Systemische sclerose: Symptomen aan huid en organen

Systemische sclerose is een zeldzame en progressieve, multisystemische aandoening waarbij een patiënt diverse afwijkingen heeft aan de huid, maar ook treden diverse systemische klachten op. Bij deze aandoening met onbekende oorzaak valt het eigen immuunsysteem het lichaam aan en vernietigt het gezond weefsel. De auto-immuunaandoening is ongeneeslijk anno oktober 2020 maar diverse ondersteunende behandelingen zijn wel beschikbaar voor het verlichten van de symptomen. De prognose is variabel; soms treden namelijk ernstige complicaties op.

• Synoniemen
• Epidemiologie van systemische sclerose
• Oorzaken: Opbouw van littekenweefsel in huid en organen
• Risicofactoren: Geassocieerd met bindweefselaandoeningen
• Symptomen
• Raynaudfenomeen
• Huid en handen
• Gezicht
• Systemische klachten
• CREST-syndroom
• Alarmsymptomen
• Diagnose en onderzoeken
• Behandeling
• Prognose
• Complicaties van aantasting huid en organen
• Preventie
• Praktische tips voor het omgaan met tijdelijk geheugenverlies
• Gebruik van geheugensteuntjes en technologie
• Stimuleren van cognitieve functies door oefeningen
• Misvattingen rond systemische sclerose
• Systemische sclerose is alleen een huidaandoening
• Systemische sclerose komt alleen voor bij oudere volwassenen
• De oorzaak van systemische sclerose is onbekend
• Systemische sclerose is niet behandelbaar
• Sclerodermie is altijd ernstig en levensbedreigend
• Alleen de huid wordt getroffen door systemische sclerose

Synoniemen

‘Familiaire progressieve sclerodermie’, ‘systemische sclerodermie’ en ‘progressieve sclerodermie’ zijn enkele andere benamingen voor systemische sclerose.

Epidemiologie van systemische sclerose

De prevalentie van systemische sclerose bedraagt naar schatting 50 tot 300 per 1 miljoen mensen. 85% van de patiënten is tussen de twintig tot zestig jaar oud wanneer ze de diagnose krijgen van systemische sclerose. Vrouwen zijn om onbekende redenen (oktober 2020) drie tot zes keer vaker dan mannen aangetast dan vrouwen. Mannen krijgen ook op latere leeftijd symptomen dan vrouwen. De aandoening is tot slot aanwezig in alle rassen, maar komt minder vaak voor bij Aziaten.

Oorzaken: Opbouw van littekenweefsel in huid en organen

Systemische sclerodermie is een auto-immuunziekte waarbij de huid en inwendige organen getroffen zijn. Auto-immuunziekten treden op wanneer het immuunsysteem defect raakt en vervolgens de eigen weefsels en organen van het lichaam aanvalt. De oorzaak van systemische sclerose is anno oktober 2020 onbekend. Bij de aandoening gebeurt een opbouw van littekenweefsel (fibrose) in de huid en andere organen. De fibrose is te wijten aan de overmatige productie van collageen (taai eiwit), dat normaal gesproken bindweefsels door het hele lichaam verstevigt en ondersteunt.

Risicofactoren: Geassocieerd met bindweefselaandoeningen

Systemische sclerose is bij circa één op de vijf patiënten geassocieerd met een aantal bindweefselaandoeningen, waaronder:

• dermatomyositis (aandoening met huiduitslag en spierproblemen)
• het syndroom van Sjögren (aandoening met droge ogen, droge keel en droge mond)
• myasthenia gravis (aandoening met spierzwakte aan gezicht = gezichtszwakte, ledematen en ogen)
• reumatoïde artritis (ontsteking van gewrichten en organen)
• systemische lupus erythematosus (chronische auto-immuunaandoening)

De combinatie van systemische sclerose met andere bindweefselafwijkingen staat bekend als het ‘sclerodermieoverlap-syndroom’.

Bij systemische lupus erythematosus en dermatomyositis zijn vaak enkel de handen aangetast.

Het gebruik van bepaalde chemotherapie geneesmiddelen (zoals bleomycine) en de blootstelling aan silicastof en organische oplosmiddelen is tot slot ook geassocieerd met systemische sclerose.

Symptomen

Raynaudfenomeen

De tekenen van systemische sclerose beginnen meestal met episoden van het Raynaudfenomeen. Bij het fenomeen Raynaud zijn de vingers en tenen van de getroffen patiënt wit of blauw als reactie op koude temperaturen of andere uitlokkende factoren. Dit effect treedt op door problemen met de kleine bloedvaten die bloed naar de ledematen voeren. Binnen het jaar nadat de symptomen van het Raynaudfenomeen zijn verschenen, volgen huidveranderingen.

Huid en handen

Een vroeg teken van systemische sclerodermie is een verdikking en verharding van de huid door fibrose. De verdikking en verstrakking van de huid treedt meestal het eerst op in de vingers (sclerodactylie) en tast ook de handen (gezwollen handen) en het gezicht (gezwollen gezicht) aan. Daarnaast hebben patiënten met systemische sclerose vaak open wonden (huidzweren) op de vingers, pijnlijke bultjes onder de huid (calcinose), of kleine clusters van vergrote (verwijde) bloedvaten net onder de huid (teleangieëctasieën). Veranderingen in de nagelriemen komen ook tot uiting.

Gezicht

Systemische sclerose tast eveneens het gezicht aan.

• de onderste oogleden kunnen niet worden ingedrukt
• droge ogen en bijbehorende oogcomplicaties
• een glad en glanzend voorhoofd
• een kleine en dichtgeknepen neus en een vernauwde mondopening
• kleine telangiëctasieën

In de meeste gevallen ontstaan huidveranderingen voordat een systemische betrokkenheid optreedt.

Systemische klachten

Fibrose tast ook inwendige organen aan en leidt dan tot schade aan de organen of orgaanfalen. De meest getroffen organen zijn de slokdarm, het hart, de longen en de nieren.

Diverse systemische klachten komen voor.

• ademhaling en longen: verspreide longfibrose (littekenvorming in longen met kortademigheid), pulmonale hypertensie (hoge bloeddruk in de longen), ademhalingsinsufficiëntie, kortademigheid
• cardiovasculair: pericarditis (ontsteking van het hartzakje), hartritmestoornissen, hartfalen
• centraal zenuwstelsel: Minder dan 10% van de patiënt lijdt aan neurologische problemen door systemische sclerose. Complicaties zijn onder andere neuropathie en het carpaletunnelsyndroom (tintelingen en/of zwakte tan de hand)
• maag- en darmen: gastro-oesofageale reflux, slikproblemen, gewichtsverlies, buikpijn, diarree, obstipatie, malabsorptie (problemen met de opname van voedingsstoffen)
• musculoskeletaal: gewrichtspijn, een verminderde beweging als gevolg van contracturen
• nieren: nierhypertensie en nierfalen. De ernst van niercomplicaties is verminderd sinds de komst van ACE-remmers.

CREST-syndroom

Het CREST-syndroom is een subgroep van systemische sclerose, met een betere algehele prognose. Wanneer de slokdarm niet getroffen is, is sprake van ‘CREST’.

CREST staat voor:

• Calcinose
• het fenomeen van Raynaud
• O Oesofageale reflux
• Sclerodactylie
• Teleangiëctasieën

Alarmsymptomen

Bij systemische sclerose zijn er verschillende alarmsymptomen die wijzen op de betrokkenheid van vitale organen en een meer ernstige vorm van de ziekte. Kortademigheid of pijn op de borst kunnen duiden op longfibrose of pulmonale hypertensie, wat levensbedreigende complicaties kunnen zijn. Nierinsufficiëntie, gekenmerkt door hypertensie en een afname van de urineproductie, is een ander ernstig alarmsymptoom dat onmiddellijke medische aandacht vereist. Verslechtering van slikproblemen kan wijzen op gastro-intestinale complicaties door sclerose van de slokdarm. Verergerende of plotselinge huidverharding over een groot deel van het lichaam kan ook wijzen op een agressieve progressie van de ziekte.

Diagnose en onderzoeken

De arts voert een lichamelijk onderzoek uit en stelt dan veranderingen aan de huid vast die kenmerkend zijn voor systemische sclerose. De arts voert bovendien een bloedonderzoek uit. Andere diagnostische onderzoeken zijn een röntgenfoto van de borstkas, een urineanalyse, een CT-scan van de longen een huidbiopsie.

Behandeling

Er is anno oktober 2020 geen genezing bekend voor deze ziekte. De behandeling verloopt daarom ondersteunend en multidisciplinair. Een lage dosis corticosteroïden (5-10 mg per dag) helpt soms bij gewrichtsklachten en verhoogt het algemeen welzijn.
Verder is het nuttig om de handen warm te houden en te behandel met vasodilatoren (vaatverwijdende middelen). De arts behandelt verder systemische complicaties. Zo zet hij bijvoorbeeld ACE-remmers in voor de behandeling van een verhoogde bloeddruk, of medicatie om de ademhaling te bevorderen. Veel andere behandelingen zijn inzetbaar in een poging om de klachten van de aandoening te verbeteren, zoals fysiotherapie en fototherapie (behandeling via licht). Stoppen met roken, fysiek actief blijven en voedingsmiddelen vermijden die brandend maagzuur veroorzaken, zijn enkele nuttige tips om gezond te blijven.

Prognose

De prognose van systemische sclerose varieert afhankelijk van de ernst van de ziekte en de betrokkenheid van organen. Bij patiënten met beperkte cutane systemische sclerose is de levensverwachting meestal relatief goed, met een overleving van 10 jaar of langer. Bij diffuse cutane systemische sclerose, waarbij meerdere organen zijn aangetast, is de prognose minder gunstig, vooral als er sprake is van longfibrose of pulmonale hypertensie. Vroege diagnose en behandeling kunnen de progressie van de ziekte vertragen en de levenskwaliteit verbeteren. Hoewel systemische sclerose een chronische aandoening blijft, kunnen sommige patiënten lange periodes van stabiliteit ervaren met de juiste behandeling.

Complicaties van aantasting huid en organen

Complicaties van systemische sclerose kunnen levensbedreigend zijn en treden op wanneer vitale organen worden aangetast. Longfibrose is een van de meest voorkomende en ernstige complicaties, wat kan leiden tot ademhalingsfalen. Pulmonale arteriële hypertensie is een andere belangrijke complicatie die de overleving aanzienlijk kan verkorten. Nieraandoeningen, zoals scleroderma-renaal crisis, kunnen snel leiden tot nierfalen als ze niet onmiddellijk worden behandeld. Daarnaast kunnen gastro-intestinale complicaties, zoals ernstige refluxziekte en verminderde darmmotiliteit, leiden tot malabsorptie en gewichtsverlies. De betrokkenheid van het hart, zoals myocardfibrose of hartritmestoornissen, kan leiden tot hartfalen.

Preventie

Er is anno oktober 2024 geen bewezen manier om systemische sclerose te voorkomen, maar vroege diagnose en behandeling kunnen de progressie van de ziekte vertragen en complicaties minimaliseren. Het vermijden van blootstelling aan risicofactoren zoals organische oplosmiddelen en silicium kan het risico op het ontwikkelen van de ziekte verminderen. Bij patiënten die al symptomen van sclerodermie hebben, is het belangrijk om een gezonde levensstijl aan te nemen, met regelmatige lichaamsbeweging en een evenwichtig voedingspatroon om de algehele gezondheid te ondersteunen. Vroege medische interventie bij het optreden van alarmsymptomen kan complicaties voorkomen en de

Praktische tips voor het omgaan met tijdelijk geheugenverlies

Tijdelijk geheugenverlies, vaak gepaard met desoriëntatie in tijd, komt voor bij verschillende aandoeningen en kan door stress, slaaptekort of zelfs als bijwerking van medicatie optreden. Het verlies van kortetermijngeheugen kan verwarrend en beangstigend zijn, zowel voor de patiënt als voor de omgeving. Er zijn echter verschillende technieken die kunnen helpen om de symptomen beter te beheersen en het geheugen tijdelijk te ondersteunen.

Gebruik van geheugensteuntjes en technologie

Het gebruik van geheugensteuntjes kan zeer effectief zijn bij tijdelijk geheugenverlies. Het plaatsen van notities of herinneringen op belangrijke plaatsen kan helpen om belangrijke informatie op te roepen. Ook technologie kan ondersteunend zijn, zoals alarmen op je smartphone of speciale apps die je helpen herinneren aan belangrijke taken en afspraken. Het gebruik van digitale agenda’s en taakbeheer-apps kan structuur aanbrengen in het dagelijks leven.

Stimuleren van cognitieve functies door oefeningen

Het regelmatig doen van geheugen- en denkoefeningen kan helpen bij het vertragen van de achteruitgang van het geheugen, zelfs bij tijdelijk geheugenverlies. Denk hierbij aan simpele puzzels, geheugenkaarten of digitale spellen die gericht zijn op hersentraining. Het belangrijkst is om het brein actief te houden, omdat dit kan bijdragen aan een verbeterd geheugen op de korte termijn en het vergroten van de mentale alertheid.

Misvattingen rond systemische sclerose

Systemische sclerose, ook wel sclerodermie genoemd, is een auto-immuunziekte die gekarakteriseerd wordt door verharding en verdikking van de huid en inwendige organen. Er bestaan veel misvattingen over deze aandoening, die het begrijpen en behandelen ervan bemoeilijken.

Systemische sclerose is alleen een huidaandoening

Veel mensen denken dat systemische sclerose enkel de huid aantast, omdat een van de meest zichtbare symptomen de verharding van de huid is. Echter, de ziekte kan ook de interne organen aantasten, zoals de nieren, hersenen, spieren en het hart. Dit kan leiden tot ernstige complicaties zoals nierfalen of hartproblemen, die de levensverwachting aanzienlijk kunnen beïnvloeden.

Systemische sclerose komt alleen voor bij oudere volwassenen

Hoewel systemische sclerose vaak voorkomt bij volwassenen tussen de 30 en 50 jaar, kan het ook bij jongere mensen optreden. Er is geen leeftijdsgrens voor het ontwikkelen van de aandoening, hoewel het vaker voorkomt bij vrouwen dan bij mannen.

De oorzaak van systemische sclerose is onbekend

Hoewel de exacte oorzaak van systemische sclerose nog niet volledig begrepen wordt, zijn er wel aanwijzingen dat genetische factoren een rol spelen. Verder kan de ziekte ook getriggerd worden door omgevingsfactoren zoals virale infecties of blootstelling aan bepaalde stoffen. Er wordt intensief onderzoek gedaan naar de mechanismen die deze ziekte veroorzaken, en wetenschappers hebben al vorderingen geboekt.

Systemische sclerose is niet behandelbaar

Er bestaat de misvatting dat systemische sclerose niet te behandelen is, maar dit is niet waar. Hoewel er geen genezing voor de ziekte is, zijn er behandelingen die de symptomen kunnen verlichten en de progressie van de ziekte kunnen vertragen. Behandelopties kunnen bestaan uit immunosuppressiva, medicijnen die de bloeddruk reguleren en therapieën om de huidbeweging te verbeteren.

Sclerodermie is altijd ernstig en levensbedreigend

Systemische sclerose heeft inderdaad ernstige gevolgen voor sommige patiënten, maar het is belangrijk te weten dat de ziekte in verschillende vormen voorkomt. De ernst van de ziekte varieert sterk van persoon tot persoon. Sommige mensen hebben alleen milde symptomen, terwijl anderen ernstigere complicaties ervaren. Met de juiste behandeling kunnen veel patiënten een relatief normaal leven leiden.

Alleen de huid wordt getroffen door systemische sclerose

Hoewel de verharding van de huid een belangrijk kenmerk is van systemische sclerose, is het vaak niet het enige probleem. De ziekte kan ook invloed hebben op de maag en lever, evenals op de mentale gezondheid van patiënten, wat leidt tot symptomen zoals angst of depressie. Het is belangrijk om zowel fysieke als psychologische aspecten van de ziekte te behandelen.

Lees verder

• Sclerodermie: Opbouw van littekenweefsel in huid en organen
• Raynaudfenomeen: Wijzigingen in huidskleur met koude en pijn