Warmte-intolerantie: Oorzaken van sneller warm hebben

Warmte-intolerantie is een symptoom waarbij het lichaam niet in staat is om de temperatuur goed te regelen, waardoor patiënten het sneller te warm hebben. Een gevoeligheid voor warmte is vaak te wijten aan een endocriene stoornis, een neurologisch probleem, medicatie of een andere medische aandoening. De patiënt voelt zich ongemakkelijk en moet vaak (overmatig) zweten wanneer hij niet goed tegen warmte kan. Afhankelijk van de oorzaak treden nog andere symptomen op bij patiënten die lijden aan warmtegevoeligheid. Wegblijven uit de warmte, het lichaam koelen en voldoende water drinken zijn enkele tips die helpen bij een gevoeligheid voor warmte.

• Aandoeningen en sneller warm hebben
• Chronische anhidrose
• Chronische vermoeidheid
• Menopauze
• Multiple sclerose
• Schade aan de hypothalamus
• Schildklierproblemen
• Omgevingsfactoren en warmte-intolerantie
• Cafeïne
• Medicatie
• Andere omgevingsfactoren
• Symptomen geassocieerd met warmtegevoeligheid
• Diagnose en onderzoeken
• Behandeling van gevoeligheid voor warmte

Aandoeningen en sneller warm hebben

Chronische anhidrose

Wanneer de zweetklieren niet werken, is een patiënt niet in staat om te zweten. Dit verhoogt de kans op het snel te warm hebben.

Chronische vermoeidheid

Door een bestaande aandoening die voortdurende vermoeidheid veroorzaakt zoals fibromyalgie (aandoening met chronische vermoeidheid en pijn), vertraagt de bloedcirculatie en stroomt het bloed niet snel genoeg naar het huidoppervlak om een patiënt te helpen afkoelen.

Menopauze

De menopauze is het natuurlijke proces waarbij de menstruatiecyclus bij een vrouw stopt. Meestal start de menopauze wanneer een vrouw tussen de 45 en 55 jaar oud is. Dit proces verloopt geleidelijk over een periode van meerdere maanden of jaren. Bij de menopauze is de menstruatieperiode van een vrouw gedurende twaalf maanden achter elkaar gestopt. Een vrouw met menopauze merkt een afname in het aantal en de regelmaat van haar menstruatie totdat ze volledig stopt met menstrueren. Dor het verlaagde aantal oestrogeenspiegels, verschijnen ook andere symptomen zoals opvliegers, stemmingswisselingen, slaapproblemen, vermoeidheid, vaginale droogheid, veranderingen in het libido en veranderingen in de seksuele functie. Bepaalde medicijnen verminderen deze symptomen.

Multiple sclerose

Multiple sclerose is een aandoening van het centrale zenuwstelsel met onbekende oorzaak (oktober 2020). Het immuunsysteem van het lichaam valt zenuwvezels en hun myelinebekleding. Dit veroorzaakt onomkeerbare littekens (sclerose) die interfereert met de overdracht van signalen tussen de hersenen en het lichaam. Patiënten met multiple sclerose lijden vaak aan warmte-intolerantie, omdat het moeilijk is voor de beschadigde zenuwen om te reageren op de behoefte aan verkoeling. Bij 60 tot 80 procent van de patiënten met multiple sclerose verergeren de symptomen bovendien door blootstelling aan warmte. Andere symptomen van deze chronische auto-immuunaandoening zijn onder andere gevoelloosheid of zwakte in de armen, de benen of het lichaam, een gedeeltelijk of volledig verlies van het gezichtsvermogen in één of beide ogen, ernstige vermoeidheid, obstipatie, tintelingen of schokjes voelen (vooral in de nek), bevingen en coördinatieproblemen. Er is anno oktober 2020 geen genezing voor multiple sclerose, maar een behandeling met corticosteroïden (krachtige ontstekingsremmers) en plasmaferese (verwijdering en vervanging van plasma in het bloed) vertraagt het verloop van de ziekte en vermindert de symptomen waardoor de kwaliteit van leven verbetert.

Schade aan de hypothalamus

De hypothalamus is het kleine deel van de hersenen dat de lichaamstemperatuur regelt door te zweten om het lichaam af te koelen of te rillen om het lichaam op te warmen. Door een tumor in de hypothalamus ontstaat mogelijk een gevoeligheid voor warmte.

Schildklierproblemen

De schildklier is een kleine klier die zich in de nek bevindt. De vlindervormige klier produceert schildklierhormoon (bekend als T3 of T4), dat verantwoordelijk is voor een breed scala aan lichaamsfuncties. Wanneer er te veel schildklierhormoon vrijkomt, versnelt het metabolisme van het lichaam waardoor symptomen zoals een gevoeligheid voor warmte tot stand komen. Dit gebeurt bij:

• de ziekte van Graves (overproductie van schildklierhormonen)
• een overmatig werkende schildklier (hyperthyreoïdie) (vaakst voorkomende oorzaak)
• te veel schildklierhormoon (thyreotoxicose)

Enkele andere aandoeningen veroorzaken sneller warmtegevoeligheid:

• alcoholische neuropathie (aandoening met symptomen aan armen, benen, darmen en urinewegen door overmatig alcoholgebruik)
• angst
• autonome neuropathie (schade aan autonome zenuwen) en dysautonomie (aandoening aan het autonome zenuwstelsel)
• diabetes mellitus (suikerziekte)
• een hoge bloeddruk (hypertensie)
• het posturaal orthostatisch tachycardiesyndroom (POTS: snelle hartslag en lage bloeddruk bij het opstaan)
• uitdroging
• ziekte van Lyme (bacteriële infectie veroorzaakt door een tekenbeet)

Omgevingsfactoren en warmte-intolerantie

Cafeïne

Stimulerende middelen zoals cafeïne verhogen de hartslag en versnellen het metabolisme. Hierdoor stijgt de lichaamstemperatuur en krijgen patiënten sneller te maken met een (ongemakkelijk) warmtegevoel.

Medicatie

Een aantal medicijnen en supplementen heeft invloed op de tolerantie voor warmte, omdat ze de bloedsomloop en het zweten verstoren.

• allergiemedicijnen (antihistaminica)
• amfetaminen of andere soorten stimulerende medicijnen, zoals eetlustremmers
• anticholinergica (remt spierbewegingen) en andere geneesmiddelen die het zweten kunnen verminderen
• bloeddrukmedicatie
• plaspillen (diuretica) (ze leiden sneller tot uitdroging)

Andere omgevingsfactoren

Door enkele andere factoren uit de omgeving verhoogt de kans op een intolerantie voor warmte:

• drugsverslaving / een behandeling met methadon
• een laag niveau van fysieke fitheid
• zwaarlijvigheid

Symptomen geassocieerd met warmtegevoeligheid

Warmte-intolerantie treedt meestal langzaam op en duurt lang, maar het verschijnt soms ook snel. Warmte-intolerantie wordt vaak geassocieerd met overmatig zweten, wazig zien, prikkelbaarheid en frustratie, duizeligheid, zwakte, misselijkheid, braken, een lichte verhoging van del lichaamstemperatuur en spierkrampen. Sommige patiënten zweten helemaal niet (anhidrose). Bij patiënten met multiple sclerose (MS) veroorzaakt warmte-intolerantie mogelijk een tijdelijke verergering van de symptomen. Een tijdelijke verslechtering van de symptomen treedt soms ook op bij patiënten met het posturaal orthostatisch tachycardiesyndroom en dysautonomie. Afhankelijk van de onderliggende oorzaak van de gevoeligheid voor warmte, verschijnen nog meerdere tekenen.

Diagnose en onderzoeken

De arts stelt de diagnose grotendeels op basis van de medische geschiedenis van de patiënt. Daarnaast zijn een bloedonderzoek en andere medische onderzoeken nodig om de onderliggende oorzaak te bepalen.

Behandeling van gevoeligheid voor warmte

De arts behandelt indien mogelijk, de onderliggende oorzaak van de warmte-intolerantie. Patiënten beperken best de hoeveelheid tijd die ze buitenshuis doorbrengen in warm, vochtig weer. De symptomen verminderen namelijk door in een koele omgeving te blijven. Het is belangrijk om de kamertemperatuur binnen op een comfortabel niveau houden. Meer water drinken, vooral als de patiënt erg veel zweet (hyperhidrose), is een nuttig advies en voorkomt tevens uitdroging. Enkele kledingadviezen zijn ook beschikbaar voor patiënten die de lichaamstemperatuur willen verlagen of zich meer comfortabel willen voelen: koelvesten of andere koelende kleding gebruiken en lichte, katoenen stoffen dragen.

Lees verder

• Koude-intolerantie: Oorzaken van sneller koud hebben