Stralingsdermatitis: Symptomen aan huid door radiotherapie
Stralingsdermatitis (radiodermatitis) is één van de bijwerkingen van radiotherapie voor de behandeling van kanker. Bij het bestrijden van kankercellen worden ook huidcellen beschadigd door radiotherapie. De ernst van de veel voorkomende aandoening varieert. Roodheid, een droge huid of een schilferende huid zijn vaak voorkomende symptomen van deze huidaandoening. Diverse zelfzorgmaatregelen zijn inzetbaar om de huidirritatie en jeuk te verlichten. Af en toe zet de arts medicijnen of een andere medische behandeling in om de symptomen onder controle te krijgen. In de meeste gevallen verdwijnen de huidproblemen nadat de radiotherapie voltooid is, maar bij sommige patiënten houden de tekenen wel langer aan.
Synoniemen van stralingsdermatitis
Andere termen voor stralingsdermatitis zijn ‘dermatitis e radii röntgen’ en ‘radiation dermatitis’.
Epidemiologie van huidklachten door radiotherapie
Circa 85 tot 95 procent van de patiënten die bestraling krijgen voor de
behandeling van kanker, ervaart een milde tot matige vorm van stralingsdermatitis.
Oorzaken: Door straling op de huid
Deze vaak voorkomende aandoening ontstaat wanneer
radiotherapie de buitenste huidlagen van een patiënt beschadigt. Bij radiotherapie worden hoogenergetische golven gebruikt, zoals röntgenstralen of gammastraling. Deze stralen vernietigen of beschadigen kankercellen. Deze stralen maken kleine breuken in het DNA in de cellen, waardoor de cellen niet meer kunnen groeien en zich ook niet meer kunnen delen. Tijdens de behandeling zijn ook normale cellen blootgesteld die zich in de buurt van de kankercellen bevinden. De huidcellen worden eveneens aangetast door stralingsdermatitis. Meestal herstellen de cellen zich en keren ze terug naar een normale status zodra de radiotherapie voltooid is.
Risicofactoren van bijwerking van kankerbehandeling
Aandoeningen
Bepaalde ziekten en syndromen verhogen het risico van stralingsdermatitis. Deze omvatten:

Rokers zijn sneller aangetast door stralingsdermatitis /
Bron: Geralt, PixabayOmgevingsfactoren
In een aantal gevallen ontstaat stralingsdermatitis sneller tijdens radiotherapie. Patiënten hebben een hogere kans op huidproblemen als ze:
- bepaalde genen hebben waardoor ze meer vatbaar zijn voor stralingsdermatitis
- bestraling van het hoofd, de nek, de borst, de borstwand, de vulva of in de buurt van de anus krijgen
- een hoge dosis radiotherapie krijgen
- een oudere leeftijd hebben
- een slechte huidsterkte hadden voordat de radiotherapie gestart werd
- ondervoed zijn
- ook chemotherapie krijgen
- overlappende huidplooien hebben
- radiotherapie gedurende een lange periode krijgen
- radiotherapie op een groot deel van het lichaam krijgen
- roken
- zwaarlijvig zijn
Symptomen: Droge, dunne, rode en schilferende huid
De milde tot ernstige symptomen verschijnen alleen op de huidgebieden die blootgesteld geweest zijn aan de straling. Meestal verschijnen de klachten enkele dagen of weken nadat de radiotherapie gestart is, afhankelijk van de stralingsdosis en de gevoeligheid van de huid van een patiënt. Symptomen van stralingsdermatitis zijn onder meer:
Alarmsymptomen
Treden één of meer van volgende symptomen op, dan is het belangrijk om dit te bespreken met het kankerzorgteam:
- blaren, een felrode huid of korstjes op de huid
- een gelige huid (geelzucht)
- een huiduitslag die verergert na het gebruik van crèmes of zalven
- een open of bloedende huid
- een zeer ruwe, pijnlijke huid
- jeuk die na twee of meer dagen niet verdwijnt
- tekenen van een huidinfectie, zoals pus of gevoeligheid in de buurt van een beschadigde huid
- theegekleurde urine (donkere urine)

Het gebruik van een vochtinbrengend middel is aanbevolen /
Bron: Kiyok, Wikimedia Commons (CC BY-SA-3.0)Zelfzorg
Geïrriteerde huid verminderen
Een
droge huid is vaak rood, ruw en schilferig, of anders zijn barstjes (
gebarsten huid) of bloedingen aanwezig bij stralingsdermatitis. Volgende tips zijn dan nuttig:
- beschermende kledij dragen of een zonnebrandmiddel met een zeer hoge zonbeschermingsfactor gebruiken bij het naar buiten gaan
- de huid tijdens het wassen niet schrobben
- eau de colognes of aftershave met alcohol vermijden
- een elektrisch scheerapparaat gebruiken
- mineraal- of babyolie aanbrengen in badwater of aanbrengen op een vochtige huid na een douche
- twee keer per dag een alcoholvrij vochtinbrengend middel gebruiken
- veel vloeistoffen drinken
- zich wassen met koud of warm water
Jeuk verminderen
Als de huid jeukt, is het nuttig om de huid te kalmeren:
- baking soda in plaats van deodorant gebruiken
- baking soda, badolie of een netje havermout aan badwater toevoegen
- calamine lotion of toverhazelaar toepassen
- een milde, ongeparfumeerde zeep gebruiken
- in warm water baden
- op alcohol gebaseerde huidproducten vermijden
- veel vloeistof drinken
- voldoende rusten
Krabben is uit den boze, want dit leidt tot zweervorming en
littekens. De jeuk kalmeren is mogelijk door een zak gebroken ijs in een vochtige handdoek te wikkelen en deze op de
jeukende huid te plaatsen.
Andere nuttige tips
Andere goede adviezen zijn:
- de nagels schoon en kort houden om krassen te voorkomen
- losse, zachte kleding dragen
- schone stoffen handschoenen aandoen
- zachtjes over de huid wrijven in plaats van te krabben (waardoor het huidoppervlak breekt)
Professionele medische zorg
Bij
slaapproblemen door de jeuk schrijft de arts medicatie voor om de jeukende huid te verzachten. De arts schrijft verder vaak topische (op de huid aangebrachte)
corticosteroïdencrème voor. Als de huidirritatie gepaard gaat met
netelroos (jeukende witte of rode striemen op de huid),
kortademigheid of een zwelling van de keel of een
gezwollen gezicht, wijst dit mogelijk op een ernstige
allergische reactie. Bij een
anafylactische shock (ernstige allergische reactie) is dringende medische hulp vereist.
Prognose van huidklachten door behandeling via bestraling
Meestal verdwijnen de klachten nadat de kankerbehandeling beëindigd is. In sommige gevallen houden de huidklachten jaren aan nadat de radiotherapie is voltooid.
Complicaties
In ernstige gevallen is de huid gebroken en dan is deze vatbaar voor infecties. Soms ontstaan deze effecten ook weken of jaren na het beëindigen van de radiotherapie. Patiënten met ernstige tekenen hebben een beperkt bewegingsbereik in de getroffen ledematen, waardoor de dagelijkse activiteiten verstoord zijn. Het is dan voor patiënten bijvoorbeeld lastig om kleding te dragen op de overgevoelige plekken.
Lees verder