschillen bestaan in de prevalentie, afhankelijk van leefstijl- en voedingspatronen.

Klimaat en geografische verschillen
Het klimaat kan een indirecte invloed hebben op de prevalentie van leververvetting. In warmere klimaten, zoals in de Nederlandse overzeese gebiedsdelen (bijvoorbeeld Aruba, Curaçao, en Bonaire), zien we een hogere prevalentie van obesitas, mede als gevolg van een minder actieve leefstijl en een dieet met veel energierijke voedingsmiddelen. Dit leidt tot een verhoogd risico op leververvetting. Het percentage van de bevolking met leververvetting ligt hier naar schatting tussen de 30-35%, wat hoger is dan in Nederland en België.

In België en Nederland, waar het klimaat gematigder is, zijn seizoensinvloeden ook van belang. In de winter zijn mensen minder geneigd om fysiek actief te blijven, wat kan leiden tot gewichtstoename en een verhoogd risico op leververvetting. Wereldwijd zijn landen met hogere economische welvaart en stedelijke gebieden gevoeliger voor leververvetting vanwege minder fysieke activiteit en een overvloed aan energierijke voedingsmiddelen.

Voeding en leefstijl
Voeding en leefstijl spelen een cruciale rol in de ontwikkeling van leververvetting. In Nederland en België, waar het dieet vaak rijk is aan verzadigde vetten en suikerhoudende producten, zien we een toename van niet-alcoholische leververvetting (NAFLD). Ongeveer 25% van de volwassen bevolking in beide landen lijdt aan leververvetting, wat sterk gecorreleerd is aan het westerse dieet. Fastfood, suikerhoudende dranken, en een gebrek aan fruit en groenten dragen bij aan de stijgende cijfers.

In de Nederlandse overzeese gebiedsdelen is het voedingspatroon vaak rijk aan vetten en koolhydraten, met veel gefrituurde voedingsmiddelen en suikerhoudende dranken. Dit draagt bij aan de verhoogde prevalentie van leververvetting. Een typisch voorbeeld is het populaire gebruik van suikerhoudende dranken bij elke maaltijd, wat leidt tot een verhoogde fructoseconsumptie, een bekende risicofactor voor leververvetting.

Leefstijl is een andere belangrijke factor: in Nederland en België is ongeveer 30% van de bevolking fysiek onvoldoende actief, wat bijdraagt aan overgewicht en leververvetting. In de overzeese gebiedsdelen ligt dit percentage nog hoger, wat deels te maken heeft met minder toegang tot sportfaciliteiten en een cultuur waarin beweging minder wordt gestimuleerd.

Genetische factoren
Genetica speelt een rol in de vatbaarheid voor leververvetting. Onderzoek heeft aangetoond dat specifieke genetische varianten, zoals die in het PNPLA3-gen, het risico op leververvetting verhogen. Deze genetische aanleg komt zowel in Nederland als in België voor, waarbij naar schatting 20-25% van de bevolking een verhoogd genetisch risico draagt. In de overzeese gebiedsdelen zien we een verhoogde prevalentie van deze genetische varianten, mogelijk als gevolg van specifieke etnische achtergronden die vaker voorkomen in deze gebieden.

Wereldwijd zijn er ook grote verschillen in genetische vatbaarheid. In Azië bijvoorbeeld komt leververvetting minder vaak voor dan in westerse landen, maar mensen met een oost-Aziatische achtergrond kunnen sneller metabole complicaties ontwikkelen bij een lager BMI. In Noord- en Zuid-Amerika is de prevalentie van leververvetting erg hoog, vooral onder de Latino-bevolking, vanwege een combinatie van genetische aanleg, leefstijl, en dieet.

Wereldwijde verschillen
Wereldwijd varieert de prevalentie van leververvetting aanzienlijk. In de Verenigde Staten lijdt ongeveer 30-40% van de volwassenen aan leververvetting, wat deels kan worden toegeschreven aan de hoge consumptie van bewerkte voedingsmiddelen en frisdranken, evenals een zittende leefstijl. In Europa liggen de cijfers iets lager, met een gemiddelde van 20-30%, waarbij regionale verschillen bestaan afhankelijk van dieet en leefgewoonten. In Azië, waar het traditionele dieet minder vet en suiker bevat, ligt de prevalentie doorgaans tussen de 15-25%, hoewel urbanisatie en de westerse invloed deze cijfers snel doen stijgen.

In de Nederlandse overzeese gebiedsdelen ligt de prevalentie hoger dan in Nederland zelf, wat deels komt door een combinatie van voedingsgewoonten, genetische aanleg en minder toegang tot gezondheidszorg en preventieve maatregelen. In België zijn de cijfers vergelijkbaar met Nederland, hoewel er een verschil bestaat tussen Vlaanderen en Wallonië, waarbij Wallonië een iets hogere prevalentie heeft, mogelijk door verschillen in dieet en fysieke activiteit.

De epidemiologie van leververvetting laat duidelijk zien dat zowel genetische als omgevingsfactoren een rol spelen in de ontwikkeling van deze aandoening. Preventie en behandeling vereisen daarom een geïntegreerde aanpak, gericht op het verbeteren van voeding, leefstijl, en bewustzijn, aangepast aan de specifieke omstandigheden van verschillende bevolkingsgroepen.

Pathofysiologie en ontstaansmechanisme van leververvetting

Leververvetting, ook bekend als steatose, is een aandoening waarbij overtollig vet zich ophoopt in de levercellen. Dit proces kan optreden door een verscheidenheid aan oorzaken, zoals obesitas, overmatige alcoholconsumptie, insulineresistentie, of bepaalde genetische aanleg. De pathofysiologie van leververvetting is complex en wordt beïnvloed door zowel metabole als ontstekingsprocessen.

Vetophoping in de lever

De lever is een belangrijk orgaan dat betrokken is bij het metabolisme van vetten. Onder normale omstandigheden wordt vet, in de vorm van vrije vetzuren, in de lever afgebroken en gebruikt voor energieproductie of opgeslagen in beperkte hoeveelheden. Bij leververvetting wordt dit proces echter verstoord, wat leidt tot een toename van de vetopslag in de levercellen (hepatocyten). Deze vetophoping gebeurt in de vorm van triglyceriden, die zich opstapelen wanneer er een disbalans is tussen de aanvoer, opslag en afvoer van vet.

Insulineresistentie

Een belangrijke factor in de ontwikkeling van niet-alcoholische leververvetting (NAFLD) is insulineresistentie. Bij insulineresistentie reageren de lichaamscellen minder goed op insuline, waardoor de glucoseopname in de cellen vermindert en de bloedsuikerspiegel stijgt. Dit leidt tot een verhoogde aanmaak van insuline door de alvleesklier. De verhoogde insulinespiegels stimuleren de synthese van vetzuren in de lever, wat uiteindelijk resulteert in vetopslag in de hepatocyten.

Vrije vetzuren en lipotoxiciteit

Vrije vetzuren spelen een centrale rol in de pathofysiologie van leververvetting. Bij insulineresistentie is er een verhoogde afgifte van vrije vetzuren uit vetweefsel naar de bloedbaan. Deze vrije vetzuren worden door de lever opgenomen en omgezet in triglyceriden. Wanneer de lever deze overmatige hoeveelheden vet niet efficiënt kan verwerken, treedt er lipotoxiciteit op, wat leidt tot schade aan de levercellen en ontstekingsreacties.

Ontsteking en oxidatieve stress

Naast de vetophoping kunnen ook ontstekings- en oxidatieve stressmechanismen bijdragen aan de progressie van leververvetting naar ernstigere leveraandoeningen, zoals niet-alcoholische steatohepatitis (NASH). Oxidatieve stress ontstaat wanneer er een overproductie is van reactieve zuurstofspecies (ROS) in de lever, wat leidt tot beschadiging van celmembranen, eiwitten en DNA. Dit activeert ontstekingscellen, die op hun beurt pro-inflammatoire cytokines vrijlaten, wat resulteert in verdere leverschade en fibrosevorming.

Mitochondriale dysfunctie

Mitochondria spelen een cruciale rol in de energieproductie en het metabolisme van vetzuren in de lever. Bij leververvetting kan de functie van de mitochondria verstoord raken, wat leidt tot een verminderde capaciteit om vetzuren te oxideren. Hierdoor stapelen vetzuren zich op in de lever en dragen ze bij aan de ontwikkeling van oxidatieve stress en ontstekingsreacties.

Genetische en epigenetische factoren

Genetische factoren kunnen een rol spelen bij de gevoeligheid voor leververvetting. Specifieke genetische varianten, zoals mutaties in het PNPLA3-gen, zijn geassocieerd met een verhoogd risico op het ontwikkelen van leververvetting. Daarnaast kunnen epigenetische veranderingen, veroorzaakt door omgevingsfactoren zoals dieet en leefstijl, bijdragen aan de regulatie van genexpressie die betrokken is bij vetmetabolisme en ontstekingsprocessen in de lever.

Alcoholische leververvetting

Bij alcoholische leververvetting speelt overmatige alcoholconsumptie een directe rol in de vetopstapeling in de lever. Alcohol wordt in de lever afgebroken tot acetaldehyde, een toxische stof die ontsteking en oxidatieve stress veroorzaakt. Daarnaast beïnvloedt alcohol de normale vetstofwisseling door de oxidatie van vetzuren te remmen en de aanmaak van triglyceriden te verhogen. Dit leidt tot een ophoping van vet in de levercellen en kan uiteindelijk leiden tot leverontsteking en -schade.

Leververvetting: oorzaken en risicofactoren

Een vetlever is een reversibele aandoening waarbij een overmatige hoeveelheid vet in de lever aanwezig is. Leververvetting komt wereldwijd voor bij mensen met overmatige alcoholinname en obesitas (met of zonder effecten van insulineresistentie). De aandoening is ook geassocieerd met andere ziekten die het vetmetabolisme beïnvloeden. Wanneer het proces van vetmetabolisme wordt verstoord, kan het vet zich in overmatige hoeveelheden in de lever ophopen, wat resulteert in een vette lever. Het is moeilijk om alcoholische leververvetting, dat deel uitmaakt van alcoholische leveraandoening, te onderscheiden van niet-alcoholische leververvetting (NAFLD). Beide tonen microvesiculaire en macrovesiculaire vetveranderingen in verschillende stadia.

Overgewicht

Door overgewicht (obesitas) kan vetstapeling in de lever ontstaan. Mensen die veel vet rond de buik hebben, zijn hier gevoelig voor. Bij een buikomvang boven de 102 cm bij mannen en 88 cm bij vrouwen zit je in de gevarenzone.

Insulineresistentie

Hierbij is het lichaam minder gevoelig geworden voor insuline. Insulineresistentie is vaak een voorbode van diabetes type 2. Overgewicht, te weinig lichaamsbeweging, maar ook erfelijke aanleg spelen een rol bij het ontstaan van insulineresistentie.

Metabool syndroom

Men spreekt van het metabool syndroom wanneer er sprake is van de combinatie van vijf risicofactoren:

1. Tailleomvang (bij mannen >102 cm en bij vrouwen >88 cm)
2. Verhoogde bloeddruk
3. Verhoogd triglyceridengehalte
4. Laag HDL-cholesterol
5. Verhoogd glucosegehalte

Overmatig alcoholgebruik

In grofweg de helft van de gevallen ligt overmatig en langdurig alcoholgebruik ten grondslag aan leververvetting. Alcohol wordt grotendeels via de lever afgebroken, waarbij afbraakproducten ontstaan die schadelijk zijn voor de lever. Overmatig en chronisch alcoholgebruik is schadelijk voor de lever, waardoor de aanmaak en omzetting van voedingsstoffen verstoord raakt en water, eiwitten en vetten zich ophopen in de levercellen.

Overmatige suikerinname

Een dieet rijk aan suiker, met name fructose, kan leiden tot een toename van vet in de lever. Fructose wordt in de lever omgezet en kan bij overmatige inname bijdragen aan de ontwikkeling van niet-alcoholische leververvetting. Suikerrijke dranken, zoals frisdrank, vormen een belangrijke risicofactor.

Snel gewichtsverlies

Snel gewichtsverlies kan, paradoxaal genoeg, ook leiden tot leververvetting. Dit komt doordat tijdens snel gewichtsverlies veel vet vrijkomt dat vervolgens tijdelijk in de lever kan worden opgeslagen. Dit wordt vaak gezien bij mensen die een zeer streng dieet volgen of een bariatrische ingreep hebben ondergaan.

Genetische aanleg

Genetische factoren kunnen een rol spelen bij de aanleg voor leververvetting. Sommige mensen zijn erfelijk belast waardoor zij een verhoogd risico hebben op het ontwikkelen van leververvetting, zelfs bij een gezond lichaamsgewicht. Specifieke genetische varianten, zoals die in het PNPLA3-gen, zijn geassocieerd met een verhoogd risico op niet-alcoholische leververvetting.

Onderliggende medische aandoeningen

Bepaalde medische aandoeningen, zoals slaapapneu en polycysteus-ovariumsyndroom (PCOS), zijn ook geassocieerd met een verhoogd risico op leververvetting. Slaapapneu kan leiden tot een verhoogde vetopslag in de lever door herhaalde zuurstoftekorten gedurende de nacht.

Overige oorzaken

Leververvetting kan ook ontstaan als bijwerking van sommige medicijnen of als complicatie bij chronische darmontstekingen, zoals de ziekte van Crohn en colitis ulcerosa. Daarnaast kan ondervoeding, waardoor een tekort aan bepaalde eiwitten ontstaat, aanleiding geven tot leververvetting. Ook een te traag werkende hypofyse (hypopituïtarisme), een te traag werkende schildklier (hypothyreoïdie) en het polycysteus-ovariumsyndroom (PCOS) kunnen leiden tot leververvetting.

Leververvetting en voeding

Verzadigde vetten en fruitsuiker

Niet-alcoholische leververvetting wordt geassocieerd met een dieet rijk aan verzadigd vet en verhoogde hoeveelheden fructose (fruitsuiker). De voordelen van het verhogen van onverzadigde vetten en het verminderen van fructose-glucosestroop bij niet-alcoholische leververvetting zijn niet aangetoond; er zijn echter weinig nadelen aan verbonden, vooral omdat er veel andere voordelen kunnen zijn van deze dieetaanpassingen.

Vitamine D-tekort

Vitamine D-tekort is geassocieerd met niet-alcoholische leververvetting. Hoewel er geen direct bewijs is dat dit tekort bijdraagt aan de aandoening, is het zinvol om vitamine D-spiegels te meten bij mensen met niet-alcoholische leververvetting en deze te behandelen als er sprake is van een tekort.

Alcohol

Er zijn geen aanwijzingen voor schadelijke effecten van lichte alcoholconsumptie (twee of minder drankjes per dag voor mannen, één of minder voor vrouwen) op niet-alcoholische leververvetting, hoewel er ook geen bewijs is dat het veilig is. Grotere hoeveelheden alcohol moeten door iedereen worden vermeden, inclusief personen met een niet-alcoholische leververvetting.

Omega-3 vetzuren

Het verhogen van de inname van omega-3 vetzuren kan mogelijk helpen bij het verminderen van levervet. Deze gezonde vetten, die voorkomen in vette vis zoals zalm, haring en makreel, hebben ontstekingsremmende eigenschappen en kunnen bijdragen aan het verbeteren van de leverfunctie bij mensen met niet-alcoholische leververvetting.

Koolhydraatarm dieet

Er is enig bewijs dat een koolhydraatarm dieet kan helpen bij het verminderen van leververvetting. Door het beperken van geraffineerde koolhydraten, zoals wit brood en suikerhoudende producten, kan de insulinegevoeligheid verbeteren en het vetgehalte in de lever afnemen.

Symptomen leververvetting

Geen of milde klachten

Veelal veroorzaakt leververvetting geen klachten. Soms kun je last hebben van (vage) pijn rechtsboven in de buik (de plek van de lever) en vermoeidheid. Een enkele keer treedt geelzucht op, waarbij je huid en je oogwit geel zien. Langdurige leververvetting kan hepatitis veroorzaken wat onder meer de volgende klachten kan geven:

• misselijkheid;
• een vergrote en opgezette lever;
• algehele malaise; en
• jeuk.

Ernstige leverproblemen

Als de ziekte voortschrijdt en er cirrose of littekens ontstaan, of sprake is van leverfalen, dan kunnen ook de volgende klachten optreden::

• diarree;
• een teerachtige ontlasting of poep;
• een vergrote milt;
• gemakkelijk bloedingen en blauwe plekken;
• gynaecomastie (vergrote borsten bij mannen);
• misselijkheid en braken;
• rode handpalmen;
• vergrote bloedvaten net onder het huidoppervlak (teleangiëctasieën);
• vermoeidheid;
• verwardheid, concentratieproblemen, geheugenverlies en hallucinaties;
• algehele zwakte;
• zwelling en pijn in de buik (ascites).

Onderzoek en diagnose

Leververvetting geeft lang niet altijd klachten. Daarom wordt de aandoening vaak per toeval ontdekt, bijvoorbeeld tijdens een routine(bloed)onderzoek of een medische keuring. Als je wel klachten hebt die kunnen wijzen op leververvetting, zal de arts een lichamelijk onderzoek uitvoeren. Je lever kan iets vergroot of gevoelig zijn. Via bloedonderzoek kan bekeken worden of er problemen zijn in het functioneren van de lever. Bij bloedonderzoek kunnen (licht) verhoogde leverwaarden worden vastgesteld. Afwijkende leverwaarden in het bloed kunnen een aanwijzing zijn van leververvetting. Via een echo of een CT-scan kan de lever in beeld gebracht worden, maar de meest overtuigende diagnose wordt gesteld via leverbiopsie. Via deze methode wordt een klein stukje van de lever weggenomen en onder de microscoop bekeken.

Behandeling leververvetting

Er zijn geen speciale medicijnen tegen leververvetting. Vaak kan een leververvetting verdwijnen als de achterliggende oorzaak weggenomen wordt. Dit betekent veelal een (radicale) aanpassing in leefstijl en voedingsgewoontes (een gezonde leefstijl) en soms zal je samen met de arts op zoek moeten naar een ander medicijn dat mogelijk minder vetstapeling veroorzaakt. Verandering van leefstijl betekent concreet het volgende:

• Eet gevarieerd en gezond en houd een dieet houden met weinig vet;
• Houd bij diabetes de ziekte goed onder controle;
• Beperk alcoholgebruik tot gemiddeld 2 eenheden per dag voor mannen en 1 eenheid per dag voor vrouwen, maar drink het liefste helemaal niet (meer);
• Zorg voor extra lichaamsbeweging en sport, want hiermee ga je ook de insulineresistentie tegen;
• Zorg dat je afvalt (in geval van overgewicht), eventueel met behulp van een diëtist.

Praktische tips en zelfzorg bij een vervette lever

Eet meer choline-rijke voeding – je lever sméékt erom

Choline is zo’n ondergewaardeerd stofje dat je lever fluisterend bedankt als je er meer van eet. Het speelt een hoofdrol in de vetstofwisseling en helpt je lever vet af te breken in plaats van het te stapelen als een hamster die zich voorbereidt op de winter. Waar haal je choline vandaan? Eieren, kip, zalm en broccoli zijn absolute toppers.

Neem nou Mark, 42 jaar, altijd druk met werk, weinig tijd om na te denken over voeding. Ontbijt? Vaak een snelle boterham met hagelslag of gewoon niks. Binnen een paar jaar zat ‘ie met leververvetting, ondanks dat hij niet eens overgewicht had. Op advies van een diëtist verving hij zijn ontbijt door een omelet met groenten en een glas water. Drie maanden later? Z’n bloedwaarden verbeterden, en hij voelde zich minder opgeblazen. Simpele switch, groot effect.

Voor wie geen fan is van eieren: choline zit ook in noten, bonen en zelfs spruitjes (ja, echt!). Gewoon wat vaker die choline-rijkere opties kiezen kan je lever al een flinke duw in de goede richting geven.

Stap over op berberine-supplementen – de natuurlijke ‘insulinebooster’

Berberine is als die slimme vriend die altijd de juiste connecties heeft. Dit plantaardige stofje heeft wetenschappers versteld doen staan omdat het insulineresistentie kan verbeteren en levervet kan verminderen. Oftewel: het helpt je lichaam om suikers en vetten beter te verwerken, zodat je lever minder vet opslaat.

Neem Sofie, 38, moeder van twee, die merkte dat ze steeds vermoeider werd. Haar huisarts wees op insulineresistentie, iets wat ze totaal niet had verwacht. Op aanraden van een orthomoleculair therapeut begon ze naast gezondere voeding met een berberine-supplement. Binnen twee maanden voelde ze zich energieker en haar opgeblazen gevoel verdween.

Berberine is geen wonderpil, maar als aanvulling op een gezondere levensstijl kan het echt verschil maken. Bonus: het kan ook je cholesterolwaarden verbeteren! cholesterol

Drink dagelijks koffie (zonder suiker of melk!) – je lever houdt ervan

Koffie, die trouwe ochtendheld, blijkt ook nog eens een echte beschermer van je lever. Meerdere studies tonen aan dat mensen die regelmatig koffie drinken een lager risico hebben op leververvetting en zelfs op leverfibrose. En nee, dat komt niet door de melk en suiker, maar door de antioxidanten en cafeïne zelf.

Arjan, 50, probeerde ooit te minderen met koffie omdat hij dacht dat het slecht was voor zijn bloeddruk. Maar toen hij hoorde dat zwarte koffie juist beschermend werkt voor de lever, gooide hij zijn cafeïne-strategie om. Resultaat? Twee kopjes zwarte koffie per dag en een blije lever zonder dat hij zijn geliefde ochtendritueel moest opgeven.

Het geheim zit ‘m in de pure, ongezoete variant. Dus geen karamel-latte-met-extra-room of liters cappuccino. Hou het simpel: zwart, eventueel met een scheutje ijzer-rijke cacaopoeder als je toch iets extra’s wilt.

Vermijd fructose en bewerkte suikers – je lever wordt er lui van

Als je lever een vijand zou hebben, zou het fructose zijn. Dit type suiker wordt niet zoals glucose door je spieren en hersenen gebruikt, maar gaat rechtstreeks naar de lever, waar het deels wordt omgezet in vet. Denk aan frisdrank, vruchtensappen, snoep, sauzen en ja, zelfs ‘gezonde’ energierepen.

Dennis, 45, sportief, maar hield van z’n dagelijkse glas sinaasappelsap bij het ontbijt. Toen hij hoorde dat fructoseleververvetting in de hand kan werken, stapte hij over op water en af en toe een versgeperst sapje met veel vezels. Binnen een paar weken voelde hij zich energieker en had hij geen after-lunch dipjes meer.

Niet alle suikers zijn slecht, maar bewerkte fructose is een sluipmoordenaar voor je lever. Check etiketten, vermijd glucose-fructosestroop en ga voor natuurlijke alternatieven zoals groene thee of gewoon een hele sinaasappel in plaats van sap.

Gebruik kaneel als natuurlijke bloedsuikerregelaar – zoet zonder spijt

Kaneel. Dat geurige, warme specerij waar je appeltaart naar ruikt en je cappuccino net dat beetje extra krijgt. Maar wist je dat kaneel niet alleen je smaakpapillen verwent, maar ook je lever helpt om beter met suiker om te gaan? Dit specerij kan je insulinegevoeligheid verbeteren en je bloedsuikerspiegel stabiliseren, waardoor je lever minder vet opslaat.

Neem nou David, 46, een echte zoetekauw. Altijd een koekje bij de koffie, een blikje frisdrank na de lunch. Totdat zijn huisarts hem vertelde dat hij insulineresistentie ontwikkelde. Oeps. Zijn eerste stap? Minder suiker, meer kaneel. Hij voegde het toe aan zijn havermout, strooide het over z’n koffie en gebruikte het zelfs in hartige gerechten. Binnen drie maanden zag hij z’n bloedsuikers dalen en voelde hij zich energieker.

Probeer eens een snufje kaneel in je thee, op je yoghurt of zelfs door je smoothie. Geen fan? Capsules met ceylonkaneel zijn ook een optie!

Kies voor omega-3 vetzuren – vet tegen vet klinkt gek, maar werkt

"Vet is slecht voor je lever!" Nou, niet als we het over de juiste vetten hebben. Omega-3 vetzuren, zoals die in vette vis, walnoten en lijnzaad zitten, werken ontstekingsremmend en helpen je lever om vet beter te verwerken.

Kijk naar Iris, 39, die dacht dat ze gezond bezig was door ‘vetarm’ te eten. Geen olie, geen vis, alleen magere producten. Toch kreeg ze te horen dat haar lever vervet was. Haar diëtist legde uit dat niet vet zélf het probleem is, maar de verkeerde vetten. Ze begon met twee keer per week zalm eten, walnoten als snack en een eetlepel lijnzaad in haar ontbijt. Resultaat? Haar leverwaarden verbeterden, en ze voelde zich minder opgeblazen.

Dus: schrap de foute vetten (transvetten in fastfood en koekjes) en omarm de goede! Denk aan vette vis, avocado’s, noten en zaden.

Eet meer gefermenteerde voeding – jouw darmbacteriën hebben een missie

Een gezonde lever begint in je darmen. Je darmbacteriën helpen bij het afbreken van vetten en verminderen ontstekingen. Maar als je darmflora uit balans is (dankzij bewerkte voeding, stress en antibiotica), krijgt je lever meer rommel te verwerken. De oplossing? Gefermenteerde voeding zoals kimchi, zuurkool en kefir.

Rachid, 50, had altijd last van een opgeblazen gevoel en wisselende stoelgang. Hij dacht dat het ‘gewoon zo was’ totdat hij hoorde dat darmgezondheid en levergezondheid hand in hand gaan. Hij begon z’n dag met kefir en at regelmatig zuurkool bij de lunch. Binnen een paar weken voelde hij zich lichter, en z’n opgeblazen buik verdween.

Kleine aanpassingen, groot effect! Zorg dat je darmen de juiste bacteriën binnenkrijgen, en je lever krijgt minder ellende te verwerken.

Beperk nachtrust onder de 5 uur en zorg voor een vast slaapritme – je lever werkt ‘s nachts keihard

Je lever heeft een nachtploeg. Terwijl jij slaapt, is ‘ie bezig met ontgiften, vet afbreken en afvalstoffen verwerken. Maar als je slaapritme alle kanten op vliegt – te weinig slaap, te veel schermtijd in bed – dan raakt dat proces verstoord.

Eva, 42, ging laat naar bed, sliep vaak maar vier à vijf uur en voelde zich altijd moe. Toen ze hoorde dat een slecht slaapritme haar leverfunctie beïnvloedde, ging ze serieus aan de slag. Telefoon uit een uur voor bedtijd, vaste slaaptijden en minimaal zeven uur slaap. Binnen een maand voelde ze zich fitter en waren haar leverwaarden verbeterd.

Slaap is geen luxe, het is een noodzaak. Geef je lever die rust!

Gebruik specerijen zoals kurkuma en zwarte peper – jouw lever houdt van pit

Specerijen zijn niet alleen smaakmakers, ze kunnen ook als een soort ‘natuurlijke medicijnen’ werken. Kurkuma en zwarte peper zijn hier een gouden duo in. Kurkuma is een krachtpatser als het gaat om ontstekingsremming, maar het probleem is: je lichaam neemt het niet zo makkelijk op. Daarom heeft het een sidekick nodig: zwarte peper. Die bevat piperine, wat de opname van kurkuma tot wel 2000% (!) kan verhogen.

Neem Lisa, 37, een foodie in hart en nieren. Toen ze hoorde dat kurkuma goed is voor je lever, begon ze het overal doorheen te gooien: soepen, smoothies, roerei, you name it. Maar haar diëtist vertelde haar dat ze er een snufje zwarte peper aan toe moest voegen voor maximale opname. Sindsdien zweert ze erbij.

Wil je het makkelijk houden? Probeer een shotje kurkuma met een beetje peper en olijfolie. Geen fan? Capsules met beide specerijen zijn ook een optie.

Doe aan krachttraining naast cardio – spieren helpen je lever

Iedereen weet dat bewegen goed is, maar als het over levergezondheid gaat, wordt er vooral gepraat over cardio. Fietsen, zwemmen, wandelen, allemaal top. Maar krachttraining verdient hier meer aandacht. Waarom? Omdat spieren fungeren als ‘suikeropslagtanks’. Hoe meer spiermassa je hebt, hoe beter je lichaam suikers en vetten verwerkt, wat direct helpt om vetstapeling in je lever te verminderen.

Kijk naar Patrick, 52, die dacht dat krachttraining alleen voor bodybuilders was. Totdat hij hoorde dat het juist hielp om insulineresistentie en leververvetting aan te pakken. Hij begon met lichte gewichten en bodyweight-oefeningen, en na een paar maanden zag hij niet alleen fysieke veranderingen, maar voelde hij zich ook minder futloos.

Dus, ja: blijf lekker wandelen, maar pak ook die gewichten erbij. Zelfs korte krachttraining van 20 minuten, drie keer per week, kan al een wereld van verschil maken. beweging is de sleutel!

Zorg dat je altijd voldoende eiwitten eet – je lever heeft bouwstenen nodig

Eiwitten? Dat is toch alleen voor sporters en fitnessfanaten? Nope. Je lever gebruikt eiwitten om zichzelf te repareren en vetten efficiënter af te breken. Als je niet genoeg eiwitten binnenkrijgt, raakt je lever sneller overbelast en stagneert het herstel.

Sanne, 40, dacht dat ze gezond at, maar haar voedingspatroon bestond vooral uit koolhydraten en vetten. Geen wonder dat haar leververvetting niet verbeterde. Toen ze meer eiwitten toevoegde – denk aan vis, kip, peulvruchten en eieren – merkte ze al snel verschil. Minder cravings, meer energie en haar leverwaarden knapten op.

Kies voor kwalitatieve eiwitbronnen: eieren, vette vis, kip, bonen, linzen en ongezoete zuivel. Een simpel eiwitrijke snack kan je lever al een boost geven.

Raadpleeg tijdig je huisarts – negeer signalen niet

Last but not least: als je vermoedt dat er iets mis is met je lever, wacht dan niet tot je echt klachten krijgt. Leververvetting geeft vaak geen duidelijke signalen, maar kan op de lange termijn serieuze schade aanrichten.

Neem Bas, 55. Geen extreme klachten, maar hij voelde zich al maanden futloos. Een simpel bloedonderzoek liet verhoogde leverwaarden zien. Gelukkig kon hij er nog op tijd iets aan doen. Had hij gewacht, dan was de schade misschien onomkeerbaar geweest.

Dus: voel je je al een tijd niet fit, heb je overgewicht of eet je veel bewerkte voeding? Laat je lever checken. Beter te vroeg dan te laat!

Vooruitzichten van leververvetting

Veel gevallen van leververvetting ontwikkelen zich niet tot een leveraandoening. De lever kan zichzelf herstellen. Als je de nodige stappen neemt om verhoogd cholesterolgehalte, diabetes of obesitas te behandelen, kan de lever herstellen en kan leververvetting omkeren. Als je een zware drinker bent, is het belangrijk om te stoppen met drinken of je alcoholconsumptie te beperken tot maximaal één drankje per dag. In dat geval kan je lever volledig genezen. Als leververvetting aanhoudt en niet wordt teruggedraaid, kan er leverziekte en levercirrose ontstaan. De progressie naar cirrose is afhankelijk van de oorzaak. Bij alcoholische leververvetting kan het overvloedig blijven drinken van alcohol leiden tot een snelle ontwikkeling van cirrose en daaropvolgend leverfalen. De progressie van niet-alcoholische leververvetting varieert, maar bij de meeste mensen leidt dit niet tot verlittekening van de lever en cirrose. Als je echter wordt gediagnosticeerd met steatohepatitis (een combinatie van een vervette lever en hepatitis), heb je een grotere kans op het ontwikkelen van littekens en leveraandoeningen. Vijfentwintig procent van de mensen met steatohepatitis ontwikkelt binnen een decennium cirrose. Als een leververvetting zich tot cirrose heeft ontwikkeld, stijgt het risico op leverfalen en overlijden aanzienlijk. De helft van degenen met cirrose als gevolg van leververvetting zal tekenen van leverfalen ontwikkelen. Als dit gebeurt, is het overlevingspercentage vaak niet meer dan twee jaar.

Complicaties

De complicaties van leververvetting is cirrose, leverfalen, gastro-intestinale bloedingen en leverkanker.

Preventie

Het beschermen van de lever is een van de beste manieren om leververvetting en de complicaties ervan te voorkomen. Dit bestaat uit het met mate drinken van alcoholische dranken. Het Voedingscentrum adviseert om geen alcohol te drinken of hooguit één consumptie per dag; dit geldt voor zowel mannen als vrouwen. Volg de instructies van je arts op en neem medicijnen voor diabetes of een hoog cholesterolgehalte zoals voorgeschreven; wees therapietrouw. Zorg er bovendien voor dat je de meeste dagen van de week ten minste 30 minuten beweegt om een ​​gezond gewicht te behouden. Het draait allemaal om een ​​gezonde levensstijl, waaronder gezonde voeding.

Misvattingen over leververvetting: fabels, feiten en frappante waarheden

Leververvetting, dat klinkt als iets voor mensen die non-stop hamburgers eten en liters alcohol achterover slaan, toch? Nou, niet helemaal. Er gaan een hoop wilde verhalen rond over wat wél en niet klopt als het gaat om een vette lever. Tijd om die misverstanden eens even keihard onder de loep te nemen! Doe mee met deze ‘leverquiz’ en check of jij door de fabels heen prikt of dat je stiekem ook in een paar hardnekkige mythen hebt geloofd.

Leververvetting krijg je alleen als je te veel alcohol drinkt

Bzzzt! Fout. Alcoholische leververvetting is een ding, maar er bestaat ook zoiets als niet-alcoholische leververvetting (NAFLD). Dit komt juist voor bij mensen die weinig tot geen alcohol drinken. Gek genoeg is suiker hier een grotere boosdoener dan alcohol. Fructose, zoals in frisdrank en vruchtensappen, is een VIP-toegangsticket tot een vette lever. Je lever verwerkt het rechtstreeks en slaat het op als vet. Dus nee, je hoeft geen doorgewinterde borrelaar te zijn om leververvetting op te lopen—een dagelijkse cola en wat fastfood kunnen al genoeg zijn.

Je voelt het meteen als je leververvetting hebt

Was het maar zo’n feest. Leververvetting is een stille sluipmoordenaar. Je voelt er meestal helemaal niks van, totdat het serieus uit de hand loopt en je lever begint te ontsteken. En zelfs dan? Vage klachten zoals vermoeidheid, een opgeblazen gevoel of lichte buikpijn. Niet bepaald een knalrood waarschuwingssignaal, toch? De meeste mensen ontdekken het per toeval bij een bloedonderzoek of een echo van de buik. Dus nee, wacht niet tot je ‘iets voelt’, want tegen de tijd dat je echt klachten hebt, is je lever al boos op je.

Als je lever eenmaal vervet is, dan blijf je ermee zitten

Gelukkig niet! De lever is een wonderlijk orgaan. Hij is als die ene vriend die je altijd vergeeft, hoe vaak je ook belooft “écht te stoppen met laat naar bed gaan”. Met de juiste aanpassingen—minder suikers, meer beweging, gezonde vetten—kan je lever zichzelf weer herstellen. Maar let op: als je blijft doorgaan met slechte gewoontes, kan het doorslaan naar ontstekingen en littekenvorming (fibrose), en dát is een stuk moeilijker om terug te draaien.

Een beetje vruchtensap is gezond voor je lever

Oei, deze doet pijn. We zijn opgegroeid met de gedachte dat sinaasappelsap en smoothies supergezond zijn. Maar voor je lever? Niet echt. De meeste vruchtensappen zitten ramvol fructose, en zoals we al zeiden: je lever ziet dat gewoon als een suikerbom. Zelfs ‘vers geperst’ is geen vrijbrief, want al die suikers komen in één klap binnen, zonder de vezels die in een hele vrucht zitten. Wil je je lever blij maken? Eet liever de hele sinaasappel en laat die ochtendjuice staan.

Je kunt je lever ‘detoxen’ met sapjes en pillen

Als het zo makkelijk was… Sorry, maar je lever heeft geen magisch drankje of dure ‘detoxkuur’ nodig om zichzelf schoon te maken. In feite is je lever zelf hét detoxcentrum van je lichaam. Wat wél helpt? Minder troep binnenkrijgen, zodat je lever minder hoeft te verwerken. Minder suiker, minder bewerkte voeding, en ja, meer groenten. Maar nee, een week lang alleen maar bleekselderijsap drinken en denken dat je lever dan weer als nieuw is? Zo werkt het niet.

Dunne mensen kunnen geen leververvetting krijgen

Fout! Dit is misschien wel een van de grootste misverstanden. Ja, overgewicht vergroot de kans op leververvetting, maar ook slanke mensen kunnen het krijgen. Dit heet ‘lean NAFLD’, en het komt vaak voor bij mensen met een slechte insulinegevoeligheid, veel stress of een dieet vol verborgen suikers. Dus nee, een platte buik betekent niet automatisch een gezonde lever. Zelfs iemand met een normaal BMI kan intern een ‘vette lever’ hebben.

Je lever is kapot als je bloedwaarden verhoogd zijn

Rustig aan, paniekzaaier. Verhoogde leverwaarden bij een bloedtest betekenen niet meteen dat je lever het opgeeft en je maar vast een afscheidsbrief moet schrijven. Het betekent alleen dat er íets aan de hand is—dat kan variëren van een tijdelijke irritatie tot beginnende leververvetting. Het goede nieuws? In veel gevallen kan een gezonde levensstijl die waarden weer normaliseren. Maar wacht niet tot het écht misgaat, want op een gegeven moment is er geen weg terug.

Leververvetting komt alleen voor bij oudere mensen

Helaas niet. Vroeger werd leververvetting vooral gezien bij vijftigplussers, maar tegenwoordig krijgen zelfs twintigers ermee te maken. De reden? Onze moderne levensstijl. Te veel bewerkte voeding, suikerrijke snacks en zittend werk zorgen ervoor dat onze levers steeds jonger vervetten. Zelfs kinderen worden nu gediagnosticeerd met niet-alcoholische leververvetting. Dus nee, dit is niet iets om pas over na te denken als je grijze haren krijgt—je lever verdient nú al een beetje liefde.

Leververvetting is onomkeerbaar, dus als je het hebt, ben je de klos

Gelukkig niet! De lever is een van de weinige organen die zichzelf kan herstellen—mits je hem de juiste tools geeft. Geef ‘m wat liefde door gezonder te eten, meer te bewegen en suikers te schrappen, en hij begint zichzelf op te knappen. Natuurlijk, als je jarenlang doorgaat met slechte gewoontes, kan het onherstelbare schade veroorzaken. Maar vroeg ingrijpen? Dat kan wonderen doen. Dus nee, leververvetting is geen ‘levenslang vonnis’—maar je moet wél in actie komen.

Een glas rode wijn per dag is goed voor je lever

Leuk geprobeerd, maar nee. Die mythe dat een beetje rode wijn ‘goed’ is vanwege antioxidanten? Klinkt mooi, maar je lever ziet het gewoon als… alcohol. En alcohol blijft een belasting, hoe klein de hoeveelheid ook. Ja, resveratrol in rode wijn heeft positieve eigenschappen, maar je kunt dat net zo goed uit druiven of blauwe bessen halen—zonder dat je lever extra werk krijgt. Dus sorry, maar je dagelijkse ‘medicinale’ wijntje is niet de gezondheidsboost die je dacht dat het was.

Als je gezond eet, hoef je je geen zorgen te maken over je lever

Mooi idee, maar zo simpel is het niet. Natuurlijk helpt gezond eten enorm, maar leververvetting wordt niet alleen veroorzaakt door slechte voeding. Stress, slaapgebrek, insulineresistentie en zelfs bepaalde medicijnen kunnen bijdragen aan een vervette lever. Je kunt dus perfect ‘gezond’ eten en alsnog risico lopen als je bijvoorbeeld structureel te weinig slaapt of constant onder hoogspanning staat. Dus ja, voeding is een groot stuk van de puzzel, maar niet het enige stuk.

Supplementen kunnen je leververvetting oplossen

Was het maar zo makkelijk. Mariadistel, kurkuma, omega-3… allemaal prima aanvullingen, maar geen magische fix. Zonder een gezonde basis (lees: minder suiker, betere vetten, meer beweging) gaan supplementen echt niet de klus klaren. Zie ze als ‘extra ondersteuning’, niet als wondermiddel. Je kunt geen leververvetting wegslikken met een pil terwijl je nog steeds drie keer per week fastfood eet.

Lees verder

• Leveraandoening door alcohol: pijn in de rechter bovenbuik
• Leververvetting: symptomen vette lever of vervette lever
• Frisdrank ongezond: frisdrank leidt tot een vervette lever
• Leverfalen: symptomen oorzaak, behandeling en prognose
• Levercirrose: symptomen, leverklachten, oorzaken en alcohol