Iliotibiale band syndroom: Aandoening met laterale kniepijn

De iliotibiale band is een peesblad dat van het bekken langs de zijkant van de dij naar de knie loopt. Het iliotibiale band syndroom, ook bekend als iliotibiaal frictiesyndroom of lopersknie, is een veel voorkomende knieblessure, vooral bij duursporten waarbij herhaalde bewegingen plaatsvinden. Deze aandoening verschijnt meestal acuut en veroorzaakt pijn en/of zwelling aan de buitenkant van de knie. In de meeste gevallen verlicht een conservatieve behandeling de symptomen.

• Epidemiologie
• Mechanisme
• Oorzaken van het iliotibiale band syndroom
• Risicofactoren
• Anatomische afwijkingen
• Spieronbalans
• Trainingsgewoonten
• Risicogroepen
• Symptomen: Laterale kniepijn
• Alarmsymptomen
• Diagnose en onderzoeken
• Behandeling van het iliotibiale band syndroom
• Langdurige prognose en terugvalpreventie
• Complicaties
• Preventie en nazorg
• Praktische tips voor het leven met / omgaan met iliotibiale band syndroom
• Pas je trainingsroutine aan
• Zorg voor een goede looptechniek
• Zorg goed voor je lichaam met oefeningen en rust
• Gebruik hulpmiddelen en pas je schoeisel aan
• Volg een gecontroleerd herstelplan
• Misvattingen rond iliotibiale band syndroom
• Iliotibiale band syndroom komt alleen voor bij hardlopers
• Het iliotibiale band syndroom wordt veroorzaakt door een slechte hardlooptechniek
• Het iliotibiale band syndroom vereist altijd pijnmedicatie en rust
• Iliotibiale band syndroom wordt altijd veroorzaakt door een blessure
• Iliotibiale band syndroom vereist altijd een operatie
• Iliotibiale band syndroom komt alleen voor bij oudere volwassenen
• Flexibiliteit van de iliotibiale band kan worden vergroot door rekken
• Iliotibiale band syndroom wordt altijd veroorzaakt door overgewicht

Epidemiologie

Prevalentie van iliotibiaal band syndroom (ITBS)
Iliotibiaal band syndroom (ITBS) is een van de meest voorkomende oorzaken van knieklachten bij hardlopers en andere sporters die repetitieve bewegingen maken. Het wordt geschat dat tussen de 5-14% van de hardlopers last heeft van ITBS, wat het een van de meest voorkomende overbelastingsblessures maakt in deze populatie. Het komt vaker voor bij mensen die hun trainingsintensiteit snel verhogen of die langere afstanden lopen. Hoewel het meestal voorkomt bij hardlopers, kan het ook andere sporters treffen, zoals wielrenners, wandelaars en skiërs.

Leeftijd en geslacht
ITBS komt vaker voor bij jongvolwassenen en middenvolwassenen, met een piekincidentie tussen de 20 en 40 jaar. Het komt iets vaker voor bij mannen dan bij vrouwen, hoewel het verschil relatief klein is. Vrouwen hebben echter vaak een verhoogd risico als gevolg van biomechanische factoren zoals bredere heupen, wat kan leiden tot een grotere Q-hoek (de hoek van de knieën bij het lopen), wat de kans op ITBS kan verhogen.

Oorzaken van toename in prevalentie
De toename in de prevalentie van ITBS kan worden toegeschreven aan een groeiende belangstelling voor hardlopen en andere fysieke activiteiten, evenals de populariteit van trainingsprogramma's die intensieve en langdurige bewegingen vereisen. Bovendien heeft de toegenomen nadruk op fitness en sportieve prestaties geleid tot hogere belasting en mechanische stress op de knie, wat het risico op ITBS verhoogt.

Risico’s in bepaalde sportdisciplines
Sommige sportdisciplines, zoals hardlopen, wielrennen en triatlon, worden geassocieerd met een verhoogd risico op ITBS door de repetitieve aard van de bewegingen. Hetzelfde geldt voor sporten waarbij vaak sprake is van eentonige belasting van de benen, zoals basketbal of voetbal. Het risico wordt verder verhoogd door factoren zoals onvoldoende opwarming, slechte techniek, slechte schoenen of overbelasting.

Mechanisme

Anatomie van de iliotibiale band
De iliotibiale band (ITB) is een stevige bindweefselstructuur die zich uitstrekt van de heup tot de buitenkant van de knie. Het helpt bij het stabiliseren van de knie tijdens het lopen en rennen. Bij ITBS ontstaat irritatie of ontsteking van de iliotibiale band door overmatige wrijving tegen de buitenkant van de knie, vooral wanneer de knie zich in een gebogen positie bevindt, zoals bij hardlopen of fietsen. Het mechanisme van letsel is vaak gerelateerd aan repetitieve, belastende bewegingen die de ITB voortdurend in contact brengen met de laterale condyle van het femur (de buitenkant van het dijbeen).

Fysiopathologie van ITBS
De overbelasting van de iliotibiale band leidt tot ontsteking en pijn aan de buitenkant van de knie. Wanneer de ITB bij elke stap over de laterale femurcondyle wrijft, ontstaat er een kleine, maar chronische, irritatie die zich met de tijd kan ontwikkelen tot pijnlijke ontsteking. Deze ontsteking kan leiden tot verminderde mobiliteit en verhoogde pijn, vooral bij activiteiten die herhaaldelijk dezelfde beweging vereisen, zoals hardlopen of fietsen. Het is belangrijk op te merken dat ITBS geen echte tendinitis is, aangezien het geen ontsteking van de pees zelf betreft, maar van de band.

Biomechanische factoren en blessures
Er zijn verschillende biomechanische factoren die het risico op het ontwikkelen van ITBS verhogen, zoals een overpronatie van de voet, een te grote Q-hoek (de hoek van de knie tijdens de looppas), en een beperkte heup- of enkelmobiliteit. Deze factoren kunnen bijdragen aan een abnormale belasting van de knie en de iliotibiale band, wat leidt tot wrijving en ontsteking. Daarnaast kunnen zwakke heupspieren of onjuiste looptechniek bijdragen aan het ontstaan van de blessure.

Oorzaken van het iliotibiale band syndroom

Het iliotibiale band syndroom is een van de belangrijkste oorzaken van laterale kniepijn bij hardlopers en bij andere duursporten die veel herhaalde bewegingen met zich meebrengen. De iliotibiale band is een peesblad aan de zijkant van de knie, dat zich uitstrekt van de buitenkant van het bekken, over de heup en knie. De aanhechting van de iliotibiale band bevindt zich net onder de knie. Deze band speelt een cruciale rol bij het stabiliseren van de knie tijdens activiteiten zoals hardlopen, omdat deze beweegt van de achterkant van het dijbeen naar de voorkant van het dijbeen. De voortdurende wrijving van de band over een beenderig uitsteeksel aan de laterale zijde (buitenkant) van het dijbeen, in combinatie met herhaaldelijk buigen en strekken van de knie tijdens het trainen, kan leiden tot een ontsteking van het gebied.

Risicofactoren

Het iliotibiale band syndroom kan door verschillende risicofactoren worden veroorzaakt, waaronder anatomische afwijkingen, spieronevenwichtigheden en trainingsgewoonten.

Anatomische afwijkingen

Enkele voorbeelden van anatomische afwijkingen aan de benen en voeten die mogelijk bijdragen aan het ontstaan van het iliotibiale syndroom zijn ongelijke beenlengtes of O-benen.

Spieronbalans

De aandoening kan ook voortkomen uit een onbalans of zwakte in de heupspieren, bijvoorbeeld als gevolg van langdurig in kleermakerszit zitten of onvoldoende training van de heupspieren.

Trainingsgewoonten

Bepaalde trainingsgewoonten kunnen het risico op het ontwikkelen van het iliotibiale syndroom verhogen, zoals:

• het lopen van lange afstanden wandelen
• herhaalde bewegingen zoals traplopen of het overmatig bergopwaarts en heuvelafwaarts rennen, roeien, en schoolslag zwemmen
• lange periodes doorbrengen of regelmatig zitten in lotushouding in yoga
• onvoldoende of slecht opwarmen en afkoelen
• verandering van loopoppervlak
• verandering van loopschoenen

Risicogroepen

Hardlopers en sporters in andere disciplines
Hardlopers vormen de grootste risicogroep voor ITBS. Het herhaaldelijk landen en afzetten met het been, gecombineerd met overbelasting, maakt hardlopers bijzonder kwetsbaar voor deze blessure. Andere sporters, zoals wielrenners, die veel tijd op een fiets doorbrengen, kunnen ook risico lopen, vooral als ze een onjuiste zithouding hebben of niet de juiste fietspositie hebben, wat extra belasting op de knie kan veroorzaken.

Overgewicht en sedentair gedrag
Mensen met overgewicht hebben een verhoogd risico op ITBS, vooral door de verhoogde belasting op de gewrichten, waaronder de knieën, tijdens fysieke activiteiten. Sedentair gedrag, waarbij een persoon niet regelmatig beweegt of traint, kan bijdragen aan zwakke spieren en een verminderde flexibiliteit, wat het risico op ITBS vergroot bij het starten van intensieve fysieke activiteit zonder de juiste voorbereiding.

Ouderen
Hoewel ITBS vaker voorkomt bij jongere, actieve volwassenen, kunnen ook ouderen risico lopen, vooral als ze beginnen met intensieve activiteiten of als ze te snel hun fysieke activiteit vermeerderen zonder zich goed voor te bereiden. Het verouderingsproces gaat vaak gepaard met verminderde flexibiliteit en spierkracht, wat het risico op overbelastingsblessures vergroot.

Symptomen: Laterale kniepijn

De symptomen van het iliotibiale band syndroom kunnen variëren. Sommige patiënten ervaren een branderig, prikkelend gevoel net boven de knie en aan de buitenzijde van de knie (laterale kant). Anderen merken een zwelling of verdikking van het weefsel in het gebied waar de band over het dijbeen wrijft. Dit prikkelende gevoel is voelbaar aan de buitenzijde van de knie of over de gehele lengte van de iliotibiale band. De pijn treedt vaak niet onmiddellijk op tijdens de activiteit, maar kan toenemen na verloop van tijd. De pijn is meestal voelbaar wanneer de voet op de grond wordt gezet en kan aanhouden na de activiteit. Soms ervaart de patiënt ook pijn boven en onder de knie, waar de iliotibiale band zich hecht aan het scheenbeen.

Alarmsymptomen

Pijn aan de buitenkant van de knie
Het belangrijkste alarmsymptoom van ITBS is pijn aan de buitenkant van de knie, die meestal begint als een milde irritatie en zich na verloop van tijd verergert. De pijn kan beginnen na intensieve activiteit, zoals hardlopen of fietsen, en kan aanhouden of zelfs toenemen met verdere belasting. De pijn is vaak scherp en voelt aan als een branderig gevoel of een stekende pijn die zich naar beneden kan uitstralen langs de buitenkant van het onderbeen.

Zwelling en verergering van de pijn
Na verloop van tijd kan de pijn gepaard gaan met zwelling aan de buitenkant van de knie, hoewel zwelling minder vaak voorkomt dan bij andere knieblessures. Als de pijn aanhoudt of verergert, kan dit wijzen op een ernstiger stadium van de blessure en kan medische behandeling vereist zijn.

Moeite met buigen of strekken van de knie
Als het ITBS niet wordt behandeld, kan de pijn leiden tot verminderde bewegingsvrijheid in de knie, wat het moeilijk maakt om de knie volledig te buigen of te strekken. Dit kan de mobiliteit van de patiënt beperken en de algehele functionaliteit verstoren, wat de dagelijkse activiteiten bemoeilijkt.

Diagnose en onderzoeken

De diagnose van het iliotibiale band syndroom is gebaseerd op de medische voorgeschiedenis en bevindingen van lichamelijk onderzoek. De arts zal de knie palperen en kan ook aanvullende tests uitvoeren om andere aandoeningen uit te sluiten.

Behandeling van het iliotibiale band syndroom

Rust, het toepassen van ijs, druk en het verhogen van de knie kunnen helpen om kniepijn en ontsteking te verminderen. Na de acute fase is het belangrijk om de knie te stretchen. Fysiotherapie kan verlichting bieden als symptomen aanhouden. Het is ook cruciaal om de risicofactoren aan te pakken, zoals het tijdelijk verminderen van de sportactiviteit. Als conservatieve maatregelen niet effectief blijken, kan een chirurgische behandeling nodig zijn. Na de operatie draagt de patiënt doorgaans tot tien dagen een gipsverband of brace en is aangepaste revalidatie noodzakelijk om terugval of andere blessures te voorkomen. De patiënt mag met goedkeuring van de arts of fysiotherapeut zeer geleidelijk de training hervatten.

Langdurige prognose en terugvalpreventie

Hoewel de meeste patiënten goed reageren op conservatieve behandelingen of chirurgie, kunnen sommige mensen last blijven houden van symptomen of een terugval ervaren. Het naleven van een aangepast trainingsschema en het blijven oefenen van preventieve maatregelen kan helpen om langdurige symptomen te voorkomen en een terugval te minimaliseren.

Complicaties

Chronische pijn en ontsteking
Wanneer ITBS niet tijdig wordt behandeld, kan het leiden tot chronische pijn en ontsteking aan de buitenkant van de knie. De voortdurende belasting van de iliotibiale band kan het herstelproces belemmeren en het risico op verdere complicaties verhogen. Chronische gevallen van ITBS kunnen langdurige pijn en beperking in beweging veroorzaken, wat de kwaliteit van leven beïnvloedt.

Verlies van mobiliteit
In ernstige gevallen kan ITBS leiden tot verlies van mobiliteit, vooral als de blessure niet goed wordt behandeld of genegeerd. Dit kan resulteren in een vermindering van de functie van het been en de knie, wat het dagelijks functioneren beïnvloedt en de sportprestaties vermindert.

Secundaire blessures door compensatie
Wanneer patiënten proberen de pijn van ITBS te compenseren door hun looppatroon of bewegingen aan te passen, kunnen secundaire blessures ontstaan. Dit kan leiden tot overbelasting van andere structuren in het lichaam, zoals de heup, onderrug of andere kniecomponenten. Het is essentieel om de juiste behandeling te krijgen om te voorkomen dat compensatie leidt tot aanvullende blessures.

Preventie en nazorg

Het voorkomen van het iliotibiale band syndroom kan door enkele voorzorgsmaatregelen, zoals:

• Voldoende opwarming en afkoeling voor en na de training.
• Oefeningen en rek- en strekoefeningen voor de heupspieren en de iliotibiale band.
• Regelmatige evaluatie van trainingsgewoonten en schoenen.
• Het vermijden van plotselinge veranderingen in trainingsintensiteit of -duur.
• Aandacht besteden aan de juiste techniek bij sportieve activiteiten.

Bij nazorg na een chirurgische ingreep is het belangrijk om de instructies van de arts of fysiotherapeut strikt op te volgen, inclusief het gebruik van voorgeschreven medicatie, het uitvoeren van revalidatieoefeningen en het controleren van de voortgang tijdens het herstelproces.

Praktische tips voor het leven met / omgaan met iliotibiale band syndroom

Iliotibiale band syndroom (ITBS) is een veelvoorkomende oorzaak van knie- en heuppijn, vooral bij hardlopers en andere atleten. Dit syndroom wordt veroorzaakt door irritatie van de iliotibiale band, een peesachtige structuur aan de buitenkant van je bovenbeen die van je heup naar je knie loopt. Het kan leiden tot pijn en ontsteking langs de buitenkant van de knie. Gelukkig zijn er een aantal praktische tips die je kunt volgen om de symptomen te verlichten en de gezondheid van je knie te verbeteren.

Pas je trainingsroutine aan

Als je last hebt van iliotibiale band syndroom, is het belangrijk om je trainingsroutine aan te passen om verdere irritatie te voorkomen. Vermijd activiteiten die intensieve belasting van de knie vereisen, zoals hardlopen op asfalt of heuvels. Overweeg om tijdelijk over te schakelen naar low-impact oefeningen zoals fietsen of zwemmen om de knie minder te belasten. Het is ook raadzaam om te beginnen met lichte stretching- en versterkingsoefeningen voor de heup- en beenspieren om de spanning op de iliotibiale band te verminderen. Zorg ervoor dat je tijdens je herstelproces de intensiteit en duur van je trainingen geleidelijk opbouwt om overbelasting te voorkomen.

Zorg voor een goede looptechniek

Een van de belangrijkste factoren bij het voorkomen van iliotibiale band syndroom is een goede looptechniek. Als je veel hardloopt, let dan op je loopstijl. Vermijd een overstrekking van je benen of een te smalle loopafstand. Een correcte looptechniek kan de druk op de iliotibiale band verminderen en de kans op verdere irritatie verkleinen. Het kan ook helpen om de frequentie van je runs geleidelijk te verhogen in plaats van plotseling grote afstanden te lopen. Als je twijfelt over je techniek, kan een specialist op het gebied van sportgeneeskunde of fysiotherapie je adviseren over hoe je je loopstijl kunt verbeteren.

Zorg goed voor je lichaam met oefeningen en rust

Tijdens het herstel van iliotibiale band syndroom is het belangrijk om je lichaam goed te verzorgen. Rust is cruciaal voor genezing, dus luister naar je lichaam en geef jezelf voldoende hersteltijd tussen activiteiten. Werk samen met een fysiotherapeut om een op maat gemaakte oefenroutine te ontwikkelen die gericht is op het versterken van de spieren rondom de knie, heup en dijen. Focus vooral op het versterken van de gluteusspieren en de heupabductoren, aangezien zwakke heupspieren vaak bijdragen aan de ontwikkeling van ITBS. Daarnaast kunnen rekoefeningen voor de iliotibiale band en de quadriceps helpen de flexibiliteit te verbeteren en spanning te verminderen.

Gebruik hulpmiddelen en pas je schoeisel aan

Het juiste schoeisel kan een groot verschil maken bij het beheersen van iliotibiale band syndroom. Zorg ervoor dat je schoenen voldoende demping en ondersteuning bieden. Het is belangrijk om schoenen te kiezen die passen bij je loopstijl en voettype. Het gebruik van speciale inlegzolen kan ook helpen bij het corrigeren van overpronatie (waarbij de voet te ver naar binnen draait), wat de belasting van de knie kan verminderen. Het dragen van een kniebrace of tape kan tijdelijk helpen om de iliotibiale band te stabiliseren en verdere irritatie te voorkomen. Raadpleeg een specialist voor advies over de juiste hulpmiddelen voor jouw situatie.

Volg een gecontroleerd herstelplan

Herstel van iliotibiale band syndroom kan tijd kosten, dus het is belangrijk om een gecontroleerd herstelplan te volgen. Overleg met je arts of fysiotherapeut om een gepersonaliseerd behandelplan op te stellen. Dit kan fysiotherapie, gerichte oefeningen, en het geleidelijk hervatten van sportactiviteiten omvatten. Het is van belang dat je niet te snel terugkeert naar intensieve trainingen voordat je voldoende hersteld bent. Regelmatige controleafspraken met je arts kunnen helpen om je herstelproces te monitoren en tijdig aanpassingen aan je behandelplan te maken indien nodig.

Met deze praktische tips kun je de pijn van iliotibiale band syndroom effectief beheersen en terugkeren naar een actief leven. Vergeet niet om altijd medisch advies in te winnen voordat je grote veranderingen aanbrengt in je trainingsroutine of behandelingsplan!

Misvattingen rond iliotibiale band syndroom

Het iliotibiale band syndroom (ITBS) is een veelvoorkomende oorzaak van knieklachten, vooral bij sporters en hardlopers. Dit syndroom wordt vaak verkeerd begrepen, wat kan leiden tot misdiagnoses of ineffectieve behandelingen. Er zijn verschillende misvattingen die de manier waarop mensen ITBS benaderen beïnvloeden, van de oorzaak van de aandoening tot de juiste behandelingsmethoden.

Iliotibiale band syndroom komt alleen voor bij hardlopers

Hoewel ITBS vaak wordt geassocieerd met hardlopers, kan het ook voorkomen bij andere atleten en zelfs bij mensen die geen sport beoefenen. De aandoening kan zich ontwikkelen bij elke activiteit die herhaalde flexie en extensie van de knie vereist, zoals fietsen, wandelen, of zelfs bepaalde vormen van krachttraining. De overbelasting van de iliotibiale band, die over de buitenkant van de knie glijdt, kan dus bij iedereen optreden, ongeacht het sportniveau.

Het iliotibiale band syndroom wordt veroorzaakt door een slechte hardlooptechniek

Een andere misvatting is dat ITBS uitsluitend het gevolg is van een slechte hardlooptechniek. Hoewel een slechte techniek inderdaad kan bijdragen aan het ontwikkelen van de aandoening, zijn er verschillende andere risicofactoren. Dit omvat biomechanische problemen zoals overpronatie, een scheve heupstand, of ongelijke beenlengtes, maar ook factoren zoals een plotselinge toename van trainingsintensiteit of het lopen op harde oppervlakken. Het is belangrijk om te begrijpen dat ITBS een multifactorieel probleem is dat verschillende oorzaken kan hebben.

Het iliotibiale band syndroom vereist altijd pijnmedicatie en rust

Veel mensen denken dat de beste manier om ITBS te behandelen is door volledige rust te nemen en pijnmedicatie in te nemen om de symptomen te verlichten. Hoewel rust belangrijk is om de ontsteking te verminderen, is het ook essentieel om de onderliggende oorzaken van de overbelasting aan te pakken. Fysiotherapie en gerichte revalidatie-oefeningen kunnen helpen de spierbalans en de flexibiliteit te verbeteren, wat essentieel is voor een langdurig herstel. Zonder actieve behandeling kan het probleem zelfs terugkeren zodra de activiteit weer wordt hervat. Pijnbestrijding kan tijdelijk helpen, maar de oorzaken moeten verder onderzocht worden met beeldvormende onderzoeken om een goede behandeling te vinden.

Iliotibiale band syndroom wordt altijd veroorzaakt door een blessure

Een andere misvatting is dat ITBS altijd het resultaat is van een fysieke blessure. Hoewel trauma of een acute blessure de aandoening kan veroorzaken, is ITBS vaak het gevolg van een langzame, progressieve overbelasting. Herhaaldelijke belasting of repetitieve bewegingen kunnen de iliotibiale band irriteren en ontsteken, wat leidt tot pijn. Het ontwikkelen van een blessure kan een plotselinge trigger zijn, maar de aandoening zelf ontwikkelt zich meestal door een langere periode van overbelasting. Daarom kunnen pijn en medicatie tijdelijk helpen bij het verlichten van de symptomen, maar een grondige aanpak is noodzakelijk.

Iliotibiale band syndroom vereist altijd een operatie

Veel mensen geloven dat ITBS altijd een operatie vereist om te genezen. In de meeste gevallen kan de aandoening effectief worden behandeld met conservatieve methoden zoals fysiotherapie, rust, ijsapplicatie en ontstekingsremmende medicijnen. Alleen in zeldzame gevallen, wanneer andere behandelingen niet effectief zijn, kan een operatie nodig zijn. Het is belangrijk om niet meteen naar chirurgische ingrepen te denken, aangezien veel gevallen van ITBS goed reageren op niet-invasieve behandelingen. Als een operatie noodzakelijk wordt, kan dit in extreme gevallen na anesthesie plaatsvinden.

Iliotibiale band syndroom komt alleen voor bij oudere volwassenen

Er bestaat een misverstand dat ITBS alleen voorkomt bij oudere mensen of diegenen die langdurig inactiviteit hebben ervaren. Hoewel het syndroom inderdaad vaker voorkomt bij ouderen, wordt het vooral aangetroffen bij jongere mensen die fysiek actief zijn. Het komt vaak voor bij atleten en mensen die regelmatig aan hardlopen, fietsen of andere herhalende bewegingen doen. Leeftijd is dus geen bepalende factor voor het ontwikkelen van ITBS.

Flexibiliteit van de iliotibiale band kan worden vergroot door rekken

Veel mensen geloven dat de flexibiliteit van de iliotibiale band kan worden vergroot door rekoefeningen. Het is echter belangrijk om te begrijpen dat de iliotibiale band zelf een niet-verkortbare structuur is. Rekken van de band zal dus niet direct helpen. De oplossing ligt in het verbeteren van de spierbalans rond de knie en het versterken van de heupspieren, die helpen om de spanning op de iliotibiale band te verminderen. Specifieke oefeningen die gericht zijn op deze spieren kunnen effectiever zijn dan rekken alleen.

Iliotibiale band syndroom wordt altijd veroorzaakt door overgewicht

Hoewel overgewicht inderdaad kan bijdragen aan de ontwikkeling van ITBS, is het niet de enige oorzaak. Overbelasting door herhaalde bewegingen, slechte trainingstechnieken en anatomische afwijkingen kunnen ook de belangrijkste oorzaken zijn. Mensen die veel gewicht dragen, kunnen extra druk op de gewrichten en spieren zetten, maar ITBS komt ook voor bij mensen met een gezond gewicht, vooral als ze herhaaldelijke kniebelastingen ervaren.

Lees verder

• Kniepijn: Oorzaken pijnlijke knie (pijn aan kniegewricht)