Epstein-parels: Goedaardige bultjes in gehemelte van baby's

Epstein-parels zijn kleine, witte tot gele cysten die zich kunnen vormen op het tandvlees en het gehemelte (dak van de mond) bij pasgeboren baby's. Hoewel deze aandoening alarmerend kan lijken voor ouders, veroorzaken de knobbeltjes geen pijn bij de baby en vereisen ze doorgaans geen medische behandeling. Het is echter belangrijk om te controleren of er geen sprake is van andere aandoeningen, zoals mondspruw, die wel medische aandacht vereisen. De prognose is uitstekend: de cysten verdwijnen meestal vanzelf binnen enkele weken tot maanden na de geboorte. Epstein-parels werden voor het eerst beschreven in de medische literatuur door de kinderarts Alois Epstein in 1880.

• Epidemiologie van Epstein-parels
• Mechanisme
• Oorzaken: Ingesloten keratine tijdens de ontwikkeling van de mondstructuren
• Risicofactoren
• Risicogroepen
• Symptomen: Kleine witte cysten in de mond
• Alarmsymptomen
• Diagnose en onderzoeken
• Behandeling van Epstein-parels bij baby's
• Prognose van goedaardige knobbeltjes
• Complicaties van cysten in de mond
• Preventie en zelfzorg

Epidemiologie van Epstein-parels

[/H]
Epstein-parels komen veel voor bij pasgeborenen, en het wordt geschat dat ongeveer 60-85% van alle zuigelingen er op een bepaald moment in hun leven last van hebben. Ze zijn een veelvoorkomende bevinding bij routineonderzoeken bij pasgeborenen en veroorzaken meestal geen zorgen bij zorgverleners.

Prevalentie

De prevalentie van Epstein-parels is relatief hoog, met de meeste gevallen die zich voordoen in de eerste weken na de geboorte. Hoewel ze bij de meeste baby’s verschijnen, verdwijnen ze meestal zonder behandeling. De cysten zijn vaak geen reden voor bezorgdheid en worden beschouwd als een normaal fysiologisch fenomeen.

Leeftijdsdistributie

Epstein-parels komen voor bij pasgeborenen, vooral in de eerste paar weken van hun leven. Na verloop van tijd verdwijnen de cysten vaak vanzelf, meestal binnen een paar maanden, en kunnen ze zich zonder behandeling oplossen.

Mechanisme

Epstein-parels ontstaan wanneer talgklieren of de huidcellen van de mondholte zich verstoppen. Dit leidt tot de vorming van een met keratine gevulde cyste. Het mechanisme achter deze verstoppingen is nog niet volledig opgehelderd, maar wordt vaak toegeschreven aan het normale proces van weefselontwikkeling bij een pasgeborene.

Verstopping van de talgklieren

De talgklieren in de mondholte van de pasgeborene kunnen zich verstoppen, wat leidt tot de ophoping van talg en andere huidafvalproducten. Dit veroorzaakt de cysten die als Epstein-parels worden aangeduid.

Normale ontwikkelingsfase van de mondholte

De mondholte van pasgeborenen ondergaat een normaal ontwikkelingsproces waarin cellen zich kunnen ophopen of verstopt raken. Dit is een tijdelijke aandoening die vaak vanzelf verdwijnt zonder dat er medische interventie nodig is.

Oorzaken: Ingesloten keratine tijdens de ontwikkeling van de mondstructuren

Epstein-parels ontstaan door ingesloten epitheel tijdens de ontwikkeling van het gehemelte. Keratine, een eiwit dat in de huid aanwezig is, raakt vastgelopen terwijl de mondstructuren van de baby zich nog in ontwikkeling bevinden in de baarmoeder. Naarmate de mond van de baby de laatste ontwikkelingsstadia bereikt, smelten de zijkanten van de kaak en het gehemelte samen. Hierdoor kunnen sommige huidlagen vast komen te zitten, wat resulteert in de vorming van kleine knobbeltjes.

Risicofactoren

Epstein-parels worden niet direct geassocieerd met specifieke risicofactoren, omdat ze vaak een normaal fysiologisch verschijnsel zijn. Er zijn echter enkele factoren die de kans op hun ontwikkeling kunnen beïnvloeden.

Normale geboorteontwikkeling

Aangezien Epstein-parels vaak optreden bij pasgeborenen als onderdeel van de normale ontwikkeling van de mondholte, is de belangrijkste risicofactor voor het ontwikkelen van deze cysten simpelweg de pasgeboren leeftijd.

Geen verband met infecties of medische aandoeningen

Er is geen bewijs dat Epstein-parels geassocieerd worden met infecties of andere medische aandoeningen bij de baby. Ze worden beschouwd als een goedaardig en tijdelijk verschijnsel.

Risicogroepen

Er zijn geen specifieke risicogroepen voor Epstein-parels, aangezien het een veelvoorkomend en vaak onschadelijk fenomeen is bij pasgeborenen. Alle zuigelingen kunnen de cysten ontwikkelen, ongeacht geslacht of andere demografische factoren.

Pasgeborenen

Aangezien Epstein-parels zich bijna altijd voordoen bij pasgeborenen, vormen ze een risicogroep op zichzelf. Dit komt omdat de mondholte van zuigelingen in deze vroege levensfase vatbaar is voor de normale verstoppingen van talgklieren.

Geen verhoogd risico op complicaties

Er is geen verhoogd risico op complicaties voor baby’s met Epstein-parels. De meeste gevallen verdwijnen vanzelf zonder enige interventie of behandeling.

Symptomen: Kleine witte cysten in de mond

Epstein-parels manifesteren zich als zeer kleine, doorzichtige witte tot gele cysten (abnormaal gevormde holtes) die zich in de mond van een baby bevinden. Ze verschijnen meestal in groepen van twee tot zes cysten, hoewel sommige baby's slechts één geïsoleerd letsel vertonen. Epstein-parels bevinden zich doorgaans langs het tandvlees of aan de bovenkant van het dak van de mond (gehemelte). In zeldzame gevallen kunnen mannelijke baby's ook Epstein-parels op hun voorhuid hebben. Deze parels zijn niet pijnlijk en worden vaak verward met milia, witte papels veroorzaakt door vastzittend talg en keratine in de haarzakjes, die ook op het gezicht van een pasgeborene kunnen voorkomen.

Alarmsymptomen

Epstein-parels veroorzaken meestal geen ernstige symptomen en zijn een goedaardige aandoening die vanzelf verdwijnt. In de meeste gevallen hoeven ouders zich geen zorgen te maken, maar er zijn enkele situaties waarin medische aandacht nodig kan zijn.

Infectie of ontsteking

In zeldzame gevallen kunnen Epstein-parels geïnfecteerd raken, wat kan leiden tot roodheid, zwelling of pijn. Dit komt echter zelden voor en is niet typisch voor de aandoening.

Verhoogde symptomen of langdurige aanwezigheid

Als de cysten niet vanzelf verdwijnen of de symptomen verergeren, kan medische evaluatie nodig zijn om ervoor te zorgen dat het om een onschadelijke aandoening gaat en niet om een andere mond- of huidafwijking.

Diagnose en onderzoeken

Lichamelijk onderzoek

De diagnose van Epstein-parels wordt gesteld op basis van het klinisch uiterlijk van de cysten. Verdere beeldvormende onderzoeken of laboratoriumtesten zijn doorgaans niet nodig.

Differentiële diagnose

Het kan moeilijk zijn om Epstein-parels te onderscheiden van andere mondaandoeningen. Het is belangrijk om de parels te onderscheiden van mondspruw, een schimmelinfectie die wel medische behandeling vereist. Andere mogelijke differentiële diagnoses zijn:

• Alveolair lymfangioom
• Bohn-knobbeltjes
• Congenitaal ranula
• Congenitale epulis
• Dentale laminacysten
• Natale en neonatale tanden

Behandeling van Epstein-parels bij baby's

Epstein-parels zijn goedaardige cysten die geen medische behandeling vereisen. Vaak verdwijnen de cysten vanzelf door de wrijving van borstvoeding, flesvoeding of het gebruik van een fopspeen. Het wrijven van het tandvlees van de baby op een speeltje kan ook bijdragen aan het sneller oplossen van de parels. Artsen informeren ouders dat Epstein-parels goedaardig en asymptomatisch zijn, zonder invloed op voedingen of tanduitbarstingen.

Prognose van goedaardige knobbeltjes

Epstein-parels zijn een tijdelijke aandoening van het mondslijmvlies. De bultjes verdwijnen meestal volledig binnen enkele weken tot maanden na de geboorte. Na de leeftijd van drie maanden komen de cysten vrijwel niet meer voor.

Complicaties van cysten in de mond

Het is essentieel om kleine puistjes nooit uit te knijpen. Dit kan niet alleen ongemak veroorzaken bij de baby, maar ook schadelijke bacteriën in de bloedbaan van de baby brengen. Het tandvlees is immers direct verbonden met de bloedcirculatie.

Preventie en zelfzorg

Hoewel Epstein-parels geen specifieke preventieve maatregelen vereisen, kunnen ouders enkele algemene adviezen volgen om de mondgezondheid van hun baby te ondersteunen:

• Regelmatige en hygiënische voeding om de mondomgeving schoon te houden
• Gebruik van een schone fopspeen en speelgoed
• Zorg voor een goede mondverzorging vanaf het eerste tandje

Lees verder

• Milia: Huidaandoening met kleine bultjes op het gezicht
• Nodules: Goedaardige en kwaadaardige knobbeltjes
• Bultje (knobbeltje, gezwelletje) op gehemelte: Oorzaken