Pulmonalisatresie: Hartziekte - Niet gevormde pulmonalisklep
Pulmonalisatresie is een aangeboren hartaandoening waarbij de pulmonalisklep niet goed gevormd is. De pulmonalisklep is een opening aan de rechterzijde van het hart die de bloedstroom van de rechterkamer naar de longen regelt. Deze klep ligt op de overgang van de rechterkamer en de longslagader. Bij pulmonalisatresie is de klepopening vervangen door een weefsellaag waardoor de klep gesloten blijft. Hierdoor kan het bloed van de rechterkant van het hart niet naar de longen gaan om daar zuurstof op te nemen. Baby's met pulmonalisatresie hebben bijgevolg een blauwachtige huidskleur omdat ze niet genoeg zuurstof krijgen. De behandeling van deze ernstige hartafwijking bestaat uit medicatie en chirurgie. Ondanks een effectieve behandeling zijn toch enkele levensbedreigende complicaties mogelijk.
Epidemiologie pulmonalisatresie
Pulmonalisatresie is een zeldzame aangeboren hartafwijking. Het komt voor bij ongeveer 1 op de 10.000 levend geboren kinderen. De aandoening wordt gelijkmatig verdeeld over jongens en meisjes, maar kan in sommige gevallen vaker bij jongens worden vastgesteld. De werkelijke frequentie kan variëren afhankelijk van de bevolkingsgroep en de mate van diagnostische voorzieningen.
Prevalentie van pulmonalisatresie
Pulmonalisatresie is een zeldzame hartafwijking die voorkomt bij ongeveer 1 op 5.000 levendgeborenen. Het komt vaker voor bij jongens dan bij meisjes, met een man-vrouwverhouding van 2:1.
Oorzaken van pulmonalisatresie
De aandoening ontstaat tijdens de embryonale ontwikkeling, wanneer de pulmonalisklep niet goed gevormd wordt, waardoor de longslagader niet goed verbonden is met het rechterventrikel van het hart. Dit kan genetisch zijn, maar in veel gevallen is de oorzaak onbekend.
Mechanisme
Afwezigheid of stenose van de pulmonalisklep
Bij pulmonalisatresie is de pulmonalisklep niet goed ontwikkeld, afwezig of volledig gesloten. Dit verhindert de normale bloedstroom van het rechterventrikel naar de longen. Het bloed kan de longen niet bereiken om zuurstof op te nemen, wat resulteert in zuurstoftekort in het lichaam. Omdat het bloed de longen niet kan bereiken, wordt er onvoldoende zuurstof in de systemische circulatie verspreid, wat leidt tot cyanose (blauwachtige huidskleur) en andere ademhalingsproblemen.
Compensatiemechanismen van het lichaam
Het lichaam probeert deze verminderde zuurstofvoorziening te compenseren door gebruik te maken van andere bloedvaten. Het rechterventrikel wordt vaak groter en moet harder werken om bloed naar de longen te pompen via andere routes, zoals via een open ductus arteriosus of via een secundair shuntmechanisme. Dit verhoogt de druk in de rechterhartkamer en kan op termijn leiden tot hartfalen of andere complicaties als de conditie niet adequaat wordt behandeld.
Longcirculatie en effect op de longvaten
De pulmonale circulatie kan zich proberen aan te passen door de bloedvaten in de longen uit te zetten, maar bij chronische obstructie kan dit leiden tot pulmonale hypertensie. Pulmonale hypertensie is een verhoogde bloeddruk in de longen, wat de rechterkant van het hart overbelast en kan leiden tot rechterventrikelfalen. Dit maakt het belangrijk om de longcirculatie zo snel mogelijk te herstellen om schade aan het hart te voorkomen.
Oorzaken pulmonalisatresie
Pulmonalisatresie ontstaat tijdens de eerste acht weken van de ontwikkeling van de foetus in de
baarmoeder. De exacte oorzaak van pulmonalisatresie is niet volledig gekend, maar het lijkt te maken te hebben met genetische factoren en omgevingsinvloeden die de normale ontwikkeling van de klep verstoren.
Risicofactoren pulmonalisatresie
Mayo Clinic meldt op haar website enkele risicofactoren waardoor pulmonalisatresie sneller kan ontstaan:
- de aanwezigheid van het syndroom van Down, een genetische aandoening die ontstaat door een extra 21ste chromosoom (trisomie 21)
- een moeder die lupus heeft, een auto-immuunaandoening
- een moeder die rubella (rodehond) heeft gehad of een andere virale ziekte tijdens de vroege zwangerschap
- een moeder die slecht gecontroleerde diabetes mellitus heeft
- een ouder die een aangeboren hartafwijking heeft
- het drinken van alcohol tijdens de zwangerschap
- het gebruik van bepaalde soorten medicijnen tijdens de zwangerschap, zoals het acnegeneesmiddel isotretinoïne, sommige anti-epileptica en sommige medicijnen tegen een bipolaire stoornis (psychische ziekte: stemmingsstoornis met ARTIKEL=189641manische[/ARTIKEL] (hoge) en depressieve (lage) perioden)
- roken vóór of tijdens de zwangerschap
Symptomen pulmonalisatresie
De symptomen van pulmonalisatresie openbaren zich meestal in de eerste uren tot enkele dagen na de geboorte. De patiënt komt ter wereld met een blauwachtig gekleurde huid (
cyanose), die tevens
bleek is en klam (
een klamme huid) of koel (koele huid) aanvoelt. De ademhaling is snel (
tachycardie) en daarnaast lijdt de patiënt aan
kortademigheid (dyspnoe). Ook vertoont de pasgeborene afwijkingen in gedrag. Hij is
prikkelbaar,
vermoeid en heeft slechte eetgewoonten. De
baby is bij dit laatste symptoom bijvoorbeeld moe of zweet (overmatig) tijdens het voeden.
Alarmsymptomen pulmonalisatresie
Ernstige cyanose, een snelle achteruitgang van de hartfunctie, en tekenen van ernstige kortademigheid zijn alarmsymptomen bij pulmonalisatresie. Deze signalen wijzen op een levensbedreigende situatie die onmiddellijke medische aandacht vereist.
Diagnose en onderzoeken pulmonalisatresie
Lichamelijk onderzoek
De diagnose gebeurt meestal in de eerste paar uren of dagen van het leven. De arts beluistert met zijn stethoscoop het hart en de longen (
auscultatie) waarbij hij een
hartruis opmerkt.
Diagnostisch onderzoek
De arts voert de volgende onderzoeken uit:
Behandeling van pulmonalisatresie
De behandeling van pulmonalisatresie bestaat uit medicatie en chirurgie. De arts zet meestal het medicijn prostaglandine E1 in om het bloed naar de longen te leiden. Dit geneesmiddel houdt een bloedvat geopend tussen de longslagader en de aorta. Daarnaast kan de arts één of meer chirurgische ingrepen uitvoeren. Zo is het mogelijk om een hartkatheterisatie uit te voeren, waarbij een dunne flexibele buis in het hart wordt geplaatst om het probleem te herstellen. Een andere optie is een harttransplantatie. Via een openhartoperatie kan de klep worden gerepareerd of vervangen, of een buis worden geplaatst tussen het rechterventrikel en de longslagaders. Tot slot is de chirurg in staat om het hart te reconstrueren door één enkel ventrikel te creëren met één pompkamer in plaats van de gebruikelijke twee.
Ondersteunende zorg en opvolging pulmonalisatresie
Naast medicamenteuze en chirurgische interventies is langdurige medische opvolging essentieel voor patiënten met pulmonalisatresie. Dit omvat regelmatige controles, echocardiografie, en mogelijk levenslange behandeling met medicijnen om hartfalen en hartritmestoornissen te voorkomen. Psychosociale ondersteuning voor zowel patiënten als hun families is eveneens belangrijk, gezien de complexe aard van de aandoening en de variabele prognose.
Prognose pulmonalisatresie
De vooruitzichten van patiënten met pulmonalisatresie zijn meestal goed dankzij een operatie. De prognose is echter zeer individueel en hangt af van de functie van het hart en de andere hartkleppen, alsook van de grootte en verbindingen van de longslagader. Zonder behandeling is de aandoening vrijwel steeds dodelijk.
Complicaties pulmonalisatresie
Volgende complicaties zijn mogelijk:
In zeer ernstige gevallen kan een patiënt aan deze complicaties overlijden.
Preventie van pulmonalisatresie
Er zijn geen specifieke methoden bekend om pulmonalisatresie te voorkomen. Het is echter belangrijk dat vrouwen die zwanger willen worden, genetisch advies inwinnen en hun gezondheid optimaliseren door het vermijden van risicofactoren zoals roken en het gebruik van bepaalde medicijnen. Regelmatige prenatale zorg en monitoring kunnen bijdragen aan een vroegtijdige opsporing en behandeling van de aandoening.
Lees verder