Abnormaal bloedverlies door een poliep in de baarmoeder

Een poliep is in verreweg de meeste gevallen een onschuldig gezwelletje dat bestaat uit slijmvliesweefsel. Het kan ontstaan in het slijmvlies dat de binnenkant van verschillende holten van ons lichaam bekleedt. Bekende voorbeelden zijn de neus, de blaas, de darmen en de baarmoeder. Een poliep in de baarmoeder of baarmoederhals komt vooral voor bij vrouwen in de vruchtbare leeftijd en kan ondermeer lijden tot tussentijds bloedverlies of een extreme menstruatie.
De baarmoeder ligt in de onderbuik, achter de blaas en voor de endeldarm. Hij heeft de grootte en vorm van een peer. De wand van de baarmoeder bestaat uit spierweefsel en de binnenkant is bekleed met slijmvlies. De belangrijkste functie van de baarmoeder is om een bevruchte eicel te laten innestelen en uit te laten groeien tot een gezonde baby. Wordt de eicel niet bevrucht, dan wordt het baarmoederslijmvlies elke maand tijdens de menstruatie afgestoten en volledig vernieuwd.

Het grootste deel van de baarmoeder is het zogenaamde lichaam (corpus). Aan dit deel van de baarmoeder zitten de eileiders vast. De baarmoederhals (cervix) is via de baarmoedermond (portio) verbonden met de vagina. Een poliep kan voorkomen in het lichaam van de baarmoeder of in de baarmoederhals.

Een baarmoederpoliep is vrijwel altijd goedaardig

In ruim 95% van de gevallen is en blijft een poliep in de baarmoeder(hals) goedaardig. Een baarmoederpoliep is een bolvormig gezwelletje van 1 tot 3 centimeter groot, dat met een steeltje aan de slijmvlieswand van de baarmoeder(hals) vastzit. De poliep bestaat uit zacht en glanzend slijmvliesweefsel en komt vrij vaak voor, vooral bij vrouwen tussen de 30 en 50 jaar. Meestal is er maar één poliep in de baarmoeder(hals) aanwezig. Een poliep ontstaat vaak wanneer het slijmvlies van de baarmoeder(hals) te veel wordt gestimuleerd. Dit kan bijvoorbeeld gebeuren bij een ontsteking of tijdens de zwangerschap. In de meeste gevallen is de oorzaak van de poliep echter niet bekend.

Abnormaal bloedverlies door een baarmoederpoliep

Een baarmoederpoliep geeft niet altijd klachten en wordt soms bij toeval ontdekt tijdens bijvoorbeeld het maken van een uitstrijkje. De poliep kan echter lijden tot bloedverlies tussen de menstruaties door, hevig bloedverlies tijdens de menstruatie, bloedverlies na de overgang of contactbloedingen. Deze laatste zijn kleine bloedingen die vooral optreden na geslachtsgemeenschap of tijdens de zwangerschap. Ze ontstaan omdat de baarmoedermond door de poliep kwetsbaarder is geworden en daardoor gemakkelijker bloedt. Soms veroorzaakt een poliep ook een waterige of bruine vaginale afscheiding. Als de poliep extreme bloedingen veroorzaakt, kan dit tot bloedarmoede leiden. Een enkele keer draait een poliep in de baarmoeder om zijn steel, waardoor hevige buikpijn kan ontstaan.

Onderzoek is altijd belangrijk

Tussentijds bloedverlies of bloedverlies na de overgang heeft meestal een relatief onschuldige reden. Het kan echter ook op een ernstiger aandoening wijzen. Het is daarom van belang om bij abnormaal bloedverlies of bij een afwijkende vaginale afscheiding altijd naar de huisarts te gaan. Deze zal meestal een inwendig onderzoek uitvoeren en een uitstrijkje maken. Een poliep in de baarmoederhals is voor de huisarts zichtbaar. Een poliep in de baarmoeder zelf niet. Als de huisarts een zwelling in de baarmoederhals ziet of wanneer je klachten of de uitslag van het uitstrijkje hiertoe aanleiding geven, zul je doorgestuurd worden naar het ziekenhuis voor nader onderzoek.

In het ziekenhuis kan met behulp van een echo of een inwendig onderzoek de binnenkant van de baarmoeder(hals) bekeken worden. Het inwendig onderzoek (hysteroscopie) gebeurt met een hysteroscoop, een soort kijkbuis waaraan een kleine camera is bevestigd. De buis wordt, meestal onder een plaatselijke verdoving, via de vagina en de baarmoederhals in de baarmoeder gebracht. Tijdens het inwendig onderzoek met de hysteroscoop kan eventueel ook een klein stukje van de poliep worden weggenomen (biopt) om in het laboratorium te laten onderzoeken.

Behandeling is meestal eenvoudig

Als vaststaat dat je een poliep in je baarmoeder(hals) hebt, wordt deze altijd verwijderd. Dit gaat meestal snel een eenvoudig. Een poliep in de baarmoederhals kan verwijderd worden tijdens een speculumonderzoek; een inwendig onderzoek met behulp van een 'eendenbek'. Een poliep in de baarmoeder zelf wordt over het algemeen verwijderd tijdens een hysteroscopie of met behulp van een curettage. Bij een curettage haalt de arts de poliep en onderliggend slijmvliesweefsel weg met een scherp instrument of een slangetje. Voor deze ingrepen krijg je een plaatselijke verdoving. Na de ingreep kun je soms een paar dagen wat buikpijn en licht bloedverlies hebben. Dit is onschuldig en gaat vanzelf over. Een enkele keer moet een poliep in de baarmoeder(hals), onder algehele narcose, via een operatie verwijderd worden. De verwijderde poliep wordt altijd microscopisch onderzocht om te bepalen of hij goedaardig is. Dit is vrijwel altijd het geval.

Het komt helaas nogal eens voor dat een poliep na een aantal jaren weer terug komt. Hij moet dan opnieuw verwijderd worden.

Een poliep in de baarmoeder(hals) komt vrij vaak voor bij vrouwen tussen de 30 en 50 jaar oud. In 95% van de gevallen is en blijft zo'n poliep goedaardig. Toch is het heel belangrijk om bij klachten als tussentijds bloedverlies, bloedverlies na de overgang of een afwijkende vaginale afscheiding naar de huisarts te gaan. Hoewel dit meestal niet het geval is, kunnen dergelijke klachten ook wijzen op een ernstiger aandoening.

Lees verder

• Pijn in de onderbuik: baarmoeder, eileiders en eierstokken