Idiopathische guttata hypomelanosis: Huidziekte met vlekjes
Idiopathische guttata hypomelanosis (IGH) is een veel voorkomende huidaandoening met onbekende oorzaak waarbij witte vlekjes op de scheenbenen en onderarmen aanwezig zijn. De kenmerkende witte huidvlekjes zijn te wijten aan een afname van melanine in de huid. Deze goedaardige huidziekte gaat niet gepaard met andere symptomen. Mensen met een lichte huidskleur van middelbare leeftijd die vaak met bepaalde huidgebieden blootgesteld geweest zijn aan de zon, lopen het meest kans op idiopathische guttata hypomelanosis. Omdat de huidafwijking geen andere symptomen met zich meebrengt, is een behandeling veelal niet vereist. Af en toe zijn de witte vlekjes cosmetisch storend en zet de arts één of meer behandelingen in, al zijn deze niet altijd even effectief. Idiopathische guttata hypomelanosis werd voor het eerst beschreven in 1951 door Costa.

Langdurige blootstelling aan de zon vormt een risicofactor /
Bron: Blueeve, PixabayEpidemiologie en risicofactoren van huidaandoening
Idiopathische guttata hypomelanosis treft voornamelijk blanke mensen met een lichte huidskleur vanaf dertig jaar. Ook mensen met een donkere huidskleur zijn soms aangetast, maar dan wel vaker op een oudere leeftijd. De witte vlekjes op de huid van de scheenbenen en onderarmen zijn vaak een onderdeel van de normale
huidveroudering. 87% van de veertigplussers lijdt bijgevolg aan de huidaandoening. Vrouwen zijn vaker dan mannen aangetast door de witte huidvlekjes. Soms komt de huidziekte ook voor bij andere familieleden dus wellicht is sprake van een genetische component. Een
langdurige blootstelling aan de schadelijke UV-stralen van zonlicht en ultraviolet licht is een risicofactor voor deze vorm van
hypopigmentatie (witte vlekken op de huid of lichtere huidskleur).
Oorzaken van idiopathische guttata hypomelanosis
De huidziekte is idiopathisch; er is met andere woorden geen oorzaak bekend voor idiopathische guttata hypomelanosis anno oktober 2020. Er bestaan verschillende hypothesen, waaronder het idee dat dit een manifestatie is van het normale
verouderingsproces van de huid, secundair is aan cumulatieve chronische blootstelling aan de zon, of optreedt als gevolg van herhaaldelijk microtrauma van de huid. Geen van deze hypothesen is geverifieerd anno oktober 2020.
Symptomen: Witte vlekjes op huid
Op de huid van de scheenbenen en onderarmen ontstaan druppelvormige (guttata) witte vlekjes van twee tot vijf millimeter groot (soms tot tien millimeter groot). De aandoening is ook mogelijk op andere door de
zon blootgestelde delen zoals het
gezicht, de nek, de romp en de schouders. De
witte vlekjes op de huid zijn meestal glad, maar ze zijn soms licht
schilferig of een beetje verheven.
Diagnose en onderzoeken
Lichamelijk onderzoek
De diagnose van idiopathische guttata hypomelanosis gebeurt in de meeste gevallen klinisch door een visuele inspectie van de arts.
Diagnostisch onderzoek
Een huidbiopsie onthult de afwezigheid van pigment (melanine) in de huidcellen (keratinocyten). Daarnaast is het aantal pigmentproducerende cellen (melanocyten) verlaagd. De huid is voorts iets dunner dan normaal en afgeplat.
Differentiële diagnose
Enkele huidaandoeningen gaan gepaard met een gelijkaardig klinisch beeld en bijgevolg verwart de arts idopatische guttata hypomelanosis soms wel eens met deze huidziekten:

Een goede bescherming tegen de zon is nodig /
Bron: Dimitrisvetsikas1969, PixabayBehandeling van huidziekte
In de meeste gevallen is een behandeling niet vereist voor deze huidaandoening daar hierbij geen andere symptomen tot uiting komen. De onschuldige huidmarkeringen zijn evenmin een voorloper voor
huidkanker. Sommige patiënten vinden de witte vlekjes cosmetisch storend. Wanneer de arts probeert om de huidletsels te vernietigen, ontstaan vaak bruine vlekjes of grotere witte vlekjes. Hierdoor zien de huidletsels er slechter uit dan de oorspronkelijke toestand. Volgende behandelingen zijn mogelijk:
Het is voorts belangrijk dat de patiënt zichzelf beschermt tegen de zon.
Prognose van huidafwijking
De vooruitzichten zijn variabel. Soms moet de arts meerdere behandelingen inzetten alvorens hij effectieve resultaten bekomt. Aangezien de aandoening vermoedelijk verband houdt met een langdurige blootstelling aan de zon, is het wel belangrijk dat de patiënt preventieve maatregelen treft om de ontwikkeling van huidkanker te voorkomen.
Lees verder