Beroerte: Onvoldoende bloedtoevoer naar hersenen
Elke twee seconden krijgt iemand ergens ter wereld een beroerte. Bij een beroerte krijgen de hersenen te weinig zuurstof en voedingsstoffen, wat leidt tot het afsterven van hersencellen. Er zijn drie hoofdtypen beroertes, elk met verschillende lichamelijke en mentale symptomen, afhankelijk van het getroffen hersendeel en het type beroerte. Veelvoorkomende klachten zijn spraakproblemen, zwakte en persoonlijkheidsveranderingen. Een snelle behandeling is cruciaal om de schade aan de hersenen te beperken of zelfs om te keren. Elke minuut telt bij een beroerte. Daarnaast biedt een gezonde levensstijl de beste bescherming tegen het ontstaan van een beroerte.
Synoniemen van beroerte
Een beroerte (CVA) staat ook bekend onder de volgende benamingen:
- attaque
- cerebrovasculair accident
- stroke
- vaataccident
- vasculair accident
Epidemiologie
In Nederland worden jaarlijks ongeveer 41.000 mensen getroffen door een beroerte, terwijl in België het aantal rond de 19.000 ligt. Wereldwijd leeft ongeveer twee derde van de beroertepatiënten in midden- en laaginkomenslanden. Het jaarlijkse sterftecijfer door beroertes bedraagt ongeveer 200 per 100.000. Sterftecijfers zijn hoger bij Aziatische en Afrikaanse populaties dan bij mensen van Europese afkomst. Beroertes komen zelden voor bij personen onder de veertig jaar. Verder worden mannen vaker getroffen dan vrouwen.
Oorzaken
Een beroerte ontstaat wanneer de bloedtoevoer naar een deel van de
hersenen plotseling wordt onderbroken. Als deze onderbreking langer dan een paar seconden aanhoudt, ontvangen de hersenen onvoldoende zuurstof en voedingsstoffen, wat kan leiden tot het afsterven van hersencellen en blijvende schade.
Risicofactoren
Een aantal aandoeningen en omgevingsfactoren verhogen het risico op het ontwikkelen van een beroerte. Ook sommige medicijnen kunnen bijdragen aan het ontstaan van een beroerte.
Migraine is een risicofactor voor een beroerte /
Bron: Geralt, Pixabay
Aandoeningen
De volgende aandoeningen verhogen de kans op een beroerte:
- amyloïdose (afzettingen van amyloïde in weefsels en organen met symptomen aan hart, huid, maag, darmen, lever, nieren en hersenen)
- anti-cardiolipine en lupus anticoagulerende antilichamen met bloedstolsels in slagaders (antifosfolipidsyndroom)
- bloedingstoornissen zoals bij een neusbloeding
- CADASIL (cerebrale dominante arteriopathie met subcorticale infarcten en leucoencefalopathie)
- diabetes mellitus (suikerziekte)
- arterioveneuze malformatie (AVM) (misvorming)
- een bestaand cerebraal aneurysma (uitstulping van een slagader in de hersenen)
- een chronische nierziekte
- een familiegeschiedenis van een beroerte
- een hersenbloeding
- een verminderde denkfunctie
- een trauma aan de nek: In december 2016 werd een geval gerapporteerd waarbij een man een beroerte kreeg na een kappersbezoek; door het hoofd naar achteren te kantelen aan de wastafel werd een belangrijk bloedvat geraakt dat naar de hersenen leidt.
- een verhoogd cholesterolgehalte
- een verhoogd hematocrietgehalte
- een verhoogde bloeddruk (hypertensie): Een chronische hoge bloeddruk kan leiden tot het barsten van bloedvaten, wat resulteert in een hemorragische beroerte. Hypertensie is een van de meest behandelbare risicofactoren voor beroertes. Het risico op een beroerte vermindert bij patiënten tussen de veertig en zestig jaar oud, omdat zij vaak een behandeling voor hoge bloeddruk krijgen. Bij ouderen blijft hypertensie een belangrijke oorzaak van morbiditeit en sterfte.
- granulomatische angiitis van het centrale zenuwstelsel
- hart- en vaatziekten: Hart- en vaatziekten of slechte doorbloeding van de benen door vernauwde aders verhogen het risico op een beroerte. Voorbeelden zijn atriumfibrillatie (onregelmatige en snelle samentrekking van de hartkamers), ernstige carotisstenose en endocarditis (ontsteking van de binnenkant van het hart)
- verminderde grijpkracht
- hyperhomocysteïnemie
- kanker
- migraine (aanvallen van aura en/of eenzijdige hoofdpijn)
- neurosyfilis (complicatie van syfilis, een bacteriële infectie)
- slaapapnoe
- bepaalde vormen van artritis (gewrichtsontsteking)
- trombocytemie en trombofilie (eiwit C-deficiëntie, factor V Leiden)
- vasculitis (bloedvatontsteking) zoals bij systemische lupus erythematosus (SLE), polyarteritis (bloedvatziekte), gigantische arteritis
Medicijnen kunnen het risico op een beroerte verhogen /
Bron: Stevepb, Pixabay
Medicijnen
Bepaalde medicijnen kunnen bijdragen aan een verhoogd risico op een beroerte:
Omgevingsfactoren
De volgende omgevingsfactoren kunnen het risico op een beroerte verhogen:
- drugsmisbruik zoals cocaïne en andere recreatieve drugs
- een gebrek aan lichaamsbeweging (minder dan dertig minuten beweging per dag)
- een onderbroken slaap
- een vetrijke voeding
- zwangerschap (zowel tijdens de zwangerschap als in de eerste weken na de bevalling)
- etniciteit: Afro-Amerikanen hebben een verhoogd risico
- geslacht: mannen hebben een hogere kans op een beroerte
- gezoete / gesuikerde dranken
- overmatig alcoholgebruik
- langere werktijden (55 uur of meer per week verhogen de kans op een beroerte met 33%)
- verhoogde stress
- een hoge calorie-inname
- obesitas (overgewicht)
- roken
Soorten: Ischemische en hemorragische beroerte
Een beroerte is onderverdeeld in drie types met name een ischemische en een hemorragische beroerte en een TIA.
Ischemische beroerte (herseninfarct)
Een ischemische beroerte, ook gekend als een herseninfarct, komt voor bij 85% van de patiënten met een beroerte.
Ischemie staat hierbij voor een tekort aan zuurstof in het bloed. Dit type beroerte is namelijk het gevolg van een verstopping of vernauwing van een bloedvat (dat bloed voert naar de hersenen) en dit gebeurt door een bloedstolsel. Dit bestaat in twee vormen:
- een trombotische beroerte (trombo-embolische beroerte): Hierbij vormt zich een stolsel in een reeds vernauwde beroerteader.
- een cerebrale embolie of embolische beroerte: Hierbij breekt een stolsel af van een andere plaats in de bloedvaten van de hersenen, of is dit afkomstig van een ander lichaamsdeel en reist dit naar de hersenen.
Plaques, een soort kleverige stof, doet de beroerteaders verstoppen wat ook leidt tot een ischemische beroerte.
Hemorragische beroerte
Een hemorragische beroerte komt tot stand wanneer een bloedvat van de hersenen verzwakt en vervolgens openbarst. Als gevolg hiervan lekt bloed in de hersenen. Deze hersenbloeding gebeurt bij volgende aandoeningen:
- aneurysma
- arterioveneuze misvorming
Voorts resulteert een ischemische beroerte mogelijk in een bloeding in de hersenen waardoor sprake is van een hemorragische beroerte.
TIA (Transiënte ischemische aanval)
Een
TIA (transient ischemic attack) betekent een plotseling maar voorbijgaand (transiënt) tekort van de bloedaanvoer naar de hersenen. Dit type beroerte is een soort waarschuwingssignaal voor de patiënt omdat hierop bij ongeveer één op de drie patiënten onbehandeld binnen het jaar een echte beroerte (meestal een trombo-embolische beroerte) volgt. Bij een TIA is een bloedstolsel in het hart aanwezig of is een slagader gedeeltelijk verstopt. De patiënt herstelt normaal gezien wel volledig bij een TIA.
Lichamelijke en mentale symptomen
De symptomen van een beroerte zijn afhankelijk van het getroffen deel in de hersenen. Soms is een patiënt zich niet bewust van de beroerte. Veelal verschijnen de tekenen plots, maar in sommige gevallen presenteert een patiënt zich pas na één of twee dagen met klachten. Net na het ontstaan van een beroerte zijn de symptomen meestal het meest ernstig, maar het gebeurt ook dat de klachten langzaam verergeren
Hoofdpijn
Plotseling ontstane
hoofdpijn is één van de kenmerkende symptomen wanneer sprake is van een hersenbloeding. De hoofdpijn verergert bij het bewegen of
hoesten en bij het plat gaan liggen. De
pijn is dusdanig ernstig dat mogelijk slaapstoornissen tot stand komen. Ook
ochtendhoofdpijn is een mogelijk symptoom van een beroerte.
Andere symptomen
Andere symptomen zijn afhankelijk van de ernst en locatie van de beroerte. Zowel lichamelijke als neurologische (mentale) tekenen komen mogelijk tot stand.
Problemen met het gezichtsvermogen komen mogelijk tot stand /
Bron: Nufkin, Flickr (CC BY-2.0) Lichamelijk
- bevingen aan handen (handtremoren)
- darmen en urinewegen: een gebrek aan controle over de blaas of darmen, een neurogene blaas (zenuwschade door ziekte of letsel met plasproblemen), een overactieve blaas, frequent plassen (pollakisurie)
- een verlies van evenwicht of coördinatie of moeite met lopen (ataxie)
- globus pharyngeus (brokgevoel in keel)
- gevoelloosheid of tintelingen (paresthesieën) aan één kant van het lichaam
- hemiplegie (verlamming van de lichaamshelft (links of rechts, bv. afhangende lip)) of hemiparese (onvolledige verlamming aan één zijde)
- misselijkheid
- problemen met het gezichtsvermogen: plotse blindheid, verminderde gezichtsscherpte, dubbelzien (diplopie), een gezichtsvelduitval (hemianopsie: uitval van een gedeelte van het gezichtsveld), pupillen van ongelijke grootte (anisocorie), wazig zien, een totaal verlies van het gezichtsvermogen (zie ook: oogproblemen bij een beroerte)
- problemen met het schrijven of lezen
- problemen met ruimtelijke waarneming
- problemen met spreken of begrijpen van anderen: dysartrie
- schouderpijn
- slikproblemen
- spierzwakte in het gezicht (gezichtszwakte), de armen of de benen (meestal slechts aan één zijde) zoals bijvoorbeeld een afhangende mondhoek
- veranderingen in de smaak met bijvoorbeeld tongtintelingen
- veranderingen in het gehoor: tinnitus aurium (oorsuizen)
- vermoeidheid
- vertigo (duizeligheid)
- wijzigingen in de sensatie en het vermogen om pijn, druk of temperaturen te voelen
Mentaal
Mogelijk zijn de dagelijkse activiteiten hierdoor belemmerd.
Diagnose en onderzoeken
FAST: Beroerte snel herkennen
Een beroerte gebeurt snel en treedt vaak op voordat iemand een arts kan raadplegen. Een beroerte herkennen is dan ook belangrijk om zo snel mogelijk de diagnose te stellen en een behandeling in te zetten bij de patiënt. Uit een onderzoek van de Nederlandse Hartstichting in mei 2016 bleek dat twee derde van de Nederlanders niet in staat is om de signalen van een beroerte te herkennen. Het acroniem FAST (snel) is een manier om deze tekenen snel te identificeren.
F: Face (Hangend gezicht): Heeft de patiënt een scheve mond / een hangend gezicht aan één zijde wanneer hij probeert te glimlachen, dan wijst dit mogelijk op een beroerte.
A: Armzwakte: Wanneer de patiënt de armen omhoogtilt, dan hangt één arm naar beneden. Dit geldt ook voor het been.
S: Spraakmoeilijkheden: Bij het herhalen van een eenvoudige zin is de spraak onduidelijk of vreemd.
T: Tijd: Wanneer de drie vorige symptomen verschijnen, is dringende medische interventie een noodzaak.
Lichamelijk onderzoek
Bij een lichamelijk onderzoek test de arts het gezichtsvermogen, de beweging, het gevoel, het begrip en het spraakvermogen. Verder bemerkt de arts mogelijk ook reflexstoornissen wanneer hij met een rubberen hamertje op de knie klopt, omdat dan geen reactie optreedt. De arts herhaalt dit onderzoek na verloop van tijd om te kijken of de beroerte verergerd of verbeterd is. Verder gebruikt hij zijn stethoscoop om te luisteren naar de halsberoerteaders in de nek. Hij hoort hierbij een abnormaal geluid als gevolg van een abnormale bloedstroom. Daarnaast voert hij een bloeddrukonderzoek uit. Vaak is namelijk sprake van een te hoge bloeddruk.
Diagnostisch onderzoek
Verdere
beeldvormende en diagnostische onderzoeken zij nodig om het type, de locatie en de oorzaak van de beroerte op te sporen en andere problemen uit te sluiten.
- een angiografie van de schedel: om een verstopt bloedvat of een bloeding in de hersenen op te sporen
- een bloedonderzoek: om een infectie uit te sluiten, de bloedstollingstijd te kennen en bepaalde stoffen en stollingsfactoren te meten
- een carotis duplex (echografie): om een vernauwde halsberoerteaders in de nek te identificeren
- een CT-scan: om ook tumoren uit te sluiten
- een echocardiografie: om een bloedstolsel dat uit het hart komt op te sporen
- een elektrocardiografie: om de elektrische activiteit van het hart te volgen en om het hartritme te volgen
- een magnetische resonantie angiografie (MRA) of CT-angiografie: om abnormale bloedvaten in de hersenen te identificeren
- een MRI-scan: om het beschadigd hersenweefsel te detecteren
- een oogonderzoek: om oogproblemen op te sporen
Differentiële diagnose
In een aantal gevallen zijn uitgebreide medische onderzoeken nodig omdat het klinisch beeld van een beroerte sterk lijkt op andere aandoeningen zoals:
Behandeling
Snelle behandeling nodig
Bij een beroerte is het belangrijk om zo snel mogelijk de eerste hulpafdeling van een ziekenhuis op te zoeken. Een medicijn breekt een bloedstolsel af indien dit de oorzaak is van een beroerte. Dit moet binnen 3 tot 4,5u zijn toegediend nadat de eerste symptomen zijn begonnen. Des te eerder deze behandeling wordt gestart, des te groter de kans op een goed resultaat.
Ondersteunende behandelingen
Andere behandelingen zijn afhankelijk van de oorzaak van de beroerte. Enkele mogelijke behandelingen zijn:
- bloedverdunners zoals heparine, warfarine (coumadin), aspirine of clopidogrel (plavix)
- fysiotherapie, ergotherapie, logopedie, en sliktherapie
- het plaatsen van een maagsonde (gastrostomie) bij ernstige slikproblemen
- medicijnen om risicofactoren te behandelen zoals geneesmiddelen voor de behandeling van een hoge bloeddruk (plaspillen, bètablokkers, ACE-remmers), diabetes en hoge cholesterol (statines)
- speciale procedures of een operatie om de symptomen te verlichten of te voorkomen dat meer beroertes optreden
- voedingsstoffen en vloeistoffen
Nieuwe ontwikkeling
In maart 2017 meldden wetenschappers dat gif van een dodelijke spin (trechterwebspin) mogelijk de hersenen na een beroerte kan beschermen. Dit is enkel getest op ratten waarbij bleek dat het bestanddeel zelfs werkt als het meerdere uren na de beroerte is toegediend.
Prognose
De vooruitzichten zijn variabel bij een beroerte en hangen af van volgende factoren:
- de getroffen lichaamsfuncties
- de hoeveelheid schade aan het hersenweefsel
- de snelheid van het opstarten van de snel behandeling (des te sneller, des te beter)
- het type beroerte
Het merendeel van de patiënten verbetert in de eerste maanden of jaren dankzij een intensieve therapie. Meer dan de helft van de patiënten die een beroerte hebben gehad, zijn in staat om thuis te blijven wonen, maar bij anderen is wel gespecialiseerde zorg nodig.
Heeft de patiënt een medicijn gekregen om de klonter op te lossen en is dit succesvol, dan verdwijnen de symptomen van een beroerte. Soms echter geraakt een patiënt niet tijdig in het ziekenhuis of heeft hij een andere aandoening waardoor hij de geneesmiddelen niet kan krijgen.
EHBO bij een beroerte is nuttig wanneer medische hulp niet direct beschikbaar is.
De overlevingskansen zijn over het algemeen beter bij patiënten met een ischemische beroerte (door een bloedstolsel) dan bij patiënten die lijden aan een hersenbloeding. Het risico voor een tweede beroerte is het hoogst tijdens de weken of maanden na de eerste beroerte. Daarna daalt het risico op een nieuwe beroerte.
Preventie
Een lage dosis aspirine is inzetbaar als primaire preventie bij mannen en vrouwen met een ernstig risico op hart- en vaatziekten. Daarnaast is het belangrijk om het medicatiegebruik te bespreken met de arts. Indien mogelijk is het nodig om de omgevingsfactoren te vermijden om het risico op een beroerte te verlagen. Verder zijn
voedingsaanpassingen nuttig volgens een onderzoek uit 2014 dat verscheen in het wetenschappelijk tijdschrift "Stroke". Epidemiologen van het Albert Einstein College of Medicine in New York meldden namelijk dat een kaliumrijke voeding beschermende effecten biedt op een beroerte en hierdoor de kans op overlijden verlaagt. Kalium bevindt zich in fruit, groenten en plantaardige producten.
Tuinieren speelt eveneens een belangrijke rol in de voorkoming van een beroerte. Verder zou
borstvoeding van minimaal één jaar op latere leeftijd het risico op een beroerte verlagen bij de moeder. In juni 2017 verscheen dit namelijk een onderzoeksrapport in het Journal of the American Heart Association, gepubliceerd door onderzoekers van Oxford University, de Chinese Academy of Medical Sciences en Peking University.
Complicaties
Naast de eventuele neurologische restschade is een
depressie na een beroerte vrij gebruikelijk. Dit ontwikkelt zich na de beroerte of maximaal twee jaar na de beroerte.
Bekende personen met een beroerte
Enkele bekende personen hebben een beroerte gehad of zijn hieraan overleden zoals onder andere:
- Aaron Spelling (Amerikaanse film- en tv-producent)
- Al Capone (Amerikaanse gangster)
- Charles Dickens (Engels auteur en sociaal criticus)
- Gare Coleman (acteur)
- Gene Kelly (Amerikaanse danser, acteur, zanger, regisseur, producer en choreograaf)
- Johann Sebastian Bach (Duitse componist en muzikant)
- Joseph Stalin (ex-leider van de Sovjet-Unie)
- Loretta Lynn (Amerikaanse countryzangeres)
- Louis Pasteur (Franse chemicus en microbioloog)
- Marco Borsato (Nederlandse zanger)
- Nardwuar (muziekjournalist)
- Nicolaus Copernicus (wiskundige en astronoom)
- Richard Nixon (37ste president van de Verenigde Staten)
- Roger Cicero (Duitse jazzzanger)
- Romijn Conen (Nederlandse acteur)
- Shimon Peres (voormalige Iraëlische president)
- Winston Churchill (Britse politicus)
- Woodrow Wilson (28ste president van de Verenigde Staten)
- Zsa Zsa Gabor (Amerikaanse actrice)
Lees verder