Alkalose: Te lage zuurgraad van het bloed
Alkalose is een aandoening waarbij de patiënt lichaamsvloeistoffen heeft die overmatig basisch (alkalisch) zijn. Mensen met gezonde nieren en longen hebben normaliter geen ernstige alkalose, maar wanneer problemen ontstaan bij deze organen, ontwikkelt een patiënt sneller alkalose. Van een neutrale pH (zuurgraad) in het bloed is sprake wanneer deze 7,35-7,45 bedraagt. Bij alkalose is de pH 7,5 of hoger. Dit houdt in dat in het lichaam een verlies van zuur of een ophoping van alkali ontstaat. Alkalose bestaat in diverse vormen en kent bijgevolg diverse oorzaken. Braken, duizeligheid en verwardheid zijn enkele symptomen van de aandoening. De behandeling is individueel bepaald en afgestemd op de precieze oorzaak van alkalose. Meestal zijn de vooruitzichten voor patiënten met alkalose uitstekend wanneer de arts de behandeling snel inzet. Wanneer de snelle behandeling niet gebeurt, zijn diverse (levensbedreigende) complicaties mogelijk.
Epidemiologie
Alkalose komt relatief vaak voor bij patiënten met onderliggende aandoeningen die de zuur-base-balans verstoren. Het wordt vaak gezien bij ziekenhuispatiënten en patiënten met chronische aandoeningen die invloed hebben op het zuur-base-evenwicht. Hoewel precieze statistieken moeilijk te verkrijgen zijn, wordt aangenomen dat alkalose een frequente complicatie is bij patiënten met ernstige ziekten, zoals nierziekten en hormonale aandoeningen.
Oorzaken
Alkalose is het tegenovergestelde van
acidose, waarbij de zuurgraad van het bloed te hoog is. De nieren en longen handhaven de juiste balans (juiste pH) van zuren en basen in het lichaam. Een verminderd kooldioxidegehalte (een zuur) of verhoogd bicarbonaatgehalte (een base) maakt het lichaam te alkalisch waardoor alkalose tot stand komt.
Soorten alkalose
Alkalose bestaat in diverse vormen, elk met hun eigen oorzaken en kenmerken:
- gecompenseerde alkalose
- hypochloremische alkalose
- hypokaliëmische alkalose
- metabole alkalose
- respiratoire alkalose
Gecompenseerde alkalose
Gecompenseerde alkalose ontstaat wanneer het lichaam probeert het zuur-base-evenwicht te herstellen door middel van compensatiemechanismen. Ondanks deze pogingen blijven de bicarbonaat- en kooldioxidegehaltes vaak afwijkend. Dit kan gebeuren wanneer het lichaam een tijdelijke verstoring van de pH-balance probeert te corrigeren, maar de regulatie niet volledig succesvol is.
Hypochloremische alkalose
Hypochloremische alkalose wordt gekarakteriseerd door een extreem tekort aan chloride in het lichaam. Dit kan optreden als gevolg van langdurig
braken, waarbij chloride verloren gaat via maagsappen. Het tekort aan chloride beïnvloedt het zuur-base-evenwicht, waardoor alkalose ontstaat.
Hypokaliëmische alkalose
Hypokaliëmische alkalose wordt veroorzaakt door een tekort aan kalium in het lichaam. Dit tekort kan ontstaan door overmatig verlies van kalium door de nieren, vaak als gevolg van het gebruik van bepaalde plaspillen (diuretica). Deze diuretica verhogen de uitscheiding van kalium in de urine, wat bijdraagt aan een verstoring van de zuur-base-balans.
Alcoholmisbruik veroorzaakt soms metabole alkalose /
Bron: Jarmoluk, Pixabay
Metabole alkalose
Metabole alkalose is de meest voorkomende zuur-base verstoring bij ziekenhuispatiënten, goed voor ongeveer 50% van alle zuur-base stoornissen. Deze vorm van alkalose wordt gekenmerkt door een overmaat aan bicarbonaat in het bloed, wat vaak het gevolg is van het gebruik van bicarbonaatbevattende middelen zoals zuiveringszout. Metabole alkalose kan ook optreden als complicatie van bepaalde
nierziekten, zoals
het Bartter-syndroom. Andere oorzaken zijn
bijnieraandoeningen (bijvoorbeeld de ziekte van Cushing), het gebruik van
laxeermiddelen (voor de behandeling van
obstipatie), en alcoholmisbruik.
Respiratoire alkalose
Respiratoire alkalose ontstaat door een verlaagd kooldioxidegehalte in het bloed. Dit kan veroorzaakt worden door:
Risicofactoren
Enkele risicofactoren voor het ontwikkelen van alkalose zijn:
Symptomen: Braken, spierkrampen en verwardheid
Volgende symptomen van alkalose komen voor; ze zijn wel niet bij iedereen aanwezig.
Diagnose en onderzoeken
De arts bevraagt de patiënt over de symptomen en voert daarna een lichamelijk onderzoek uit. Een
bloedonderzoek is nodig om de diagnose van alkalose te bevestigen. Dit onderzoek onthult soms
hypofosfatemie (verlaagd fosfaatgehalte in het bloed). Soms is nog een
urineonderzoek nodig om de oorzaak van alkalose te bepalen.
Behandeling: Oorzaak verhelpen
De arts moet eerst de oorzaak kennen van alkalose en hierop stemt hij dan een geschikte behandeling af. Bij hyperventilatie helpt het om de ademhaling te vertragen door een helper luidop het tempo van de ademhaling te laten zeggen en dit ademhalingstempo dan te volgen. Op deze manier verhoogt het kooldioxidegehalte in het lichaam waardoor de symptomen van alkalose verbeteren. Wanneer het zuurstofgehalte in het bloed laag is, krijgt de patiënt extra zuurstof. Geneesmiddelen herstellen het tekort van chloride of kalium. Verder volgt de arts de vitale functies van de patiënt grondig op. Hij controleert met andere woorden regelmatig de temperatuur, de hartslag, de snelheid van de ademhaling en de bloeddruk.
Prognose is uitstekend
De meeste patiënten met alkalose reageren goed op de behandeling.
Complicaties
Onbehandelde of niet goed behandelde alkalose leidt tot de volgende complicaties:
Volgens de website van Emedicine overlijden 45% van de patiënten met een pH-waarde van 7,55 en 80% van de patiënten wanneer de pH groter is dan 7,65.
Preventie
Een
gezonde en evenwichtige voeding en voldoende drinken behoudt de elektrolytenbalans en voorkomt
uitdroging.
Lees verder