Idiopathische guttata hypomelanosis: Huidziekte met vlekjes

Idiopathische guttata hypomelanosis (IGH) is een veel voorkomende huidaandoening met onbekende oorzaak waarbij witte vlekjes op de scheenbenen en onderarmen aanwezig zijn. De kenmerkende witte huidvlekjes zijn te wijten aan een afname van melanine in de huid. Deze goedaardige huidziekte gaat niet gepaard met andere symptomen. Mensen met een lichte huidskleur van middelbare leeftijd die vaak met bepaalde huidgebieden blootgesteld geweest zijn aan de zon, lopen het meest kans op idiopathische guttata hypomelanosis. Omdat de huidafwijking geen andere symptomen met zich meebrengt, is een behandeling veelal niet vereist. Af en toe zijn de witte vlekjes cosmetisch storend en zet de arts één of meer behandelingen in, al zijn deze niet altijd even effectief. Idiopathische guttata hypomelanosis werd voor het eerst beschreven in 1951 door Costa.

• Epidemiologie en risicofactoren van huidaandoening
• Oorzaken van idiopathische guttata hypomelanosis
• Symptomen: Witte vlekjes op huid
• Diagnose en onderzoeken
• Behandeling van huidziekte
• Prognose van huidafwijking

Epidemiologie en risicofactoren van huidaandoening

Idiopathische guttata hypomelanosis treft voornamelijk blanke mensen met een lichte huidskleur vanaf dertig jaar. Ook mensen met een donkere huidskleur zijn soms aangetast, maar dan wel vaker op een oudere leeftijd. De witte vlekjes op de huid van de scheenbenen en onderarmen zijn vaak een onderdeel van de normale huidveroudering. 87% van de veertigplussers lijdt bijgevolg aan de huidaandoening. Vrouwen zijn vaker dan mannen aangetast door de witte huidvlekjes. Soms komt de huidziekte ook voor bij andere familieleden dus wellicht is sprake van een genetische component. Een langdurige blootstelling aan de schadelijke UV-stralen van zonlicht en ultraviolet licht is een risicofactor voor deze vorm van hypopigmentatie (witte vlekken op de huid of lichtere huidskleur).

Oorzaken van idiopathische guttata hypomelanosis

De huidziekte is idiopathisch; er is met andere woorden geen oorzaak bekend voor idiopathische guttata hypomelanosis anno oktober 2020. Er bestaan ​​verschillende hypothesen, waaronder het idee dat dit een manifestatie is van het normale verouderingsproces van de huid, secundair is aan cumulatieve chronische blootstelling aan de zon, of optreedt als gevolg van herhaaldelijk microtrauma van de huid. Geen van deze hypothesen is geverifieerd anno oktober 2020.

Symptomen: Witte vlekjes op huid

Op de huid van de scheenbenen en onderarmen ontstaan druppelvormige (guttata) witte vlekjes van twee tot vijf millimeter groot (soms tot tien millimeter groot). De aandoening is ook mogelijk op andere door de zon blootgestelde delen zoals het gezicht, de nek, de romp en de schouders. De witte vlekjes op de huid zijn meestal glad, maar ze zijn soms licht schilferig of een beetje verheven.

Diagnose en onderzoeken

Lichamelijk onderzoek

De diagnose van idiopathische guttata hypomelanosis gebeurt in de meeste gevallen klinisch door een visuele inspectie van de arts.

Diagnostisch onderzoek

Een huidbiopsie onthult de afwezigheid van pigment (melanine) in de huidcellen (keratinocyten). Daarnaast is het aantal pigmentproducerende cellen (melanocyten) verlaagd. De huid is voorts iets dunner dan normaal en afgeplat.

Differentiële diagnose

Enkele huidaandoeningen gaan gepaard met een gelijkaardig klinisch beeld en bijgevolg verwart de arts idopatische guttata hypomelanosis soms wel eens met deze huidziekten:

• actinische keratose (huidletsels door blootstelling aan de zon)
• Bierspots
• gehyopigmenteerde platte wratten
• guttate morphea
• lichen planus (aandoening met symptomen aan mond, huid en geslachtsorganen)
• lichen sclerosus (huidaandoening aan het urogenitale gebied)
• pityriasis alba (huidziekte met rode en daarna witte vlekken)
• post-inflammatoire hypopigmentatie
• progressieve maculaire hypomelanosis
• tinea versicolor (huidinfectie met schilferige vlekken)
• tubereuze sclerose (neurocutane aandoening met tumoren)
• verruca plana
• verruca seborroica
• vitiligo (huidaandoening met witte vlekken in huid)

Behandeling van huidziekte

In de meeste gevallen is een behandeling niet vereist voor deze huidaandoening daar hierbij geen andere symptomen tot uiting komen. De onschuldige huidmarkeringen zijn evenmin een voorloper voor huidkanker. Sommige patiënten vinden de witte vlekjes cosmetisch storend. Wanneer de arts probeert om de huidletsels te vernietigen, ontstaan vaak bruine vlekjes of grotere witte vlekjes. Hierdoor zien de huidletsels er slechter uit dan de oorspronkelijke toestand. Volgende behandelingen zijn mogelijk:

• camouflagetechnieken via make-up
• een huidtransplantatie
• cryotherapie (behandeling via bevriezing)
• fototherapie (behandeling via licht)
• plaatselijke oppervlakkige dermabrasie of microdermabrasie
• topische steroïden (op de huid aangebrachte krachtige ontstekingsremmende medicijnen)
• tretinoïne crème

Het is voorts belangrijk dat de patiënt zichzelf beschermt tegen de zon.

Prognose van huidafwijking

De vooruitzichten zijn variabel. Soms moet de arts meerdere behandelingen inzetten alvorens hij effectieve resultaten bekomt. Aangezien de aandoening vermoedelijk verband houdt met een langdurige blootstelling aan de zon, is het wel belangrijk dat de patiënt preventieve maatregelen treft om de ontwikkeling van huidkanker te voorkomen.

Lees verder

• Hypopigmentatie: Witte vlekken op huid of lichte huidskleur
• Witte vlekken op de huid: Oorzaken van witte huidvlekken