Candidiasis-schimmelinfectie in slokdarm (slokdarmspruw)

De slokdarm is de buis die de mond en keel met de maag verbindt. Bij een candidiasis-schimmelinfectie in de slokdarm veroorzaakt de schimmel Candida een infectie in dit gebied. Deze aandoening komt vaker voor bij mensen met een verzwakt immuunsysteem, zoals patiënten met hiv of aids. Normaal gesproken herstelt een patiënt na een medicamenteuze behandeling van enkele weken. Zonder behandeling kan de infectie zich echter dieper in het spijsverteringsstelsel en andere organen verspreiden, wat ernstige complicaties kan veroorzaken.

• Synoniemen
• Oorzaken: Overgroei van Candida-schimmel
• Risicofactoren van slokdarmspruw
• Verzwakt immuunsysteem
• Leefstijlfactoren
• Symptomen: Slikproblemen
• Diagnose en onderzoeken
• Behandeling
• Prognose
• Complicaties van candidiasis-schimmelinfectie in de slokdarm
• Preventie van oesofageale candidiasis

Synoniemen

Andere termen voor een Candida-schimmelinfectie van de slokdarm zijn:

• moniliale oesofagitis
• oesofageale candidiasis
• oesofageale spruw
• slokdarmspruw

Oorzaken: Overgroei van Candida-schimmel

Candida albicans is de schimmel die een candidiasis-schimmelinfectie in de slokdarm veroorzaakt. Deze schimmel komt normaal voor in het spijsverteringskanaal en op de huid zonder problemen te veroorzaken. Soms kan er echter een overgroei van Candida optreden, wat leidt tot een infectie. Candida gedijt op warme, donkere en vochtige plekken, zoals in de mond (mondspruw), en zelden in de slokdarm. Andere schimmels kunnen ook een infectie van de slokdarm veroorzaken, hoewel dit minder vaak voorkomt.

Risicofactoren van slokdarmspruw

Verzwakt immuunsysteem

De aandoening komt vaker voor bij patiënten met een verzwakt immuunsysteem, die moeilijker in staat zijn om deze infecties te bestrijden. Dit betreft onder andere patiënten met hiv of aids, leukemie, diabetes, kanker, ondervoeding of alcoholisme. Patiënten die nierdialyse ondergaan of bepaalde medicijnen gebruiken die het immuunsysteem onderdrukken, lopen ook een verhoogd risico op het ontwikkelen van slokdarmspruw. Voorbeelden van dergelijke medicijnen zijn corticosteroïden, gebruikt voor de behandeling van auto-immuunziekten en om afstoting van getransplanteerde organen te voorkomen.

Leefstijlfactoren

Bepaalde leefstijlfactoren verhogen eveneens de kans op slokdarmspruw, zoals:

• gebruik van antibiotica
• het dragen van een kunstgebit
• slechte mondhygiëne
• overmatig alcoholgebruik (alcoholmisbruik)
• medicijnen die een droge mond veroorzaken
• tabak roken

Hoewel candidiasis van de slokdarm voornamelijk voorkomt bij mensen met een verzwakt immuunsysteem, kan het ook optreden bij anderszins gezonde personen.

Symptomen: Slikproblemen

Patiënten met een candidiasis-schimmelinfectie in de slokdarm ervaren vaak slikproblemen (dysfagie), omdat de infectie leidt tot witte vlekken in de slokdarm.

Andere symptomen van een candidiasis-schimmelinfectie in de slokdarm kunnen zijn:

• braken
• een brandend gevoel in de keel of in de achterkant van de mond
• een verlies van eetlust en onbedoeld gewichtsverlies
• jeuk in de keel of in de achterkant van de mond
• koorts
• misselijkheid
• pijn op de borst
• slikpijn
• smaakveranderingen
• voedingsproblemen
• zure reflux

Slokdarmcandidiasis gaat vaak gepaard met mondspruw (mondinfectie door Candida).

Diagnose en onderzoeken

Bij patiënten met een candidiasis-schimmelinfectie in de slokdarm kan ook mondspruw of keelspruw optreden. In sommige gevallen kan een arts een monster van de mondvlekken nemen en naar een laboratorium sturen voor verdere analyse. Als de vlekken op iets anders lijken, zoals orale herpes, zijn aanvullende tests nodig. Wanneer de infectie zich dieper in de slokdarm bevindt, kan een arts een endoscopie (inwendig kijkonderzoek) uitvoeren om een nauwkeurige diagnose te stellen. Tijdens een oesofagogastroduodenoscopie wordt een lange, dunne, verlichte buis via de mond in de keel geplaatst om de slokdarm te visualiseren. Soms kan een arts besluiten de infectie eerst te behandelen en vervolgens te controleren of er verbetering optreedt, waardoor een endoscopie mogelijk kan worden vermeden.

Behandeling

Een candidiasis-schimmelinfectie in de slokdarm is potentieel levensbedreigend, aangezien de infectie zich snel kan verspreiden. Een snelle medische behandeling is dus essentieel. Artsen schrijven antischimmelmedicijnen voor om slokdarmspruw te behandelen. Deze medicijnen zijn meestal in pilvorm beschikbaar. Bij ernstige infecties kan de medicatie intraveneus (via een ader) in het ziekenhuis worden toegediend. De behandeling duurt doorgaans 14 tot 21 dagen. In ernstige gevallen kan een patiënt mogelijk langere tijd in het ziekenhuis verblijven voor verdere evaluatie en behandeling.

Prognose

Een candidiasis-schimmelinfectie in de slokdarm vereist een snelle medische behandeling. Patiënten met slikproblemen, symptomen van mondspruw of een voorgeschiedenis van slokdarmspruw moeten onmiddellijk een arts raadplegen. Het verbeteren van de mondhygiëne, het handhaven van een gezonde levensstijl en het opvolgen van advies van een arts om het immuunsysteem te versterken, kan helpen om herhaling van de infectie te voorkomen. De infectie is goed behandelbaar wanneer onderliggende medische aandoeningen goed beheerd worden. Patiënten met een sterk verzwakt immuunsysteem of bijkomende complicaties hebben echter een minder gunstige prognose. Patiënten met een gezond immuunsysteem herstellen doorgaans sneller en met minder behandelingen of zelfs zonder behandeling.

Complicaties van candidiasis-schimmelinfectie in de slokdarm

Een candidiasis-schimmelinfectie in de slokdarm kan zich snel verspreiden en ernstige complicaties veroorzaken indien niet behandeld of als de behandeling faalt. Mogelijke complicaties zijn onder andere:

• bijwerkingen van medicijnen gebruikt voor de behandeling van slokdarmspruw
• Candida-infecties van andere organen, zoals het hart en de longen
• candidemie, een Candida-infectie van het bloed
• terugkerende infecties
• slokdarmperforatie
• slokdarmsvernouwing
• gewichtsverlies en ondervoeding door slikproblemen
• sepsis (bloedvergiftiging)
• slokdarmkanker

Patiënten met een verzwakt immuunsysteem lopen een verhoogd risico op ernstige complicaties. Een eerste behandeling slaagt vaak niet, of meerdere medicijnen zijn nodig om effectief te zijn.

Preventie van oesofageale candidiasis

Oesofageale candidiasis treedt vaak op in combinatie met mondspruw. De volgende maatregelen kunnen helpen het risico op deze infectie te verminderen:

• de mond twee tot drie keer per dag reinigen met mondwater, vooral na het eten van suikerachtig en zetmeelrijk voedsel
• effectieve behandeling van hiv/aids door middel van antiretrovirale therapie
• handhaving van een goede mondhygiëne

Lees verder

• Candidiasis: Schimmelinfectie door gist Candida
• Mondspruw: Schimmelinfectie aan mond met witte vlekken
• Cutane candidiasis: Schimmelinfectie aan de huid
• Vaginale candidiasis: Schimmelinfectie aan vaginale gebied