Ziekte van Hashimoto: Verminderde schildklierfunctie

Ziekte van Hashimoto: Verminderde schildklierfunctie De schildklier bevindt zich aan de voorkant van de hals, net onder de adamsappel. Bij de ziekte van Hashimoto ontstaat een reactie van het immuunsysteem tegen de schildklier, hetgeen leidt tot een verminderde schildklierfunctie (hypothyreoïdie). De schildklier is bijgevolg minder goed in staat om hormonen te produceren. Veel voorkomende symptomen naast een vergrote schildklier zijn vermoeidheid, een verhoogde gevoeligheid voor koude, een opgeblazen gezicht en spierpijn. De patiënt krijgt een levenslange therapie met vervangende schildklierhormonen bij deze aandoening. Bij een vroege diagnose en snelle behandeling zijn de vooruitzichten voor patiënten over het algemeen zeer goed. Onbehandeld leidt de schildklierziekte tot tal van mogelijke (ernstige) complicaties. Hakaru Hashimoto, een Japans chirurg (1881–1934), beschreef de schildklieraandoening voor het eerst in 1912.

Synoniemen ziekte van Hashimoto

De ziekte van Hashimoto is gekend onder tal van synoniemen zoals:
  • chronische (lymfatische) thyroïditis (ontsteking en zwelling van schildklier)
  • chronische Ziekte van Hashimoto
  • Hashimoto thyroïditis
  • hypothyreoïdie - Hashimoto
  • lymfadenoïde struma - Hashimoto
  • PGA II - Hashimoto
  • type 2 polyglandulaire auto-immuun syndroom - Hashimoto
  • Ziekte van Hashimoto

Epidemiologie schildklieraandoening

De ziekte van Hashimoto is de meest voorkomende oorzaak van hypothyreoïdie (verminderde schildklierfunctie) wereldwijd. Het is een auto-immuunziekte waarbij het immuunsysteem de schildklier aanvalt, wat leidt tot een verminderde productie van schildklierhormonen. De prevalentie van de ziekte varieert per regio en wordt beïnvloed door genetische en omgevingsfactoren.

Prevalentie

De ziekte van Hashimoto komt het meest voor bij vrouwen, met een verhouding van ongeveer 7:1 in vergelijking met mannen. De prevalentie neemt toe met de leeftijd en wordt vaak gediagnosticeerd bij vrouwen tussen de 30 en 60 jaar. Bij mannen wordt de ziekte meestal later in het leven gediagnosticeerd. In sommige gevallen kan de ziekte asymptomatisch zijn, waardoor de diagnose wordt vertraagd. Het aantal gevallen is de afgelopen decennia gestegen, deels door betere diagnostische technieken en grotere aandacht voor schildklieraandoeningen.

Geografische verschillen

De incidentie van de ziekte van Hashimoto varieert tussen verschillende geografische regio's, met een hogere prevalentie in geïndustrialiseerde landen. Dit kan gedeeltelijk worden toegeschreven aan de wijdverspreide consumptie van jodium in voedsel en water, wat invloed kan hebben op de schildklierfunctie. In ontwikkelingslanden, waar jodiumtekort nog steeds een probleem is, komt de ziekte minder vaak voor, hoewel er een groeiende trend is van auto-immuunziekten.

Comorbiditeit en sterfte

De ziekte van Hashimoto is vaak geassocieerd met andere auto-immuunziekten, zoals diabetes type 1, coeliakie en vitiligo. Hoewel de ziekte zelf zelden direct levensbedreigend is, kan onbehandelde hypothyreoïdie leiden tot complicaties, zoals hartziekten, verhoogde bloeddruk en een verhoogd risico op beroertes. Langdurige hypothyreoïdie kan de levensverwachting beïnvloeden, vooral bij ouderen. Studies hebben aangetoond dat mensen met ernstige hypothyreoïdie een verhoogd risico lopen op hart- en vaatziekten en dat het tijdig starten van de behandeling de prognose aanzienlijk verbetert.

Mechanisme

De ziekte van Hashimoto is een auto-immuunziekte die gekarakteriseerd wordt door de aanwezigheid van auto-antistoffen die de schildklier aanvallen. Dit proces leidt tot ontsteking van de schildklier en uiteindelijk tot de vermindering van de schildklierfunctie, wat resulteert in hypothyreoïdie.

Immuunrespons

Het immuunsysteem produceert antilichamen tegen componenten van de schildklier, zoals thyroglobuline en het schildklierperoxidase (TPO). Deze antilichamen zorgen ervoor dat de schildkliercellen beschadigd raken en de schildklier zijn functie verliest. De chronische ontsteking veroorzaakt een verlies van schildklierweefsel, wat de schildklierhormoonproductie vermindert. De schildklier produceert minder thyroxine (T4) en trijodothyronine (T3), hormonen die belangrijk zijn voor de stofwisseling.

Genetische factoren

Genetische factoren spelen een belangrijke rol in de ontwikkeling van de ziekte van Hashimoto. Patiënten met een familiegeschiedenis van auto-immuunziekten, waaronder de ziekte van Hashimoto, hebben een verhoogd risico op het ontwikkelen van de aandoening. Bepaalde genen die betrokken zijn bij de regulatie van het immuunsysteem kunnen de vatbaarheid voor de ziekte beïnvloeden. Genetische markers zoals HLA-DR3 en HLA-DR5 zijn geassocieerd met een verhoogd risico op de ziekte van Hashimoto.

Milieu-invloeden

Naast genetische factoren kunnen ook omgevingsfactoren zoals virale infecties, stress en blootstelling aan bepaalde chemicaliën een rol spelen bij het ontstaan van de ziekte. Ook kan jodiumtekort of overmatige jodiuminname bijdragen aan het ontstaan van de ziekte van Hashimoto. In gebieden waar jodiumtekort voorkomt, is de incidentie van schildklieraandoeningen vaak hoger. Het verbeteren van de jodiuminname kan helpen om sommige gevallen van schildklieraandoeningen te voorkomen, maar te veel jodium kan ook schadelijk zijn voor mensen die gevoelig zijn voor auto-immuunziekten.

Oorzaken: Chronische ontsteking van schildklier

Auto-immuunaandoening
De auto-immuunaandoening is het gevolg van een reactie van het immuunsysteem tegen de schildklier. De antilichamen van het immuunsysteem gaan namelijk de schildklier aanvallen, waardoor de schildklier na een tijdje uitgeput raakt. Dit leidt tot een te trage werking van de schildklier, gekend als hypothyreoïdie. De schildklier is met andere woorden in deze situatie niet meer in staat om voldoende hormonen te produceren voor het lichaam.

Bijnieren
Ook andere endocriene stoornissen leiden soms tot de ziekte van Hashimoto. Een slechte bijnierfunctie en diabetes mellitus type 1 veroorzaken de ziekte namelijk ook, al gebeurt dit slechts sporadisch. Artsen geven deze ziekte bijgevolg een andere naam: type 2 polyglandulaire auto-immuun syndroom (PGA II). Soms komt de ziekte van Hashimoto ook voor als onderdeel van de aandoening type 1 polyglandulaire auto-immuun syndroom (PGA I) in combinatie met een slechte functie van de bijnieren, schimmelinfecties van de mond en nagels en een traag werkende bijschildklier (hypoparathyreoïdie).

Risicofactoren verminderde schildklierfunctie

Bepaalde medicijnen en jodium, een spoorelement dat nodig is voor de productie van schildklierhormonen, leiden bij hiervoor gevoelige personen tot de ziekte. Ook is de blootstelling aan straling een risicofactor. Daarnaast vormen vrouwelijke hormonen bij aan de totstandkoming van de ziekte. Andere auto-immuunziekten zoals reumatoïde artritis (ontsteking van gewrichten en organen), diabetes mellitus type 1 of lupus verhogen tot slot het risico op het ontwikkelen van de ziekte van Hashimoto.

Auto-immuunziekten

Patiënten die lijden aan andere auto-immuunziekten, zoals type 1 diabetes, lupus of reumatoïde artritis, hebben een verhoogd risico op het ontwikkelen van de ziekte van Hashimoto. Dit komt doordat het immuunsysteem vaak genetisch en omgevingsmatig geprogrammeerd is om meer dan één orgaan aan te vallen. Het ontwikkelen van meerdere auto-immuunziekten komt relatief vaak voor en kan de diagnostische aanpak en behandeling bemoeilijken.

Geslacht en leeftijd

Vrouwen hebben een veel hoger risico dan mannen om de ziekte van Hashimoto te ontwikkelen. De aandoening komt meestal voor bij vrouwen tussen de 30 en 60 jaar, hoewel het ook op latere leeftijd kan beginnen. Bij mannen komt de ziekte meestal voor na de 60e levensjaar en wordt vaak minder vaak gediagnosticeerd. De hogere prevalentie bij vrouwen kan worden toegeschreven aan hormonale factoren die de immuunrespons beïnvloeden, zoals oestrogeen, dat een immuunmodulerend effect heeft.

Familiegeschiedenis

Een familiegeschiedenis van de ziekte van Hashimoto of andere auto-immuunziekten verhoogt het risico. Bepaalde genetische markers zijn geassocieerd met een verhoogd risico op het ontwikkelen van de ziekte. Dit suggereert dat erfelijkheid een significante rol speelt in de vatbaarheid voor de aandoening. Patiënten met een eerste graads familielid (zoals een ouder of sibling) met de ziekte van Hashimoto hebben een verhoogd risico.

Omgevingsfactoren

Factoren zoals blootstelling aan straling, virale infecties en een tekort aan jodium kunnen de kans op het ontwikkelen van de ziekte verhogen. Een slechte voedingstoestand, zoals een tekort aan vitamine D, kan ook een rol spelen bij het ontstaan van de aandoening. Milieuvervuiling en blootstelling aan toxische stoffen zoals pesticiden kunnen ook bijdragen aan een verhoogd risico, hoewel het bewijs hiervoor nog niet definitief is.

Risicogroepen

Bepaalde groepen mensen lopen een verhoogd risico op het ontwikkelen van de ziekte van Hashimoto. Dit betreft voornamelijk vrouwen en mensen met een familiegeschiedenis van auto-immuunziekten.

Vrouwen in de vruchtbare leeftijd

Vrouwen in de vruchtbare leeftijd zijn de meest kwetsbare groep voor de ziekte van Hashimoto. De aandoening wordt vaak gediagnosticeerd tijdens de periode van verhoogde hormonale activiteit, zoals de zwangerschap of de menopauze. Hormonale veranderingen in deze levensfasen kunnen de immuunrespons beïnvloeden, wat het risico op het ontwikkelen van auto-immuunziekten vergroot.

Ouderen

Hoewel de ziekte van Hashimoto meestal bij middelbare leeftijd wordt gediagnosticeerd, kan de aandoening zich ook bij ouderen manifesteren. Ouderen lopen een verhoogd risico op hypothyreoïdie door het afnemen van de schildklierfunctie naarmate ze ouder worden. Ouderen kunnen vaak een gemengde presentatie van hypothyreoïdie vertonen, met minder opvallende symptomen, wat de diagnose bemoeilijkt.

Mensen met een auto-immuunziekte

Mensen met een andere auto-immuunziekte, zoals type 1 diabetes of lupus, hebben een verhoogd risico om de ziekte van Hashimoto te ontwikkelen. Het immuunsysteem van deze patiënten is vaak geprogrammeerd om verschillende organen aan te vallen, wat de ontwikkeling van meerdere auto-immuunziekten bevordert. Dit kan ook leiden tot complexere behandelingsstrategieën, waarbij zowel de ziekte van Hashimoto als de andere auto-immuunziekten moeten worden gemanaged.

Symptomen: Vergrote schildklier

De ziekte kent een langzaam begin met milde symptomen. Vaak duurt het maanden of zelfs jaren voordat de arts de diagnose stelt van de aandoening en voordat de schildklierhormoonniveaus lager zijn dan normaal. Wijzigingen aan de schildklier zelf zijn mogelijk, maar daarnaast treden tal van aspecifieke klachten op.

Schildklier
De patiënt heeft als eerste teken van de schildklieraandoening een vergrote nek of een struma / goiter (een kropgezwel), hetgeen soms het enige teken is van de ziekte van Hashimoto. Dit kropgezwel resulteert mogelijk in slikproblemen. De schildklier is voorts meestal stevig en rubberachtig, maar varieert bij de ziekte van Hashimoto van zacht naar hard en voelt soms knobbelig aan (schildklierknobbeltjes). Laat in de ziekte ontstaat een kleine of gekrompen schildklier.

Slaapproblemen komen ook voor bij de ziekte van Hashimoto / Bron: Unsplash, PixabaySlaapproblemen komen ook voor bij de ziekte van Hashimoto / Bron: Unsplash, Pixabay
Andere lichamelijke symptomen
Andere lichamelijke symptomen omvatten:

Mentale symptomen
Mentale problemen komen ook voor zoals concentratieproblemen, denkproblemen en een depressie.

Alarmsymptomen van ziekte van Hashimoto

Ziekte van Hashimoto is een auto-immuunziekte die de schildklier aantast en kan leiden tot hypothyreoïdie. Het is belangrijk om alarm symptomen tijdig te herkennen, omdat ze kunnen wijzen op een verergering van de aandoening of gerelateerde complicaties.

Extreme vermoeidheid
Een van de meest voorkomende alarmsymptomen van de ziekte van Hashimoto is extreme vermoeidheid. Dit kan optreden als gevolg van een trage schildklierfunctie, waardoor het lichaam niet voldoende energie kan produceren. Patiënten kunnen een aanhoudend gevoel van uitputting ervaren, zelfs na voldoende rust.

Onverklaarbare gewichtstoename
Patiënten kunnen ook last hebben van onverklaarbare gewichtstoename. Dit kan het gevolg zijn van een vertraagde stofwisseling door een onvoldoende schildklierhormoonproductie. Zelfs met een normaal dieet en lichaamsbeweging kunnen patiënten moeite hebben om hun gewicht onder controle te houden.

Huid- en haarveranderingen
Veranderingen in de huid en het haar zijn ook alarmsymptomen van de ziekte van Hashimoto. Patiënten kunnen droge huid ervaren, evenals haaruitval of broze haren. Deze veranderingen zijn vaak gerelateerd aan de afname van schildklierhormonen en kunnen de algehele gezondheid beïnvloeden.

Geheugen- en concentratieproblemen
Geheugen- en concentratieproblemen, soms aangeduid als "brain fog," zijn andere alarmsymptomen die kunnen optreden bij de ziekte van Hashimoto. Patiënten kunnen moeite hebben met het focussen op taken of het onthouden van informatie, wat kan leiden tot frustratie en een verminderd gevoel van welzijn.

Spier- en gewrichtspijn
Spier- en gewrichtspijn is een ander signaal dat kan wijzen op een verslechtering van de ziekte van Hashimoto. Patiënten kunnen last hebben van stijfheid, zwelling en ongemak in spieren en gewrichten, wat hun dagelijkse activiteiten kan beïnvloeden.

Koude-intolerantie
Koude-intolerantie, oftewel een verhoogde gevoeligheid voor kou, is ook een veelvoorkomend symptoom. Patiënten kunnen het moeilijk hebben om warm te blijven, zelfs in gematigde omgevingen, wat kan leiden tot ongemak en sociale beperkingen.

Depressieve symptomen
Psychologische symptomen, zoals depressie en angst, kunnen ook optreden. De veranderingen in hormonale niveaus kunnen bijdragen aan stemmingswisselingen en psychische aandoeningen, wat een aanzienlijke impact kan hebben op de levenskwaliteit van de patiënt.

Onregelmatige menstruatiecyclus
Bij vrouwen kunnen hormonale onevenwichtigheden leiden tot een onregelmatige menstruatiecyclus. Dit kan zich uiten in zwaardere of lichtere menstruaties, of onregelmatige perioden. Dit symptoom kan ook bijdragen aan gevoelens van ongemak en frustratie.

Vergrote schildklier (struma)
Een vergrote schildklier, ook wel struma genoemd, kan zich ontwikkelen als gevolg van langdurige hypothyreoïdie. Dit kan visueel waarneembaar zijn of voelbaar bij palpatie. Een vergrote schildklier kan druk uitoefenen op omliggende structuren en leiden tot ademhalings- of slikproblemen.

Symptomen van andere auto-immuunziekten
Patiënten met de ziekte van Hashimoto hebben een verhoogd risico op het ontwikkelen van andere auto-immuunziekten, zoals coeliakie of type 1-diabetes. Het is belangrijk om alert te zijn op symptomen die kunnen wijzen op deze aandoeningen, zoals buikpijn, diarree of veranderingen in de bloedsuikerspiegel.

Het tijdig herkennen van deze alarmsymptomen is cruciaal voor patiënten met de ziekte van Hashimoto. Dit kan helpen bij het vroegtijdig stellen van een diagnose en het optimaliseren van de behandeling, wat de levenskwaliteit kan verbeteren.

Diagnose en onderzoeken

Bij het lichamelijk onderzoek bemerkt de arts een vertraagde hartslag (bradycardie). De patiënt krijgt een grondig bloedonderzoek om te kijken naar de schildklierhormoonniveaus. Beeldvormende onderzoeken en een fijne naald biopsie zijn over het algemeen niet nodig om Hashimoto thyroïditis te diagnosticeren.

Levenslange therapie met vervangende hormonen is nodig / Bron: Stevepb, PixabayLevenslange therapie met vervangende hormonen is nodig / Bron: Stevepb, Pixabay

Behandeling via inname schildklierhormonen

De patiënt krijgt bij verminderde schildklierfunctie levenslange substitutietherapie (schildklier vervangende medicijnen).

Prognose

De prognose van de ziekte van Hashimoto is over het algemeen goed, vooral wanneer de aandoening vroeg wordt gediagnosticeerd en adequaat behandeld. Met een juiste behandeling, zoals het gebruik van schildklierhormoonvervangende medicatie, kunnen de meeste patiënten een normaal en actief leven leiden.

Levenslange behandeling

De ziekte van Hashimoto is een chronische aandoening die meestal levenslange behandeling vereist. Patiënten moeten schildklierhormonen blijven innemen om de schildklierfunctie op peil te houden. De dosering kan in de loop der jaren worden aangepast op basis van bloedonderzoek en symptomen. Regelmatige controle van de schildklierfunctie is noodzakelijk om te zorgen voor een optimale behandeling en om onder- of overbehandeling te voorkomen.

Verhoogd risico op andere aandoeningen

Ondanks de mogelijkheid van een normaal leven met behandeling, kunnen patiënten met de ziekte van Hashimoto een verhoogd risico hebben op het ontwikkelen van andere gezondheidsproblemen, zoals hart- en vaatziekten, hoge bloeddruk en verhoogde cholesterolwaarden. Langdurige hypothyreoïdie kan bijdragen aan een verhoogd risico op hartziekten, dus het is belangrijk dat patiënten hun schildklierfunctie goed in de gaten houden om complicaties te voorkomen.

Psychologische impact

De psychologische impact van de ziekte van Hashimoto mag niet over het hoofd worden gezien. Chronische vermoeidheid, gewichtstoename en andere fysieke symptomen kunnen bijdragen aan gevoelens van depressie, angst en een verlaagde kwaliteit van leven. Patiënten kunnen baat hebben bij psychologische ondersteuning, zoals therapie, om om te gaan met de mentale en emotionele effecten van de ziekte.

Levensverwachting

De levensverwachting van mensen met de ziekte van Hashimoto is meestal niet beïnvloed, vooral niet bij een goed beheerde behandeling. Patiënten die echter niet tijdig behandeld worden, kunnen ernstige complicaties ontwikkelen, zoals hartziekten of myxoedeem coma, wat het risico op een verminderde levensverwachting vergroot. Het vroegtijdig starten van de behandeling verbetert de langetermijnvooruitzichten aanzienlijk.

Nazorg en opvolging

Na de diagnose en behandeling van de ziekte van Hashimoto is regelmatige opvolging belangrijk om ervoor te zorgen dat de schildklierhormoonniveaus op peil blijven. Het is raadzaam om periodieke bloedonderzoeken te laten uitvoeren en de gezondheid van de patiënt goed in de gaten te houden. Ook kan overleg met een endocrinoloog nuttig zijn om een passend behandelplan te volgen en eventuele bijwerkingen van de therapie te monitoren.

Psychosociale ondersteuning

Patiënten met de ziekte van Hashimoto kunnen ook baat hebben bij psychosociale ondersteuning. Het omgaan met chronische symptomen en de impact op het dagelijks leven kan mentaal zwaar zijn. Ondersteuning door een therapeut of deelname aan een steungroep kan bijdragen aan het emotionele welzijn van de patiënt.

Langdurige gevolgen

Bij sommige patiënten kunnen langdurige gevolgen optreden, zoals aanhoudende vermoeidheid of problemen bij het hervatten van normale activiteiten. Het is belangrijk om aandacht te besteden aan eventuele langdurige symptomen en tijdig medische hulp te zoeken als deze aanhouden.

Complicaties auto-immuunaandoening

Deze aandoening treedt soms op met andere auto-immuunziekten. In zeldzame gevallen ontwikkelt de patiënt schildklierkanker of een schildklierlymfoom. Hartproblemen zoals hartfalen (slecht rondpompen van bloed door het hart) en een vergroot hart, mentale gezondheidsproblemen en aangeboren afwijkingen (zoals een gespleten gehemelte bij een onbehandelde moeder) zijn andere complicaties.

Preventie

De ziekte van Hashimoto kan niet volledig worden voorkomen, aangezien het voornamelijk genetisch en auto-immuun van aard is. Echter, er zijn verschillende strategieën die kunnen helpen om het risico te verkleinen of het ontstaan van de ziekte te vertragen, vooral in risicogroepen.

Gezonde levensstijl

Hoewel de genetische factoren moeilijk te veranderen zijn, kan een gezonde levensstijl bijdragen aan het verminderen van het risico op auto-immuunziekten. Dit omvat het handhaven van een evenwichtig voedingspatroon, het vermijden van overmatige blootstelling aan toxines en het bevorderen van een gezond gewicht. Regelmatige lichaamsbeweging en het vermijden van overmatige stress kunnen ook het immuunsysteem ondersteunen.

Jodiuminname

Jodium is essentieel voor een gezonde schildklierfunctie, maar zowel een tekort als een overmaat aan jodium kan schadelijk zijn. In gebieden waar jodiumtekort een probleem is, kan het nuttig zijn om jodiumrijke voeding of supplementen te gebruiken, maar overmatig gebruik van jodium moet worden vermeden, omdat dit bij sommige mensen kan bijdragen aan het ontstaan van auto-immuun schildklieraandoeningen.

Immuunmodulatie

Onderzoek suggereert dat bepaalde immuunmodulerende behandelingen, zoals het gebruik van vitamine D of probiotica, mogelijk een rol kunnen spelen in het verminderen van de ontwikkeling van auto-immuunziekten, waaronder de ziekte van Hashimoto. Hoewel er nog meer onderzoek nodig is, wordt er steeds meer bewijs verzameld dat een goede balans in het immuunsysteem de ontwikkeling van auto-immuunziekten kan beïnvloeden.

Vroege diagnose

Hoewel preventie van de ziekte van Hashimoto niet altijd mogelijk is, kan een vroege diagnose helpen bij het tijdig starten van behandeling, wat verdere schade aan de schildklier voorkomt. Patiënten met een familiegeschiedenis van auto-immuunziekten moeten regelmatig hun schildklierfunctie laten controleren om veranderingen vroeg te detecteren. Symptomen zoals vermoeidheid, gewichtstoename en haaruitval moeten niet worden genegeerd, vooral bij risicogroepen.

Vermijden van schadelijke omgevingsfactoren

Er zijn aanwijzingen dat blootstelling aan bepaalde chemische stoffen, zoals pesticiden, roken en overmatige blootstelling aan straling, het risico op het ontwikkelen van auto-immuunziekten kan verhogen. Hoewel het niet mogelijk is om alle omgevingsrisico’s te vermijden, kunnen mensen in risicogroepen zich bewust zijn van deze factoren en maatregelen nemen om hun blootstelling te beperken.

Praktische tips voor het leven met de ziekte van Hashimoto

De ziekte van Hashimoto is een auto-immuunziekte die de schildklier aanvalt en daardoor de productie van schildklierhormonen vermindert. Dit kan leiden tot symptomen zoals vermoeidheid, gewichtstoename en een verstoorde stofwisseling. Het is belangrijk om je gezondheid goed in de gaten te houden en bepaalde leefstijlaanpassingen te maken.

Regelmatige controle van je schildklierfunctie

Omdat de ziekte van Hashimoto de werking van je schildklier beïnvloedt, is het belangrijk om regelmatig je schildklierhormoonspiegels te laten controleren via bloedonderzoeken. Dit helpt je arts om de juiste behandeling aan te passen en eventuele tekorten aan hormonen tijdig te corrigeren.

Zorg voor een evenwichtig voedingspatroon

Een evenwichtig voedingspatroon is van groot belang om je energielevels op peil te houden en je algehele gezondheid te ondersteunen. Het kan helpen om voedingsmiddelen te kiezen die rijk zijn aan jodium en selenium, aangezien deze essentieel zijn voor de gezondheid van de schildklier.

Neem medicatie volgens voorschrift

Als je arts schildklierhormonen voorschrijft, is het van essentieel belang om de medicatie nauwgezet in te nemen zoals voorgeschreven. Dit helpt om de werking van je schildklier te reguleren en voorkomt symptomen van hypothyreoïdie, zoals vermoeidheid en gewichtstoename.

Beperk stress en zorg voor voldoende slaap

Stress kan de ziekte van Hashimoto verergeren en invloed hebben op de werking van je schildklier. Het is daarom belangrijk om ontspanningstechnieken te gebruiken en voldoende slaap te krijgen om je lichaam in balans te houden. Het verbeteren van je slaap kan helpen bij het reguleren van je energielevels en het verminderen van symptomen.

Raadpleeg een diëtist of arts bij twijfel

Bij de ziekte van Hashimoto kan het nuttig zijn om samen te werken met een diëtist die je helpt bij het samenstellen van een passend evenwichtig voedingspatroon. Dit kan vooral belangrijk zijn als je moeite hebt met gewichtstoename of als je specifieke voedingsbehoeften hebt om de werking van je schildklier te ondersteunen.

Volg een regelmatige opvolging bij je arts

De ziekte van Hashimoto vereist regelmatige controleafspraken met je arts om je voortgang te monitoren en de behandeling indien nodig aan te passen. Het bijhouden van je gezondheid en het bespreken van eventuele nieuwe symptomen met je arts kan helpen om complicaties te voorkomen.

Misvattingen rond de ziekte van Hashimoto

De ziekte van Hashimoto is een auto-immuunziekte die de schildklier aantast, wat kan leiden tot hypothyreoïdie (trage werking van de schildklier). Ondanks de frequente aanwezigheid van de ziekte, zijn er veel misvattingen die het begrip en de behandeling ervan beïnvloeden. Hieronder worden enkele van de meest voorkomende misvattingen besproken.

De ziekte van Hashimoto komt alleen voor bij vrouwen

Hoewel de ziekte van Hashimoto vaker voorkomt bij vrouwen, kan het ook bij mannen voorkomen. De meeste gevallen van hypothyreoïdie die voortkomen uit deze aandoening worden bij vrouwen gediagnosticeerd, maar het is belangrijk te begrijpen dat mannen ook getroffen kunnen worden, hoewel in kleinere aantallen.

Hashimoto is eenvoudig te diagnosticeren

De diagnose van de ziekte van Hashimoto is vaak niet eenvoudig. De symptomen kunnen in het begin vaag zijn en lijken vaak op andere aandoeningen. Bloedonderzoeken, zoals het meten van het niveau van schildklierhormonen en antistoffen tegen de schildklier, kunnen helpen, maar een vroege diagnose kan soms moeilijk zijn.

Symptomen van Hashimoto zijn altijd duidelijk

De symptomen van de ziekte van Hashimoto ontwikkelen zich vaak langzaam en kunnen in het begin subtiel zijn. Het kan variëren van vermoeidheid en gewichtstoename tot drogere huid en beharingverlies. Door de trage progressie van de ziekte kunnen patiënten lange tijd geen duidelijke symptomen ervaren, wat leidt tot een vertraagde diagnose.

Behandeling van Hashimoto bestaat uit het verwijderen van de schildklier

De behandeling van de ziekte van Hashimoto bestaat meestal uit het toedienen van synthetische schildklierhormonen om de schildklierfunctie te normaliseren. In de meeste gevallen is er geen chirurgie nodig, zoals de verwijdering van de schildklier. Het doel is om het hormoonniveau in balans te brengen, zodat het lichaam goed kan functioneren.

De ziekte van Hashimoto is erfelijk in alle gevallen

Hoewel genetische factoren een rol kunnen spelen in het ontwikkelen van de ziekte van Hashimoto, is het niet altijd erfelijk. De aandoening komt vaker voor bij mensen met een familiegeschiedenis van schildklieraandoeningen, maar het kan ook voorkomen bij mensen zonder genetische predispositie.

Schildkliermedicatie is altijd nodig voor de rest van het leven

In veel gevallen is levenslange medicatie nodig om het schildklierhormoon in balans te houden, vooral als de ziekte al geavanceerd is en de schildklier niet meer goed functioneert. Echter, in sommige gevallen kan de ziekte langzaam stabiliseren en kan de dosis medicatie aangepast worden, hoewel de meeste patiënten doorgaans voor langere tijd behandeling nodig hebben.

Lees verder

© 2017 - 2025 Miske, het auteursrecht van dit artikel ligt bij de infoteur. Zonder toestemming is vermenigvuldiging verboden. Deze informatie is van informatieve aard en geen vervanging voor professioneel medisch advies. Per 2021 gaat InfoNu verder als archief, artikelen worden nog maar beperkt geactualiseerd.
Gerelateerde artikelen
Struma: oorzaken, behandelingStruma: oorzaken, behandelingStruma is wereldwijd gezien de meest voorkomende schildklierafwijking. Struma hoeft niet altijd meteen behandeld te word…
Schildklierontsteking: ziekte van Hashimoto en andere typenSchildklierontsteking: ziekte van Hashimoto en andere typenBij een schildklierontsteking, ook wel thyreoïditis genoemd, is er sprake van een ontsteking van de schildklier. De gevo…
Ziekte van Hashimoto en Graves - schildklierZiekte van Hashimoto en Graves - schildklierDe ziekte van Hashimoto is een zeer bekende auto-immuunziekte die leidt tot een te traag werkende schildklier. Hashimoto…
Schildklierontsteking (thyroïditis): symptomen & behandelingSchildklierontsteking (thyroïditis): symptomen & behandelingEen schildklierontsteking komt vrij vaak voor. Wat is een schildklierontsteking, wat zijn de schildklierontsteking sympt…
Pijn onder oksel: oorzaken pijn in oksel (schouder of borst)Pijn onder oksel: oorzaken pijn in oksel (schouder of borst)Pijn onder de oksel of okselpijn kan worden veroorzaakt door spierpijn, een allergische reactie, of gordelroos. Okselpij…
Chronische myeloïde leukemie (CML): Vorm van bloedkankerChronische myeloïde leukemie (CML): Vorm van bloedkankerChronische myeloïde leukemie (CML) is een zeldzame vorm van kanker waarbij er in het beenmerg een ongecontroleerde groei…
Bronnen en referenties
  • Geraadpleegd op 4 februari 2017:
  • Chronic thyroïditis (Hashimoto disease), https://medlineplus.gov/ency/article/000371.htm
  • Coëlho, Medisch Zakwoordenboek, digitale editie, versie 2010
  • Hashimoto, ziekte van, https://www.lumc.nl/patientenzorg/patienten/patientenfolders/ziekte-van-Hashimoto
  • Hashimoto's thyroiditis, boek: Clinical Medicine, Door: Parveen Kumar, Michael Clark, Uitgever: Elsevier, ISBN: 9780702029936, blz. 985
  • Hashimoto's Thyroiditis: Symptoms, Causes, and Treatments – WebMD, http://www.webmd.com/women/hashimotos-thyroiditis-symptoms-causes-treatments#1
  • Overview, http://emedicine.medscape.com/article/120937-overview#showall
  • Overview, http://www.mayoclinic.org/diseases-conditions/hashimotos-disease/home/ovc-20269762
  • Symptoms & Causes, http://www.mayoclinic.org/diseases-conditions/hashimotos-disease/symptoms-causes/dxc-20269764
  • Ziekte van Hashimoto, https://www.schildklier.nl/hypothyreoidie/klachten-hypothyreoidie/hashimoto
  • Ziekte van Hashimoto, https://www.schildklier.org/hashimoto.html
  • Afbeelding bron 1: Unsplash, Pixabay
  • Afbeelding bron 2: Stevepb, Pixabay
Miske (4.039 artikelen)
Laatste update: 28-02-2025
Rubriek: Mens en Gezondheid
Subrubriek: Aandoeningen
Bronnen en referenties: 13
Per 2021 gaat InfoNu verder als archief. Het grote aanbod van artikelen blijft beschikbaar maar er worden geen nieuwe artikelen meer gepubliceerd en nog maar beperkt geactualiseerd, daardoor kunnen artikelen op bepaalde punten verouderd zijn. Reacties plaatsen bij artikelen is niet meer mogelijk.
Medische informatie…
Deze informatie is van informatieve aard en geen vervanging voor professioneel medisch advies. Raadpleeg bij medische problemen en/of vragen altijd een arts.