Metallose: Afzetting en ophoping metaalresten door prothese
Metallose is een medische aandoening waarbij een afzetting en ophoping van metaalresten in de zachte weefsels van het lichaam gebeurt. Dit gebeurt meestal door het plaatsen van medische implantaten en hulpmiddelen in het lichaam van een patiënt. De symptomen zijn erg variabel en bestaan uit bijvoorbeeld pijn, een huiduitslag en een verplaatsing van het medisch implantaat. Na het stellen van de diagnose volgt een snelle chirurgische revisie om het implantaat te verwijderen en te vervangen door een niet-metalen exemplaar.
Epidemiologie
Metallose is een zeldzame aandoening met een geschatte incidentie van 5% bij implantaatpatiënten met een metalen gewricht. Vrouwen lopen mogelijk een iets hoger risico dan mannen. Als metallose optreedt, verschijnt dit vooral in de heup- en kniegewrichten, de schouder, de pols, of de ellebooggewrichten. Door het gebruik van niet-metalen gewrichtsprothetische apparaten, gemaakt van polyethyleen en keramiek, is er een afname van de incidentie.
Metallose treedt op wanneer metaaldeeltjes in medische implantaten en dan vooral van gewrichtsvervangingen (zoals heupprotheses) tegen elkaar schuren. Metallose komt af en toe ook voor bij patiënten die gevoelig zijn voor het implantaat. De blootstelling aan zware metalen in de omgeving leidt soms ook tot metallose, evenals het gebruik van sommige natuurlijke remedies of dubieuze medicijnen of medicijnen van een onbekende bron. Verder verschijnt de ziekte soms om onbekende redenen, zelfs wanneer een prothese correct geplaatst is.
Vrouwen die klein van gestalte zijn en patiënten die
zwaarlijvig zijn hebben een groter risico op het ontwikkelen van metallose omdat hun lichaamsstructuur meer druk op het implantaat veroorzaakt, waardoor de slijtage van de metalen deeltjes en de daaropvolgende opbouw van metaalachtig puin een sneller verloop kent. Patiënten met
nierproblemen zijn tot slot ook vaker aangetast door metallose.
Symptomen
De klinische presentatie van metallose is zeer breed en niet-specifiek. Een patiënt met metallose heeft extreme
pijn rond de plaats van het implantaat, ook als hij niet beweegt. Dit is het gevolg van bot- of weefselnecrose. Verder zijn pseudotumoren aanwezig. Dit is een massa ontstoken cellen die lijken op een tumor maar feitelijk een ophoping van troebele, grijze, roestige of gele vloeistoffen zijn. De patiënt heeft bovendien een merkbare
huiduitslag die duidt op de aanwezigheid van lokale necrose (weefselversterf). Het beschadigde, gezwollen en
ontstoken weefsel zorgt er ook voor dat het implantaat of medisch hulpmiddel losraakt. Door metallose gebeurt ook een dislocatie (verplaatsing) van niet-gecementeerde implantaten, omdat het gezonde weefsel dat normaal het implantaat op zijn plaats houdt, verzwakt of vernietigd wordt.
Diagnose en onderzoeken
Beeldvormende onderzoeken zoals een
röntgenfoto, een
MRI-scan en een
CT-scan spelen een centrale rol bij het stellen van de diagnose. Daarnaast zijn de beeldvormende onderzoeken nodig voor het plannen van de chirurgische behandeling van deze zeldzame aandoening.
Behandeling: Prothese vervangen
De behandeling van metallose bestaat uit een chirurgische revisie met vervanging van de prothesecomponenten door een ander implantaat van keramisch of ander niet-metalen materiaal. Verder is mogelijk ook een compleet chirurgisch
debridement (dood weefsel verwijderen) van osteolytische laesies (botafbrekende letsels) en een
bottransplantatie nodig. Een volledige verwijdering van alle metaalresten is moeilijk en leidt mogelijk een tot uitgebreide weefselbeschadiging.
Complicaties van aandoening
Metallose resulteert in tal van complicaties:
Een
vergiftiging door metallose (
metaalvergiftiging) is uiterst zeldzaam, maar een
kobaltvergiftiging is een potentiële complicatie. Dit kenmerkt zich door een huiduitslag, een
hartspieraandoening (cardiomyopathie), problemen met het gehoorvermogen, het gezichtsvermogen of de cognitie, bevingen en een te traag werkende schildklier (
hypothyreoïdie).
Lees verder