Bloedblaar: symptomen, oorzaken en behandeling bloedblaren

Een bloedblaar is een blaar gevuld met bloed en is meestal het gevolg van wrijving of overbelaste delen van de huid door trauma of druk. Een bloedblaar is identiek aan een gewone wrijvingsblaar, maar een bloedblaar gaat evenwel door een bloedvat heen, waardoor de blaar zich vult met bloed, Als je de bloedblaas doorprikt, bestaat er een risico op infectie. Er wordt daarom ook ten zeerste afgeraden om een bloedblaar door te prikken. Fysieke schade aan de epidermis treedt op als gevolg van verhoogde druk of wrijving. Als het huidtrauma langere tijd aanhoudt, worden de afzonderlijke huidlagen verwijderd. Hierdoor ontstaat een holte waarin weefselvloeistof binnendringt. Als de cellen ernstig beschadigd zijn en het letsel diep is, zal er bloeding volgen. In dit geval vult de holte zich volledig met de rode lichaamsvloeistof. De kleur glinstert door de dunne laag die over de blaar ligt. Vandaar de naam van het fenomeen, dat in medische termen 'haemorrhagic bulla' wordt genoemd.

• Een bloedblaar
• Symptomen van een bloedblaar
• Verschijnselen
• Voorkeursplekken
• Oorzaken van een bloedblaar
• Bloedblaren doorprikken?
• Behandeling van blaren op de voet of vinger
• Blaarpleister en -zalven
• Beschermend verband
• Koude toepassen en goudsbloem
• Huisarts raadplegen
• Prognose
• Complicaties
• Preventie
• Kan huidkanker eruitzien als een bloedblaar?

Een bloedblaar

De huid is het grootste en tegelijkertijd het meest gevoelige orgaan. Als de huid verkeerd wordt behandeld of te veel wordt gebruikt, gaat deze protesteren, bijvoorbeeld in de vorm van een bloedblaar. Een bloedblaar is pijnlijk en beperkt veel bewegingen in het dagelijks leven, maar is uiteindelijk onschadelijk. Wat deze specifieke vorm van de blaas echter ongemakkelijk maakt, is de persistentie, aangezien het enkele weken kan duren voordat deze blaar is verdwenen. Degenen die niet het geduld hebben om een bloedblaar uit zichzelf te laten genezen, kunnen de blaar doorprikken, maar dat wordt afgeraden door deskundigen omdat er een infectie kan ontstaan. Om de wond te beschermen tegen wrijving en om verdere pijn te voorkomen, moet gedurende ten minste de eerste paar dagen na het ontstaan van de blaar een pleister worden gedragen.

Symptomen van een bloedblaar

Bij een bloedblaar is de schade dieper in de huid dan bij een gewone blaar.

Verschijnselen

Een bloedblaar ziet eruit als een gewone wrijvingsblaar. Deze blaren kunnen in grootte variëren van zeer klein tot groot en verschijnen als een blaar met bloed erin in plaats van 'gewoon' weefselvocht. Wrijvingsblaren zijn over het algemeen gevuld met heldere vloeistof, maar bij een bloedblaar zijn de bloedvaten gebroken als gevolg van de druk en is de heldere vloeistof vermengd met bloed.

Er is niet alleen een verschil met de inhoud van een blaar, maar ook op de mate van huidbeschadiging is anders. De eerste bloedvaten van de huid worden in de dermis of de lederhuid aangetroffen en deze bloedvaten worden beschadigd wanneer zich een bloedlaar vormt. Bloed dringt vanuit de beschadigde bloedvaten de ruimte binnen die de epidermis van de dermis scheidt en dit veroorzaakt pijn. Een ander verschil tussen vocht- en bloedblaren is het genezingsproces, want aangezien de huid zichzelf voortdurend vernieuwt, geneest een blaar gevuld met weefselvocht veel sneller dan een bloedblaar waarvan de vorming de huid dieper heeft beschadigd.

Een bloedblaar kan rood of zelfs paarsachtig of zwart van kleur zijn. Over het algemeen zien nieuwe bloedblaren er (donker)rood uit en krijgen ze na verloop van tijd een diepere en meer donkere tint.

Voorkeursplekken

Een bloedblaar vormt zich vaak op een deel van je lichaam dat onder druk staat of waar wrijving plaatsvindt, bijvoorbeeld op je hand door het gebruik van bepaalde gereedschap of op je voet door langdurig wandelen of hardlopen of te krappe schoenen. Voorkeursplekken van een bloedblaar zijn:

• mond
• voeten
• handen
• dichtbij de gewrichten
• benige delen van je lichaam zoals je hielen, tenen of de bal van de voeten

Oorzaken van een bloedblaar

Bloedblaren worden veroorzaakt door overmatige wrijving of mechanische druk. Bijvoorbeeld door strakke schoenen of door op een bepaalde manier met een stuk gereedschap te werken. Door de wrijving worden huidlagen die op elkaar liggen losgemaakt van elkaar en wordt de holte die daardoor ontstaat gevuld met weefselvloeistof (een 'normale' blaar) of met bloed (een bloedblaar). Een bloedblaar ontstaat door wrijving, bijvoorbeeld bij het sporten of knutselen. Door wrijving wordt een bloedvat samengeknepen en een van de drie huidlagen komt los van de andere. Het bloed stroomt dan tussen de losgemaakte huidlagen, Een bloedblaar vormt zich minder vaak dan een normale blaar waarin het celplasma tussen de losgemaakte huidlagen stroomt. Kleinere bloedblaren kunnen worden behandeld met huismiddeltjes, maar voor grotere moet soms je huisarts worden geraadpleegd.

Bloedblaren doorprikken?

Mensen hebben bij blaren in het algemeen, maar ook bij bloedblaren, de neiging om deze open te prikken. Bloedblaren en zeker grotere bloedblaren, kunnen het beste met rust gelaten worden. Als je een bloedblaar doorprikt, bestaat de kans op een (ernstige) infectie. Het doorprikken van een bloedblaar is dus niet zonder gevaar: de kans op een infectie bij dit soort blaren is groot. Een bloedblaar groeit vanzelf uit de huid, het bloed wordt door het lichaam opgeruimd. Dit kan wel enige tijd duren. De meeste druk is na twee tot drie dagen verdwenen. Bij pijn kan er eventueel een (blaar)pleister over de blaar worden geplakt, zodat de blaar beschermd wordt tegen extra druk. Bij aanhoudende klachten kan de huisarts de bloedblaar doorprikken. De naald die wordt gebruikt om de bloedblaar te openen, moet steriel zijn. Na het doorprikken van de blaar moet het bloed volledig kunnen weglopen. Vervolgens wordt de wond schoongemaakt. Na het doorprikken van de bloedblaar moet de wond altijd schoon worden gehouden.

Behandeling van blaren op de voet of vinger

Blaarpleister en -zalven

Bloedblaren op de voet of vinger genezen over het algemeen vanzelf. Wel moeten druk en wrijving worden voorkomen. Speciale blaarpleisters beschermen het gebied. De blaar kan dan niet openbreken of ontstoken raken. Als de blaar wel openbreekt, dan zijn er speciale zalven, gels of tincturen die kunnen helpen.

Beschermend verband

Je mag een bloedblaar nooit openprikken of de huid niet afpellen, want hierdoor kan er een bacteriële infectie ontstaan. Je kunt de blaar desgewenst in een beschermend verband wikkelen.

Koude toepassen en goudsbloem

IJsblokjes die zijn gewikkeld in een washandje kunnen de wond koelen en zijn zeer nuttig om zwelling te voorkomen, en bepaalde zalven hebben ook een ontstekingsremmend en verkoelend effect. Zalven gemaakt van goudsbloem en aloë vera zijn bijzonder geschikt. Een aloë vera-gel voorziet de huid en vooral de wond van voldoende vocht en als de huid altijd vochtig wordt gehouden kan de bovenste huidlaag minder snel scheuren.

Huisarts raadplegen

Grote bloedblaren, maar ook kleinere blaren die niet vanzelf helen en/of zeer pijnlijk zijn, dienen door een arts te worden beoordeeld. Bloedblaren in de mond die vrij klein zijn, verdwijnen meestal vanzelf. Bij pijn of verergering van de klachten is het verstandig om je tandarts te raadplegen. De tandarts schrijft zo nodig antibiotische mondspoelingen en corticosteroïden voor.

Een bloedblaar kan meestal geen kwaad en gaat vanzelf over. Er zijn echter gevallen waarin je je huisarts moet raadplegen, zoals in de volgende gevallen:

• Je merkt symptomen van een infectie op, zoals warmte of rode lijnen vanaf de blaar.
• De bloedblaar bemoeilijkt het lopen (als de bloedblaar op je voet zit) of het gebruik van je hand (als de bloedblaar op je hand zit).
• De blaar lijkt zonder reden te zijn verschenen.
• Er zitten meerdere blaren op je huid en je weet niet wat de oorzaak is.
• De bloedblaar blijft steeds terugkomen.
• De blaar zit in je mond of op je ooglid.
• De blaar is het gevolg van een brandwond (of zonnebrand) of een allergische reactie.

Prognose

Een bloedblaar geneest vanzelf gedurende een aantal weken. Geef een bloedblaar de tijd om te genezen. Zo nodig kun je bepaalde zelfzorgmiddelen gebruiken om het herstel te bespoedigen.

Het is verstandig om te bepalen waardoor de lastpak is ontstaan. Hierdoor kun je voorkomen dat de bloedblaar erger wordt, er een infectie ontstaat of dat de blaar terugkeert nadat het is genezen, een zogeheten recidief. Als je te strak zittende schoenen draagt, is het raadzaam om te kiezen voor schoenen die beter passen zodat druk en wrijving voorkomen wordt. Zorg ervoor dat je voeten droog blijven. Er is een aantal speciale sokken verkrijgbaar, dat speciaal bedoeld is tegen zweetvoeten. Als de bloedblaar verscheen na herhaalde bewegingen met een stuk gereedschap, overweeg dan om beschermende handschoenen te gebruiken.

Complicaties

Een (bloed)blaar kan geïnfecteerd raken. Als een geïnfecteerde blaar onbehandeld blijft, kunnen ernstige infecties zich naar andere delen van je lichaam verspreiden. Bovendien kunnen bacteriën de blaren op de huid binnendringen en resulteren in een aandoening die cellulitis wordt genoemd. Dit is een snel verspreidende huidinfectie. Het kan snel een medisch noodgeval worden als het zich uitbreidt naar je lymfeklieren of bloedbaan. Geïnfecteerde blaren kunnen in ernstige gevallen ook leiden tot sepsis of bloedvergiftiging.

Preventie

Bloedblaren op de voeten kun je voorkomen door zijden sokken onder je normale sokken te dragen. Je kunt werkhandschoenen dragen bij het werken met gereedschap, bij het tillen van zware gewichten of bij koude weersomstandigheden. Draag altijd goed passende en voldoende ventilerende schoenen.

Lees verder

• Blaren op voet en hand: oorzaken van blaasjes en blaren
• Blaren op de huid: symptomen, oorzaken en behandeling
• Blaasjes op huid: symptomen en oorzaken van huidblaasjes
• Huidaandoeningen A-Z: symptomen, oorzaak en behandeling
• Venous lake op lip: rood-paarse, zwarte bloedblaar op lip