Braken (overgeven): Oorzaken, behandeling en preventie
Braken (emesis) duidt op het vrijwillig of onvrijwillig ledigen van de maag, waarbij de maag de druk moet overwinnen die normaal gesproken aanwezig is om voedsel en secreties in de maag te houden. Overgeven is een vervelend symptoom dat verband houdt met verschillende aandoeningen, infecties en omgevingsfactoren. Naast braken treedt ook vaak misselijkheid op. Patiënten die overgeven, moeten zorgen dat ze voldoende blijven drinken en genoeg rust nemen. Houden de klachten meer dan 24 uur aan, dan is het belangrijk om een arts te raadplegen. Ook wanneer diverse andere tekenen verschijnen in combinatie met het braken, is een bezoek aan de arts of spoedeisende hulp noodzakelijk.
Functie van overgeven
Braken kan soms een noodzakelijke lichamelijke functie zijn die de patiënt uiteindelijk beschermt op de lange termijn. Patiënten braken bijvoorbeeld omdat ze te veel alcohol hebben gedronken, waardoor een toxisch niveau in de bloedbaan wordt bereikt. Het lichaam probeert op deze manier terug te keren naar een niet-toxisch niveau. Een ander voorbeeld is dat het lichaam zichzelf ontdoet van een bacteriële infectie zoals
E. coli door over te geven.
Fasen van braken
Overgeven treedt op in een reeks van drie gebeurtenissen.
Misselijkheid
Eerst heeft een patiënt een ongemakkelijk gevoel dat inluidt dat hij zal gaan overgeven. De precieze verwerking van dit gevoel door de
hersenen is nog niet volledig bekend, maar vrijwel alle patiënten die moeten overgeven, zijn eerst
misselijk. Misselijkheid leidt echter niet altijd tot braken.
Kokhalzen
Wanneer de maag zich herhaaldelijk samentrekt, moet een patiënt
kokhalzen (droog braken). Hierbij treden krampachtige ademhalingsbewegingen op met een gesloten glottis (ruimte tussen de stembanden in het strottenhoofd).
Braken
Eerst ademt de patiënt diep in. Dan sluit de glottis en opent het strottenhoofd de bovenste slokdarmsfincter (sluitspier van de slokdarm). Vervolgens trekt het diafragma (
middenrif) samen om negatieve druk te creëren, waardoor de slokdarm wordt geopend. Daarna worden de buikspieren samengetrokken en wordt de druk in het maagsysteem verhoogd. Dit maakt de doorgang vrij voor de inhoud van de maag om omhoog te worden geduwd door de geopende slokdarm en via de mond het lichaam te verlaten.
Epidemiologie
Prevalentie van braken
Braken is een veelvoorkomend symptoom bij een breed scala aan aandoeningen, van gastro-intestinale ziekten tot neurologische en metabole stoornissen. De prevalentie van braken varieert afhankelijk van de onderliggende oorzaak, maar het wordt algemeen beschouwd als een van de meest voorkomende symptomen in zowel de huisartspraktijk als de spoedeisende hulp. Studies tonen aan dat het jaarlijks percentage van mensen die braken in de populatie varieert, maar braken wordt vooral vaak gezien bij kinderen en ouderen. Bij kinderen is de incidentie van braken vaak gerelateerd aan virale infecties zoals gastro-enteritis, terwijl het bij ouderen vaak het gevolg is van onderliggende aandoeningen zoals medicatiegebruik, maag- en darmproblemen, of neurologische aandoeningen.
Seizoensgebonden variaties
Braken kan ook variaties vertonen afhankelijk van het seizoen. In de wintermaanden is het vaker het gevolg van virale infecties zoals norovirus of influenza, terwijl in de zomer gastro-enteritis als gevolg van voedselvergiftiging een grotere rol speelt. De prevalentie is verder beïnvloed door factoren zoals leeftijd, geslacht en het al dan niet aanwezig zijn van comorbiditeiten.
Geografische verschillen
De prevalentie van braken kan ook geografisch verschillen. In ontwikkelingslanden worden veel gevallen van braken veroorzaakt door infecties, zoals cholera of malaria, terwijl in ontwikkelde landen andere oorzaken zoals gastro-intestinale stoornissen of het gebruik van geneesmiddelen zoals chemotherapie een grotere rol spelen.
Mechanisme
Fysiologie van braken
Braken is een complex fysiologisch proces dat wordt gereguleerd door verschillende systemen in het lichaam, met name het braakcentrum in de hersenstam. Het braakcentrum ontvangt signalen van verschillende bronnen, waaronder het maagdarmstelsel, de hersenen en het vestibulaire systeem, en coördineert de musculaire activiteit die nodig is om het maagdarmkanaal te legen. De processen die voorafgaan aan braken omvatten een reeks reflexmatige acties die kunnen worden veroorzaakt door irritatie in de maag of darmen, infecties, het drinken van vergiftigde stoffen of veranderingen in de druk in de hersenen.
Betrokken zenuwsystemen
Braken wordt beïnvloed door zowel het autonome zenuwstelsel als het centrale zenuwstelsel. Het autonome zenuwstelsel regelt de onwillekeurige spierbewegingen die betrokken zijn bij braken, terwijl het centrale zenuwstelsel de signalen verwerkt die de braakreflex triggeren. Deze signalen kunnen afkomstig zijn van de maagwand (bijv. bij overeten), van het evenwichtsorgaan (bijv. bij reisziekte), of van chemische signalen die bijvoorbeeld vrijkomen bij vergiftiging.
Effect van hormonen en chemische stoffen
Braken kan ook worden beïnvloed door hormonale veranderingen, zoals tijdens de zwangerschap, waar de verhoogde niveaus van hormonen zoals HCG (humaan choriongonadotrofine) braken kunnen uitlokken, vaak bekend als ochtendmisselijkheid. Chemische stoffen, zoals medicijnen (bijv. chemotherapie) en toxines, kunnen eveneens de braakreflex activeren door hun effect op de hersenen en het maagdarmstelsel.
Oorzaken van braken
Braken komt voor door:
- Aandoeningen en ziekten zoals alcoholmisbruik, alvleesklierontsteking, appendicitis, buikvliesontsteking, infecties, leverfalen, longontsteking, nierschade, stress, ziekte van Crohn en ziekte van Ménière
- Hormonen, zwangerschap, ochtendmisselijkheid
- Medicatie zoals antibiotica en anesthesie (verdovingsmiddelen)
- Milieu zoals een veranderde eetgewoonte en bewegingsziekte
- Psychologisch zoals angst, spanning, stress
- Toxines zoals voedselvergiftiging
- Verschillende soorten kanker zoals maagkanker en hersenkanker
- Virale of bacteriële infecties zoals buikgriep en voedselvergiftiging
Aandoeningen en overgeven
Appendicitis
Naast overgeven gaat
appendicitis (
ontsteking van het aanhangsel van de blindedarm) mogelijk gepaard met
buikpijn. Wanneer de
pijn plotseling verergert en zich verspreidt over de buik, is dit een noodsituatie omdat de appendix dan mogelijk gescheurd is. Vaak is een operatie nodig om de appendix te verwijderen (
appendectomie).
Bewegingsziekte (reisziekte)
Bij
bewegingsziekte ontstaat een conflict binnen het balanssysteem. Het gevoel wordt geactiveerd wanneer er een verschil is tussen beweging die door het binnenoor wordt waargenomen en de beweging die de patiënt met de ogen ziet. Deze onbalans leidt tot misselijkheid, wat vervolgens resulteert in braken. Dit veelvoorkomende verschijnsel treedt bijvoorbeeld op wanneer de patiënt zich op een boot op zee bevindt. Het binnenoor detecteert beweging, maar de ogen zien de golven niet. Veel vrij verkrijgbare medicijnen zijn beschikbaar om de symptomen te verminderen. Koolzuurhoudende dranken en frisse lucht bieden eveneens verlichting bij bewegingsziekte.
Gastro-enteritis (buikgriep)
Buikgriep wordt niet veroorzaakt door een griepvirus zoals de naam doet vermoeden, maar is het gevolg van
norovirussen. De
verspreiding van het norovirus gebeurt via het eten van onvoldoende verhit rauw fruit, groenten en schaaldieren, of door contact met een besmette patiënt. Misselijkheid en braken zijn de vaakst voorkomende symptomen. Normaal verdwijnt deze virale infectie na drie tot vijf dagen vanzelf. Veel
water drinken is belangrijk om
uitdroging te voorkomen.
Cafeïne en alcohol moeten vermeden worden.

Migraine gaat gepaard met meestal eenzijdige hoofdpijn /
Bron: Geralt, PixabayMigraine
Terugkerende perioden van braken in combinatie met intense, kloppende
hoofdpijn aan meestal
één zijde wijzen mogelijk op
migraine. Migraineaanvallen duren meestal enkele uren tot dagen. Standaard
pijnstillers, zoals
paracetamol en
ibuprofen, kunnen de pijn soms onder controle houden. De huisarts schrijft soms ook medicatie voor tegen de misselijkheid en om het braken te helpen voorkomen.
Labyrintitis
Als het braken gepaard gaat met
duizeligheid en een gevoel van ronddraaien, wijst dit mogelijk op een infectie van het binnenoor (
labyrintitis). Labyrintitis houdt meestal enkele dagen aan en verbetert daarna. De arts schrijft soms medicatie voor om de symptomen te verlichten.
Stress en emoties
Intense emoties kunnen soms misselijkheid en braken veroorzaken. Sociale angst, faalangst, stressfactoren,
angst en overmatige opwinding kunnen leiden tot misselijkheid en overgeven. Het oefenen van diepe ademhalingsoefeningen en kalmeertechnieken kan helpen om de spanning te verlichten.
Voedselvergiftiging
Een patiënt kan
voedselvergiftiging oplopen door het eten van slecht bewaard of bedorven voedsel. Veel voorkomende soorten bacteriën die voedselinfecties veroorzaken zijn
E. coli,
Listeria en
Salmonella. Het lichaam ontdoet zichzelf meestal binnen 48 uur van deze bacteriën door middel van braken. Vaak gaat dit gepaard met misselijkheid. Bij de meeste patiënten verdwijnen de symptomen binnen twee dagen. In sommige gevallen is
antibiotica nodig. Voldoende rust nemen en blijven drinken zijn aanbevolen bij een voedselinfectie.
Zure reflux
Zure reflux is een aandoening waarbij het spijsverteringsstelsel niet goed functioneert. De onderste slokdarmsfincter sluit niet goed, waardoor maagzuur en onverteerd voedsel terug naar de slokdarm gaan. De zure smaak van maagzuur kan misselijkheid en zelfs braken veroorzaken. Vaak kunnen leefstijlveranderingen deze maagaandoening verhelpen. Gefrituurd voedsel, citrusvruchten, gekruid voedsel, cafeïne, frisdrank en alcohol moeten worden vermeden of beperkt. Verder moet de patiënt stoppen met
roken, het hoofd optillen tijdens het slapen en niet gaan liggen na het eten.
Antacida (soort
maagzuurremmers) zorgen voor onmiddellijke verlichting van zure reflux. Af en toe is een operatie nodig voor het behandelen van zure reflux.

Overgeven is een frequent symptoom tijdens de zwangerschap /
Bron: PublicDomainPictures, PixabayZwangerschap
Ochtendmisselijkheid, misselijkheid en braken zijn veelvoorkomende symptomen tijdens de zwangerschap. Deze tekenen zijn het gevolg van de fysieke veranderingen die het lichaam ondergaat om een kind te ondersteunen. Gehydrateerd blijven (voldoende drinken) helpt om de misselijkheid te verminderen tijdens de zwangerschap.
Andere aandoeningen
Er zijn veel aandoeningen die braken kunnen veroorzaken, waaronder:
- Alcoholmisbruik
- Alvleesklierontsteking (pancreatitis)
- Buikvliesontsteking (peritonitis)
- Infecties zoals een oorontsteking (otitis)
- Leverfalen
- Longontsteking
- Nierfalen
- Reflux
- Ziekte van Crohn
- Ziekte van Ménière
Risicofactoren
Medicatiegebruik
Een belangrijke risicofactor voor braken is het gebruik van bepaalde medicijnen, zoals chemotherapeutica, opioïden en antibiotica. Deze medicijnen kunnen direct de maag irriteren of het braakcentrum in de hersenen prikkelen, wat resulteert in braken. Mensen die langdurig medicatie gebruiken, lopen dan ook een groter risico op braken.
Infecties
Infecties, zowel viraal als bacterieel, vormen een andere belangrijke risicofactor voor braken. Gastro-enteritis door virale infecties, zoals norovirus, of door bacteriële infecties, zoals Salmonella, kan leiden tot hevig braken en diarree. Ook luchtweginfecties, zoals griep, kunnen braken veroorzaken door de interactie van het immuunsysteem met de hersenen.
Psychologische factoren
Psychologische factoren, zoals angst, stress of trauma, kunnen ook bijdragen aan braken. Psychogene braken kan optreden bij mensen die lijden aan eetstoornissen, zoals anorexia of boulimia, of in situaties waarin extreme angst of paniek ervaren wordt. Reisziekte, veroorzaakt door een verstoring in het evenwichtssysteem, is een ander voorbeeld van een psychologische risicofactor die leidt tot braken.
Voedselinname
Bepaalde voedingsmiddelen kunnen ook braken uitlokken, vooral bij mensen die gevoelig zijn voor voedselintoleranties of allergieën. Voedselvergiftiging, veroorzaakt door bacteriën of toxines in besmet voedsel, is een veelvoorkomende oorzaak van braken. Het eten van te veel vet of gekruid voedsel kan bij sommige mensen ook leiden tot misselijkheid en braken.
Risicogroepen
Kinderen
Kinderen zijn bijzonder vatbaar voor braken, vooral door infecties zoals virale gastro-enteritis. Bij jonge kinderen kunnen ook voedingsproblemen of een te snel doorkomen van de tandjes braken veroorzaken. Braken kan snel leiden tot uitdroging bij kinderen, wat extra aandacht vereist.
Ouderen
Ouderen hebben een verhoogd risico op braken door de aanwezigheid van onderliggende medische aandoeningen, zoals maag- of leverziekten, neurologische aandoeningen, of het gebruik van medicijnen. Ouderen zijn bovendien kwetsbaarder voor complicaties zoals uitdroging en elektrolytenstoornissen bij frequent braken.
Zwanger vrouwen
Vrouwen die zwanger zijn, vooral in het eerste trimester, hebben vaak last van ochtendmisselijkheid, wat gepaard kan gaan met braken. Dit wordt veroorzaakt door hormonale veranderingen en is meestal tijdelijk. In zeldzame gevallen kan het leiden tot hyperemesis gravidarum, een ernstige aandoening die gevaarlijk kan zijn voor de moeder en de baby.
Geassocieerde symptomen
Misselijkheid
Misselijkheid is een van de meest voorkomende symptomen die gepaard gaat met braken. Het gaat vaak vooraf aan het braken en wordt ervaren als een oncomfortabel gevoel van de maag. Misselijkheid kan het gevolg zijn van vele oorzaken, zoals infecties, voedselvergiftiging of zwangerschap.
Buikpijn
Buikpijn, vooral in de bovenbuik, kan vaak gepaard gaan met braken. Dit kan worden veroorzaakt door een onderliggende aandoening zoals gastritis, maagzweren of galblaasproblemen. Buikpijn kan ook optreden als gevolg van virale of bacteriële infecties die het maagdarmkanaal aantasten.
Diarree
Diarree gaat vaak samen met braken bij gastro-intestinale infecties. Beide symptomen worden vaak veroorzaakt door dezelfde infectie, wat leidt tot verlies van vocht en elektrolyten. Diarree kan ook wijzen op voedselvergiftiging of een andere spijsverteringsstoornis.
Alarmsymptomen
Hevig of langdurig braken
Hevig of langdurig braken kan wijzen op een ernstigere onderliggende aandoening, zoals een infectie, een obstructie van de darmen, of een neurologische aandoening zoals een hersentumor. Wanneer braken gepaard gaat met bloed of donkere, koffiedikachtige substantie, is onmiddellijk medische hulp noodzakelijk.
Uitdroging
Uitdroging is een ernstig risico bij frequent braken, vooral bij kinderen en ouderen. Symptomen van uitdroging zijn onder andere een droge mond, verminderde urineproductie, duizeligheid en een verhoogde hartslag. Wanneer iemand niet in staat is om vocht vast te houden, is medische hulp vereist.
Bloed in braaksel
Bloed in het braaksel is een ernstig alarmsymptoom en kan wijzen op een bloeding in de maag of de slokdarm. Dit kan het gevolg zijn van maagzweren, een verwonding aan de maagwand, of andere ernstige gastro-intestinale aandoeningen. Dit vereist onmiddellijk medisch ingrijpen.
Diagnose en onderzoeken
In sommige gevallen moeten patiënten meteen de huisarts raadplegen, terwijl anderen op de spoedeisende hulp behandeld moeten worden. Als de patiënt de volgende symptomen vertoont naast overgeven, moet hij medische hulp inroepen:
- Bloedbraken (hematemesis)
- Bleekheid
- Buikpijn
- Constante uitdroging
- Koorts
- Lethargie
- Moeite met ademhalen
- Onvermogen om voedsel of vloeistoffen binnen te houden
- Ongecontroleerd braken
- Pijn in de borst
- Plotselinge, ernstige hoofdpijn
- Snelle hartslag
- Sufheid
- Verandering in bewustzijn
- Verwarring
Behandeling
In de meeste gevallen duurt overgeven slechts enkele dagen en verbetert de patiënt vanzelf. Soms is echter verdere medische behandeling nodig. Vocht toedienen via een infuus is meestal nodig als de patiënt niet voldoende drinkt of tekenen van uitdroging vertoont. Als de misselijkheid aanhoudt, kan de arts medicijnen voorschrijven, zoals metoclopramide en domperidon. Af en toe is chirurgische behandeling vereist bij de oorzaak van het braken.
Prognose
Meestal goedaardig
In de meeste gevallen is braken goedaardig en het gevolg van tijdelijke aandoeningen zoals infecties of voedselvergiftiging. Bij gezonde volwassenen is de prognose doorgaans goed, vooral als de oorzaak van het braken kan worden behandeld of zelf geneest.
Complicaties bij onderliggende aandoeningen
Bij chronisch of ernstig braken, vooral wanneer het gepaard gaat met andere symptomen zoals gewichtsverlies, buikpijn of bloed, kan het wijzen op een ernstige onderliggende aandoening die een zorgvuldige diagnostiek en behandeling vereist. Complicaties kunnen onder meer uitdroging, elektrolytenstoornissen en in zeldzame gevallen ernstige schade aan de maagwand zijn.
Complicaties
De grootste bedreiging voor patiënten die vaak braken is
uitdroging. Dit komt door het verlies van vocht uit de lichaamsreserves. Oudere patiënten en jonge kinderen zijn hier het meest vatbaar voor. Vaak zijn er ook elektrolyten verloren gegaan, zoals
kalium. Een elektrolytenverstoring kan leiden tot ademhalingsproblemen, spierzwakte en -krampen, en een onregelmatige hartslag. Het herstel van het vochtverlies kan het beste gebeuren met dranken die elektrolyten bevatten, zoals sportdranken of elektrolytenoplossingen zoals
ORS (orale rehydratatiezouten).
Water drinken is ook een uitstekende manier om het vocht te vervangen. Verpakte ijslolly's en koele vruchtensappen werken even goed. Wanneer een patiënt zich iets beter voelt, kan hij beginnen met lichte maaltijden zoals crackers, toast en appelmoes. Met kleine porties krijgt hij de nodige voedingsstoffen binnen.
Preventie van braken
Misselijkheid en braken als gevolg van bewegingsziekte of
stress kunnen het braakstadium voorkomen door volgende tips te volgen:
- alcohol, cafeïne en zure dranken zoals sinaasappelsap vermijden
- diepe ademhalingsoefeningen oefenen
- een koud drankje drinken
- fysieke activiteit vermijden
- gaan zitten of zich laten ondersteunen
- gemberbier drinken of gember eten (kalmeert de maag)
- kleine hoeveelheden suikerachtige vloeistof drinken (zoals frisdrank of vruchtensap)
- vettig en gekruid voedsel vermijden
Praktische tips voor het omgaan met braken
Zorg voor voldoende hydratatie
Braken kan leiden tot uitdroging, vooral wanneer het gepaard gaat met diarree of een verminderde eetlust. Het is belangrijk om regelmatig kleine slokjes water of elektrolytoplossingen te drinken om je vocht- en elektrolytniveaus in balans te houden. Vermijd grote hoeveelheden vocht in één keer, omdat dit het braken kan verergeren. Probeer ook dranken met een hoog suiker- of zoutgehalte te vermijden, omdat deze je ongemak kunnen verergeren.
Rust en herstel voor je lichaam
Na een periode van braken heeft je lichaam rust nodig om te herstellen. Zorg ervoor dat je voldoende slaapt en probeer stress te vermijden. Je kunt je comfortabeler voelen door in een half zittende positie te rusten, vooral als het braken je maag heeft geïrriteerd. Vermijd zware lichamelijke inspanning totdat je je beter voelt, en luister goed naar je lichaam om overbelasting te voorkomen.
Eet kleine, lichte maaltijden
Wanneer je weer begint met eten, kies dan voor lichte, makkelijk te verteren voedingsmiddelen zoals crackers, rijst, appelmoes of een banaan. Vermijd vetrijke, pittige of zuur voedsel, omdat deze je maag kunnen irriteren en braken kunnen uitlokken. Begin met kleine hoeveelheden voedsel om je maag niet te overbelasten, en verhoog geleidelijk de porties als je merkt dat je maag het aankan.
Probeer gember of andere natuurlijke remedies
Gember is een natuurlijk middel dat kan helpen bij misselijkheid en braken. Je kunt gemberthee drinken of kleine stukjes verse gember eten om verlichting te vinden. Er zijn ook andere remedies die verlichting kunnen bieden, zoals munt of kamille, maar overleg met je arts of zorgteam voordat je nieuwe kruiden of supplementen probeert, vooral als je medicijnen gebruikt.
Beperk sterke geuren en prikkels
Sterke geuren, zoals kookluchtjes of parfums, kunnen misselijkheid en braken verergeren. Probeer je omgeving zo neutraal mogelijk te houden door sterke geuren te vermijden. Zet ramen open voor frisse lucht en zorg voor een goed geventileerde ruimte. Het kan ook helpen om in een rustige, koele omgeving te verblijven, waar je niet gestoord wordt door fel licht of veel geluid.
Gebruik voorgeschreven medicatie indien nodig
Als je arts medicijnen heeft voorgeschreven om braken te voorkomen of te behandelen, gebruik deze dan zoals voorgeschreven. Er zijn verschillende soorten medicijnen beschikbaar, zoals anti-misselijkheidsmedicatie (anti-emetica), die specifiek zijn ontworpen om braken te verminderen. Deze medicijnen kunnen vooral nuttig zijn na chemotherapiebehandelingen of bij aandoeningen die braken veroorzaken, zoals griep of maagproblemen.
Let op signalen van uitdroging
Langdurig braken kan leiden tot uitdroging, wat gevaarlijk kan zijn. Let op tekenen van uitdroging, zoals een droge mond, weinig urineproductie, duister gekleurde urine, duizeligheid of verwardheid. Als je deze symptomen ervaart, is het belangrijk om snel medische hulp te zoeken. Je arts kan mogelijk IV-vloeistoffen toedienen om de uitdroging te behandelen.
Probeer ontspanningstechnieken voor misselijkheid
Stress en angst kunnen misselijkheid en braken verergeren. Het beoefenen van ontspanningstechnieken, zoals diepe ademhaling, meditatie of progressieve spierontspanning, kan helpen om je zenuwstelsel te kalmeren en misselijkheid te verminderen. Probeer regelmatig momenten van ontspanning in te plannen, vooral als je merkt dat braken gepaard gaat met angst of nervositeit.
Vermijd triggers voor braken
Soms kunnen bepaalde voedingsmiddelen, geuren of situaties het braken uitlokken. Het kan nuttig zijn om een dagboek bij te houden om te ontdekken welke specifieke factoren je symptomen verergeren. Dit kan je helpen om triggers te identificeren en te vermijden. In sommige gevallen kan braken ook worden veroorzaakt door overmatige eet- of drinkgewoonten, dus het kan helpen om kleine, frequentere maaltijden te eten en grote hoeveelheden voedsel of drinken in één keer te vermijden.
Raadpleeg een arts bij aanhoudend braken
Als braken langer dan een paar dagen aanhoudt, of als het gepaard gaat met ernstige symptomen zoals bloed in je braaksel, hevige buikpijn of koorts, is het belangrijk om medische hulp in te schakelen. Aanhoudend braken kan wijzen op een onderliggende aandoening die behandeling vereist, zoals een infectie, ontsteking, maagzweren of een andere aandoening die onmiddellijke aandacht nodig heeft.
Zoek steun bij anderen
Braken kan een emotioneel belastende ervaring zijn, vooral als het langdurig aanhoudt. Het kan nuttig zijn om steun te zoeken bij vrienden, familie of ondersteuningsgroepen die je kunnen helpen om door deze moeilijke periode heen te komen. Het delen van je ervaringen en zorgen met anderen kan ook helpen om de stress van het proces te verminderen en je beter te voelen.
Misvattingen rond braken
Braken is een natuurlijke reactie van het lichaam op verschillende prikkels, zoals infecties, voedselvergiftiging of innerlijke verstoringen. Ondanks dat het een veelvoorkomend symptoom is, bestaan er veel misvattingen over de oorzaken, behandeling en ernst ervan. Dit kan ertoe leiden dat patiënten ofwel te snel ongerust raken of net te laks omgaan met hun klachten.
Braken is altijd een teken van een ernstige ziekte
Veel mensen denken dat braken altijd een indicatie is van een ernstige ziekte, maar dit is niet altijd het geval. In veel gevallen is braken een tijdelijke reactie op iets onschuldigs, zoals het eten van bedorven voedsel of het hebben van een buikgriep. Anderzijds kan aanhoudend of frequent braken wel wijzen op een onderliggende aandoening, zoals een probleem met de
maag, de
darmen of zelfs een neurologische oorzaak in de
hersenen.
Braken helpt om alle schadelijke stoffen uit het lichaam te verwijderen
Hoewel braken een manier kan zijn waarop het lichaam schadelijke stoffen verwijdert, betekent dat niet dat het altijd nuttig of noodzakelijk is. In sommige gevallen, zoals bij vergiftiging met bepaalde stoffen zoals
metaal-verbindingen of sterke zuren, kan braken de schade juist verergeren. Het is daarom belangrijk om in geval van vergiftiging onmiddellijk medische hulp in te schakelen in plaats van te proberen het probleem zelf op te lossen.
Als je eenmaal overgegeven hebt, is het probleem opgelost
Braken kan tijdelijk verlichting geven, maar lost niet altijd de onderliggende oorzaak op. Sommige aandoeningen, zoals infecties, verstoppingen in het maag-darmkanaal of problemen met de
alvleesklier, kunnen ervoor zorgen dat het braken blijft terugkeren. Daarom is het belangrijk om aandacht te besteden aan andere symptomen en indien nodig een arts te raadplegen.
Braken is altijd een teken van een maagprobleem
Hoewel problemen met de
maag zoals gastritis of reflux vaak tot braken kunnen leiden, zijn er ook veel andere oorzaken. Problemen met de
nieren, de
bijnieren of zelfs een hormonale disbalans kunnen misselijkheid en braken veroorzaken. Daarnaast kunnen neurologische aandoeningen, stress of zelfs zwangerschap een rol spelen bij onverklaarbaar braken.
Tijdens de zwangerschap is braken onschuldig en normaal
Misselijkheid en braken komen veel voor tijdens de
zwangerschap, maar dat betekent niet dat ze altijd onschuldig zijn. Extreme vormen van zwangerschapsmisselijkheid, zoals hyperemesis gravidarum, kunnen leiden tot ernstige uitdroging en
ondervoeding. In dergelijke gevallen is medische behandeling nodig om te voorkomen dat zowel de moeder als de baby risico lopen.
Braken veroorzaakt geen verdere gezondheidsproblemen
Frequent braken kan een reeks aan gezondheidsproblemen veroorzaken, zoals uitdroging, verstoring van de
elektrolyten-balans en beschadiging van de slokdarm. Wanneer braken gepaard gaat met ernstige symptomen zoals bloed in het braaksel, hevige
pijn of gewichtsverlies, is het belangrijk om medische hulp in te schakelen.
Braken door stress of psychische problemen is niet ernstig
Sommige patiënten ervaren braken als gevolg van angst, paniekaanvallen of andere vormen van
psychische stoornissen. Dit betekent echter niet dat het probleem onschuldig is. Aanhoudend stressgerelateerd braken kan leiden tot ernstige gezondheidsproblemen en moet niet worden genegeerd. Het aanpakken van de onderliggende mentale gezondheid is net zo belangrijk als het behandelen van de fysieke symptomen.
Lees verder