Chronische actinische dermatitis: Huidziekte door zonlicht
Chronische actinische dermatitis is een ernstige huidaandoening waarbij patiënten abnormaal overgevoelig reageren op blootstelling aan zonlicht of kunstlicht. Bij deze aandoening ontwikkelen patiënten verdikte, verharde, jeukende, rode, droge en ontstoken huidletsels op lichaamsdelen die zijn blootgesteld aan zon- of kunstlicht. Vaak zijn er ook andere huidproblemen aanwezig. De behandeling bestaat enerzijds uit medicijnen en anderzijds uit het strikt vermijden van blootstelling aan licht. In de meeste gevallen is de aandoening chronisch, wat tal van levensstijlveranderingen vereist om met de ziekte te leren leven.
Synoniemen van aandoening
Andere benamingen voor chronische actinische dermatitis zijn:
- actinisch reticuloïde (deze naam resulteert uit de histologische bevindingen van de huidbiopsieën die doen denken aan een reticulosis of een cutaan T-cel lymfoom)
- actinisch reticuloïde syndroom
- lichtgevoelig eczeem
Epidemiologie van huidaandoening
Chronische actinische
dermatitis is een relatief zeldzaam type
eczeem (chronische huidziekte met
droge huid en
jeukende huid) die wereldwijd voorkomt bij alle soorten
huidtypes. Exacte epidemiologische cijfers zijn niet gevonden in de geraadpleegde literatuurbronnen. De huidziekte treft meestal mannen van middelbare of oudere leeftijd (boven de vijftig jaar). Verder heeft de aandoening een voorliefde voor mensen die leven in een gematigd klimaat.
De blootstelling aan de zon of licht doet de klachten ontstaan of verergeren /
Bron: Blueeve, PixabayOorzaken: Door blootstelling aan zonlicht
De aandoening is een zogenaamde fotodermatose. Met andere woorden, de klachten ontstaan door
blootstelling aan de zon of (kunst)licht.
Risicofactoren: van chronische actinische dermatitis
Veel patiënten met de aandoening hebben reeds vele jaren een geschiedenis van andere vormen van dermatitis (huidontsteking), zoals
atopische dermatitis (atopisch eczeem: huidziekte met jeuk), allergische
contactdermatitis (
huiduitslag met roodheid en jeuk) (met name door planten zoals chrysant) en fotocontactdermatitis voordat de lichtgevoeligheid zich ontwikkelt. Ook patiënten met een
hiv-infectie lijden sneller aan chronische actinische dermatitis.
Symptomen: Verdikte jeukende, rode, droge en ontstoken huid
De symptomen verschijnen op plaatsen die aan
zonlicht zijn blootgesteld, en dan vooral aan het
gezicht (
gezichtseczeem), de hals, de borst en/of de
handen (vooral de handruggen). De huid vertoont typische kenmerken van eczeem, wat zich kenmerkt door een sterk jeukende, rode, droge en ontstoken huid. Daarnaast is vaak een opvallende huidverdikking en verharding van de huid (
lichenificatie) aanwezig. De huiduitslag kan zich verspreiden naar gebieden die niet zijn blootgesteld aan de zon. In ernstige gevallen zijn patiënten extreem lichtgevoelig, waardoor de symptomen ontstaan of verergeren door kunstlicht of zelfs zichtbaar licht.
Diagnose en onderzoeken
Diagnostisch onderzoek
Er kan sprake zijn van een reeds bestaande vorm van eczeem, waardoor de arts de daaropvolgende ontwikkeling van lichtgevoeligheid vaak mist. Daarnaast kan het verwarrend zijn voor de arts dat eczeem normaal gesproken zich verspreidt naar huidgebieden die niet zijn blootgesteld aan zonlicht, terwijl dit bij chronische actinische dermatitis wel het geval is. Een
huidbiopsie onthult vaak atypische resultaten; de letsels doen soms denken aan een
lymfoom. De arts bevestigt de diagnose door middel van gespecialiseerde monochromator-lichtonderzoeken. Tijdens deze onderzoeken worden bepaalde huidgebieden blootgesteld aan bekende hoeveelheden licht met specifieke golflengten. De daaropvolgende huidreacties bevestigen de aanwezigheid van een abnormale reactie op het licht.
Differentiële diagnose
Mogelijke aandoeningen die het klinisch beeld van chronische actinische dermatitis nabootsen zijn:
- acute / subacute cutane lupus erythematosus
- cutaan T-cel lymfoom (bloedkanker met symptomen aan de huid)
- foto-eruptie door medicatiegebruik
- pellagra (vorm van ondervoeding met tekort aan niacine)
- polymorfe lichteruptie (huidziekte door blootstelling aan de zon)
- porfyrie (aandoening met symptomen aan huid of zenuwstelsel), zoals porphyria cutanea tarda, variegate porphyria
Behandeling van huidaandoening
Blootstelling aan (zon)licht vermijden
De patiënt moet strikt alle zonlicht vermijden. Het gebruik van
zonnebrandcrèmes met een hoge factor is voor veel patiënten nodig. Wanneer ook dit niet volstaat, is soms het verblijf in een donkere kamer noodzakelijk. Verder moet de patiënt ramen van huizen en auto’s screenen en zorgen voor verduistering.
Medicijnen
Topische (op de huid aangebrachte) of orale (via de mond ingenomen)
corticosteroïden (krachtige ontstekingsremmers) en
vochtinbrengende crèmes zijn inzetbare behandelingen voor patiënten met mildere symptomen. Verder kan een desensibilisatiekuur bij een aantal patiënten effectief zijn. Hierbij krijgt de patiënt een lage dosis lichttherapie met steroïdenbedekking. Als een contactallergie betrokken is bij de ziekte, is het aanbevolen om de uitlokkende stof te vermijden.
Prognose van huidziekte
De aandoening verdwijnt bij sommige patiënten spontaan, soms vele jaren na het begin van de ziekte. Voor de meeste patiënten is de ziekte echter chronisch, wat significante veranderingen in de levensstijl vereist om zonlicht en contact met allergenen te vermijden.
Complicaties
Chronische actinische dermatitis kan enkele complicaties met zich meebrengen, zoals:
- verergering van bestaande huidproblemen
- toegenomen risico op huidkanker door langdurige blootstelling aan UV-licht
- psychosociale impact door chronische huidproblemen en cosmetische veranderingen
Preventie
Preventie van chronische actinische dermatitis omvat:
- het strikt vermijden van blootstelling aan zonlicht en kunstlicht
- het dragen van beschermende kleding, zoals lange mouwen en een hoed
- het gebruik van zonnebrandcrème met hoge SPF
- het regelmatig controleren van huidproblemen en tijdig zoeken van medische hulp bij veranderingen in de huid
Lees verder