Herstellen van narcistisch misbruik

Rina, 11-10-2016
Wat ik mis in heel veel artikelen en blogs over narcisme is hoe kinderen er onder lijden en gevormd worden door een narcistische ouder. Daar is weinig tot geen literatuur over. Wat ik als ouder heb meegemaakt en gevoeld is dat als de relatie met de narcist over is, de kinderen het verlengstuk worden voor de narcist om die relatie voort te zetten of uit te spelen. Er is me ooit uitgelegd door een psychiater dat een narcist een kind ervaart als een verlengstuk cq onderdeel van zichzelf. Zie het als dat het zijn onderbeen is. De narcist zal als het kind hem afgenomen wordt door de andere ouder of doordat het kind zelf bijvoorbeeld door pubertijd, voelen alsof een deel van hemzelf wordt afgenomen. Dit heeft niets te maken met liefde maar met bezit.

Door dezelfde man werd mij ook verteld dat hij niet van zijn kinderen kan houden, vanwege zijn stoornis. Het is zo moeilijk te bevatten dat waar ik zelf zielsveel van houd een ander, de vader, niet in staat is toe. Mij werd geadviseerd zo zakelijk mogelijk met hem om te gaan. Heel lastig…

De normen en waarden die voor de meeste mensen gelden, gelden niet voor de narcist. Waardoor je als niet narcist, de narcist altijd boven je kan gaan staan en waar mogelijk je kan kleineren. Indien je geen kinderen met de narcist hebt zal ik zeggen: heel snel wegwezen en er voor jezelf achter zien te komen waarom je met deze persoon een relatie bent begonnen. Een neurotische partnerkeuze? Dat was bij mij het geval. Herkenning, gewenning, denkend dat je daar wel mee om kan gaan en de narcist kan helpen. Nou dat laatste zeker niet. Terugkomend op de kinderen van een narcistische ouder en hoe je dat kan begeleiden als een niet narcistische ouder.

Dat is moeilijk en vrijwel onmogelijk. Wat ik heb geprobeerd is mijn kinderen in liefde mijn normen en waarden door te geven en als er verhalen van hun vader kwamen zei ik dat ik daar anders over dacht, zonder waarde oordeel over hun vader. Heel soms lukte het mij niet en zei ik dat ik daar totaal niet mee eens was. Ik moest mij ook beseffen hoe ik onder de invloed van de vader ben geweest, jaren lang en met dat besef kon ik ook begrijpen hoe mijn kinderen onder zijn invloed zijn. Zeker kinderen die loyaal zijn aan hun ouders. Als een niet narcistische ouder zal je altijd de meest wijze moeten zijn en zie je dat je kinderen schade oplopen maar heb ook vertrouwen in jouw kind dat jouw kind een keuze maakt voor de normen en waarden en liefde. Dat hoeft geen keuze te zijn voor de ene of de andere ouder, want dan speel je de narcist in de kaart. Geef je kinderen veiligheid en liefde dat is alles wat je kan doen en beperk het contact met de narcistische ouder tot zo min mogelijk en zo veilig mogelijk zonder te grote strijd. Reactie infoteur, 18-10-2016
In het boek "Voorbij het Narcisme, in je relatie, familie en werk" staat ook informatie over narcistische ouders en de gevolgen voor kinderen.

http://www.ankh-hermes.nl/boek/voorbij-het-narcisme/

Op de website narcisme in relaties staan een aantal artikelen over narcistische ouders:

Narcistische Ouders:
http://narcismeinrelaties.nl/narcistische-ouders/#more-2154

Volwassen Kinderen Met Narcistische Ouders
http://narcismeinrelaties.nl/volwassen-kinderen-met-narcistische-ouders/#more-2158

De Narcist en Co-Ouderschap – Bewaak Je Grenzen:
http://narcismeinrelaties.nl/kennisbank-narcisme-In-relaties/hanteren/de-narcist-en-co-ouderschap-bewaak-je-grenzen/

De Narcist als Co-Ouder Hanteren:
http://narcismeinrelaties.nl/kennisbank-narcisme-In-relaties/hanteren/de-narcist-als-co-ouder-hanteren/

Ik hoop dat je hier iets aan hebt,

Mjon

Gabrielle, 22-02-2015
Wat ik heel moeilijk vind na de ontdekking van het narcisme in mijn leven (vader en echtgenoot - beiden overleden) dat ik wel en niet kwaad kan zijn op deze personen. Ik ben van de generatie "vuile was hang je niet buiten" en vooral nav het overlijden van mijn man "van de doden niets dan goeds".
Het is sowieso al moeilijk om na het overlijden mijn leven op de rit te krijgen en nu zit ik ook nog met deze wijsheid. Zo vreselijk dubbel. Heb op het moment dat ik ontdekte dat mijn leven volledig over genomen was en dat ik er beter aan deed om te gaan scheiden toch besloten om bij mijn man te blijven omdat er longkanker geconstateerd was. Het leven werd steeds erger. Nu moet ik mijn zelfvertrouwen terug vinden, mijn eigen ik. Maar waar begin ik. Steeds hoor ik die stemmen… je kan niets, je bent niets! Ze overheersen terwijl ik weet dat ik een prima mens ben.
Zo moeilijk. Reactie infoteur, 28-02-2015
Beste Gabrielle,

In alle onzekerheid en verwarring die narcisme in relaties vaak met zich meebrengt, is er gerichte informatie en een inzichtelijke uitleg nodig. Die informatie is nu beschikbaar in de vorm van het drieluik, Verraden door Liefde. Dit is een serie E-books geschreven door Mjon en uitgegeven door Trafo Publishers.

Ga voor meer informatie of om de E-books te bestellen naar http://www.trafopublishers.nl/

Jeanet, 09-09-2014
Na ruim 8 jaar omgang met een narcist te hebben gehad, ben ik uitgehold en ten einde raad. Mijn eigenwaarde en zelfvertrouwen zijn nagenoeg weg. In mijn hart zal het er nog wel zitten, maar ik voel het niet meer. Ik ben mijzelf totaal kwijt geraakt! Kan iemand mij bruikbare tips geven hoe ik weer met mijn twee benen op de grond kan komen te staan en dat ik weer in mijzelf kan geloven, zodat ik weer mag leven van mijzelf en niet meer aan het overleven ben? Reactie infoteur, 13-09-2014
Beste Jeanet,

Hoe pak je de draad van je eigen leven weer op?
Dat lees je in deel 3 van het drieluik Verraden door Liefde.
Dit E-boek over het - Herstellen van Narcisme in Relaties - gaat over het leven na een destructieve relatie. Dit is een handboek om van een van de meest pijnlijke ervaringen in je leven te genezen en om je te helpen een beter leven te creëren dan ooit tevoren.

De E-books zijn in PDF format te downloaden.
Bestel Deel 3: Narcisme in Relaties, Herstellen via trafopublishers: http://www.trafopublishers.nl/

Mojo, 16-03-2013
Hoi Kris,
Het verdriet is er inderdaad op bepaalde momenten, de momenten waarin je toen samen iets deed of plaatsen waar je samen veel kwam. Woede is er ook. Ik weet alleen niet op wie ik die woede moet richten. Op hem, omdat hij 3 jaar lang tegen mij gelogen heeft, me heeft gepaaid met mooie praatjes, lieve woorden terwijl hij er niks van meende. Of moet ik kwaad zijn op mezelf omdat ik me zo kwetsbaar opstelde voor hem. Omdat ik verwacht had dat ik sterker zou zijn en een man niet mijn leven wil laten bepalen en het toch heb laten gebeuren. Het is een hele klus om mezelf hierin te verbeteren, want ik wil dit niet nog een keer laten gebeuren. Ondertussen geniet ik weer volop van mijn kinderen, die natuurlijk ook te lijden hebben gehad onder een moeder wiens stemming op een gegeven moment afhankelijk was van wel of geen telefoontje van haar vriend. Tja het was erg gesteld met me. Ik stelde me ook te afhankelijk op naar hem en pas de laatste maanden van onze relatie realiseerde ik me wat voor man hij eigenlijk is. Ik wilde hem nog helpen ook. Maar toen wist ik nog niks van narcisme. Ondertussen ben ik maar gestopt met roken en gestart met veel sporten. Dit verzet de gedachten aan hem want nu neemt de trek in een sigaret mijn gedachten in beslag.
Goed voor ons zelf zorgen, de mensen koesteren die van ons houden, daar moeten we maar voor gaan. Het is bijna lente, de zon gaat ook voor ons weer schijnen. Tuurlijk hebben we een lange weg te gaan, maar de zon schijnt ook niet gelijk alle dagen.
Sterkte allemaal. Reactie infoteur, 27-03-2013
Narcisten zijn talrijk en vindingrijk.
De kans dat je met een van hen te maken hebt, is groot.
De kans dat iemand beseft in een narcistische relatie verstrengeld te zijn,
is een stuk geringer.

Wanneer je voor het eerst beseft dat je leeft met iemand,
die waarschijnlijk de narcistische persoonlijkheidsstoornis heeft,
moedig ik je aan op verschillende gebieden aan het werk te gaan.

Ten eerste moet je zo veel mogelijk leren over de stoornis van je partner,
de gedragingen, de zaken die de aandoeningen veroorzaken,
en de vooruitzichten op verandering.

Je kunt hiervoor het internet gebruiken om te leren, maar ik besef dat
je misschien een meer gerichte en inzichtelijke uitleg nodig hebt.
Die is vanaf nu beschikbaar in de vorm van de E-boeken over:
Narcisme & Relaties.

Het eerste deel over met de titel; "in de Ban van de N" gaat
over hoe je jezelf bent verloren, en is een gids voor als je net tot
de ontdekking komt wat narcisme is, maar zal ook waardevol zijn voor
iemand die er al jaren bekend mee is.

Het tweede e-boek: "De Ban verbreken" gaat over hoe je jezelf
kunt bevrijden uit een relatie met de narcist. Herkenbaar,
gemakkelijk te lezen en e-boeken die je het inzicht en de kracht
geven die je nodig hebt.

Omdat deze e-boeken in PDF vorm verkrijgbaar zijn,
kun je na het bestellen met lezen beginnen.

Het Eerst E-boek 'Narcisme en Relaties' is te bestellen via:
http://www.boekenbestellen.nl/PDF/narcisme-en-relaties/3483

NIEUW Deel twee: "De Ban verbreken":
http://www.boekenbestellen.nl/PDF/loskomen-van-een-narcist/6684

Petereo, 07-10-2011
Narcisme kan overgaan in antisociaal of psychopathie. Wat ik lees van deze schrijver is vooral psychopathie. http://www.authorstream.com/Presentation/hossan5-1183938-jeugdzorg/ Reactie infoteur, 08-10-2011
Petereo,

Bedank voor de nuttige link!

Hoewel hier zeker nog geen consensus over is, zijn de narcist, psychopaat, sociopaat en de antisociale persoonlijkheid, termen die regelmatig door elkaar gebruikt worden om dezelfde personen te omschrijven.

Ter verduidelijking; de 'Psychopathische Persoonlijkheid' was de diagnostische term die decennia lang gebruikt werd, totdat de term 'Sociopathische Persoonlijkheid' werd gebruikt.

Later werd de term 'Sociopathische Persoonlijkheid' weer veranderd in 'de antisociaal persoonlijkheid' en meer recentelijk veranderd in 'de antisociale persoonlijkheidsstoornis.'

Volgens de nieuwste inzichten is narcisme is een uiting van psychopathie. De kwaadaardige narcist is daarom ongetwijfeld een psychopaat, maar daarmee is de psychopaat nog niet altijd narcistisch. Integendeel, de psychopaat heeft niet altijd de charmante narcistische kenmerken.

De scheidslijn tussen narcisten en psychopaten etc, is dus veel dunner dan de meeste mensen denken. Sommige omschrijven de narcist als een milde psychopaat, maar de praktijk wijst uit dat zeker niet alle narcisten mild zijn!

Een psychopaat speelt hetzelfde spel, maar is lang niet zo bedreven in het bespelen van zijn publiek. Gewoonlijk verbergt een narcist zijn asociale kanten.

Misschien zit daarin nog wel het grootste verschil, de narcist is gewoon een betere acteur!

Poeka, 26-07-2011
Ook ik ben blij met deze informatie, ik ben dus maandenlang onwetend gekweld door een narcist, helaas ben ik daar vandaag pas achter gekomen dus het herstel zal vast nog een tijd duren. Ik voel nog steeds de liefde voor de persoon waarvan ik dacht dat hij me leven schonk, ongelofelijk dat hij juist de persoon is die het leven uit me gezogen heeft. Ik voelde altijd dat er iets niet goed was maar ik kon het niet beschrijven, sinds een uur geleden dacht ik dat het aan mij lag en dat ik depressief was, niet wetend dat hij voor mijn depressie gezorgd heeft. ik voel me ongelofelijk moe en uitgeput zoals deze site al beschrijft is al mn levensvreugde uit me getrokken vanaf vandaag zal ik beginnen met mijn herstel. Bedankt voor deze site ik hoop dat het me lukt want het was de eerste keer dat ik ervan overtuigd was mijn man gevonden te hebben, dit komt als een klap in m'n gezicht. Nogmaals bedankt ik ga mijn uiterste best doen. Reactie infoteur, 27-07-2011
@ Poeka,

begrijp goed, dat het allemaal niets met jou te maken heeft! Vele anderen is exact hetzelfde overkomen. Een groot deel van de bevolking, gaat voor de bijl voor de charmante uitstraling en het manipulatieve brein van de narcist. Vrijwel iedereen kan door een narcist verleid en misleid worden.

Je denkt dat je gevoelens hebt van liefde voor de persoon, maar dat is slechts liefde voor de persoon die je dacht dat hij was. Niet voor de persoon die hij werkelijk is.

Na verloop van tijd, als je de verborgen stoornis in de persoon eindelijk ziet, dan zie dat er twee verschillende beelden naar boven komen. Het ene beeld is de wrede gestoorde narcistische persoon en de andere de afbeelding van de liefdevolle man. Dit laatste is het beeld dat je lang zag en dit is het valse beeld dat niet langer zal blijven bestaan, als je er niet meer in zal geloven. De echte persoon heeft geen liefe te geven en is alleen maar een acteur die je heeft belazerd met zijn façade.

Uiteindelijk zal het elke dag een beetje beter met je gaan. Je kunt nu weer op weg naar het mooiste wat je kunt worden; Jezelf!

Mjon

Piet, 18-06-2011
Ik ben ook in een relatie met een N (V) verzeild geraakt en we hebben inmiddels een kind samen. Dat is heel erg lastig. Manipulaties, spelletjes, stiltes, ik herken ze allemaal. Nog erger, alle middelen worden uit de kast gehaald om controle op mij te krijgen via ons kind.

Eén ding wat alleen aan me blijft knagen. NPS wordt hier als een stoornis, een psychische ziekte neergezet, terwijl het gedrag betreft dat door ouders/opvoeders is teweeg gebracht. M.a.w. N's zijn ook slachtoffers in zekere zin. Al zullen ze dat zelf nooit zien/erkennen. Zijn deze mensen dan slechts 'op te geven'? Bestaat dan niet juist het risico dat N-moeders dit 'doorgeven' aan hun kinderen? Wie doorbreekt deze vicieuze cirkel dan?

Het betekent ook dat mijn kind mogelijk slachtoffer gaat worden van N-moeder. Hoe kan ik dit voorkomen? Hoe!? Wie heeft inzichten? Reactie infoteur, 19-06-2011
Piet,

Narcisme is hier als stoornis / ziekte neergezet omdat dat is wat narcisme is; in ernstige vorm is narcisme een persoonlijkheidsstoornis.

Het is zeker niet altijd zo dat het is veroorzaakt door ouders/opvoeders er is een variatie aan oorzaken te noemen. Lees meer hierover in het artikel:
http://mens-en-gezondheid.infonu.nl/aandoeningen/48652-hoe-ontstaat-narcisme.html

Een aantal onderzoeken geven aan dat kinderen met één narcistische ouder zelf 30% kans hebben om ook narcistisch te worden. Recente inzichten laten ook een biologische / genetische oorsprong zien en dan kun je er waarschijnlijk niet veel aan doen om het te voorkomen. Volgens veel psychologische literatuur loopt een kind met een goede hechting minder kans om narcisme te ontwikkelen.

Inzichten verkrijg je door veel over narcisme te lezen en je er echt in te verdiepen. Niet alleen verkrijg je daardoor inzichten je krijgt ook de kennis om jezelf en je kind beter te beschermen tegen de manipulaties en controle.

Bella, 07-02-2011
Ik ben nu na een lange tijd nog steeds bezig met mijn narcistische ex. Ik zelf vind het een obsessie en kan de cirkel waar ik in zit moeilijk doorbreken.1 keer in de zoveel tijd belt hij mij op en begint meteen op een agressieve en nare toon tegen mij te praten. Ik hoor hem dan even aan in de hoop dat ik nog iets zinnigs hoor of normaal met hem kan praten. Maar dat is dus onmogelijk. Hij is aan het woord en wat ik heb te zeggen is niet belangrijk. Niemand om mij heen deugd, hij weet nog steeds alles beter en liegt over zijn werk en vertelt vooral met veel grootheidswaanzin over wat hij doet of wat hij is. Hoe hij over zijn bijna volwassen zoon (die overigens niet veel met zijn vader te maken wil hebben) praat is heel akelig. Hij heeft dan geen grip op de situatie en laat zich heel erg kennen. Men noemt dit wel dat bekende controlerende gedrag waar dit soort personen zich mee bezig houden.

Ook ik heb zo, n beetje alles wat er maar te vinden is over narcisme gelezen en nog steeds kan ik twijfelen(!) Voornamelijk aan mijzelf terwijl ik beter moet weten. Ik merk dat ik ook veel moeite heb met het loslaten en nog steeds wil weten waar hij mee bezig is. Ik zoek constant bevestiging in dat ik het echt niet verkeerd zie en voel. Hij beweert een relatie te hebben (vaag verhaal) en mijn angst is dat ik denk dat hij het misschien met een ander wel goed krijgt. Wel gaat waarmaken wat hij altijd allemaal beloofd. Dat een ander het wel voor elkaar krijgt wat ik 23 jaar lang heb geprobeerd te bereiken bij deze man. Dat als ik maar dit of als ik maar dat had gedaan dan… enz enz. Iedereen om mij heen, zelfs de psychotherapeute waar ik een jaar lang hulp heb gehad die zeggen hetzelfde over zo'n persoon en nog kan ik van tijd tot tijd niet met mijn angst en twijfel omgaan. Ook ik vraag mij wel eens af, gaat het bij mij ooit nog over? Er wordt gezegd dat het over gaat maar tijd kost. Wat heel belangrijk is voor het herstel en om je eigenwaarde weer te vinden is niets meer over hem te willen weten en niet meer over hem te praten. En zeker niet meer met hem praten of hem aanhoren. Ik merk zolang ik dat nog doe het probleem blijft bestaan. Ik ben blij met deze site omdat je veel terug kan vinden door verhalen van mensen die hetzelfde hebben meegemaakt en het dan ook voelen en daardoor weten.

Weet jij info, of lezers van deze site, herkenbare verhalen en vooral die de angst herkennen en ook dachten dat hun ex zodanig kan veranderen dat een nieuwe relatie wel kan slagen? Ook ben ik benieuwd naar verhalen van mensen die de bevestiging kregen waaruit blijkt dat hun narcistische ex echt zo onveranderbaar is zoals eigenlijk altijd wordt gezegd.

Groetjes, Bella Reactie infoteur, 08-02-2011
@ Bella,

de snelste manier om je obsessie te stoppen is jezelf te beschermen door het toepassen van GEEN CONTACT!
Dus: in het vervolg niet meer opnemen als hij je belt!

Er zijn veel herkenbare verhalen van lotgenoten. Fora en groepen, zitten vol met sterke, intelligente, begripvolle vrouwen die proberen los te breken van een relatie met een narcist. Zij weten wat het is om 'In de Ban' te zijn en / of eruit te komen en te blijven, zij weten wat je doormaakt!

Het is belangrijk dat je mensen vindt, die begrijpen wat het is om slachtoffer te zijn. Die snappen waarom je voor hem op hetzelfde moment zowel intense gehechtheid en afkeer hebt. Die zien dat je symptomen anders zijn en waarom je binding met deze man intenser was dan met enig ander mens.

Er zijn veel ondersteunende en sterke vrouwen te vinden op de volgende links:

http://nps.bbforum.nl/

http://www.partnermishandeling.nl/

http://narcismevanfamilielid.web-log.nl/narcisme/2008/03/forum-over-narc.html

Dit zijn allemaal sites voor lotgenotencontact, er zit geen professionele hulpverlening.Ga eventueel voor professionele hulp naar je huisarts en overleg met hem welke hulp het beste bij je past.

Besef dat een narcistische persoonlijkheid in de hersenen zit, onbehandelbaar is en dat hij dus ook bij een ander nooit zal veranderen!

Ryo, 02-02-2011
Hallo, Met een knoop in mijn maag heb ik alles gelezen wat hier geschreven is over narcisme. Idd. voelde ik me erg overweldigd door wat ik las en ook emotioneel. Ik was zelf in de loop van de eerste 6 jaar dat we een relatie hadden al een eind gekomen qua inzichten in zijn gedrag maar nog niet op het idee van narcisme omdat ik er nog niet genoeg over wist. Alles wat hier beschreven wordt heb ik meegemaakt. Na 2 jaar los geweest te zijn van hem kwam hij weer in mijn leven met het verhaal dat hij zoveel bij had geleerd en dat hij veel inzichten had opgedaan omtrent zijn eigen gedrag. Hij was zooooo leuk en gezellig, betrok me overal bij en ik was die speciale vrouw.Ik ben hsp met borderline kenmerken, was me dat bewust, heb er veel aan gewerkt en had dat ook wel met hem besproken. Nou hij begreep het helemaal hoe gevoelig ik was en heeft me bezworen dat hij er 'niet was om mij te kwetsen' en we hadden zelfs goede afspraken gemaakt om het nooit meer zover te laten komen als de 6 jaar waar we eerder samen waren. (waarin ik ook suicidaal en aggressief gedrag begon te vertonen, wat ik in de latere periode (het laatste half jaar) goed kon beheersen. Dat wilde ik nooit meer!~Altijd als er wat was werd me verteld dat ik gestoord gedrag vertoonde en ik zocht overal verklaringen voor als het misging, maar vooral bij mezelf.ik immers hsp en borderlinekenmerken! dus ik zocht de schuld vooral bij mezelf. Ik kon ook niet verklaren waarom ik zulk 'verslaafd'gedrag aan hem vertoonde maar idd, zijn wisselvalligheid en stemmingen, depressies en vervolgens ook weer heeeel fijn en supergezellig hielden me gevangen. Naar de buitenwereld was mijn ex, die toevallig ook mark heet(!) een uiterst sociale man gezellig en charmant, dus als er iets was, ja, dan keek iedereen naar mij.ik hield het altijd maar zo lang uit met liefde en toewijding totdat het weer mis ging, meestal na veel kritiek op mijn zijn, mijn activiteiten (te weinig tijd voor hem, of teveel tijd aan hem besteden, teveel aandacht aan anderen, mijn studie, mijn kinderen etc. of weer te weinig aan mijn verplichtingen.om gek van te worden!) Dan knapte het toch weer in mij en werd ik goed boos en wees hem meestal scherp op zijn gedrag.met als gevolg dat ik weg moest (we woonden niet samen, maar alles moest in zijn huis plaats vinden, bij mij thuis iets doen behoorde niet tot de mogelijkheden) en in de negeerstand werd gegooid. Telefoontjes die eindigen met de hoorn erop gooien, niet reageren op contact van mijn kant, bel eraf, en dan na verloop van tijd weer contact opnemen.wat was ik dan blij!… en bood dan vervolgens deemoedig mijn verontschuldigingen aan voor mijn gedrag en scherpe woorden, waarna ik dan weer in genade aangenomen werd. In de 2 jaar dat ik zonder hem was had ik weer een leuk leven opgebouwd, een studie begonnen, diverse dingen gedaan om aan mezelf te werken, zo overtuigd dat ik hard aan mezelf moest werken.wat natuurlijk ook wel zo was. Ik was sterk en straalde.Op dat moment kwam hij dus weer in mijn leven zoals ik boven al beschreef. Met de genoemde zaken als gevolg. Omdat ik dacht dat hij niet trouw kon zijn(in de relatie van eerder had hij regelmatig stappen ondernomen om vreemd te gaan, of dat ook daadwerkelijk gebeurd is weet ik niet maar telefoonnummers van sexlijnen, condooms in zijn zakken etc. etc. en altijd als hij daar mee bezig was, begon hij mij ervan te beschuldigen dat ik misschien plannen had met andere mannen)… enfin, dat ik dus dacht dat hij niet trouw kon zijn had ik min of meer de vrijheid aan hem gegeven dan maar te gaan voor een sexdate, met alleen de sex als doel en dan niet meer verder gaan met die persoon.Nou, dat was echt een grove fout! Hij was nog maar nauwelijks 5 maanden met me in relatie toen hij iemand tegen het lijf liep die hem leuk vond, middenin ons eigen wereldje, niet ver uit de buurt maar dichtbij. Tja en toen begon het gelazer pas goed. Vanwege mijn hsp had ik het meteen in de gaten, en heb toen zijn telefoon gepakt, en ja hoor, smscontact met die vrouw en hij was van plan het contact nog voort te zetten ondanks onze duidelijke afspraken. Ik helemaal kapot, dat hij zich niet eens aan die afspraken kon houden (ik dacht dat dat ons meer op zou leveren om één of andere reden, waarvan ik nu wel besef dat het alles te maken heeft gehad met mij ondermijnen.) Door dit hele gedoe kon ik me niet meer concentreren, was depressief en al zijn reacties waren ronduit wreed hierover. Enfin, mijn studie ligt nu alweer een maand aan gort, precies de apathie die werd beschreven en het leeggezogen zijn. Als verklaring kreeg ik van hem dat ik niet meer --sorry voor het woord--zo geil was als eerst en dat het dus door mij kwam en dat ik overal aandacht voor had behalve voor hem (terwijl ik niet meer naar school ging om maar bij hem te zijn en steeds meer naar binnen gezogen werd in dit hele gebeuren een obsessie was het en ik begreep niet waarom) Vervolgens gaf hij aan voortaan eerlijk tegen mij te zijn en dat het hem speet dat ik er zo'n pijn van had. (hij had na het vreemdgaan de relatie min of meer verbroken omdat hij mijn pijn niet wilde zien zei hij, maar het was, dat weet ik na het lezen, niets anders dan het negeren en afstraffen van mijn gevoeligheid. Ondertussen zette hij het contact met de bewuste dame gewoon voort achter mijn rug, waarschijnlijk wel wetende dat ik het zou voelen.Omdat ik zo blij was dat hij na dit gebeuren toch weer met me in zee wilde gaan (!) wilde ik ook niet weten wat hij deed, hoewel ik hem wel eens vragen stelde als mijn gevoel weer zo sterk was dat weer iets gebeurd was met de betr. dame. en dan weet ik het aan mijn gebrekkige vertrouwen (vanuit mijn jeugd iets wat ik meedraag, vandaar de borderline kenmerken) ik wilde het liever niet zien, maar mijn gevoelens bleven maar zo sterk dat ik het uiteindelijk niet meer kon negeren. Toen heb ik zijn mail gecheckt, die hij gek genoeg voor iedereen te openen op zijn computer had gezet.de verleiding om de waarheid te achterhalen werd te sterk. Nu nog schaam ik me voor het feit dat ik iemands privacy schond maar ik kon niet meer! En daar kwamen alle mails die hij had uitgewisseld met die dame tevoorschijn. Van een superhoog pornografisch gehalte. Werkelijk schokkend en waar hij'gewoon' lieve dingen tegen haar had gezegd, zei hij exact dezelfde dingen tegen haar als tegen mij.ow.wat voelde ik me misbruikt en vernederd.Toen hij weer thuis kwam confronteerde ik hem met zijn leugens die hij gewoon voortgezet had tegen mij en zijn teksten aan haar.Mijn gevoel van eigenwaarde volkomen weg. Het was immers mijn schuld dat hij zover was gekomen! Ik was inmiddels al zover gekomen dat ik me enorm uitsloofde om hem sexueel te behagen omdat ik me volgens hem nooit 100% aan hem had gegeven… hij wilde me toen persé uit huis hebben maar ik had me heilig vorgenomen niet meer in de auto te stappen als ik zo overstuur was ivm met een eerder incident waarin ik zover was gekomen dat ik in een vlaag van verstandsverbijstering tegen een boom was aangereden.waardoor ik mijn rijbewijs kwijtraakte gedurende een half jaar en nu nog moet ik naar het cbr voor controles en verlenging van mijn rijbewijs. Ook had ik inmiddels de neiging ontwikkeld bij ruziesituaties veel alcohol te drinken om de pijn maar niet te voelen. Bij het laatste voorval sneerde hij me toe, toen hij wegging, dat ik me wel weer 'klem zou zuipen' terwijl ik me juist voorgenomen had dat niet meer te doen. Maar door de heftigheid heb ik toch 2 borrels genomen om weer wat kalmer te worden.toen hij voor de 2e keer terugkwam die dag was ik er nog steeds ook vanwege het alcohol gebruik maar ook omdat ik niet los kon laten wat er was gebeurd en het met hem wilde bespreken. Bij zijn terugkeer heeft hij mij vervolgens alle hoeken van het huis laten zien.en ik zou volgwens hem begonnen zijn.hierbij doelend op mijn gedrag van vroeger. Omdat ik zo van streek was geloofde ik het bijna maar na een aantal dagen wist ik het verhaal weer terug te halen. Vervolgens vertrok hij weer mij in opperste wanhoop achterlatend terwijl hij naar onze vaste uitgaansplek was gegaan om te vertellen dat we gigantische bonje hadden gehad en dat ik me in zijn huis klem zat te zuipen. Twee dagen na dit incident was ik bij hem omdat ik het niet los kon laten… daar zag ik dat ik daadwerkelijk niet veel gedronken had… oef wat een opluchting! Dat heeft me weer veel geleerd over hoe erg je aan jezelf gaat twijfelen als iemand het maar vaak genoeg roept dat je gestoord bent. Inmiddels was ik al wel zover dat ik was gaan zoeken bij persoonlijkheidsstoornissen en kwam uiteindelijk tot de conclusie dat NPS weleens zeer op hem van toepassing kon zijn. Vandaag ben ik uiteindelijk dan op deze site terecht gekomen en ik heb met veel emotie alles gelezen. Inmiddels ben ik zover dat ik echt zie dat het zo niet verder kan als ik een leven wil hebben, zoals ik in de 2 jaar tussenpauze had gehad… hoewel… een stukje van mij steeds maar tegen beter weten in wil blijven geloven dat hij ooit weleens inzicht in zichzelf zal krijgen! Hoe bestaat het he? Maar deze site helpt me enorm en is hét cadeautje voor mij na alle ellende in mijn relatie met hem… Ik ben dus niet gek! Wel een beetje gestoord vanwege mijn borderline kenmerken, maar de rol die dit heeft gespeeld tijdens onze relatie heb ik zwaar overschat. Wel maakt dit dat ik klampgedrag vertoon maar ik ben me bewust van mijn gebreken en werk er al lange tijd hard aan. In de tijd dat ik zonder hem was had ik helemaal geen last gehad van die kenmerken. Overigens al zijn exen hebben een soortgelijke achtergrond als ik en zelfs de dame met wie hij pas was heeft ook echt borderline. De kwetsbare hoek, daar haalt hij zijn slachtoffers… en nu begrijp ik eindelijk waarom. Dit alles heeft vorige week plaats gevonden dus de emoties zitten nog hoog en ik ben idd helemaal leeggezogen. Mijn huis een puinhoop en de kinderen hebben in de laatste weken sinds dit speelt meer voor mij gezorgd dan ik voor hen (ze zijn gelukkig al groot en al begrijpen ze mijn'drang'om door te gaan in deze situatie helemaal niet, ze helpen me wel) Niemand in mijn vriendenkring begrijpt mijn drang om te begrijpen wat er aan de hand is en vinden me obsessief in dat te willen Wat een opluchting hier te lezen dat het juist goed is om je in de NPS te verdiepen, zelfs daar ben ik blijkbaar minder gestoord in dan ik zelf dacht. Dank dank dank voor deze complete informatie, die in alle opzichten op ons van toepassing is geweest. Het is een heel groot verhaal geworden maar het is als één vloeiende beweging op deze site terecht gekomen zonder pauze en met de minuut dat ik typ voel ik de druk verminderen. Een zegen voor mijn ziel.
Hartelijk dank en hartelijke groet,
Ryo Reactie infoteur, 05-02-2011
Beste Ryo,
bedankt voor je verhaal!

Veel vrouwen vertellen me dat therapeuten ze gediagnosticeerd hebben met een verscheidenheid van diagnoses die gesteld zijn tijdens een destructieve relatie. Maar neem van mij aan; jij bent niet gek, alleen maar verward!

Veel vrouwen zijn gediagnosticeerd, met bijvoorbeeld aandoeningen zoals bipolaire, borderline persoonlijkheidsstoornis, paranoia, en andere niet-zulke-leuke labels.

De reden waarom je word gediagnosticeerd met deze verschillende aandoeningen is omdat je symptomen zijn vergelijkbaar met verschillende aandoeningen, het zijn echte psychische klachten.

Bijvoorbeeld, wanneer je stemming heen en weer gaat en je bent depressief en angstig, ziet men je als Bipolaire. Als je chagrijnig bent, zeer reactief lijk je Borderline. Als je bang bent over wat hij zal doen, angst hebt dat je wordt gevolgd, of bang bent dat hij stiekem iets doet, zodat hij kan beschuldigen, kun jij paranoïde lijken.

Het probleem is, dat dit allemaal normale reacties op wat wordt genoemd psychische misbruik. Je staat onder dwang, waardoor je het Stockholm Syndrome krijgt, je bent een soort krijgsgevangenen, of met andere woorden; je zit in een destructieve relatie. In die context, ontstaan je klachten! Je was gedwongen jezelf op te geven er werd met je brein gespeeld en je voelde dat je vast zat in een pathologische relatie tegen je eigen wil in.

Pas dus op voor een arts of therapeut, die de dynamiek van een dergelijke verwoestende relatie niet begrijpt. Op dat moment wordt je het verkeerde pad op gestuurd. Nadenken over je opvoeding, je leven en jezelf, kan nooit kwaad. Toch kun je jezelf in dit herstelproces maar beter even alleen richten op de dynamiek van de relatieproblemen en wat dit met je heeft gedaan. Dat is namelijk al moeilijk genoeg.

Laat jezelf vooral geen diagnoses meer aanpraten, veel vrouwen in narcistische relaties ontwikkelen gevoelens als; depressie, onzekerheid, mechanisch, automatisch, allerlei fysieke kwaaltjes tot… uitputting… etc. Als je niet uitkijkt krijg je zo het etiket dat jij, relatieverslaafd, borderline, manisch depressief bent!

Begrijp goed dat de problemen in de relatie niet zijn ontstaan door jouw opvoeding, karakter, of gebreken, maar omdat je een relatie had met iemand met een narcistische psychopaat!

Ik wil nogmaals nadrukkelijk onderstrepen dat je in de relatie met een narcist veranderde. Doctoren, therapeuten en psychiaters zouden dan ook de diagnose in deze situatie achterwegen moeten laten, tenzij ze je al lang kennen van voor de relatie.

Blijf lezen en schrijven dan kom je er wel!

Mark, 17-01-2011
Wat mij opvalt dat (en ook andere sites over dit onderwerp) er steeds over"hij" wordt gesproken. Alsof er geen vrouwelijke narcisten zouden zijn. Mijn ex (vrouw dus) heeft mij dan wel niet fysiek gemanupuleerd, dat komt bijna niet voor maar wel geestelijk. Als je dat in aanmerking neemt is volgens mij het percentage man/vrouw wel ongeveer gelijk. Reactie infoteur, 17-01-2011
@ Mark
In de toelichting bij deze special staat: dat ik "hij" schrijf om het omslachtige hij/zij te vermijden. Daarmee wil ik zeker niet bewerken dat vrouwelijke narcisten niet net zo schadelijk kunnen zijn.

De meningen zijn verdeeld over de hoeveelheid mannen (75%) / vrouwen (25%)? maar het aantal vouwen neemt zo ie zo snel toe. Ik denk dat de rede voor dit verschi isl, dat vrouwen geneigd zijn om eerder Borderline te ontwikkelen dan narcisme.

Annoniem, 17-10-2010
Afgelopen april heeft mijn vriend me verteld dat hij niet meer van me houd. Er waren dingen aan mij zoals dat ik neit goed kon praten en hem niet in vertrouwen nemen die hem opbraken. Het was voor hem niet meer mogelijk een realtie met mij te hebben maar wie weet (alles was mogelijk zei hij) zou dat in de toekomst wel weer komen. Ik schrok me rot en ben in therapie gegaan met het idee dat het aan mij lag want hij kan tenslotte heel goed praten en stond zoveel meer in het leven. De last op mijn schouders dat ik alles kon maken of breken was heel zwaar. Wilde toch mijn relatie behouden, in het koophuis wat we pas een jaar hadden blijven wonen, enz…
Mijn vriend is jaren geleden bestempeld door de GGZ als iemand met narcistische neigingen. Hij geloof niet dat hij dat heeft en vind het raar dat ik mijzelf herkende op een site voor partners en kinderen van narcisten. Alle kenmerken sloegen op mij. Overal kon ik een reacties bij zetten. Zo veel herkenning en ook fijn om er achter te komen dat al die dingen die me bijna lieten denken dat ik gek was, dat het aan mij lag helemaal niet raar waren.
Ik heb hem gezegd dat ik dat allemaal tegen kwam op die site maar hij geloof niet dat hij dat heeft want hij heeft zo veel voor mij over.
Ik kan er inmiddels een boek over schrijven. ik voel me nu gelukkig sterker. Heb het idee dat ik echt wel een leuk persoon ben. Mijn eigenwaarde is namelijk heel erg laag en ik begin te ontdekken dat ik wel leuk ben om mee om te gaan. Hij zei nooit dat ik stom was maar op eens of andere manier voelde ik me altijd minder dan hem. Ik heb het allemaal nooit kunnen verwoorden tot nu!
Fijn om zo veel medemensen hun verhalen hier te lezen en wilde ook even van me laten horen. ik moet nu goed kijken wat ik ga doen met mijn leven. We wonen samen in een koophuis, hebben 2 kinderen en ik het geen werk en dus geen inkomen. Maar de situatie word steeds uitzichtlozer voor ons samen. Reactie infoteur, 27-10-2010
Het kan misschien een tijd duren om alle informatie die je hier leest emotioneel te verwerken. Het kan ook even duren voordat het echt tot je doordringt, dat het problematische gedrag van degene van wie je houd voortkomt uit een persoonlijkheidsstoornis. Het kan nog langer duren voordat je zelf tot de conclusie komt dat hij niet zal veranderen. En het zal waarschijnlijk nog langer duren om een beslissing te nemen over je relatie, die naar jouw gevoel goed is.

Ook al ben je niet in staat de relatie nu meteen te beëindigen, je hebt opties; keuzes en mogelijkheden.

Als een volwassen vrouw ervoor kiest om te blijven in een huwelijk met een narcist, dat is dat haar keuze. Sommige vrouwen besluiten dat het beter is, eenvoudiger om te verblijven met een narcistische man dan om het risico van vertrek te nemen, wat financiële instabiliteit en het opnieuw starten van hun leven kan betekenen.

Als je kinderen heeft met een narcist, is het een ander verhaal. Dan heb je geen keuze, maar wel de verantwoordelijkheid voor je kind. Wanneer je een kind met één narcistische ouder hebt, ben jij de geestelijk gezonde en de verantwoordelijke partij.

Op de een of andere manier zal de narcistische vader zorgen voor een variatie van negatieve psychologische en emotionele gevolgen voor zijn kind. Geen enkele goede moederzorg in een narcistische familieopstelling kan de schade beperken die de narcistische vader oplegt aan zijn kinderen.

Bescherm jezelf maar vooral ook je kinderen en laat je kinderen de dwingende motivator voor je keuze zijn!

Jolanda, 17-10-2010
Net als wat Marije hieronder al heeft geschreven. Wat goed en duidelijk geschreven. Ik weet nu eindelijk dat ik niet gek ben, maar inderdaad dus heb moeten handelen met iemand met NPS en nog steeds en nog heel lang zou moeten ben ik bang voor. Helaas zit ik nog steeds in scheiding nu al bijna 2 jaar. Ik heb 12 jaar een relatie met deze persoon gehad. 2 kinderen gekregen. Zover ik weet was er de eerste 11 jaar niets aan het handje. Alleen af en toe wat standaard kibbelingetjes, maar meer ook niet. Tot hij van de een op andere dag zei dat hij weg ging. Echt letterlijk uit het niets. Mijn jongste was toen 7 mnd. We waren net een aantal weken terug van een zeer geslaagde vakantie.
Hij zei tijd voor zich zelf nodig te hebben, omdat hij al tijden niet lekker zat op zijn werk. kan gebeuren natuurlijk, maar afspraken hierover maken en praten hierover zou misschien wel handig zijn. Een maand later, mede door inpraten van zijn vader dat een gezin met de kerst bij elkaar hoort te zijn is hij weer terug gekomen.

Ik heb een totaal andere kerel thuis gekregen. Ineens zou onze relatie al jaren slecht zijn. Op zijn eis in relatietherapie, waar hij weigerde zijn mond open te doen en ik werd steeds naar voren geschoven. Niet vaak geweest. Maar de hel was los gebroken. De ene dag stond ik op een voetstuk en de andere dag werd ik uit het niets voor alles wat lelijk is uit gemaakt (zacht uitgedrukt). In begin dacht ik nog aan een midlife-crisis, maar helaas. Dit een jaar vol gehouden, inderdaag sterk aan mezelf twijfelend of ik niet normaal gek of weet ik veel was. Toen toch uit elkaar. In begin knapte ik op. Uit het spanningsveld thuis, maar dit was voor korte duur. Hij heeft zich letterlijk nu voor genomen om mij kapot te krijgen. En probeert van alles om de macht in handjes te houden. Erger nog ik ben er inderdaad achter gekomen dat hij al jaren een soort van dubbelleven heeft geleefd en in deze jaren naar buiten toe (hoe hij het voor elkaar heeft gekregen) collega's, familie, vrienden etc. heeft doen geloven dat ik labiel, gestoord ben etc. maar ook dat hij mij op een voetstuk heeft staan. Ik ben door het wantrouwen wat is gaan komen, achter zoveel dingen gekomen. En echt geloof thuis nooit een woord gerept over een slechte relatie of laten voelen in die eerste 11 jaar dat de relatie niet goed was. Hij was wel altijd ontevreden. Huis niet groot genoeg. Werk niet leuk. Niet genoeg verdienen en vaak genoeg op vakantie kunnen etc etc. Mijn kinderen zijn nu 7 en 3. Hij speelt de kinderen nu uit tegen mij. Helaas zit ik nog steeds in een koopwoning, die natuurlijk te koop staat, maar in deze tijd helaas niet wil lukken. Een gezamenlijke rekening de al die tijd al maximaal rood staat, die hij weigert af te sluiten. Een half jaar voor hij weg ging een goede vaste baan opgezegd. Ergens anders begonnen, maar direct gepland dat hij geen verlenging van zijn contract zou krijgen. Is nu werkloos, zodat hij niet kan betalen voor zijn kinderen etc. Hij heeft zoveel allang zitten plannen. Nu doet hij er alles aan om het convenant niet rond te krijgen. Waardoor ik geen urgentie voor een woning krijg. Zo probeert hij dus macht te houden. Gezamenlijke rekening niet aflossen. Convenant niet rond maken. Ik word inderdaad gestalkt Probeert alles en iedereen te laten geloven dat ik labiel ben en mijn kinderen niet aan kan en dat hij er voor zal zorgen dat ik de kinderen kwijt raak. Ik ben nu aan het proberen overal hulp te krijgen. Maar bewijs maar eens tegenover jeugdzorg, rechters etc. onder welk psychisch geweld ik en mijn kinderen bloot gesteld staan. En dat zowel ik, maar zeker mijn kinderen zo kapot gemaakt worden. (mijn kinderen zijn gek op papa, want dat toneelspel houdt hij natuurlijk goed vol). Ik voel me echt met m'n rug tegen de muur gedrukt. Ben nu bijna 2 jaar verder zonder hem, maar ipv dat ik verder kom, wordt het alleen maar erger en af en toe ben ik inderdaad bang dat het hem gaat lukken om me kapot te krijgen, want ik sta inderdaad op instorten letterlijk en figuurlijk. Begin door al die stress nu ook steeds meer lichamelijke klachten te krijgen. Enige hoop die ik voor nu heb is om op zo'n kort mogelijke termijn het huis te verkopen.
En eerlijk gezeg heb ik nu in dit stukje nog geen 10% verteld denk ik over wat ik met hem nu de afgelopen 3 jaar sowieso doorstaan heb. Hoe schuldig ik me heb gevoeld en nog steeds over veel dingen voel, zeker richtingen de kinderen.

En inderdaad bestaat er hulp die hier in gespecialiceerd is.

Jolanda Reactie infoteur, 17-10-2010
Beste Jolanda,

je verhaal lijkt op dat van vele anderen…
Helaas is er nog geen gespecialiseerde hulp op dit gebied

Onderstaand enkele tips die je kunnen helpen met de situatie om te kunnen gaan;

- Maak jezelf weerbaar door zo apathaisch mogelijk te zijn voor de narcist zijn streken, hoe moeilijk het ook is. Elke (emotionele) reactie van jou, maakt hem sterker. Probeer daarom je emoties te beheersen.

- Je hebt het recht om een goede ouder te kunnen zijn! Zorg dat je nooit als ouder aan de kant wordt gezet door de narcist. In wezen pakt hij dan ook nog jou als ouder van de kinderen af. De N is ertoe in staat om je ontoerekeningsvatbaar te laten verklaren, zelfs voor een rechter. Laat je advocaat zijn werk doen, zorg dat je deze man en zijn leugens voor de rechter kunt ontmaskeren.

- Hou een goed dossier bij en correspondeer alleen nog maar met de narcist over de kinderen en enkel via e-mail. Zo heb je twee vliegen in een klap;
1. je bouwt eventueel een dossier/ bewijsmateriaal op
2. je houd je huis rustig

En als laatse; vertrouw op je eigen oprechte liefde, blijf altijd gaan voor jouw kinderen. Laat je nooit kapot maken door een narcist, want jouw kinderen hebben dan ook niets meer aan jou als ouder.

Veel kracht!

Kim, 16-01-2010
Beetje complexe situatie: 5 jaar geleden heeft mijn moeder een relatie gekregen met mijn narcistische schoonvader. Afgelopen zomer is het tot een grote ruzie gekomen tussen hem en mij. Mijn broer, schoonzus en vriend hadden al ruzie met hem maar ik bleef het maar proberen. Vooral omdat ik mijn moeder koste wat kost in mijn leven wilde houden. Mijn vraag is nu, moet ik mijn moeder uit deze relatie " redden"? Mijn moeder is zichzelf totaal kwijt geraakt en is volgens mij niet te meer te bereiken. Mijn schoonvader heeft haar totaal in haar macht. Zij is gestopt met werken, heeft de relatie met mijn broer verbroken etc etc. Totaal afhankeljk van hem. Het moelijke is dat mijn vriend met beide niks meer te maken wil hebben. Wie kan mij helpen? Reactie infoteur, 18-01-2010
Tip: http://nps.bbforum.nl/
Op dit forum vind je meer mensen in dezelfde situatie.