Chelatietherapie: Verwijdering van zware metalen uit lichaam
Chelatietherapie is een medische en alternatieve behandeling waarbij de arts de synthetische oplossing EDTA (ethyleendiaminetetraacetaat) injecteert in de bloedstroom van een patiënt. Dit chemisch proces verwijdert zware metalen en/of mineralen uit het lichaam. Deze medische behandeling is wetenschappelijk bewezen effectief bij metaalvergiftiging. Daarnaast gebruiken artsen EDTA bij een aantal aandoeningen. Chelatietherapie voor de behandeling van ziekten is echter niet-wetenschappelijk bewezen en wordt daarom bestempeld als een 'alternatieve behandelingsmethode'. Meestal zijn tientallen behandelingen nodig alvorens effect optreedt.
Chelatietherapie is wetenschappelijk bewezen effectief voor de behandeling van
metaalvergiftiging, zoals
loodvergiftiging. Een
vergiftiging met zware metalen kan optreden bij het werken in een fabriek waar batterijen worden gerecycled. Bij
hemochromatose is EDTA ook effectief bewezen; deze ijzerstapelingsziekte kan leiden tot orgaanschade.
Alternatieve behandeling: EDTA bij ziekten
Sommige artsen gebruiken tevens chelatietherapie voor de behandeling van diverse ziekten, al is het wetenschappelijk niet bewezen dat deze therapie effectief is. In november 2012 werd in het televisieprogramma TROS Radar een reportage uitgezonden over chelatieklinieken. Ten tijde van de uitzending waren circa tien tot twintig klinieken actief die chelatietherapie aanboden en deze therapie vooral inzetten als niet-wetenschappelijk ondersteunde behandeling van ziekten, maar ook als antiverouderingsmethode en voor het schoonmaken van het lichaam. Deze behandeling, die in Nederland niet verboden is, brengt echter soms ernstige complicaties met zich mee en verlicht niet altijd de symptomen, wat leidde tot beschuldigingen van oplichting en zelfs kwakzalverij. Naar aanleiding van deze reportage bevestigde minister Edith Schippers in januari 2013 dat chelatietherapie volgens wetenschappelijke studies inderdaad uitsluitend effectief is bij de behandeling van metaalvergiftiging en niet inzetbaar is voor de preventie of behandeling van andere ziekten. In oktober 2020 zijn in de medische literatuur geen tegenbewijzen tegen deze stelling gevonden.
Atherosclerose
Sommige artsen zijn van mening dat EDTA fungeert als een
antioxidant. Chelatietherapie zou volgens hen metalen combineren met LDL-cholesterol, de zogenaamde slechte
cholesterol die in staat is om slagaders te beschadigen. Door metalen te verwijderen die zich vrij door de slagaders bewegen (zoals koper of
calcium), zou het ziekteproces van
atherosclerose (slagaderverkalking) vertragen. De wetenschap ondersteunt deze theorie echter niet.
Chronische ontstekingsziekte
Chelatietherapie wordt ook onderzocht als een behandelingsmogelijkheid voor patiënten met een chronische ontstekingsziekte. Voorbeelden van deze chronische ontstekingsaandoeningen zijn
artritis (gewrichtsontsteking),
lupus en
sclerodermie (opbouw van littekenweefsel in huid en organen). Sommige patiënten ervaren mogelijk vermindering van
pijn door deze alternatieve behandeling.
Coronaire hartziekte
Een niet-wetenschappelijk onderbouwde theorie is dat chelatietherapie werkzaam zou zijn tegen
coronaire hartziekte (aandoening van de kransslagaders). Volgens sommige patiënten en artsen zou EDTA zich binden met calciumafzettingen (plaques) die de bloedstroom in de slagaders naar het hart belemmeren. De behandeling via EDTA zou daardoor volgens sommigen het risico op
hartproblemen verminderen. Echter, een grondige doorlichting van de medisch-wetenschappelijke literatuur in oktober 2020 toont geen wetenschappelijk bewijs voor de effectiviteit van deze behandelingsmethode. Chelatietherapie mag in ieder geval geen middel zijn om een slechte levensstijl te rechtvaardigen en is geen standaardbehandeling voor coronaire hartziekte.
Andere ziekten
De volgende ziekten kunnen mogelijk met de alternatieve vorm van chelatietherapie worden behandeld:
Antiverouderingskuur
Sommige artsen gebruiken chelatietherapie als onderdeel van een antiverouderingskuur. De therapie zou kunnen bijdragen aan minder
vermoeidheid en een vermindering van
hoofdpijn en neerslachtigheid.
Werking chelatietherapie
Chelatietherapie vindt plaats in een ziekenhuis of een chelatiekliniek of biomedische praktijk waarbij de patiënt na de behandeling meteen naar huis mag. De arts plaatst in de arm van de patiënt een intraveneus infuus (in een ader) waarlangs de chelatie verloopt. De arts plaatst vervolgens EDTA in het infuus. EDTA bindt zich aan zware metalen en mineralen, zoals
aluminium, arseen (
arsenicum), calcium,
ijzer, koper,
kwik en lood. Dit is nodig om deze materialen via de nieren (urine) uit het lichaam te verwijderen.
Tijdsduur behandeling
Eén sessie chelatietherapie duurt doorgaans twee tot drie uur. De behandelduur varieert afhankelijk van de onderliggende ziekte en of de arts EDTA ter preventie of ter behandeling gebruikt. Meestal ontvangt de patiënt ongeveer vijfentwintig behandelingen, verdeeld over twee keer per week. Vervolgens bouwt de arts het aantal behandelingen af naar een onderhoudsbehandeling van gemiddeld één keer per maand. Bij preventieve chelatietherapie kan de behandelduur korter zijn.
Zwangere vrouwen krijgen best geen chelatietherapie /
Bron: PublicDomainPictures, Pixabay
Bijwerkingen en risico’s
Bijwerkingen in hoge maar ook lage doses
Chelatietherapie wordt in bepaalde doses niet aanbevolen bij kinderen, zwangere vrouwen en patiënten met
hartfalen (slecht rondpompen van bloed door het hart) of
nierfalen. Hoge doses chelatietherapie kunnen leiden tot
nierschade, een onregelmatige hartslag en andere ernstige complicaties. Chelatietherapie in lage doses kan ook bijwerkingen veroorzaken zoals hoge bloeddruk (
hypertensie), hoofdpijn, een
huiduitslag, lage bloedsuiker (
hypoglykemie) en/of tromboflebitis (lokale oppervlakkige aderontsteking met pijn).
Verwijdering essentiële mineralen
EDTA verwijdert niet alleen giftige metalen uit het lichaam, maar ook mogelijk essentiële mineralen. Daarom krijgen patiënten
vitaminen en mineralen toegediend om het niveau van deze voedingsstoffen op peil te houden tijdens de behandeling.
Lees verder