Hamervinger: Eindkootje van vinger niet meer kunnen strekken
Een hamervinger, ook wel bekend als malletvinger, is een aandoening waarbij de patiënt de top van de vinger niet kan strekken; deze blijft naar beneden hangen. Dit komt doordat de strekpees aan het eindkootje van de vinger uitgerekt of gescheurd is. Sportblessures, zoals het vangen van een bal, zijn de meest voorkomende oorzaak van een hamervinger. De behandeling bestaat voornamelijk uit het dragen van een spalk om de vinger in de juiste positie te houden. Het is belangrijk dat de spalk strikt volgens de richtlijnen wordt gedragen om een goed herstel te waarborgen.
Synoniemen van hamervinger
Enkele synoniemen voor een hamervinger zijn:
- digitus malleus
- mallet finger / malletfinger
- mallet vinger / malletvinger
Oorzaken: Schade aan strekpees
De strekpees verbindt de spieren met de botten. Deze pees bevindt zich aan de achterkant van het vingerbot en is verantwoordelijk voor het strekken van de vingertop. Een hamervinger ontstaat wanneer deze pees uitgerekt of gescheurd is, of wanneer een stukje bot van het vingerkootje is afgebroken door een avulsiefractuur.
Risicofactoren van vingerafwijking
Een hamervinger komt vaak voor bij activiteiten waarbij de vinger plotseling met kracht wordt gebogen, zoals bij het vangen van een bal, het opmaken van een bed, het aantrekken van sokken, of het stoten tegen een tafel. Sporters en mensen die veel met hun handen werken, lopen een verhoogd risico op deze aandoening.
Symptomen: Eindkootje van vinger niet meer kunnen strekken
Bij een hamervinger is het eindkootje (distale falanx) van de vinger niet meer in staat om te strekken en blijft in een afhangende positie hangen. Proberen om de vingertop te strekken resulteert vaak in een gebogen stand richting de handpalm. Dit wordt de 'hamerstand' genoemd. Symptomen kunnen ook vingerpijn, zwelling van het gewricht en, na het letsel, roodheid van de huid omvatten. Ondanks de zwelling kan pijn soms minimaal zijn.
Diagnose en onderzoeken
De diagnose van een hamervinger begint met een lichamelijk onderzoek door de arts, die de vinger bekijkt en de medische geschiedenis van de patiënt navraagt. Meestal wordt een
röntgenfoto van de vinger gemaakt om te bevestigen of er sprake is van een peesruptuur of botbreuk.
Alarmsymptomen van hamervinger
Als een van de volgende symptomen optreedt, is het belangrijk om onmiddellijk medische hulp te zoeken:
Behandeling: Strikt dragen van een spalk
De behandeling van een hamervinger bestaat meestal uit het dragen van een spalk die de vinger in een rechte positie houdt. De spalk moet continu gedragen worden, wat kan variëren van vier tot acht weken, afhankelijk van de ernst van de schade. Als de pees alleen uitgerekt is en niet gescheurd, kan de vinger binnen vier tot zes weken genezen. Bij een gescheurde pees of een avulsiefractuur kan het herstel zes tot acht weken duren. Na deze periode moet de spalk nog drie tot vier weken 's nachts gedragen worden. Het is cruciaal dat de spalk goed past; te strak kan de bloedcirculatie belemmeren, terwijl een te losse spalk onvoldoende ondersteuning biedt. De spalk is meestal gemaakt van hard plastic of aluminium en moet op maat worden gemaakt.
Zelfzorg thuis
Bij zelfzorg is het belangrijk dat de patiënt de vinger recht houdt, zelfs tijdens het reinigen van de spalk. Het gebruik van een plastic zak tijdens het douchen voorkomt dat de spalk en vinger nat worden. Als de vinger of spalk toch nat worden, moeten ze goed worden drooggedept. De patiënt dient de vinger te allen tijde in de voorgeschreven positie te houden om complicaties te voorkomen.
De patiënt mag pijnstillers nemen na goedkeuring van de arts /
Bron: Stevepb, PixabayPijn verlichten
Pijn kan worden verlicht door het aanbrengen van ice packs gedurende twintig minuten per keer, elk uur gedurende de eerste twee dagen. Daarna kan de vinger drie keer per dag gedurende tien tot twintig minuten gekoeld worden om pijn en zwelling te verminderen. Vrij verkrijgbare pijnstillers zoals
ibuprofen (Advil, Motrin),
naproxen (Aleve, Naprosyn) of
paracetamol (Tylenol) kunnen ook worden gebruikt. Patiënten met een voorgeschiedenis van maagbloedingen, hartaandoeningen, hoge bloeddruk of nieraandoeningen moeten eerst hun arts raadplegen voordat ze deze medicijnen gebruiken.
Chirurgie
Een operatie kan noodzakelijk zijn als de hamervinger gepaard gaat met een significante fractuur of peesbeschadiging. Dit wordt doorgaans uitgevoerd door een handspecialist of chirurg.
Controle door de arts
Na de behandelperiode zal de arts de voortgang controleren voordat de spalk mag worden verwijderd. Indien er zwelling optreedt of de vinger nog steeds niet goed functioneert na het verwijderen van de spalk, kan dit wijzen op een onvolledig herstel. In dergelijke gevallen kan een aanvullende röntgenfoto worden gemaakt en kan de spalk mogelijk nog enkele weken langer gedragen moeten worden.
Prognose van hamervinger
De prognose voor hamervinger is over het algemeen goed, vooral als de behandeling op tijd begint en correct wordt uitgevoerd. Bij een malletvinger die correct wordt behandeld met een spalk, kan de vinger meestal volledig herstellen en weer normaal functioneren. Het herstel kan variëren afhankelijk van de ernst van de blessure en de naleving van de behandelingsinstructies. Bij een peesscheur of avulsiefractuur kan de genezing tussen zes tot acht weken duren, gevolgd door een periode van drie tot vier weken waarin de spalk alleen 's nachts wordt gedragen. Als de behandeling niet correct wordt gevolgd, kan het herstel langer duren of kunnen er blijvende beperkingen optreden.
Complicaties van hamervinger
Bij hamervinger kunnen de volgende complicaties optreden:
- Onvolledige genezing: De vinger kan niet volledig recht komen, wat kan leiden tot een blijvende kromming.
- Achterblijvende zwelling of pijn: Sommige patiënten ervaren langdurige zwelling of pijn na de behandeling.
- Infectie: Er is een risico op infectie van de huid rond de vinger of de wond door het gebruik van de spalk.
- Beperkte beweeglijkheid: Onvoldoende behandeling of niet-naleving van de spalkinstructies kan leiden tot beperkte beweeglijkheid van de vinger.
- Vingervervorming: Bij onvoldoende herstel kan er blijvende vervorming van de vinger optreden.
Preventie van hamervinger
Om een hamervinger te voorkomen, kunnen de volgende maatregelen worden genomen:
- Bescherming bij risicosporten: Bij sporten waarbij de handen vaak worden blootgesteld aan impact, zoals basketbal of volleybal, kunnen beschermende handschoenen helpen om blessures te voorkomen.
- Oplettendheid bij activiteiten: Wees voorzichtig bij activiteiten waarbij de handen of vingers betrokken zijn, zoals het vangen van ballen of het hanteren van gereedschap.
- Correcte techniek: Leer en gebruik de juiste technieken bij het vangen van ballen of bij andere activiteiten om te voorkomen dat de vinger met kracht wordt gebogen.
- Versterking van de handen: Oefeningen en krachttraining voor de handen en vingers kunnen helpen om de pezen en spieren sterker te maken, wat kan bijdragen aan het voorkomen van blessures.
Lees verder