Ankyloglossie: Tongafwijking met te kort tongriempje

De tongriem (tongriempje, frenulum linguae) is een slijmvliesplooi (soort huidstrook) die de tong verbindt met de onderkant van de mond. Bij ankyloglossie is het tongriempje korter dan normaal. Deze aangeboren aandoening leidt mogelijk tot beperkte tongbewegingen, voedingsproblemen en spraakproblemen. Niet altijd is een behandeling nodig, maar wanneer klachten optreden, behandelt een ingreep succesvol de te korte tongriem. De vooruitzichten van deze tongafwijking zijn tot slot meestal zeer goed, maar onbehandeld komen wel complicaties voor.

• Synoniem van ankyloglossie
• Epidemiologie van tongaandoening
• Oorzaken van te kort tongriempje
• Symptomen: Problemen met voeding, tongbewegingen en spraak
• Baby
• Moeder die borstvoeding geeft
• Kind
• Diagnose en onderzoeken
• Behandeling van beperkt bewegingsbereik van tong
• Baby
• Oudere baby's
• Oudere kinderen en volwassenen
• Prognose van tongafwijking
• Complicaties van te korte tongriem

Synoniem van ankyloglossie

‘Tongue tie' en ‘frenulum breve’ zijn synoniemen voor ankyloglossie.

Epidemiologie van tongaandoening

Ongeveer 4 tot 11 procent van de pasgeboren baby's krijgt te maken met een te kort tongriempje. Jongens zijn drie keer vaker dan bij meisjes aangetast door de tongafwijking. Slechts ongeveer de helft van de patiënten vertoont een verminderde tongfunctie, waardoor symptomen ontstaan.

Oorzaken van te kort tongriempje

De huidstrook die de tong met de onderkant van de mond verbindt, staat in medische termen bekend als het frenulum (tongriempje). Meestal scheidt de tongriem zich voor de geboorte van de tong, waardoor de tong vrij kan bewegen. Bij een te kort tongriempje blijft de tongriem vastzitten aan de onderkant van de tong. Waarom dit gebeurt, is grotendeels onbekend anno oktober 2020, maar genetische factoren spelen vermoedelijk soms een rol.

Symptomen: Problemen met voeding, tongbewegingen en spraak

Bij milde ankyloglossie is de tong verbonden met de mondbodem door een dunne strook weefsel; symptomen komen hierbij niet altijd tot uiting. In ernstige gevallen is de tong aan de onderkant van de mond vastgesmolten.

Baby

Een baby met een te korte tongriem ervaart mogelijk borstvoedingsproblemen. Een baby moet de tepel vastgrijpen om borstvoeding te krijgen. Een baby met ankyloglossie kan niet zo goed zuigen. De tepel van de moeder gaat hierdoor ook uitdrogen en barsten.

Problemen die optreden bij baby's die een te kort tongriempje hebben, zijn onder andere:

• bijten (bijtproblemen), kauwen (kauwproblemen) of tandenknarsen
• de hele tijd hongerig zijn
• de mond lastig kunnen openen
• direct na de voedingen braken
• een klikgeluid maken wanneer ze gevoed worden
• een tongpunt die gekerfd of hartvormig lijkt wanneer de baby de tong uitsteekt
• lang de tijd nemen om te eten (ze zuigen meer) en slechts een korte pauze nemen alvorens weer gevoed willen worden
• moeite om zich vast te hechten of vastgehecht te blijven voor de duur van de voeding
• niet zo snel in gewicht bijkomen
• slikproblemen

Moeder die borstvoeding geeft

Naast de pijnlijke tepels en droge, gebarsten tepels, ontstaat een lage melktoevoer en een ontsteking van de borst (mastitis). Diverse oorzaken zijn bekend voor borstvoedingsproblemen; meestal ligt een te kort tongriempje niet aan de basis. Een lactatiedeskundige of andere medische professional helpt wanneer een vrouw problemen heeft met het geven van moedermelk.

Kind

Het kind kan zijn tong mogelijk niet over de onderlip uitsteken als gevolg van ankyloglossie, waardoor hij de lippen niet kan likken of geen blaasinstrument kan bespelen. Ook het maken van tongbewegingen van links naar rechts of van boven naar beneden is mogelijk lastig bij de aangeboren aandoening. Wanneer de baby begint te praten, ontstaan spraakproblemen. De uitspraak van onder andere de letters 't', 'n,' of 'd', levert problemen op voor kinderen met een te korte tongriem.

Diagnose en onderzoeken

Een te kort tongriempje diagnosticeert de arts tijdens een standaard onderzoek dat hij uitvoert net nadat de baby geboren is, maar soms is de afwijking wel moeilijk op te sporen. Ankyloglossie is namelijk af en toe pas duidelijk wanneer de baby borstvoeding krijgt. De arts bevraagt dan de ouders over mogelijke problemen bij het voeden van de baby. Hij controleert bij het lichamelijk onderzoek de tong, de mond en de tanden van het kind. Hij gebruikt een tongspatel (lijkt op een grote ijslollystok) om onder de tong van het kind te kijken en het bewegingsbereik te controleren. Aan oudere kinderen vraagt de arts om de tong uit te steken, tongbewegingen te maken en bepaalde geluiden te maken.

Behandeling van beperkt bewegingsbereik van tong

Baby

Wanneer voedingsproblemen en/of beperkte tongbewegingen ontstaan, is een behandeling vereist. De arts voert dan een eenvoudige en vaak pijnloze operatie uit (frenulotomie). De arts knipt het tongriempje af (doorsnijden) via een snelle, eenvoudige procedure waarbij de baby vaak geen angst of ongemak vertoont. De operatie maakt de tong los en laat deze vrijer bewegen. Een vrouw moet na de operatie haar baby meteen borstvoeding geven, omdat de baby hierdoor kalmeert. Na de ingreep treedt mogelijk een hoeveelheid bloedverlies op. In zeldzame gevallen ontstaat een ernstige tongbloeding.

Oudere baby's

Een baby ouder dan zes maanden krijgt de operatie onder algemene anesthesie. De hersteltijd na de operatie bedraagt gemiddeld tien dagen. De baby heeft mogelijk wel wat ongemak na de operatie. Voorts ontwikkelt zich mogelijk een witte plek onder de tong die normaal gesproken geneest binnen 24 tot 48 uur.

Andere behandelingsopties zijn onder meer:

• Elektrocauterisatie: Elektrocauterisatie is geschikt voor baby’s met milde ankyloglossie. De arts past hierbij lokale anesthesie (plaatselijk verdovende geneesmiddelen) toe
• Laserchirurgie: Deze procedure duurt twee tot drie minuten en oudere baby’s genezen binnen de twee uur. Een verdoving is niet vereist.

Oudere kinderen en volwassenen

Onbehandelde baby’s of jonge kinderen krijgen op latere leeftijd mogelijk wel klachten. Als er namelijk beperkte tongbewegingen zijn, leidt dit tot spraakproblemen en problemen met het eten van bepaalde soorten voedsel. Verder komt een slechte mondhygiëne voor, omdat de voedselresten tussen de tanden aanwezig blijven. Dit draagt bij aan tandbederf en een ontsteking van het tandvlees (gingivitis). Oudere kinderen en volwassenen hebben daarom soms ook een operatie nodig om de tong te behandelen. Meestal gebeurt deze ingreep wel onder volledige verdoving. Logopedie is in sommige gevallen aanbevolen na de operatie.

Prognose van tongafwijking

De prognose voor een baby of kind met ankyloglossie is goed. Af en toe ontstaan complicaties maar deze zijn over het algemeen goed te behandelen.

Complicaties van te korte tongriem

Onbehandeld ontstaan diverse complicaties door een te korte tongriem:

• een moeilijke tijd met basisdingen, zoals een ijsje likken en zoenen
• kokhalzen of stikken wanneer het kind vaste stoffen begint te eten
• problemen met het zeggen van diverse letters zoals d, l, n, r, s, t, th en z
• tandheelkundige problemen zoals tandbederf, gezwollen tandvlees, geïrriteerd tandvlees en een opening tussen de onderste twee voortanden

Lees verder

• Tong: Afwijkingen aan de kleur, vorm en textuur