Urachuscyste: Cyste tussen navel en schaamstreek
Een urachuscyste is een zakvormige holte die zich ontwikkelt in de urachus, een embryonale structuur die oorspronkelijk de navelstreng met de blaas verbindt. Normaal gesproken verdwijnt deze structuur vóór de geboorte, maar bij sommige mensen blijft een deel van de urachus achter. Hoewel urachuscysten meestal geen symptomen veroorzaken, kan een infectie optreden, wat leidt tot klachten zoals buikpijn, koorts en bloed in de urine. Zowel medicamenteuze als chirurgische behandelingen zijn beschikbaar voor deze aandoening.
Epidemiologie van cyste tussen navel en schaamstreek
Urachuscysten kunnen op elke leeftijd ontstaan, maar veroorzaken meestal symptomen bij oudere kinderen en volwassenen. Hoewel asymptomatische urachusresten bij autopsies in tot 2% van de algemene bevolking worden aangetroffen, zijn ze zelden symptomatisch. De meeste urachuscysten blijven asymptomatisch tenzij een infectie optreedt.
Oorzaken: Onvoldoende sluiting van de urachus
Tijdens de ontwikkeling van de foetus verbindt de urachus de blaas met de navel. Deze structuur zou normaal gesproken volledig moeten sluiten voordat de baby wordt geboren. Als dit niet volledig gebeurt, kan er een cyste ontstaan. Een urachuscyste is een abnormale, zakvormige holte gevuld met lucht of vloeistof. Bij infectie kan een urachuscyste uitmonden in een
abces. Veelvoorkomende ziekteverwekkers van een urachaal abces zijn
Staphylococcus (
stafylokokken),
Escherichia coli (
E. coli),
Pseudomonas (
Pseudomonas) en
Streptococcus (
streptokokken).
Symptomen bij infectie: Navelpijn, buikpijn en bloed in de urine
Een urachuscyste bevindt zich in de middellijn van de voorste buikwand, tussen de navel en de schaamstreek. Vaak is er een kleine zwelling onder de navel die niet altijd merkbaar is. Bij infectie kunnen de symptomen omvatten:
In zeldzame gevallen kan een urachuscyste leiden tot
peritonitis (buikvliesontsteking), wat andere buikgerelateerde symptomen kan veroorzaken.
Diagnose en onderzoeken
Diagnostisch onderzoek
De diagnose van een urachuscyste wordt vermoed op basis van symptomen en medische geschiedenis. Bevestigende diagnostische tests omvatten:
Differentiële diagnose
Een geïnfecteerde urachuscyste kan soms worden verward met andere aandoeningen, zoals:
- Navelbreuk (uitstulping van de buikwand rond de navel)
- Een blaasdivertikel
- Een Meckel-divertikel
- Een mesenteriale cyste
- Een vitelline cyste
- Blaasadenocarcinoom
Behandeling
De behandeling van een urachuscyste hangt af van de symptomen. Voor asymptomatische cysten is vaak geen behandeling nodig, en deze kunnen spontaan verdwijnen. Geïnfecteerde urachuscysten vereisen:
- Medicamenteuze behandeling: Intravenieuze antibioticumtherapie om de infectie te bestrijden.
- Chirurgische behandeling: Uitsnijding (excisie) van de cyste. Drainage wordt meestal vermeden omdat deze vaak tot terugval leidt. In sommige gevallen kan het nodig zijn om de inhoud van de cyste af te tappen voordat een definitieve chirurgische uitsnijding plaatsvindt.
Prognose
De prognose voor urachuscysten is over het algemeen goed. De meeste cysten veroorzaken geen problemen tenzij er complicaties optreden, zoals een infectie. Soms verdwijnen cysten spontaan. Er is een klein risico op de ontwikkeling van urachuskanker, waardoor sommige artsen ervoor kiezen om de gehele urachus operatief te verwijderen om eventuele risico's te minimaliseren.
Complicaties van Urachuscysten
Bij urachuscysten kunnen verschillende complicaties optreden, vooral wanneer de cyste geïnfecteerd raakt. De meest voorkomende complicaties zijn:
- Infectie: Wanneer een urachuscyste geïnfecteerd raakt, kan deze uitmonden in een abces. Dit kan leiden tot ernstige symptomen zoals koorts, intense buikpijn en een stinkende navelafscheiding.
- Peritonitis: In zeldzame gevallen kan een geïnfecteerde urachuscyste leiden tot peritonitis (buikvliesontsteking), wat een acute medische noodsituatie vormt en onmiddellijke behandeling vereist.
- Blaasproblemen: Een chronische urachuscyste kan soms leiden tot problemen met de blaas, zoals frequente urineweginfecties of obstructie van de blaas. Dit kan zich uiten in pijn bij het plassen (dysurie) en bloed in de urine (hematurie).
- Abnormale weefselgroei: In zeldzame gevallen kan de cyste abnormale weefselgroei veroorzaken, wat kan leiden tot de ontwikkeling van urachuskanker. Het risico op kanker is klein, maar verhoogd bij langdurige of terugkerende urachuscysten.
- Vorming van fistels: In sommige gevallen kan een chronische of geïnfecteerde urachuscyste leiden tot de vorming van een fistel, wat een abnormale verbinding betekent tussen de urachus en de huid of andere organen. Dit kan leiden tot aanhoudende afscheiding en complicaties.
Preventie van Urachuscysten
De preventie van urachuscysten omvat maatregelen gericht op het voorkomen van de ontwikkeling of complicaties van de cysten. Hoewel er geen garantie is dat urachuscysten volledig kunnen worden voorkomen, kunnen de volgende stappen helpen om de risico's te minimaliseren:
- Regelmatige controle: Voor mensen met een voorgeschiedenis van urachuscysten of een verhoogd risico, is regelmatige controle bij een arts belangrijk. Dit helpt om eventuele problemen vroegtijdig op te sporen en te behandelen.
- Hygiëne: Goede hygiëne kan helpen om infecties te voorkomen. Dit omvat het regelmatig reinigen van de navelstreek en het vermijden van het inbrengen van vreemde voorwerpen in de navel.
- Medische begeleiding: Bij symptomen zoals buikpijn, navelafscheiding of pijn bij het plassen, is het belangrijk om onmiddellijk medische hulp te zoeken. Vroege diagnose en behandeling kunnen helpen om complicaties te voorkomen.
- Chirurgische preventie: Bij patiënten met een hoog risico op complicaties of bij terugkerende cysten kan een chirurgische verwijdering van de urachuscyste worden aanbevolen. Dit voorkomt de ontwikkeling van verdere problemen en vermindert het risico op infecties en andere complicaties.
- Educatie en bewustzijn: Voor zorgverleners en patiënten is het belangrijk om bewust te zijn van de symptomen en risico's van urachuscysten. Educatie over de aandoening kan helpen bij vroege opsporing en behandeling, waardoor de kans op ernstige complicaties vermindert.
Lees verder