Urachuscyste: Cyste tussen navel en schaamstreek
Een urachuscyste is een zakvormige holte die zich ontwikkelt in de urachus, een embryonale structuur die de navelstreng verbindt met de blaas. Deze verdwijnt normaal gesproken voor de geboorte, maar bij sommige patiënten blijft een deel van de urachus achter. Meestal veroorzaken deze cysten geen symptomen, maar soms treedt wel een infectie op. In dat geval ervaart de patiënt wel tekenen, zoals onder andere buikpijn, koorts en bloed in de urine. Deze cysten zijn medicamenteus en operatief te behandelen.
Epidemiologie van cyste tussen navel en schaamstreek
Een geïnfecteerde urachuscyste treedt mogelijk op elke leeftijd op, maar ze zijn veroorzaken meestal symptomen bij oudere kinderen en volwassenen. Een urachuscyste komt verder zelden tot stand. Asymptomatische urachusresten zijn volgens autopsiestudies bij maximaal 2% van de algemene bevolking aanwezig, maar zijn zelden symptomatisch. De meeste urachuscysten zijn asymptomatisch (zonder symptomen aanwezig), tenzij er een infectie optreedt.
Oorzaken: Onvoldoende sluiting van urachus
Voor de geboorte verbindt de blaas zich met de navel via het urachuskanaal. De urachus verdwijnt meestal tegen de tijd dat een
baby ter wereld moet komen. De urachus sluit mogelijk voldoende om vloeistof te blokkeren, maar laat nog ruimte over voor de vorming van een
cyste. Een urachuscyste is bijgevolg een abnormaal gevormde zakvormige holte gevuld met lucht of vloeistof dat ontstaat in de urachus. Wanneer de cyste geïnfecteerd raakt, ontstaat een
abces. De meest voorkomende ziektekiemen van een urachaal abces zijn
Staphylococcus (
stafylokokkenbacterie),
Escherichia coli,
Pseudomonas en
Streptococcus (
streptokokkenbacterie). Een geïnfecteerde urachuscyste veroorzaakt in tegenstelling tot een gewone urachuscyste wel symptomen.
Symptomen bij infectie: Navelpijn, buikpijn en bloed in de urine
De urachuscyste verschijnt in de middellijn van de voorste buikwand, tussen de navel en de schaamstreek. Onder de navel bevindt zich een zwelling, maar deze is meestal erg klein zodat de patiënt hier weinig of niets van merkt. Urachuscysten blijven meestal asymptomatisch tenzij ze geïnfecteerd raken of gaan bloeden. Een geïnfecteerde cyste veroorzaakt
navelpijn, een navelafscheiding, een
stinkende navel,
buikpijn, een
knobbel in de buik,
pijn bij het plassen (dysurie),
koorts en
bloed in de urine (hematurie). In zeldzame gevallen veroorzaakt een urachuscyste
peritonitis (buikvliesontsteking door infectie in de buikholte) en andere buikgerelateerde symptomen.
Diagnose en onderzoeken
Diagnostisch onderzoek
De diagnose van een urachuscyste vermoedt de arts op basis van de aanwezigheid van de aanwezige symptomen. Een
echografie,
MRI-scan en
CT-scan bevestigen de diagnose van de urachuscyste.
Differentiële diagnose
Een geïnfecteerde urachuscyste doet soms denken aan een blaasadenocarcinoom. De arts mag verder een niet-geïnfecteerde urachuscyste niet verwarren met volgende aandoeningen
- een blaasdivertikel
- een Meckel-divertikel
- een mesenteriale cyste
- een navelbreuk (uitstulping van buikwand rond navel)
- een vitelline cyste
Behandeling van urachuscyste
De behandeling van een urachuscyste hangt af of de patiënt symptomatisch is of niet. De arts volgt de patiënt op indien hij geen symptomen ervaart. Soms verdwijnen de urachuscysten spontaan zonder behandeling. De behandeling van geïnfecteerde urachuscysten bestaat uit intraveneuze (via een ader)
antibioticumtherapie en een chirurgische excisie (uitsnijding) van de cyste. Een drainage van de cyste gaat meestal gepaard met een hoge mate van terugval dus is niet geïndiceerd bij een urachuscyste. Soms is het wel raadzaam om de inhoud van de cyste af te tappen voor de chirurgische uitsnijding.
Prognose
De vooruitzichten voor een urachuscyste zijn over het algemeen goed. In de meeste gevallen zijn urachuscysten niet geassocieerd met tekenen tenzij er complicaties zijn zoals een infectie. Soms verdwijnen de cysten spontaan. Wel is er een heel klein risico op de ontwikkeling van urachuskanker. De arts besluit daarom om de gehele urachus operatief te verwijderen.
Lees verder