Lesbische seks, hoe en wat?

I. N., 21-09-2015
Hoi Marensa
Is het raar dat ik wel uit de kast ben voor mijn klas (en mijn ouders), maar nog niet voor mijn familie?
Ik durf het niet aan ze te vertellen, heb je nog wat tips? Alvast bedankt.

Groetjes I.N. Reactie infoteur, 05-10-2015
Beste I.N.,

nee, ik vind dat helemaal niet raar. Het is zelfs zo dat veel mensen ervoor kiezen het in groepjes te doen. Dus, ze vertellen het bijvoorbeeld eerst aan de vrienden en veel later pas aan familie, of andersom. Het valt vaak niet mee om zoiets te vertellen en het maakt het makkelijker om het aan kleinere aantallen mensen bekend te maken dan een hele groep in 1 keer. Ik denk dat je zelf het best aanvoelt wanneer het het juiste moment is om het aan je familie te vertellen. Zolang jij je er niet comfortabel bij voelt is het verstandig om te wachten. Je kan ook wachten tot je een vaste relatie hebt (als je deze niet al hebt) en met deze relatie naar (bijvoorbeeld) een verjaardag in de familie te gaan. Je hoeft dan eigenlijk niks te zeggen en het gaat allemaal vanzelf. Natuurlijk zal je dan ook wel een beetje gespannen zijn, maar dat is normaal. Hoe makkelijker jij ermee omgaat, hoe makkelijker het voor anderen is om het ook als normaal te zien, zoals het hoort. Als jij er geen 'ding' van maakt, dan zal een ander dat ook niet snel doen. Dit is wie jij bent en dat is zeker niet iets om je voor te schamen. Dat mag je echt laten zien. Als jij je er nog niet comfortabel bij voelt, dan bestaat de kans dat je er een beetje raar of lacherig over gaat doen als je het vertelt. Dit werkt aanstekelijk en de personen die het te horen krijgen zullen dan ook een beetje raar of lacherig reageren. Dit wil je niet, want het is wel een serieus iets. Je moet er immers de rest van je leven mee door als je gelukkig wilt zijn met wie je bent. Hou daar rekening mee, dan komt het vanzelf goed :)

Succes!

Groetjes, Marensa

Anoniem, 15-04-2015
"Biseksuele vrouwen gaan in een relatie met een vrouw op den duur toch iets missen, terwijl ze wel trouw willen zijn aan hun partner. "

Dit is echt een aanname waar ik gefrustreerd van raak. Voor veel bi vrouwen is het al lastig genoeg om een vriendin te vinden omdat veel vrouwen een lesbische vriendin willen en dit soort teksten maakt het natuurlijk niet beter.

Verder vind ik het een heel goed artikel, dus ik vind het zonde dat dit er in genoemd staat! Reactie infoteur, 20-04-2015
Beste Anoniem,

helaas is dit geen aanname, maar een feit. Het artikel is enkel gebaseerd op feiten en niet op aannames. Dat zou erg zonde van het artikel zijn, en het zou de betrouwbaarheid schaden. Onderzoek heeft aangetoond dat 79% van alle biseksuele vrouwen 'iets' gaat missen. Dit wil overigens niet zeggen dat dit betekent dat zij vreemd zouden gaan. Dat is overigens wel een aanname die vaak gedaan wordt. De cijfers zorgen er inderdaad wel voor dat lesbische vrouwen liever geen relatie aangaan met biseksuele vrouwen. Daar heb je helemaal gelijk in! Helaas kan ik die feiten en cijfers ook niet veranderen. Ik denk dat dit vooral te maken heeft met vertrouwen, en daarmee eigenlijk heel persoonlijk is. Ik begrijp dat je zegt dat het 'dit soort teksten' niet beter maakt, echter, ik vind het wel belangrijk dat een artikel enkel uit waarheid bestaat en niet uit misleidingen, misvattingen of aannames. Soms is het nodig om alle kanten te belichten, en dat is in dit artikel ook het geval. Ik denk dat het niet meer dan eerlijk is om dit weer te geven als je goed wilt informeren. In alle relaties (homo, lesbisch, bi en hetero) komt overspel voor en dat heeft maar in bijzonder weinig gevallen te maken met de reden die jij aanhaalt (gelukkig). Hierdoor kan je de lesbische relatie evenmin rooskleuriger maken dan iedere andere relatie. Ik begrijp je frustratie zeker, en ik kan me er zelfs ook helemaal in vinden, maar om het artikel volledig te houden moeten nu eenmaal alle feiten vermeld worden. Iedere relatie kent leuke en minder leuke zaken, dus het is niet meer dan terecht dat dat ook voor de lesbische relatie vermeld wordt. Ik hoop dat je het ook van die kunt bekijken. Bedankt voor je reactie!

Groetjes, Marensa

Onzeker Meisje, 01-12-2014
Hallo,

Ik heb nu een relatie met een meisje al 3 weken. We hebben alleen nog maar gezoend.
Maar hoe moet het nu verder in de toekomst. Ik ben namelijk best wel onzeker van mezelf en durf niet verder te gaan dan zoenen.
Alvast bedankt voor je reactie.
Groetjes onzeker meisje Reactie infoteur, 10-12-2014
Beste 'Onzeker Meisje',

het is allemaal heel spannend en natuurlijk ook moeilijk in het begin. Alles is nieuw en zonder ervaring is het al snel een beetje eng. Dat is heel normaal en daar heeft vrijwel iedereen last van. Als je niet verder durft te gaan, dan betekent dat dat je daar (bewust of onbewust) nog niet klaar voor bent. Er komt vanzelf een moment dat je wel verder durft te gaan en dat is een teken dat je er klaar voor bent. Neem gewoon je tijd. Als je vriendin dat niet accepteert, dan is ze het niet waard. Ik begrijp dat dat heel makkelijk gezegd is, maar als je je daaraan kan houden, dan weet je zeker dat je geen dingen doet waar je later gegarandeerd spijt van krijgt. Alles komt vanzelf als jij je er helemaal goed bij voelt ;).

Groetjes, Marensa

Lydia, 20-10-2014
Ik ben 14 jaar en weet vrij zeker dat ik bi ben. Ik ben verliefd op mijn beste vriendin voor al 1,5 jaar. 4 weken geleden heb ik haar dat verteld en gelukkig vatte ze dit heel goed op. Ik ben ook al 5 maanden lang verliefd op mijn geschiedenis lerares van 30. Dit vindt ik heel lastig en ik kan er slecht mee dealen. M'n beste vriendin praat gelukkig veel met me, dus ik kan m'n hart altijd luchten. Het probleem is alleen dat ze niet meer kan doen dan dat, ze is zelf ook 14 en ik zou het aan een volwassene willen vertellen, maar ik weet niet wie. Ik ben niet klaar voor m'n vader, m'n grootouders zullen me niet accepteren. Beter nog, ze zouden gelijk zeggen dat ik me vergis. Maar ondanks dat ik mogelijk in een experimentele fase zit, voelt dat totaal niet zo. Ik heb constant seksgedachtes over mijn geschiedenislerares in de berging, op het bureau, in mijn bed etc. Daardoor kan ik me slecht concentreren op mijn werk, vooral als ik haar kan zien zitten in een ander lokaal. Ik kijk altijd naar haar, soms ziet ze me en zwaait ze naar me. Dat maakt me zo blij, vooral als ze erbij lacht.

Ik weet niet zo goed wat ik moet doen. Ik accepteer mezelf ook niet helemaal en schaam me voor elke gedachte. Help me alsjeblieft? Reactie infoteur, 29-10-2014
Beste Lydia,

ik zal de laatste zijn die je gaat vertellen dat je in de war bent door je leeftijd. Je voelt zelf het beste aan of iets een bevlieging is of niet. Als jij nu het idee hebt dat je op vrouwen valt (of op mannen en vrouwen valt), dan is het belangrijk dat je op de eerste plaats gaat werken aan de acceptatie hiervan. Je moet jezelf in de spiegel aan kunnen kijken en denken dat het goed is om te zijn wie je bent. Pas als jij het zelf helemaal accepteert kun je het ook zonder zorgen met anderen delen. Je hoeft je zeker niet te schamen voor gedachten die je hebt. Dit soort gedachten zijn heel normaal. Er zijn zelfs maar heel weinig jongeren die deze gedachten niet hebben. Het is zo dat bijna de helft van alle meisjes ook gedachten heeft over seksuele situaties met andere meisjes of vrouwen. Bij een deel van deze meisjes verdwijnen die gedachten weer als ze ouder worden en bij andere meisjes blijven die gedachten. Het probleem is eerder dat er maar weinig mensen zijn die de gedachten toegeven en er open over durven te praten, waardoor je eerder denkt dat je de enige bent. Kortom, er is helemaal niets om je voor te schamen.

Probeer eerst alles voor jezelf goed te krijgen in je hoofd. Accepteer dat je deze gedachten hebt, dan je misschien wel ook op vrouwen valt en dat dat gewoon bij jou hoort. Als je na ene tijd erachter komt dat je echt ook op vrouwen valt, en je accepteert dit van jezelf, dan kun je het kenbaar maken aan anderen. Het maakt dan niet heel veel meer uit wat een ander ervan vindt, omdat jij het zelf volledig accepteert. Hier gaat wel wat tijd overheen. Als je familie houdt van jou zoals je bent, dan zullen zij het ook accepteren. Zij willen je liever gelukkig zien met een partner waar jij voor kiest dan ongelukkig met een partner die zij beter voor je vinden. Houd dat altijd in je gedachten en dan komt het vanzelf goed.

Groetjes, Marensa

Anoniem, 04-08-2014
Ik ben 16 en ben zo verliefd op mijn tandarts van 40 jaar. We zijn allebei van het vrouwelijk geslacht. Ze valt ook op vrouwen kom ik sinds kort achter. Elke keer wanneer ik bij haar moet liggen (in de tandartsstoel), krijg ik klamme handen, me hart klopt steeds sneller, me ogen beginnen te twinkelen. Ik ben tot over mijn oren verliefd! En dan begint ze te praten. Haar stem is zo mooi, ik droom zowat de hele dag over haar. Ze toont interesse in me, maar misschien wilt ze gewoon aardig zijn? Pffff Zelf ben ik niet uit de kast, want dat zou alles verpesten. Ik ben namelijk heel populair op mijn school, ze zouden het gewoon niet begrijpen. Zal ik het haar vertellen? Ik weet niet hoor. Voel me hier zo onzeker over! :S wat kan ik doen? Reactie infoteur, 13-08-2014
Beste Anoniem,

Het is een lastig verhaal! Bij het werk van een tandarts hoort eigenlijk ook aandacht voor de patiënt. Dit wil zeggen dat het voor de meeste tandartsen heel vanzelfsprekend is om ook interesse te tonen voor de patiënten buiten het bezoek aan de tandarts om. Het hoort bij hun beroep, zoals het ook bij de huisarts hoort om interesse te tonen in de patiënten. Daaruit kun je dus helaas niet opmaken of zij iets voor je voelt of niet.

Daarnaast moet je rekening houden met het feit dat je nog gezien wordt als kind (hoe vervelend dit ook is als je al 16 bent). Jonge mensen, kinderen en jongvolwassenen, krijgen vaak nog even net wat meer aandacht van de tandarts. Het leeftijdsverschil tussen jullie is behoorlijk, en dat is natuurlijk helemaal niet erg als je verliefd bent, maar dit voelt voor jou anders als voor haar. De kans is groot dat zij jou nog echt als een kind ziet en daarom zo lief tegen je is. Ook dat is, helaas, onderdeel van haar beroep. Het nadeel is ook dat als je het tegen haar zou zeggen, en zij wijst je af, dat het in het vervolg waarschijnlijk heel ongemakkelijk is om naar de tandarts te gaan. Dit is dus ook nog iets om over na te denken.

Dan is er nog het feit dat zij haar baan kan verliezen als zij wel iets voor je zou voelen en hier ook eerlijk voor uit zou komen. Omdat zij volwassen is en jij minderjarig en ook nog eens een patiënt van haar, is het strafbaar om iets met jou te beginnen. Hiermee zou ze niet alleen haar carrière op het spel zetten, maar eigenlijk haar hele leven. Daarnaast is de kans ook groot dat het voor jou maar een bevlieging is. Ik weet dat dit heel lullig klinkt en dat jij er waarschijnlijk helemaal niet zo over denkt omdat je echt tot over je oren verliefd bent. Maar, als je zo jong verliefd bent, dan blijf je dat meestal niet, omdat je nog zoveel andere leuke mensen tegen komt. Als je de tandarts dan lange tijd niet ziet, dan gaat het over. Het is echt niet vervelend bedoeld, dus ik hoop dat je begrijpt wat ik bedoel.

Dat je je zoveel zorgen maakt om je populariteit op school, daar maak ik me wel een beetje zorgen om. Vooral omdat dit aangeeft dat je zelf nog niet geaccepteerd hebt dat je lesbisch bent en dan is een relatie al helemaal niet goed voor je. Eigenlijk zeg je dat je populariteit komt door het feit dat je hetero bent (in de ogen van hen). Je bent populair, maar je bent bang dat je dat niet meer bent als je toegeeft dat je op vrouwen valt. Dit zou betekenen dat je niet populair bent om je persoonlijkheid, maar dat je populair bent om je geaardheid. Dit klopt niet natuurlijk. Dat zou betekenen dat alle heteromeisjes populair zijn en dat is zeker niet zo. Het moment dat jij durft toe te geven aan de buitenwereld dat je lesbisch bent, zonder je zorgen te maken mensen kwijt te raken, dat is pas het moment dat je het zelf geaccepteerd hebt. Dan pas maakt het je niet uit wat een ander ervan vindt, want jij bent jij en zo ben je gelukkig. Dan ben je eventueel ook klaar voor een relatie. Eerder loopt dat 100% zeker verkeerd, gewoon omdat je jezelf niet kunt zijn. Ik denk dat je dus beter eerst je aandacht kan besteden aan het verwerken en accepteren van het feit dat je op vrouwen valt voordat je denkt over een relatie.

Ik hoop dat ik je iets heb kunnen helpen.

Groetjes, Marensa

Lover, 01-02-2014
Ik heb een relatie met een vrouw al zon anderhalf jaar. In het begin vond ik alles best moeilijk. Zowel het uit de kast komen als toegeven dat ik verliefd ben op een vrouw. Ik ben altijd gelovig opgevoed, maar bij het vertellen hebben mijn ouders en familie hier helemaal niet moeilijk over gedaan en hebben dit geaccepteerd. Maar als ik met mijn vriendin op straat loopt dan is dat bijvoorbeeld nooit hand in hand. Dit vind zij moeilijk. Maar snapt wel waarom ik het niet kan. Ik ben namelijk erg bewust van mijn omgeving. Hierdoor kan ik het niet. Toch een beetje bang voor reacties. Maar wat ik zelf het aller ergste vind is dat ik nog steeds niet kan klaar komen. Ik heb nog nooit een goede relatie gehad waar ik me gewaardeerd voelde en ook een goed en vertrouwd gevoel hebt gehad. Maar dat heb ik nu wel. Maar nog lukt het me niet. Ik ben bang. Het is iets nieuws, onbekend. Ik ben bang mijn partner teleur te stellen, dat het niet zo gaat of heftig is als zij misschien hoopt. Zij is heel erg geruststellend en zet hier geen druk op. Maar dat doe ik zelf wel. Zodanig dat ik regelmatig moet huilen na afloop. Wat kan ik doen dat ik toch zover kom om me te laten gaan? Reactie infoteur, 06-02-2014
Beste Lover,

ik begrijp je probleem, en het is inderdaad heel erg vervelend en frustrerend als je iets wel wilt, maar een ander deel van je lichaam houdt dit een beetje tegen. Het feit dat je op straat niet hand in hand durft te lopen, dan is eigenlijk heel normaal. Dat wil zeggen dat er heel veel vrouwen last van hebben. In de meeste gevallen heeft dit te maken met het feit dat je het zelf nog niet helemaal accepteert. Het helpt natuurlijk heel goed dat je ouders en andere familie goed hebben gereageerd, maar hun reactie bepaald niet hoe jij er zelf over denkt. Waarschijnlijk had je vroeger het idee dat je met een man zou trouwen, dat je ooit de prins op het witte paard tegen zou komen, en niet de prinses op het witte paard. Je bent nu al een tijd met een vrouw, maar dat betekent niet dat je je toekomstbeeld van daarvoor al helemaal hebt kunnen aanpassen naar het nieuwe beeld. Dit kost tijd en gaat heel onbewust. Pas als jij het onbewust ook helemaal hebt geaccepteerd zal je je ook minder bewust worden van je omgeving en je minder zorgen maken over wat een ander vindt, omdat je dan in staat bent jezelf het geluk te gunnen, wat een ander daar ook van denkt.

Op seksueel gebied is het 'moeten' waarschijnlijk het probleem. Je vriendin zet je niet onder druk, maar jij zelf wel, zoals je dit zelf zegt. Ook dit is bij veel vrouwen een probleem. Als het niet vanzelf gaat, dan ga je je eigenlijk inspannen om het toch te laten gebeuren. Je bent niet meer helemaal bezig met het vrijen en het moment waar je in zit, maar in je hoofd ben je vooral bezig met het proberen een orgasme te krijgen. Als dit niet lukt, dan raak je gefrustreerd, waarna het zeker niet meer lukt en het vrijen zelf eigenlijk ook direct een stuk minder leuk wordt, omdat je het gevoel hebt dat je haar teleurstelt. Je moet het idee van 'moeten' loslaten. Dit klinkt heel makkelijk, en ik weet ook dat dat helemaal niet zo makkelijk is, maar het is wel de oplossing. Het feit dat je erom moet huilen na afloop zegt eigenlijk hoeveel zorgen je je erom maakt en hoe erg je ermee bezig bent, ook tijdens het vrijen. Je hebt nu de automatische gedachte dat je haar en jezelf teleurstelt als het niet lukt. Deze automatische gedachte moet je proberen om te zetten naar de gedachte dat het goed is als het lukt, maar dat het ook prima is als het niet lukt. Je kunt je dan helemaal richten op het vrijen zelf, zonder dat je je bewust of onbewust zorgen maakt over wat er wel of niet gaat gebeuren. Daarnaast moet je ook het idee loslaten dat het voor haar misschien een teleurstelling is als je klaarkomt op een manier die zij anders had ingeschat. Iedereen is hier anders in en zeker niet iedereen uit zich op dat moment heel heftig. Kortom, je moet alle negatieve gedachten loslaten en je alleen focussen op jullie vrijpartij. Dit kost tijd, maar het lukt zeker. Eerst moet je zelf gaan geloven dat het echt niet uitmaakt of je wel of niet klaarkomt en hoe je dan klaarkomt. Als je zelf achter deze gedachte staat, dan zal je zien dat het er ineens wel is. De eerste keer laten gaan is moeilijk, maar als je die eenmaal gehad hebt, dan is de volgende keer lang niet zo moeilijk meer. Gun jezelf wat meer vrijheid om te genieten van het samenzijn en probeer jezelf niet in de weg te staan door frustrerende of bezorgde gedachten. Dan komt het allemaal goed.

Loslaten is echt de enige oplossing, en dit moet je (helaas) helemaal zelf doen. Ik hoop wel dat ik je toch een beetje geholpen heb!

Groetjes, Marensa

Anoniem, 15-12-2013
Hallo,
Ik ben een meisje van 21 jaar. In mijn schooltijd en in het begin dat ik werkte werd ik altijd verliefd op jongens, heb dan ook een vaste relatie gehad. Nu ben ik bijna 3 jaar geleden opeens verliefd geworden op een collega die 15 jaar ouder is en een vrouw. Ik heb dit altijd blijven verdringen, uit angst om afgewezen te worden en gewoon omdat ik niet lesbisch wil zijn. Volgens mij word je verliefd op een persoonlijkheid, niet op een geslacht. Nu, we kwamen van in het begin al supergoed overeen, dus ik was ook bang om onze vriendschap kapot te maken. 6 maanden nadat die gevoelens de kop opstaken heb ik het haar verteld, ze had het door en wilde dat ik eerlijk was. Ik heb dit eerlijk verteld en ze ging er goed mee om. Ze zei dat het niet wederzijds was maar dat niets ging veranderen, we zouden vrienden blijven. Ik kon die afwijzing niet apprecieren, heb enorm veel domme dingen gedaan, gedreigd met zelfmoord, teveel alcohol drinken, blijven aandringen. Er is dan ook op en af ruzie geweest, ik ruïneerde haar leven.
De laatste 6 maanden heb ik de afwijzing leren accepteren en komen we weer goed overeen, we praten er soms nog eens over, maar ik besef dat ik dom heb gedaan en dat ik haar keuze moet accepteren, al blijft het soms nog wat moeilijk om te weten dat ik nooit zal hebben wat ik wil. Maar ik moet tevreden zijn met de sterke vriendschap die alles heeft overwonnen.
Maar ooit hoop ik om volledig van die gevoelens te worden verlost, want die zijn er nog steeds, heel veel. Het enige dat ik raar vind, ik dat zij soms rare dingen zegt of doet, waardoor ik de indruk krijg dat ze ergens wel meer wil, maar andere keren stoot ze me dan af. Misschien teken dat ze ergens toch wil maar bang is voor de reacties van buitenaf? Reactie infoteur, 16-12-2013
Beste Anoniem,

ik begrijp je probleem. Het is natuurlijk nooit leuk om afgewezen te worden, en het kost vaak een behoorlijke tijd om daar overheen te komen. Dat je die 'domme dingen' gedaan hebt, zoals jij ze noemt, dat was inderdaad niet zo handig. In de meeste gevallen stoot dit mensen juist af, zelfs als er ook gevoelens voor jou zijn. Je gedrag dat je op dat moment vertoont zorgt ervoor dat ze het liefst aan de andere kant van de wereld willen zijn als waar jij bent. Gelukkig weet je zelf dat het niet de beste acties uit je leven waren en heb je daar, hopelijk voor jezelf, ook weer goede lessen uit kunnen halen. Je kan de tijd niet terugdraaien helaas.

Het zou natuurlijk mogelijk kunnen zijn dat zij toch gevoelens voor jou heeft, maar dat ze bang is voor wat de buitenwereld zal denken. Aan de andere kant denk ik dat ze dat dan heel gemakkelijk met jou zou kunnen bespreken als jullie samen zijn, gezien de hechte vriendschap die jullie nu hebben. Het zou ook heel goed kunnen dat je, doordat jouw eigen gevoelens voor haar nog wel erg aanwezig zijn, dingen op een andere manier verstaat als dat ze worden gezegd. Als je iemand heel erg leuk vindt, dan lijkt het ineens veel sterker dat dat wederzijds is, omdat je ineens alledaagse woorden of gedragingen in een ander daglicht gaat zien. Dit betekent niet dat de andere persoon het ook zo bedoeld, maar heeft puur te maken met hoe jij het (onbewust) op wilt vatten. Daarom kan ik je ook geen duidelijk antwoord geven over de situatie. Je zou gelijk kunnen hebben, dat zij toch gevoelens voor jou heeft, maar het zouden ook jouw eigen gevoelens kunnen zijn die een spelletje met je spelen zonder dat je het zelf beseft. Als je het echt zeker wilt weten, dan moet je er een gesprek over aangaan. Zeg gewoon wat jou opvalt aan haar woorden en daden, en wat jij daaruit haalt, en vraag of dat klopt. Een beter advies dan dat kan ik je helaas niet geven.

Heel veel succes!

Groetjes, Marensa

Lj, 18-11-2013
Hé, eerst wil ik even zeggen dat ik het een nuttig artikel vind wat je hebt geschreven! Dankje hiervoor! Ik ben 18 en ken eigenlijk al 6 jaar een meisje die nu 24 is. Ik zie haar niet vaak, 5 dagen in het jaar zoiets en de laatste 2 jaren was dit wat meer. als ik haar zie is dit altijd in een groep en praten we nauwelijks. Sinds dit jaar eigenlijk krijg ik elke keer een gek gevoel in mij buik als ik haar zie en hou ik haar steeds in de gaten. Als ze naar me lacht smelt ik echt! Ook elke keer als zij in mijn buurt is wil ik niet falen in iets. Ik ben er zelf nog helemaal niet over uit of ik bi/lesbisch of hetero ben maar ik vind haar toch wel leuk denk ik. Ben ik verliefd op haar? Ik weet ook niet of zij op vrouwen valt. Ik heb wel een keer zoiets gehoord maar, heel dom haha, ik weet niet of ik dat heb gedroomd of dat echt Iemand dat tegen me heeft gezegd. Heb jij tips voor mij of ik er achter kan komen of ze op vrouwen valt?
Ik denk constant aan haar en voel me best wel klote door dit alles.
Dankje wel alvast! Reactie infoteur, 19-11-2013
Hoi 'Lj',

ik kan me voorstellen dat je je best klote voelt met al die verwarrende gedachten en gevoelens! Het is ook zeker niet makkelijk, helemaal niet als je een beetje het gevoel hebt dat alles ineens heel onduidelijk is. Of je lesbisch, bi of hetero bent, dat kan ik je natuurlijk ook niet vertellen. Het kan een bevlieging zijn, maar als je er echt lang en intensief mee bezig bent, dan denk ik wel dat het meer is dan dat. Daarnaast weet ik ook niet hoe je tegenover jongens staat. Als je het toch ook wel heel fijn vindt om met een jongen/man te zijn, en er ook verliefd op kan worden, dan zou ik toch in de richting van biseksueel denken. Toch, ik kan daar niet zeker van zijn. Uiteindelijk weet jij dat zelf het beste, maar dat kost tijd voordat het voor jezelf duidelijk wordt.

Als ik zo op basis van wat je zegt mijn mening moet geven over of je verliefd op haar bent, dan denk ik van wel. In dit soort situaties zijn er eigenlijk twee mogelijkheden wat dat betreft. Of je krijgt ineens een raar 'onderbuikgevoel' van een meisje omdat ze extreem veel aandacht aan jou besteedt, of je krijgt dat gevoel zonder dat zij die aandacht aan je besteed. De kans dat het een bevlieging is, is in het eerste geval veel groter. Het kan dan namelijk zijn dat het vooral de aandacht is waar je op valt, die je niet van een ander krijgt op dat moment, en niet echt valt op de persoon zelf. Zij besteedt niet overdreven veel aandacht aan jou en ze laat je ook niet merken dat ze je leuk vindt, dus de kans dat je echt (een beetje) verliefd bent is daarmee groter. Zeker ook omdat je constant aan haar denkt!

Haha, het is helemaal niet gek dat je niet zeker weet of je iets gehoord of gedroomd hebt hoor. Ik denk dat heel veel mensen dat wel eens hebben. Het is in dit geval wel vervelend dat je het niet zeker weet, maar daar doe je dan helaas helemaal niks aan. Misschien kun je via Social Media iets ontdekken over haar geaardheid (vooral Facebook kun je nog wel wat van 'leren'). Je kunt er ook eens een gesprek over aangaan met een vriend of vriendin van haar, gewoon over lesbische vrouwen in het algemeen. Wie weet dat het dan gezegd wordt. Je kan het haar natuurlijk ook zelf vragen, maar ik snap dat dat misschien net even een stap te ver is voor je. Dat is ook heel eng! Probeer gewoon een en ander, en dan kom je er vanzelf een keer achter. Anders probeer je een mailadres of iets dergelijks te achterhalen en vraag je het haar via de mail. Dat is al minder eng.

Ik hoop dat het je lukt. Graag gedaan, ook voor het artikel ;). Als ik je nog ergens mee kan helpen, dan weet je me te vinden!

Groetjes, Marensa

Anoniem, 05-07-2013
Hoi met mij weer.
Ik bedoelde geen schande. Ik bedoelde dat ik bang ben dat er iemand in mijn familie mij ziet met haar. Ik mag niet met haar omgaan doordat me moeder als mijn smsjes had gelezen. Vandaar dat ik bang ben. Ik zou me nooit schamen naast haar. Nooit. Reactie infoteur, 08-07-2013
Hoi Anoniem,

als jij echt gelukkig van haar wordt, dan denk ik dat het een gesprek met je moeder waard is om het daarover te hebben. Je bereikt eens een leeftijd waarop je moeder niet meer kan bepalen met wie je wel en niet om mag gaan. Dan zal je ook zelf je beslissingen moeten maken over je contacten. Misschien kun je haar voorleggen om jou wat meer verantwoordelijkheid te geven, zodat je kan laten zien dat je er blij van wordt en dat er geen rare dingen gebeuren. Je moeder zal voor haar gevoel een heel goede reden hebben om je het contact te verbieden, en afhankelijk van de inhoud van de smsjes kan ik haar misschien ook niet helemaal ongelijk geven, maar ik denk dat zij jou het vertrouwen zou moeten kunnen geven om zelf op een goede manier je keuzes te maken als het om contacten gaat. Je moeder maakt zich waarschijnlijk gewoon enorm zorgen, maar ze zal ook moeten gaan inzien dat ze jou niet kan veranderen, ook niet door je dingen te verbieden.

Groetjes, Marensa

Anoniem, 03-07-2013
Hey, ik ben nu al 16 jaartjes oud. Toen ik 12 was zag ik een juf bij mij op school. niks aan de hand etc. Ze keek me altijd heel lief aan, maar ik dacht gewoon dat ze me schattig vond. Op een dag gaf ze me haar nummer. En we stuurden elkaar lieve smsjes. Ik vond de smsjes zo schattig, dat ik ze niet durfde te verwijderen. Elke nacht voor t slapen las ik het weer. En kreeg kriebels in mn buik. Ongeveer een jaar later gingen we op vakantie. Normaal gesproken had ik mn mobiel ALTIJD bij me. Maar nee hoor, wat doe ik? Vergeet ik em bij me moeder. En ja hoor, ze heeft alles gelezen en dacht dat ik lesbisch was. Na al het gehuil tijdens mijn vakantie besefte ik dat ik niet zonder haar kon. Dus heb ik weer contact met haar. Alleen altijd als we ergens heen gaan ben ik bang dat iemand het gaat zien. Ook door mijn geloof zullen mensen die ik ken, mij niet begrijpen.

Ik begrijp t allemaal niet meer. Ik hou van haar, maar kan geen kant op… Reactie infoteur, 05-07-2013
Beste Anoniem,

ik kan me voorstellen dat het een erg lastige situatie is, zeker als je wegens je geloof het gevoel hebt dat je geen kant op kan. Als jij het gevoel hebt dat je met haar gelukkig kan zijn, dan zou je goed moeten nadenken over wat je dan voor de toekomst wilt. Wil je trouw blijven aan het geloof en kies je toch voor een man, waarmee je misschien wel heel ongelukkig wordt, of wil je bij haar zijn en gelukkig zijn, maar het het risico dat je door de familie niet meer geaccepteerd wordt, omdat je daarmee het geloof de rug toe keert? Dat is een heel lastige beslissing! Ik denk dat het vooral belangrijk is dat je gelukkig wordt. Het is jouw leven en daar heb je er maar 1 van.

Als je ergens met haar heen gaat hoeft dat toch geen schande te zijn? Je mag toch met een vriendin wat gaan drinken of gaan winkelen of wat dan ook? Als je bang bent dat mensen het zien, dan hoef je in het openbaar helemaal niets iets te laten blijken dat zij meer dan een vriendin voor je is. Daar is niets geks aan en zo kan je samen zijn zonder dat je er direct problemen van krijgt. Dan heb je juist de mogelijkheid om goed te ontdekken wat je er nu wel en niet mee wilt.

Ik hoop dat je er uit komt, en ik hoop vooral dat je kiest voor hetgeen waar jij gelukkig van wordt, terwijl je omgeving er misschien wat minder gelukkig van wordt. Nogmaals, het is jouw leven en jij moet met jezelf oud worden. De mensen om je heen verdwijnen met de jaren en je wilt ook niet op je 80ste in het bejaardencentrum zitten tegenover iemand die je familie leuk vindt, terwijl jij liever je 80 jaar met een ander had doorgebracht. Denk daar eens over na. het is jouw toekomst!

Succes!

Groetjes, Marensa

Anoniem, 16-05-2013
En als getrouwde moslima? Je bent lesbisch… maar getrouwd… gevoelens doen er niet toe… alleen religie en familie en cultuur…

Ik ga emotioneel kapot… Reactie infoteur, 17-05-2013
Beste Anoniem,

wat moet dit moeilijk voor je zijn! Je hebt eigenlijk de pech dat je geboren bent in een omgeving waarin cultuur en religie soms boven het eigen geluk gezet moeten worden om geaccepteerd te blijven door de familie, met alle respect voor de islam.
Zelf heb ik ruim 7 jaar een relatie gehad met iemand in Turkije en ik heb gezien hoe ontzettend moeilijk het is om jezelf te kunnen zijn als 'jezelf zijn' afwijkt van hetgeen wat als normaal wordt gezien.

Ik kan me heel goed voorstellen dat je hier emotioneel aan onderdoor gaat. Je offert je leven op voor een man, waar je misschien wel van houdt, maar niet als levenspartner. Eigenlijk geef je al jouw rechten op een gelukkig en liefdevol leven op om je aan de normen te houden. Is het je dat waard? Jij moet met jezelf kunnen leven. Iedereen om je heen heeft ook een eigen leven, en zij maken waarschijnlijk ook keuzes die jij niet zou nemen.
Ik begrijp echt dat het allemaal te maken heeft met de religie en dat je waarschijnlijk heel weinig in te brengen hebt als je het respect van je familie wilt behouden, maar dit bestaan maakt jouw eigen persoonlijkheid kapot. Moet het niet zo zijn dat je familie liever zou zien dat je heel gelukkig bent zoals jij bent, dan dat ze zien dat je kapot gaat omdat je een leven leidt dat niet bij je past? Wat ontzettend moeilijk moet het zijn.

Als je er eens verder over wilt praten, je mag me altijd prive mailen:

marensa@hotmail.nl

Uiteraard blijft alles wat je zegt anoniem.

Groetjes, Marensa

Caitlyn, 01-05-2013
Hee, ik ben een meisje van 14 jaar niet weet op welk geslacht ze valt of dt ik op beide val.
Als ik vaak met een jongen praat dan heb ik het gevoel dat ik hem leuk vind. Maar ik vind ook een meisje leuk, ik praat super veel met haar een als ik haar zie krijg ik een lekker gevoel in mn buik. Dus nu zit ik met een probleem. Kun je me helpen? Groetjes en kusjes van mij! Reactie infoteur, 03-05-2013
Hai Caitlyn,

ik kan me heel goed voorstellen dat je er een beetje van in de war raakt. Eerlijk gezegd begrijp ik het helemaal, want ik heb ook zoiets meegemaakt toen ik een jaar of 15 was. Ik kon jongens heel erg leuk vinden, maar er was ook altijd 1 meisje bij mij in de klas waar ik een bijzonder gevoel van in mijn buik kreeg. Ik ben inmiddels al wat jaartjes verder, ik ben nu 29, maar ik kan me nog heel goed herinneren dat ik er helemaal van in de war was en dat was niet prettig.

Het nadeel is eigenlijk dat je er niet heel veel aan kunt doen. Die gemengde gevoelens komen door de puberteit, waarin je onbewust meer aandacht gaat besteden aan wat je eigenlijk wilt. Hier hoort de liefde ook bij. Je gaat voor jezelf ontdekken wat je leuker vindt, jongens of meisjes. Dit is een fase waar je doorheen moet. Dat is echt heel verwarrend (en daarom zijn we als puber ook vaak wat opstandig, chagrijnig, boos en verdrietig), maar dat gevoel gaat over en dat weet je precies wat je wilt. Je moet dus eigenlijk afwachten tot je gevoel voor dat meisje, of voor een speciale jongen, duidelijker wordt, zodat je er iets mee kan.

Wat je wel kunt doen, is op de eerste plaats eens goed naar jezelf kijken. Ben jij wat meer jongensachtig of ben je een echt meisje? Heb je kort haar, een stoere houding, wat wijdere en stoere kleding - of heb je lang haar, draag je graag make up en grote oorbellen, en draag je graag rokjes of lage shirtjes? Zo kan je voor jezelf bepalen of je wat jongensachtiger bent of echt meisjesachtig. Als je wat jongensachtiger bent, dan kan het heel goed zijn dat je gevoel voor meisjes verder gaat ontwikkelen (al hoeft dit niet). Als je een echt meisje bent, dan is het goed eens te kijken naar dat andere meisje waar het om gaat. Is zij jongensachtig of meisjesachtig? Als jullie allebei meisjesachtig zijn, dan is de kans kleiner dat je nog meer voor haar gaat voelen. Als zij jongensachtig is (en jij meisjesachtig) dan is de kans juist groter dat je meer voor haar gaat voelen.

Het zit allemaal eigenlijk best ingewikkeld in elkaar he? Ik zou willen dat ik je verder kon helpen, maar ik kan je helaas niet zeggen of je op jongens, op meisjes of misschien wel op allebei valt. Het is heel vervelend om zo in de war te zijn, maar dat gevoel gaat echt over en dan weet je vanzelf wat je wilt.

Ik hoop dat je er toch iets aan hebt :)

Groetjes x Marensa

Naomi, 21-04-2013
Hoii, ik ben een meisje van 14 en ik weet niet of ik lesbisch ben, als ik foto's van naakte vrouwen kijk of dit artikel lees dan krijg ik een kriebelend gevoel in mn onder buik en in mn vagina. Wat is dit? En is dit een teken dat ik lesbisch ben?
En omdat ik nog niet zeker weet of ik lesbisch ben durf ik het ook nog niet tegen mn beste vriendin vertellen. Ik vind namelijk ook nog wel jongens aantrekkelijk dus dat maakt het nog ingewikkelder.
Doegg Reactie infoteur, 22-04-2013
Hoi Naomi,

dat je een 'bijzonder' gevoel krijgt van het lezen van dit artikel of bijvoorbeeld het kijken naar foto's van naakte vrouwen, dat is heel normaal, zeker in de puberteit. Dit wil dan ook absoluut niet zeggen dat je lesbisch bent. Het kan natuurlijk wel, maar het wijst er niet in het bijzonder op. De puberteit is een tijd waarin je gaat ontdekken wat je wel en niet wilt, of eigenlijk ook meer wie je nu eigenlijk bent. Hierin merk je veel nieuwe dingen, zoals bijvoorbeeld dat je een bijzonder gevoel van naakte vrouwen krijgt, maar je staat ook meer open voor experimenteren, juist omdat je daarmee kan ontdekken wat wel en niet bij je past. Dat je je nu zo voelt, dat betekent dus ook niet dat je dat over een paar jaar nog voelt. Het kan een fase zijn waarin je aan het ontdekken bent wat je voor jongens en wat je voor meisjes voelt. Uiteindelijk kan het natuurlijk wel zijn dat je toch lesbisch bent, maar het kan ook heel goed zijn dat je biseksueel of hetero bent. Daar kom je allemaal vanzelf achter.

Groetjes, Marensa

Lucy, 19-04-2013
Heeii. Ik en een vriendin uit mijn klas willen het een keertje seks hebben samen maar ik ben nie verliefd op haar ofzo en ik ben ook nog nooit verliefd geweest op een meisje alleen op een jongen maar ben je dan lesbie als je het keer met een meisje gaat doen? Het lijkt me gwn fijn om keer met een meisje te doen maar dan hoef je toch geen lesbie te zijn of wel? maar volgensmij ben ik geen lesbie want ik ben nog steeds beetje verliefd op een jingen maar ik weet het nie meer. Kan je me alsjeblieft helpen
Doegxx Reactie infoteur, 21-04-2013
Heej Lucy,

als je het gewoon eens met een meisje wilt proberen, dan betekent dat helemaal niet dat je lesbisch bent. Zeker in de puberteit hebben veel jongeren de behoefte om te experimenteren. Zo kun je ontdekken wat je wel en niet wilt. Er zijn ontzettend veel meisjes die wel ooit eens met een ander meisje hebben gezoend of naar bed zijn geweest, terwijl ze toch 100% hetero zijn. Het betekent dus zeker niet dat je lesbisch bent. Als jullie daar zin in hebben, dan moeten jullie dat vooral doen. Wel nog even 1 belangrijk iets: je zegt dat jij niet verliefd bent op dat meisje. Als dat meisje wel verliefd is op jou (dat staat er namelijk niet bij), dan is het wel belangrijk dat jij haar duidelijk maakt dat jij niets voor haar voelt en waarschijnlijk in de toekomst ook niet zal gaan voelen. Zo voorkom je dat je haar onnodig verdriet doet. Het is dan namelijk haar keuze of ze het toch doet of niet. Maar, als zij ook niet verliefd is op jou en jullie willen het toch eens proberen… Waarom niet? ;)

Doeidoei xxx

In Dubio, 23-03-2013
Beste Marensa,

Ik heb een tijdje geleden een hele leuke meid bij mij op school gezien. Ze zag er erg leuk uit en ik voelde een 'vreemd' gevoel toen ik haar zag! Sindsdien ben ik eigenlijk gaan twijfelen en mezelf af gaan vragen of ik misschien niet bi/lesbisch ben. Wel ben ik meer naar meisjes gaan kijken en het is eigenlijk heel leuk! Is dit 'normaal'?

Daarnaast misschien nog een vreemde vraag, maar kun je aan een meisje zien/merken dat ze lesbisch is? En zo niet, wat is dan de beste manier om daar achter te komen/dat aan haar (of een van haar vrienden) te vragen?

Alvast bedankt!
In Dubio Reactie infoteur, 25-03-2013
Beste 'In Dubio',

ik kan me goed voorstellen dat het wat verwarrend is. Als je een meisje echt leuk vindt, en je hebt een beetje die kriebels als je haar ziet, dan is de kans duidelijk aanwezig dat je bi of lesbisch bent. Welke van de twee je dan bent, dan kan ik je zo niet zeggen, omdat ik niet weet hoe je tegenover jongens staat. Als je dit zelf ook nog niet weet, dan kom je hier met de tijd vanzelf achter, dus maak je daar geen zorgen om. Het is zeker niet raar om naar meisjes te kijken en daar een bijzonder gevoel bij te krijgen. Op school kom je heel veel mensen tegen van jouw leeftijd (en iets jonger/ouder) en dat is juist een goede mogelijkheid om voor jezelf te kunnen bepalen welke 'kant' je op wilt. Daar is dus helemaal niks vreemds aan, en ik denk zelfs dat het juist goed is om eens verder te kijken voor jezelf hoe je je er over een tijdje bij voelt.

Je noemt geen leeftijd, maar ik denk (gezien je het over school hebt) dat je ongeveer in de puberteit zit. Hier zit geen vaste leeftijd aan vast, maar laten we dan zeggen dat je in de periode zit waarin je zelf verandert (innerlijk) en waarin je meer aandacht gaat besteden aan wat je wilt in de toekomst. Dat heeft dus ook betrekking op op je geaardheid, waardoor het dus kan zijn dat je ineens naar meisjes gaat kijken, terwijl je dat eerder niet deed. Sommige ouders kunnen aan hun kleine kinderen al zien dat zij een andere geaardheid hebben, anderen komen erachter in de puberteit en weer anderen ontdekken dit pas ver na de puberteit (of durven er dan pas aan toe te geven). Stel dat je echt lesbisch (of bi) bent, dan kan ik je echt aanraden hier geen geheim van te maken. Het kan in het begin heel moeilijk zijn om er gemakkelijk voor uit te komen, maar je zult zien dat het tegenwoordig goed geaccepteerd is, dat de meeste mensen er positief op reageren en dat je jezelf gewoon een heel stuk beter en gelukkiger voelt als je gewoon bent wie je bent, en je niet anders voor doet om aan 'het normale' te voldoen.

Dit laatste helpt ook bij het ontdekken of een ander meisje lesbisch of bi is. Als iedereen gewoon weet dat jij (ook) op meisjes valt, dan zullen andere meisjes die (ook) op meisjes vallen sneller naar je toe komen, juist omdat ze weten dat jij hen niet zal beoordelen op wie of wat ze zijn. Dit werkt dus eigenlijk dubbel in je voordeel. Ook zonder dat mensen het van jou weten, kun je soms wel zien dat een ander meisje lesbisch is. Onder de lesbische meisjes zijn er heel wat die gewoon wat jongensachtiger zijn dan andere meisjes. Ze dragen geen hakken, geen rokken, geen make-up, geen oorbellen en dat soort dingen. Vaak kort haar of een heel stoer kapsel en een wat afwijkende kledingstijl. Toch, dit is een standaard waar zeker niet alle lesbische meisjes aan voldoen. Er zijn ook heel 'meisjesachtige' meisjes die toch op meisjes vallen. Daaraan kun je het eigenlijk niet makkelijk zien en zul je het gewoon moeten ontdekken. Je kan het aan haar vrienden vragen, maar dat zou ik alleen doen als je zeker weet dat ze er niet op uit zijn om je voor schut te zetten. Als zij namelijk niet lesbisch is, dan kunnen ze heel vervelend gaan doen omdat jij het blijkbaar wel bent. Wees daar dus heel voorzichtig mee. Het is het beste om gewoon eens met haar zelf te praten en (als jullie een goede klik hebben en je haar vertrouwt) te zeggen dat jij op meisjes valt. Je kunt dan zien hoe zij daarop reageert en als zij ook op meisjes valt (of bi is), dan zal ze dat zeker ook tegen jou zeggen.

Ik hoop dat ik je een beetje geholpen heb!


Groetjes, Marensa

Esther, 04-02-2013
Goed dat dit soort dingen te vinden zijn. Al vind ik 't idee dat echt lesbische stellen niet aan hulpmiddelen doen wel wat achterhaald. Reactie infoteur, 04-02-2013
Beste Esther,

natuurlijk geld niet voor alle lesbische stellen (allebei 100% lesbisch bedoel ik dan) dat er geen hulpmiddelen gebruikt worden. Volgens de meest recente onderzoeken gebruikt zo'n 32% van deze stellen ook wel hulpmiddelen. Het grootste deel dus niet. Echter, dit is natuurlijk ieder voor zich.

Groetjes, Marensa

Aerts André, 12-10-2012
Het is meermaals gebeurd dat jongere vrouwen verliefd werden op mij. Zo mooi ben ik nochtans niet. Ik spreek over een leeftijdsverschil van 20 jaar. De meeste, ik ook, oudere mannen vinden dat uiteraard fijn. Maar zo een relatie, seksueel, valt vlug tegen. Althans in mijn geval. En dat heeft weinig te maken met mannelijke potentie. Het is ook zo dat die jonge vrouwen bevriend bleven met mij. Nu nog. Ik laat hen "met rust". Maar ze gingen over naar "Lesbos". Misschien is deze intimiteit waardevoller? Ik troost me met de gedachte dat liefde en intimiteit niet altijd te maken heeft met penetratie en wat bestaande normen voorschrijven. Vooral die domme magazines niet. van harte Dré Met andere woorden; ik bevestig "de bestaande normen" niet. Reactie infoteur, 15-10-2012
Beste André,

dank voor uw reactie. Het levert geen bijdrage aan het artikel, maar iedereen is uiteraard vrij van meningsuiting. Ik denk dat op gebied van liefde en intimiteit niet gesproken kan worden over 'de bestaande normen', en ook zeker niet over een zekere intimiteit die waardevoller zou zijn in de regel. Naar mijn mening is intimiteit waardevol wanneer deze gedeeld wordt met een persoon waar liefde mee gedeeld wordt, ongeacht of dit een man of een vrouw is.

Groet, Marensa

Melissa, 26-09-2012
Hoi ik ben een moeder van 27 jaar oud. Ik ben nog steeds met de vader van de kinderen. In mijn jeugd wist ik al dat ik biseksueel ben. Had een hele goeie vriendin en wij bevredigden elkaar en we hadden allebei een vriend. Ze wisten het uiteraard niet van elkaar. Ik heb deze gevoelens aan de kant gezet en ervoor gekozen voor Huisje boompje beestje. Ik ben nu al een lange tijd met hem, bijna 9 jaar, maar vorig jaar heb ik een mooie vrouw leren kennen ik kreeg meteen hartkloppingen enz. Ik heb haar dit meteen verteld want ik kon het niet voor me houden. Zij stond hier open voor maar zou nooit wat met mij doen. Nou puntje bij paaltje zijn we toch intiem geworden en voelde me totaal niet schuldig tegenover mijn vriend want hij is er niet voor mij. Hij steunt mij niet, ook niet met de kinderen maar het is toch iets wat me bij hem houdt. Zeker niet voor de seks want dat wil ik niet eens en hij uiteraard wel waardoor ik het met tegenzin doe.
Waarom ben ik met hem? Voor de kinderen? Ik weet het niet ben hier ook heel depressief van. Heb ook een rotjeugd gehad en het komt allemaal terug elke keer weer…
Zij geeft nu aan dat ik voor haar moet kiezen zij kan dit niet meer ik begrijp het ook wel ik kan het ook niet meer, maar wat moet ik nu?
Zit zo in een dilemma ben gewoon erg bang. Ze wilt me niet meer zien niet meer spreken ze heeft zichzelf verwond ze is helemaal doorgedraaid en ik voel me er erg rot onder ik heb haar dit aangedaan. Ik zit met de vader van de kinderen thuis maar dit is niet wat ik wil maar ik ben het zo gewend dat ik het niet kan stoppen. Ben zo emotioneel. Ik weet het niet meer. Reactie infoteur, 01-10-2012
Beste Melissa,

jeetje, dat is een erg lastige situatie waar je in zit! Ik kan je ook geen antwoord geven op de vraag waarom je bij je vriend blijft. Misschien inderdaad voor de kinderen, maar misschien ook omdat je bang bent voor wat dan komen gaat of uit schuldgevoel. Het is moeilijk om uit een vaste situatie als een gezin te stappen. Samen blijven voor de kinderen is geen oplossing. Veel ouders denken dat zij de kinderen hier een plezier mee doen, maar als de kinderen groter zijn, dan zeggen zij over het algemeen vrijwel altijd dat zij liever hadden gehad dat de ouders uit elkaar waren gegaan. Kinderen voelen aan dat er iets niet goed zit, ook wanneer er geen dagelijkse ruzies e.d. zijn. Dit is dus denk ik wel de moeite waard om over na te denken.

Ik begrijp dat je er heel depressief van wordt en dat je op dit moment eigenlijk nergens een echte toekomst in ziet. Het is een lastige keuze waar je voor staat, maar het is wel belangrijk dat je voor jezelf kiest. Denk aan jezelf en niet aan de gevoelens van je vriend of aan de acties die je vriendin inmiddels ondernomen heeft. Ik vind het ook vervelend om te lezen dat je jezelf de schuld geeft van de zelf-beschadiging van je vriendin. Ik begrijp heel goed dat je dit gevoel hebt, maar het is absoluut niet jouw schuld! Mensen die zichzelf verwonden doen dit omdat zij met deze psychische aandoening te maken hebben. Situaties zijn wel de aanleiding dat het weer gebeurt, maar niet de oorzaak. Jij bent dan ook niet de oorzaak dat zij zichzelf verwond heeft. Ook moet je je niet door deze actie laten beïnvloeden, hoe moeilijk dat ook is. Jij bent verantwoordelijk voor jouw daden en niet voor die van haar (of voor wat je vriend misschien zou dreigen te doen als je bij hem weg gaat).

Natuurlijk is het van de kant van je vriendin wel logisch dat zij wil dat je een keuze maakt. Als je vriend ervan af zou weten, dan zou hij waarschijnlijk hetzelfde willen. Als het om de liefde gaat, dan willen we altijd de enige voor iemand zijn. Zo zit de mens nu eenmaal in elkaar. Waarschijnlijk zou jij hetzelfde willen als je vriend of vriendin nog iemand anders had. Het nadeel voor jou is nu alleen dat jij de persoon bent die op dit moment gedeeld wordt door twee personen en het is aan jou om een goede keuze te maken. Vergeet ook niet dat er 3 opties zijn en geen 2. Je kunt voor je vriend (en het gezin) kiezen of voor je vriendin, maar je kunt er ook voor kiezen wat tijd alleen te nemen. Dat is ook heel moeilijk, maar je kunt wel alles even op een rijtje zetten en je gevoelens wat 'sorteren'. Je komt er dan ook al snel achter wie je bijvoorbeeld het meest mist, je vriend of je vriendin. Hierbij is het natuurlijk wel belangrijk dat je je vriend even los van je kinderen ziet. Die blijven uiteraard altijd op de eerste plaats staan, wat er ook gebeurt.

Dat je geen plezier kan beleven aan de seks met je vriend zorgt er toch voor dat ik het idee krijg dat je meer naar je vriendin trekt (of meer lesbische gevoelens hebt). Vaak is het zo dat je compleet heen plezier aan seksueel contact beleeft wanneer het totaal niet is wat je wilt. Dit zou dus zeggen dat je toch liever bij je vriendin wilt zijn, of in ieder geval bij een vrouw. Dingen die je tegen zouden kunnen houden zijn onder meer de angst voor verandering, de angst om er alleen voor te komen te staan, de angst dat het toch de verkeerde keuze is, de angst voor de reactie van je dierbaren en mensen in je omgeving en de angst om de reactie van je kinderen (en de acceptatie). Dat zijn nogal wat zaken die op je af komen! Als ik je een direct advies mag geven, dan zou ik zeggen dat je echt even wat tijd alleen (of alleen met de kinderen) nodig hebt. Zorg dat je vriendin niet het idee krijgt dat je voor haar kiest voor (tijdelijk) bij hem weg te gaan en maak duidelijk dat je tijd nodig hebt om je gedachten en gevoelens voor jezelf op een rijtje te zetten. Maar, hoe je het ook wendt of keert, het blijft heel moeilijk hoor. 1 ding is zeker; als je op deze manier door gaat word je ook echt niet gelukkig en uiteindelijk wil je dat wel worden.

Ik kan er nog zoveel over zeggen, maar ik moet op een bepaald punt toch zeggen dat het even genoeg advies/informatie is voor je om over na te denken. Als je nog iets kwijt wilt, wilt praten, advies wilt of gewoon je verhaal kwijt wilt, dan kun je me altijd persoonlijk mailen. (marensa@hotmail.nl)

Groetjes, Marensa

Anoniem, 23-07-2012
Hi Marensa!
Ik heb vaker je artikel doorgelezen. Ik vind dit artikel helder en duidelijk. Sinds een paar maanden is mijn relatie uitgegaan, omdat ik haar heel veel pijn en verdriet deed, waar ik nu heel veel spijt van heb. Ik heb heel veel leuke dingen met haar beleefd, die zo leuk waren dat ik ze niet meer kan vergeten. Ze was mijn eerste grote liefde en ook iemand die je echt kon vertrouwen en waar ik wist dat ze mij nooit pijn zal doen. Ze was ook de eerste vrouw met wie ik een relatie had en ik heb van haar veel geleerd hoe iets werkte en hoe het ging. Ik was heel verlegen en durfde niet zo goed mij echt te laten zien en hoeveel ik van haar hou. Ze had heel veel geduld met mij en heeft mij aan alle kanten waar ze kon geholpen. Ik was verlegen toen ze mij een zoen gaf, toen ze met mij naar bed ging durfde ik me ook niet te laten zien en ook alle kleine dingen zoals zachtjes een kus geven of als ze mij kuste in mijn nek reageerde ik nogal heel verlegen, omdat ik niet goed wist hoe ik iets terug kon doen, en wat wel of niet mocht. Sinds de relatie uit is mis ik gewoon liefde en gezelligheid. Heb jij misschien een idee om haar op een van de manier nog te laten zien dat ik nog van haar hou en dat ik al die leuke dingen niet ben vergeten? Heb jij misschien ook nog een idee hoe ik mijn verlegenheid kwijt raak en mijn liefde en emoties aan haar kan laten zien? Ik zou haar met alle liefde terug willen en al die leuke dingen die je boven noemd met haar delen en gewoon opnieuw met haar beginnnen. Ze heeft mij zo geraakt altijd toen we naar bed gingen samen dat ik bijna klaar ben gekomen, maar op het laatste moment steeds het gevoel kreeg alsof ik moest plassen, maar het voelde fijn en bijzonder. Alvast bedankt voor het lezen!

Groetjes Reactie infoteur, 24-07-2012
Steffi,

omdat jij een bekende van mij bent, en ik daarom geen objectief antwoord kan geven, zal ik je reactie doorsturen naar een medeschrijfster die jou advies zal geven op dit gebied. Zij zal je via je persoonlijke mail antwoorden, vermoedelijk binnen twee weken in verband met vakantieperiode.

Ms, 22-03-2012
Hi Marensa, ik vind het een duidelijk een helder bericht. Kan er heel veel info uithalen. Ik heb sinds 4 maanden een relatie met een vrouw. Af en toe ben ik nog heel verlegen bijvoorbeeld als zei mij een kus in mijn nek wil geven. Ik zelf vind mijn verlegenheid soms heel irritant. Ik wil ook graag mijn gevoel wat ik voor haar voel delen, maar ik raak er vaak te verlegen van en ik weet niet zo goed hoe ik dat aan kan pakken. Als ik de eerste keer met haar naar bed ging was ik heel teleurgesteld, omdat ik niet dat kon uiten wat ik voelde. Dat vond ik heel vervelend. Nu gaat het al een heel stuk beter en het uiten van mijn gevoel gaat ook steeds beter. De laatste keer waar ik met haar in bed lag ben ik bijna klaar gekomen, maar het voelt alsof ik moest plassen. Het ontspannen gaat steeds beter en we komen samen steeds een stukje verder. Voor mij is dit mijn eerste grote liefde met een vrouw. Ik hou van haar en ik hoop dat ik heel veel leuke dingen met haar nog kan beleven… Reactie infoteur, 23-03-2012
Hi Ms,

ik begrijp dat je je verlegenheid irritant is, maar het is heel lastig om daar per direct iets aan te doen. Verlegenheid is een gevoel en je gevoel heb je vaak niet in de hand. Zeker als het om een eerste relatie met een vrouw gaat, dan kan je je heel onzeker voelen omdat je niet precies weet hoe alles moet en of je het wel goed doet. Maar, als ze net zoveel van jou houdt als jij van haar, dan heeft ze zeker het geduld om te wachten tot jij je goed op je gemak voelt en gewoon je gevoel kunt uiten waar je nu nog een blokkade op voelt.

Als zij je in je nek kust en jij kunt je daar niet goed aan over geven omdat je dat niet durft, dan komt dat omdat je vanbinnen bang bent dat je er misschien verkeerd op reageert of dat je denkt dat zij een bepaalde reactie van je verwacht en het raar vindt hoe je reageert. Je moet weten dat iedereen overal anders op reageert en dat dat helemaal niet raar is. Iedereen heeft het recht om ergens van te genieten, dus jij ook! Je moet alle gedachten en onzekerheden die je hebt proberen los te laten, maar dat kost tijd en zolang alles nieuw is, is ook alles spannend en soms eng, waardoor je onzeker wordt en niet echt kan doen wat je zou willen doen. Pas als jij je helemaal op je gemak voelt bij haar, dan kun je helemaal ontspannen en je laten gaan. Tot die tijd zal zij er vast wel begrip voor op kunnen brengen dat het allemaal nog wat onzeker en moeizaam gaat.

Het gevoel dat je moet plassen als je bijna klaar komt, dat is heel normaal. Als je eenmaal weet hoe het voelt om klaar te komen, dan weet je ook het verschil tussen het gevoel dat je moet plassen en het gevoel dat je klaar komt. Het is juist omdat je niet weet hoe het voelt om klaar te komen, dat je denkt dat je ineens heel nodig moet plassen. Dit is niet zo, dus je hoeft ook niet bang te zijn dat je ineens gaat plassen. Laat het gewoon komen en dan merk je vanzelf dat je daar geen spijt van gaat krijgen. Als het je lukt om gewoon klaar te komen, dan is dat ook een teken dat je je al veel meer op je gemak voelt bij haar en dat je je durft te laten gaan en durft te ontspannen. Dan komt te rest vanzelf!

Ik hoop dat je hier iets aan hebt! Zoals ik het nu zie, denk ik dat jullie vast nog heel veel leuke dingen gaan beleven samen!

Groetjes, Marensa

Ileen, 19-03-2012
Ik heb een aantal vragen… :
1) Hoe weet je precies of je lesbisch bent?
2) Wanneer ben je klaar voor seks?
3) Hoe weet je precies of je verliefd bent?
Ik heb op het internet enkel uiteenlopende informatie en vage tests kunnen vinden, dus ik hoop dat jullie/u me verder kun(t)(nen) helpen. Reactie infoteur, 19-03-2012
Beste Ileen,

ik heb je prive-mail ontvangen. Ik zal je deze uitgebreid beantwoorden op jouw prive-mail. Hier moet ik wel even de tijd voor nemen, zodat ik het zo duidelijk mogelijk voor je kan doen, in de hoop dat je er echt iets mee kunt. Je krijgt deze week nog even een mail van mij terug!

Tot dan! Groetjes, Marensa

Anoniem, 27-11-2011
Handig artikel :)
Ik ben 18 jaar en zo'n 3 jaar uit de kast nu, maar heb nog nooit een relatie gehad met een meisje. We heb ik als kind geëxperimenteerd met meisjes, ik heb hier geen spijt van maar vond het ook geen geweldige ervaring (omdat ik namelijk nooit verliefd was). Het heeft mijn geaardheid wel bevestigd, want ik voelde wel dat het 'het juiste' was.
Nu zit ik met een probleem. ik ben namelijk smoorverliefd op een vriendin van me. Jammer genoeg is ze hetero, en zou ze sowieso nooit op me vallen. Ik wil haar graag vertellen over mijn gevoelens maar ben bang voor haar reactie. Ik wéét hoeveel pijn het doet om iemand die je zo graag ziet te verliezen (ik heb al eerder in deze situatie gezeten, dus ik spreek uit ervaring). Ik weet ook niet hoe ik het moet aanbrengen, want vanaf dat ik in haar ogen kijkt zinkt de moed me in de schoenen. Ik wil haar niet kwijt, maar wil wel van dit verliefd gevoel vanaf geraken. Hoe pak ik dit aan? Reactie infoteur, 09-12-2011
Beste Anoniem,

dat is erg lastig! Ik kan me voorstellen dat je je er niet prettig bij voelt. Op de eerste plaats wil je je vriendin niet kwijt, maar je wilt haar wel vertellen wat je voor haar voelt. Als zij een goede vriendin is, en daar ga ik wel vanuit, dan zal ze er best begrip voor hebben. Ik denk dat je het beste kan proberen eerlijk met haar erover te praten. je kunt aangeven dat je weet dat het niet wederzijds is, maar dat jij niets aan je gevoel kunt doen. Misschien helpt haar reactie juist wel om van de verliefdheid af te komen en haar weer als gewone vriendin te gaan zien. Als zij op een heel verkeerde manier reageert, dan is zij de vriendschap niet waard. onthou dat goed. Je hebt niet voor het zeggen op wie je verliefd wordt en je kunt er niks aan doen. Ik begrijp dat het heel lastig is, maar ik denk toch dat je er samen even over moet praten. (echt samen dus, zonder anderen erbij) Een echt goede vriendin heeft er zeker begrip voor en zal er goed met je over kunnen praten. Ik weet zeker dat het oplucht!

Heel veel succes!

Groetjes, Marensa

Emma, 20-09-2011
Ik heb sinds kort eindelijk een vaste relatie met het meisje van m'n dromen. Ik ben 18, zij is 20. Voor ons beide is dit onze eerste lesbische ervaring, op zovele vlakken. We hebben vooraleer we een echte relatie begonnen zijn al een paar keer gewoon samen geslapen, veel geknuffeld en geplaagd enzovoort. Maar sinds we nu samen zijn, zijn we al een paar keer 'all the way' gegaan. We voelen ons beide zeer goed bij elkaar, we kunnen lachen met grappige geluidjes die we per ongeluk maken bijvoorbeeld, minutenlang gewoon in elkaars armen liggen, elkaar al plagend kusjes weigeren, we vertrouwen elkaar gewoon. Maar als we dan echt seks hebben, heb ik nooit het gevoel dat ik ga klaarkomen. Ze stimuleert me op allerlei manieren en op zich voelt dit allemaal geweldig, maar ik voel niet datzelfde gevoel als wanneer ik mezelf bevredig. We zijn natuurlijk nog geen maanden bezig met deze ontdekkingstocht bij elkaar, maar toch zou ik haar willen helpen me op de juiste manier 'daarbeneden' te strelen, stimuleren, enzovoort. Heeft u misschien enkele tips, voor mij om me meer te laten gaan en minder te focussen op het klaarkomen zelf, en hoe maak ik haar het beste duidelijk wat ik exact doe om mezelf tot een orgasme te brengen? Ikzelf geniet er eigenlijk meer van haar te doen genieten, als ik merk hoe ze op mijn aanrakingen reageert, maar uiteindelijk wil ik haar op haar beurt niet teleurstellen als ze me maar blijft stimuleren terwijl het zo goed als niets uithaalt op langere tijd. Alvast bedankt voor u antwoord. Reactie infoteur, 18-10-2011
Beste Emma,

het is heel lastig om je zomaar te laten gaan als het om seks gaat. Zeker als het de eerste ervaringen met een meisje zijn, dan kan dat heel lastig zijn. Je kunt wel helemaal op elkaar vertrouwen en je goed op je gemak voelen, maar dat betekent niet dat je al zo ver bent dat je je helemaal kunt laten gaan. Ook als je dit wel zou willen, moet het van binnenuit komen en kun je het niet aansturen.

Ik begrijp wel dat je haar hetzelfde wilt gunnen als wat jij voelt als je merkt dat zij geniet. Ik denk ook dat zij dit graag zou willen en zich waarschijnlijk afvraagt wat zij verkeerd doet. Dit is ook niet goed. Het is belangrijk dat je haar op de eerste plaats duidelijk maakt dat ze niets verkeerd doet, maar dat jij het op een andere manier prettiger vindt. Dit is helemaal niet erg om te zeggen. Je kunt er gewoon een goed gesprek over aangaan. Een andere manier is om tijdens de seks aanwijzigingen te geven of dat jij voordoet hoe jij het het liefst wilt/wat jou tot een orgasme brengt. Dit is wel heel moeilijk om te doen, omdat veel mensen dit wat genant vinden. Aan de andere kant zal het wel enorm helpen voor alle keren die gaan komen en zij zal je er dankbaar voor zijn als ze ziet dat jij er dan net zoveel van kunt genieten als zij.

Het kan ook zijn dat het niet aan haar ligt, maar aan jouw onderbewustzijn. Je wilt wel, maar het lukt niet omdat er ergens een blokkade is. Dit kan zijn omdat je bijvoorbeeld niet wilt dat zij ziet hoe jij een orgasme krijgt. Zo zijn veel mensen bang dat ze een gek gezicht trekken of dat ze rare bewegingen gaan maken waar de ander om moet lachen. Je hoeft het zelf helemaal niet in de gaten te hebben dat je het zelf tegenhoudt. Dit kan heel onbewust gebeuren.

Ik kan natuurlijk niet beoordelen wat bij jullie precies de oorzaak is. Ik zou gewoon samen een gesprek aangaan. Geef daarbij duidelijk aan dat zij niets verkeerd doet en dat je het prettig vindt, maar dat zij jou beter op een iets andere manier kan stimuleren om een orgasme te krijgen. Zo voorkom je dat ze zich onzeker gaat voelen.

Succes ermee en natuurlijk heel veel geluk samen!

Groetjes, Marensa

Rammetje, 03-08-2011
Hii,

ik ben 22 jaar en ben sinds 4 jaar nu uit de kast bij mijn vrienden en familie heb het echt heel lang verzwegen omdat ik bang was voor reacties van andere maar uiteindelijk heb ik me al die jaren druk gemaakt om niets mijn ouders waren er zeer verdrietig om dat ik het ze nooit heb durven vertellen en vonden het eigenlijk heel leuk dat ze strakkies een schoondochter zouden krijgen inplaats van een schoonzoon :P haha

heb sinds kort een nieuwe vriendin en zijn nu 2 maanden samen en kennen elkaar al 5 maanden zijn gewoon rustig begonnen elkaar elke dag iets over ons zelf te vertellen dat we elkaar rustig zouden leren kennen alle ins en outs leuke en minder leuke dingen :) dat beviel allemaal heel goed en zo zijn we ook achter heel veel dingen van elkaar gekomen

zou is er alleen 1 ding de seks… ze had nog nooit seks gehad met een meisje en ze was dus eerst heel erg nerveus wat dus echt nergens voor nodig was want alles wat ze bij me deed voelde echt geweldig en dat heb ik der ook verteld alleen op het punt de eerste keer dat ik iets bij haar wilde doen wilde ze niet daar hebben we over gepraat enz enz. ze is bang dat ze nooit klaar zou kunnen komen nu natuurlijk zijn we al wat verder in de relatie en zo en hebben gewoon afgesproken alles stapje voor stapje te doen gewoon tot het punt dat zij zegt nu niet meer verder zodat het een fijn gevoel blijft voor haar… nou hadden we laatst gewoon seks samen en het was echt wauw! heel zacht heel lief heel gevoelig even net wat anders dan elke keer en ik kwam ook heel ver bij der want als ze me zeg 3sec langer bij haar door had laten gaan had ze een orgasme gehad alleen moest ik net weer op dat punt stoppen ( ik vind het soms best lastig als ik op dat punt elke keer moet stoppen terwijl zij mij elke keer zegt dat ze het gevoel zo graag wilt voelen ) ik stop wel heel netjes en zoen der dan gewoon en knuffelen en zachtjes strelen over haar lichaam maar is er niet misschien een mogelijkheid om haar dat gevoel te kunnen geven wat ik echt heel graag wil ( laatst zei ze ook dat ze het wel wilt (klaarkomen) maar het gevoel heeft dat ze dan heel nodig moet plassen)

HELP! xx rammetje Reactie infoteur, 03-08-2011
Beste Rammetje,

ik kan me voorstellen dat het voor jou een lastige situatie is. Natuurlijk zou het veel leuker zijn als je allebei dat gevoel zou kunnen hebben wanneer jullie met elkaar naar bed gaan. Zoals het verhaal op mij overkomt, lijkt het alsof zij bang is dat jij het 'raar' zou vinden als zij ook klaar zou komen. Ik weet niet of jij weet of zij dat wel ooit met een jongen heeft meegemaakt of dat ze compleet maagd is wat dat betreft?
Het komt in ieder geval op mij over dat zij het moeilijk vindt om zich in jou bijzijn te laten gaan en dat zou dan puur te maken hebben met vertrouwen. Nu wil ik natuurlijk niet zeggen dat ze je niet vertrouwd, maar ik denk dat zij zich nog niet comfortabel genoeg voelt in bed met een brouw, zeker gezien dat voor haar de eerste keer is.
Dan kun jij haar natuurlijk vertellen dat dat niet nodig is en dat alles juist geweldig is enz. maar zij moet er eerst zelf in geloven en dat kost tijd.

Ik vind wel dat je het heel goed doet door alles op haar tijd te laten gebeuren, hoe moeilijk je dat ook vindt. Dat is in ieder geval een liefdevol teken voor haar, waar ze iets mee kan en dat ik ook heel belangrijk. Het enige advies wat ik je kan geven is: geef het de tijd, geef haar de tijd om zich helemaal op haar gemak te voelen bij jou en dan komt het echt vanzelf wel goed. Overigens, het gevoel dat iemand moet plassen, terwijl dit puur een teken is dat er een orgasme aankomt, dat is een veel voorkomend 'probleem'. Vooral vrouwen/meisjes die het nog niet eerder hebben meegemaakt kunnen bang zijn dat de in bed plassen, omdat het een nieuw gevoel is. Dit linken ze al snel naar 'drang om te plassen', omdat dat bekende gevoel er het dichtst bij komt. Dit idee is direct weg als ze een keer heeft doorgezet en het gewoon heeft laten gebeuren.

Heel veel succes!

xx Marensa

I., 12-07-2011
Als je fantaseerd over seks met meisjes ben je dan lesbisch/bi? Of is zoiets ook normaal als je gewoon hetero bent? Reactie infoteur, 12-07-2011
Beste Iris,

fantaseren over seks met meisjes betekent niet direct dat je lesbisch bent. Het kan zijn dat je bi bent, maar het kan ook zeker dat je hetero bent. Zeker als je nog jong bent is het heel normaal als je pver verschillende situaties fantaseert. Dit hoeft niks te zeggen over je uiteindelijke voorkeur aan partner.

Groetjes, Marensa

Suzanne, 23-06-2011
Ik ben een meisje van 13 en verliefd op een lesbische lerares bij mij op school. Ik heb het haar (nog) niet verteld, maar nu heb ik een probleem. Ik voel me niet alleen geestelijk, maar ook seksueel aangetrokken tot haar. Ik heb dus 'zin in seks' met haar! Ik wil het wel, maar het MAG niet! èn ik ben 13, dus minderjarig, èn ze is mijn docente! Help, please! Reactie infoteur, 10-07-2011
Beste Suzanne,

dat is een heel lastige situatie waar je in zit. Ik kan me voorstellen dat je even niet weet wat je hiermee aan moet. Het is inderdaad waar dat het niet mag. Ik ben dan ook bang dat je deze verliefdheid moet laten gaan en je moet proberen te concentreren op andere dingen. Het zal niet makkelijk zijn, maar ik kan je ook geen hoop geven als die er niet is. Jij bent minderjarig, een relatie tussen docente en leerlinge is niet toegestaan enz enz. Er zijn ontzettend veel redenen te bedenken waarom dit niet mogelijk is. Maar ik begrijp je wel. Ik denk dat bijna iedereen wel eens verliefd is geweest op een leraar of lerares. Je weet ergens in je achterhoofd dat het nooit wat kan worden, maar je blijft erop hopen. Zelf heb ik het ook eens meegemaakt, dus het is niet zo dat ik nu gewoon maar even iets zeg. Het enige advies dat ik je kan geven is je aandacht ergens anders op te gaan leggen en goed om je heen te kijken wat er nog meer 'te koop' is. Je zal het nu misscchien nog niet zien, maar er is zeker iemand die veel beter voor jou is. Niet alleen als het om leeftijd gaat, maar ook als het gaat om liefde!

Ik wens je heel veel succes!

Groetjes, Marensa

Lien, 06-06-2011
Ik ben 10 jaar getrouwd geweest met een man waarvan ik dan ook 2 kinderen heb. Nu is het zo dat ik toen ik 13 of 14 was een meisje kende in mijn school die toen al wist dat ze lesbisch was. Wij zochten elkaar altijd op en ik kwam op het punt dat ik wist dat ik verliefd op haar was. We wandelen liefst zover mogelijk weg van alles en iedereen en ja tuurlijk "hand in hand" dat was voor mij het einde. Ik keek er telkens weer naar uit. Maar ik wist ook dat ik hiermee thuis niet moest aankomen daar ik bij mijn grootouders woonde en het generatieverschil toch wel groot was hadden zij hier geen enkel begrip voor dus we staken het weg. Toen kwam die eerste kus toen was ik helemaal van de wereld. Ik wilde dat nog. Maar er kwam heel brusk een einde aan toen mijn grootmoeder het dan toch te weten kwam mocht ik geen contact meer met haar hebben. Wat we natuurlijk aan ons laars lapte. Maar verder dan een kus is het nooit gekomen. Na vele keren aan en uit te zijn geweest verloren we elkaar heel lang uit het oog. Ik zag haar soms nog wel eens en dan hand in hand met een andere vrouw waarbij ik dan dacht dat had ik kunnen zijn. Ik leerde mijn (ex) man kennen we trouwde en kregen 2 kinderen. Lange tijd later zocht ik haar terug op en om een lang verhaal kort te maken. Ik scheidde van mijn man en wij gingen samen wonen. De eerste keer dat we echt gemeenschap hadden was ik volledig van de kaart en ik dacht dit is het hetgene dat ik altijd gemist heb. Daar ik op het einde van mijn vorige relatie toch wel veel problemen had want ik had geen zin meer in gemeenschap wat mijn man toen natuurlijk frustraties opleverde. Toen ik dacht dat dat allemaal opgelost was omdat ik nu eindelijk bij haar was had ik me toch wel serieus vergist. Een half jaar ging het goed op sexueel vlak en toen kwam hetzelfde probleem aanzetten. Steeds had ik minder en minder zin tot de dag van vandaag kan er gerust 2 maand tss zitten en dan nog. Ik heb al vele dokters en psychologen bezocht maar nog steeds ben ik niet geholpen. Ik ben radeloos ik ben ook op zoek gegaan naar medicatie maar ook dat vind ik niet.Ik hoop dat U me raad kan geven. Reactie infoteur, 07-06-2011
Beste Lien,

wat een lastige situatie! Ik kan me voorstellen dat U een beetje ten einde raad begint te raken. Ik denk dat het goed is voor U zelf even rustig na te denken wat het is dat de toekomst zou moeten brengen. De kans bestaat namelijk dat deze jeugdliefde, met het meisje, altijd heel veel is blijven betekenen. Hierdoor heeft U het niet los kunnen laten en bent U het op blijven zoeken om af te maken waar ooit een begin is gemaakt. Dit wil echter niet zeggen dat U daadwerkelijk lesbisch bent. Spanningen van toen, omdat het anders is, kunnen nu nog spelen. Hierdoor was het nu, na al die jaren, nog steeds interessant om de relatie alsnog aan te gaan. Alleen, als het puur de spanning is die toen niet afgemaakt kon worden, dan gaat dit helaas ook snel weer voorbij, zoals nu denk ik het geval is.

De spanning van toen is afgemaakt, alles wat toen had kunnen gebeuren is nu daadwerkelijk gebeurd en nu is er niets meer om 'nieuwsgierig' naar te zijn. Bent U in die tussenliggende jaren ooit nog verliefd geweest op een andere vrouw? Was U daadwerkelijk verliefd op uw man, of was dit puur om de schijn op te houden? Ik denk dat dit dingen zijn waar U eerst over na moet denken om tot een aantal conclusies te komen.
Wanneer het alleen de spanning is geweest naar het onbekende, dan is het logisch dat de zin in seksueel contact er weer af gaat, juist omdat alles nu bekend is en de spanning eraf gaat.

Ik zou daarom graag willen weten hoe het verder is verlopen in die jaren op het gebied van verliefdheid. Wellicht kan ik daar iets uit concluderen wat ik nu niet zo goed kan. de zin in seksueel contact gaat over wanneer er geen verliefdheid, houden van en/of spanning meer is. Als dit weg is, dan is het heel lastig terug te krijgen. Als U wel seksuele fantasieen heeft over iets / iemand anders, dan zal dit ook veel kunnen verklaren.

U mag altijd nog eens terug mailen, eventueel met vragen of antwoorden over de situatie voorheen. U kunt mij ook persoonlijk mailen: marensa@hotmail.nl.

Ik ben er vrijwel van overtuigd dat de oorzaak niet lichamelijk ligt, maar op geestelijk gebied. Pillen voor lichamelijke zaken zullen dan ook niet helpen en pillen voor psychische problemen (als bijvoorbeeld antidepressiva) hebben vaak als bijwerking dat er minder zin in seksueel contact is. Dit is dan ook geen aanrader.

Heel veel succes! Ik hoop dat ik iets heb kunnen helpen.

Groetjes, Marensa

Lis, 26-04-2011
Wat een handig artikel, ik vind het eigenlijk heel vreemd dat er tijdens seksuele voorlichting geen aandacht aan besteed word. Ikzelf twijfel of ik bi ben. Ik ben 2 keer écht verliefd geweest op jongens maar ik heb wel vaker jongens ook echt leuk gevonden, maar ik merk dat ik eigenlijk altijd al diezelfde gevoelens heb voor meisjes. Ik voel me op eerste indruk net zo aangetrokken tot meisjes als tot jongens. Maar laatst vroeg iemand mij ernaar en ik wist niet zo goed wat ik moest zeggen. Ik wil niet gaan rondbazuinen dat ik bi ben als ik nog nooit verliefd ben geweest op een meisje. Ik ben ook nog maar 15. Maar ik ben de laatste tijd geinteresseerd geraakt in een meisje bij mij op school, ze zit 2 jaar hoger en ik weet van haar dat ze lesbisch is. Ik twijfel of ik haar echt leuk vind, of dat dat alleen is omdat ik weet dat ze lesbisch is en ik met haar zou willen experimenteren. Maar ik zou haar niet willen kwetsen door haar als experiment te gebruiken en er later achter te komen dat het niks is. Ik zou wel graag willen dat ze weet dat ik bi ben, maar niet dat gelijk iedereen het weet omdat ik t nog niet zeker weet… Reactie infoteur, 25-05-2011
Beste Lis,

ik begrijp je probleem. Het kan inderdaad zijn dat je ook gewoon op meisjes valt. Het kan aan de andere kant ook zo zijn dat je er nu onbewust op aanstuurt, omdat je weet dat het andere meisje lesbisch is en jij kans maakt. Het is inderdaad niet netjes om haar te gebruiken om er voor jezelf uit te komen hoe het in elkaar zit voor jou. Je kunt natuurlijk wel proberen eens met haar te praten. Je hoeft niet bewust een afspraak te maken, maar zorg bijv. dat je haar eens tegen komt in de supermarkt bij wijze van of gewoon op straat en spreek haar dan aan. Geen gezeur van klasgenoten en waarschijnlijk weet zij heel goed hoe zij haar mond moet houden. Zij heeft zelf dezelfde situatie door moeten maken en het is heel lastig mensen te vertellen dat je lesbisch bent als je het eenmaal zelf weet.

Ik denk dat het veel helpt om met haar te praten 'bij toeval', dus zonder af te spreken. In het gesprek zal voor jou misschien ook al heel wat duidelijk worden, als je zo dicht bij haar bent. Misschien komt het gevoel dan vanzelf (of het nu positief of negatief is). Zij zal er zeker alle begrip voor hebben dat je het niet direct tegen iedereen wil zeggen en je hoeft er ook niet direct over te praten met haar. Je kan het ook over andere dingen hebben om erachter te komen.

Heel veel succes!

Groetjes, marensa

Josine, 21-04-2011
Hallo.
sinds ongeveer een jaar weet ik dat mijn vader homo is. sinds ik dat weet zit ik steeds meer te twijfelen, of ik misschien lesbisch ben. ik ben 15 en ik heb 1 keer met een jongen gehad. ik voel me vaak aangetrokken door meisjes, maar ik weet niet hoe ik ermee om moet gaan. Reactie infoteur, 25-05-2011
Beste Josine,

dat je vader homo is, kan voor jou misschien wat gevoelens verduidelijken. Het kan ook zijn dat de onzekere gevoelens versterkt worden door de situatie met je vader. De enige manier om erachter te komen of je inderdaad op meisjes valt, is om gewoon af te wachten wanneer je echt totaan je tenen verliefd wordt! En als je echt verliefd bent, ook als het dan op een meisje is, dan maakt het niet meer uit wat anderen ervan vinden. Dan weet je vanzelf wat je moet doen en leer je ermee om te gaan.

Het klinkt heel makkelijk, maar het is echt waar. Als je echt verliefd bent, gaat alles van zelf. Ik denk dan je vader het ook zeker niet makkelijk heeft gehad om te vertellen dat hij homo is en hij wist ook vast niet goed hoe hij ermee om moest gaan, vooral omdat er een vrouw en kind was. En kijk nu, een jaar verder, vertelt zijn dochter dat haar vader homo is en ze accepteert het!

Ik bedoel alleen maar te zeggen dat het altijd goed komt als mensen van je houden en jijzelf ontdekt vanzelf hoe je ermee om moet gaan. Het komt helemaal goed.

Groetjes, Marensa

14 Jarige, 16-04-2011
Hallo! Ik ben 14 jaar en weet eigenlijk al vrijwel zeker dat ik lesbisch ben. Toen ik 11 was (veel te jong XD) zei ik een keer huilend tegen mijn ouders dat ik verliefd werd op meisjes. De reactie was dat het een fase was. Daar ben ik dan ook vanuit gegaan, maar ik begon meisjes steeds leuker te vinden. Nu vind ik een meisje van mijn school echt heel erg leuk. Maar back to the point: Is het heel gek dat als je 14 jaar bent eigenlijk al weet dat je lesbisch bent? Alvast bedankt voor de reactie! Reactie infoteur, 25-05-2011
Beste '14-jarige',

nee, het is helemaal niet raar als je dat al op je veertiende weet. IN de meeste gevallen is het zo dat meisjes die echt lesbsch zijn, dit al heel jong weten. Soms al als ze negen of tien zijn, ze zijn zich er dan alleen nog niet van bewust dat dit 'anders is'. Meisjes of vrouwen die biseksueel zijn, komen er in de meeste gevallen pas later achter, omdat zij zich aan 'de normale regels' houden en eerst verliefd worden op jongens, omdat dat zo hoort. Daarna komen ze erachter dat ze ook op vrouwen vallen. Soms kan dit pas gebeuren als ze al jaren getrouwd zijn.

Het kan dus heel goed dat jij zo jong al weet dat je op meisjes valt. Veel ouders schrijven het af als een fase, maar dat betekent niet dat dat het ook is. Je moet vooral doen waar jij je goed bij voelt!

Groetjes, Marensa

Twijfelaar, 05-03-2011
Ik twijfel ontzettend erg aan mijn geaardheid. Ben 18 jaar en altijd gek geweest van jongens. Ik heb geen duidelijk reden. Ben voorheen altijd gek geweest van jongens, maar sinds het uit is met mijn eerste vriend zit ik met de vraag: zal ik nog wel eens op een jongen vallen? Want vrouwen vind ik ook wel mooi om naar te kijken en ik kan wel opgewonden raken van een blote vrouw. Heb nog nooit verliefdheidsgevoelens voor een vrouw gehad, alleen maar voor jongens. Maar waar komt deze angst vandaan?… Ik wil er graag vanaf en duidelijkheid voor mezelf. Ik baal hier erg van, ik pieker heel erg. Tot depressief aan toe. Ik wil het loslaten, maar het lukt me niet. Reactie infoteur, 03-04-2011
Beste 'Twijfelaar',

ik begrijp je situatie en het is heel lastig om voor jezelf te bepalen welke kant je nu op wilt. Na een relatie heb je vaak even geen zin in een ander, of het nu een man of een vrouw is en veel mensen stellen zichzelf de vraag of ze ooit nog wel verliefd zullen worden. Dit is meer een effect op het 'verlies' van je relatie dan op je onzekerheid over je geaardheid.

Wat ik je kan aanraden is om je nergens voor af te sluiten. Voel je je aangetrokken tot iemand, geef eraan toe en zie wat er gebeurt, ongeacht of dit nu een man of een vrouw is. Je komt er vanzelf achter wat het je brengt en of het je iets oplevert. Daarbij moet je je vooral niet druk maken om wat de buitenwereld zal vinden. Je kunt niets overhaasten en het hetero/lesbisch zijn is geen beslissing die je neemt. Je bent het of juist niet. Daaarbij bestaat ook nog de kans dat je op allebei valt en dat brengt weer andere gevolgen met zich mee.

Dat je je angstig voelt, kan vooral te maken hebben met het feit dat je misschien 'anders' bent, voor zover dat nog op gaat in deze tijd, en dat je je waarschijnlijk zorgen maakt om wat je familie of vrienden van je gaan vinden als je op meisjes blijkt te vallen.

Om er achter te komen wat je echt wilt en wie je echt bent, is het nodig dit achter je te laten. Je komt vanzelf op een moment dat het voor jou zelf nodig is om te ontdekken wie je nu echt bent en wat je wilt in de toekomst en dan doet het er niet meer toe wat een ander vindt of denkt.

Ik wil er zo 'open en bloot' niet tever op in gaan, maar als je wilt, mag je altijd een reactie sturen met het verzoek of ik persoonlijk (via je persoonlijke mail) contact met je op wil nemen. Je hoeft hierbij niet je mailadres te vermelden, want die krijg ik dan automatisch door. Dat is beter om er prive dieper op in te gaan als je dat wilt.

Heel veel succes!

Groetjes, Marensa

Anoniem, 07-01-2011
Hoi,

Ik ben nu bijna een jaar uit de kast voor mijn vrienden/vriendinnen en een half jaartje voor mijn familie. Toen was ik 19, inmiddels ben ik 20. Toch zit ik echt heel erg ergens mee. Ik ben best verlegen, en maak niet heel makkelijk contact met vreemden. Hierdoor denk ik dat het heel moeilijk is om een vriendin te krijgen. Ik wil heel graag een relatie, maar ik ben ook bang dat ik geen seks durf te hebben wanneer ik een vriendin heb, hoewel ik dit wel wil. Ik ben bang dat ik er slecht in ben en fouten maak en durf ook niet zo snel initiatief te nemen. Ik weet dat het raar klinkt, maar misschien ben ik te onzeker. Weet jij of dit normaal is? Heel verhaal, maar bedankt in ieder geval :) Reactie infoteur, 21-01-2011
Beste anoniem,

het is heel normaal dat je je zo voelt. Wellicht ben je eerst met een jongen geweest. Die eerste keer ging waarschijnlijk ook niet van een leien dakje. Alleen lijkt het nu een heel andere situatie, omdat het om een vrouw zal gaan, maar eigenlijk is het hetzelfde.

Het is heel normaal dat je nerveus bent en bang bent dingen verkeerd te doen. Het voordeel is dat, als je een vriendin hebt, je hierover kunt praten en je er samen om moet kunnen lachen als er iets verkeerd gaat. Als je echt verliefd bent, dan gaat alles vanzelf en hoef je je hier echt niet druk om te maken.

Betreft het vinden/ontmoeten van een vriendin: ook hiervoor geldt dat het op dezelfde wijze gaat als bij andere relaties. Je komt vanzelf iemand tegen, of je nu verlegen bent of niet. Je kunt ook altijd contacten leggen via internet en zo wat makkelijker leren omgaan met het maken van contacten. Wees wel altijd voorzichtig met internetcontacten! Zoek niet zomaar iemand op!

Verder zou je je bijvoorbeeld aan kunnen melden bij lesbische hyves of iets dergelijks. Hier vindt je tal van lesbische vrouwen en meiden, waarvan zeker een groot aantal met dezelfde onzekere gevoelens als jij zit! Je bent echt niet de enige en het is ook helemaal niet raar. Als je iemand vindt of hebt gevonden, klomt het allemaal als vanzelf goed!

Succes:)

Groetjes, Marensa

Sarah, 23-12-2010
Ik heb sinds enkele weken een vriendin. Zij is de eerste persoon waarmee ik naar bed zou willen. Het gaat goed tussen ons, en ik denk dat we binnenkort voor de eerste keer seks zullen hebben. Ik ben blij dat ik je artikel gelezen heb, ik weet nu meer hoe en wat. Bedankt daarvoor. Ik zit wel met een genante vraag: hoe weet je nu eigenlijk of je klaargekomen bent? Reactie infoteur, 27-12-2010
Beste Sarah,

dat vind ik geen genante vraag hoor! Als je het nooit ervaren hebt, kun je dat ook niet weten en mag je er gerust naar vragen.

Maar als het gebeurt, dan weet je direct dat het gebeurt, dus maak je daar maar niet druk om! Daar hoeft niemand je dan op te wijzen en niemand hoeft je te vertellen dat het gebeurd is; je weet het. ECHT;)

Veel plezier, en graag gedaan voor de tekst:)

Groetjes, Marensa

Emma, 17-10-2010
Heej, echt een handige pagina, bedankt!
Ik heb echter wel een probleempje; ik word moeilijk opgewonden, en ik weet mijn 'plekje' of hoe je het wilt noemen niet goed te stimuleren. Althans, ik weet niet goed hoe het moet, ik krijg zegmaar de goede draai niet te pakken.
Wat kan ik hieraan doen?
bedankt!
liefs, E. Reactie infoteur, 26-11-2010
Beste Emma,

mijn tip is: vooral blijven experimenteren en proberen.

Wanneer je niet weet hoe je jezelf kan stimuleren, kun je hiermee experimenteren. Probeer steeds een andere beweging en kijk wat prettig is en wat niet. Het kan ook zijn dat het niet goed lukt, omdat je te maken hebt met een verminderde gevoeligheid. In dit geval kun je gebruik maken van diverse stimulerende middeltjes, zoals bijvoorbeeld Play-O van Durex. Mocht je niet in de winkel naar een stimulerend middel voor vrouwen willen of durven vragen, dan zijn deze middeltjes ook op discrete wijze via internet bestellen.

Succes!

Groetjes, Marensa

Ts, 19-09-2010
Ik denk dat ik op jongens en meisjes val. Ik heb een tante die een vrouw heeft, dus ik heb er al wat ervaring mee in de familie. Ik weet wat mijn ouders ervan vinden. Ze accepteren het wel, maar ze hebben er ook moeite mee. Daarom heb ik zelf ook veel moeite om mijn eigen situatie te accepteren, ook al is de positie van m'n tantes in de familie redelijk goed. Ik ga veel met hen om, van vroeger af aan al (ook toen mijn tante een relatie met een man had). Daarom ben ik bang dat ze zeggen dat ik op vrouwen val door mijn tante. Ook al slaat die redenering nergens op.
Ik ben nu verliefd op een meisje. Kan ik dan voorlopig beter m'n mond houden totdat ik het zeker weet wat mijn geaardheid is en ik een relatie met iemand van hetzelfde geslacht krijg of kan ik mijn twijfels ook vertellen aan mijn ouders? Reactie infoteur, 20-09-2010
Beste TS,

veel ouders zeggen altijd dat ze het zullen accepteren wanneer een zoon of dochter met iemand van hetzelfde geslacht thuis zouden komen. Maar als het zover is, blijkt het toch heel moeilijk te zijn. Dit is ook logisch, een ouder verwacht het zelden van een eigen kind.

Toch kun je er altijd beter eerlijk over zijn. Het gaat uiteindelijk om jouw geluk en dat is iets dat ook voor ouders bovenaan zou moeten staan. Wanneer je twijfelt, en dat is heel normaal, is het ook helemaal niet erg om hier met je ouders over te praten. Door er nu over te praten, bereid je ze ook een beetje voor op wat er misschien komen gaat. Ook als je dan toch hetero blijkt te zijn, weten zij in ieder geval dat je altijd eerlijk bent geweest en dat je zoektocht naar jezelf voorbij is.
Eerlijkheid is heel belangrijk. Door je ouders in deze situatie te betrekken win je hen vertrouwen en zullen zij ook zien dat het voor jou ook niet makkelijk is.

Ik wens je heel veel succes!

Groetjes, Marensa

Jj, 15-09-2010
Hey,
sinds kort ben ik aan het twijfelen of ik op jongens of op meisjes val,
ik kijk bijna niet meer naar jongens, en eigenlijk alleen nog maar naar meisjes en dan denk ik vaak van die is wel erg leuk enzo.
ik heb gezoend met een meisje op vakantie niemand weet dit. ik ben ook erg bang om er voor uit te komen, om vrienden kwijt te raken, en ik ben bang dat niemand me meer accepteert, ik voel me vaak goed als ik aan dat meisje denk, maar als ik me dan bedenk dat ik er ooit vooruit moet komen wil ik het niet meer,
kan ik wat tips krijgen hoe ik hier beetje mee om moet gaan?
ik hoop het bedankt! Reactie infoteur, 15-09-2010
Beste JJ,

ik zal je komend weekend een uitgebreide reactie via de persoonlijke mail sturen. Voor nu wil ik je in ieder geval alvast meegeven dat je hierdoor geen vrienden kwijt zult raken. Wanneer je wel vrienden kwijt raakt omdat je op vrouwen valt, dan zijn dit geen echte vrienden en zijn zij jouw vriendschap absoluut niet waard!

Ik stuur je gauw een prive mail!

Groetjes, Marensa

Meisje-Dat-In-De-War-Is, 22-08-2010
Hey,
ik heb een heel goede vriendin waarvan ik weet dat ze lesbisch is. Ze heeft me een keer verteld dat ze mij erg leuk vond. Sindsdien heeft me dat niet meer losgelaten en ik denk dat ik ook op haar ben. We hebben ook al gezoend en ik vond het geweldig. Ben ik nu lesbisch of bi of ben ik gewoon een hetero die aan het experimenteren is? Ikzelf weet het echt even niet meer en ben compleet in de war.
Cheers! Reactie infoteur, 23-08-2010
Beste.

bedankt voor je reactie.

Helaas kan ik je niet vertellen of je lesbisch, bi of hetero bent. Dit kun je alleen zelf ontdekken en kan een ander niet voor jou bepalen. Wanneer je echt het gevoel hebt verliefd te zijn op deze vriendin, en je besluit er verder mee te gaan, dan is de kans groot dat je lesbisch of biseksueel bent. in het geval dat je nooit verliefd bent geweest op een jongen of totaal geen interesse in jongens toont, zou het kunnen zijn dat je inderdaad lesbisch bent.

Heb je wel ervaringen met jongens en verliefdheid, dan zou je biseksueel kunnen zijn. Alles hangt daarom puur van jouw gevoel af.
Het klopt inderdaad wel dat veel hetero's (voornamelijk vrouwen) nadenken over ervaringen met een andere vrouw of het inderdaad uitproberen. Echter gaat dit vaak zonder gevoel, hooguit het gevoel van spanning.
Wanneer het bij jou verder gaat dan een spannend gevoel en je hebt echt het idee dat je verliefd op haar bent, dan denk ik dat je inderdaad lesbisch of biseksueel bent.

Wil je zekerheid, dan zul je gewoon moeten uitproberen en dan bepalen wat je gevoel je zegt.

Heel veel succes!

Onzeker Meisje, 08-06-2010
Hoi, ik ben zelf lesbisch en dit weet ik al heel lang!
Ik vraag me alleen af of je het aan iemand kan merken, (dat zij lesbisch is)?
Namelijk: toen ik het mijn vriendinnen ging vertellen, zeiden ze dat ze het eigelijk al wisten. Ik was heel verbaasd, maar ook opgelucht want ik heb nog steeds allerlei leuke vriendinnen! :-) Dan nog een ding. Misschien is dit niet een lesbische vraag maar, ik vroeg me af of het scheren voor seks met een vrouw belangerijk is. Op school weten wij namelijk van elkaar niet, ik scheer dit en dat, zeg maar. Nog bedankt voor de tips, als ik ooit een vriendin heb ga ik dit zeker gebruiken! Reactie infoteur, 09-06-2010
Beste onzeker meisje,

je kunt niet altijd aan iemand merken of deze persoon lesbisch is of niet. Er zijn vrouwen waarbij je direct weet dat zij ook op vrouwen valt. Dit kan komen door de manier waarop zij naar vrouwen kijkt, het feit dat zij wat mannelijker is, manier van handelen, doen en laten enz. Maar er zijn ook vrouwen bij wie je het helemaal niet ziet of kan merken.
Je kunt dit vergelijken met heterostellen. Wanneer weet een vrouw dat een man haar leuk vindt? Omdat hij bijvoorbeeld naar haar kijkt, kleurt als zij naar hem lacht, door zijn opstelling tegenover haar enz. Wanneer deze man op mannen zou vallen, zou hij dit niet doen. Het is vaak de lichaamstaal die zegt of iemand op je valt of niet.

Wat scheren betreft, dit is iets waar je helemaal zelf over gaat. De ene vrouw vindt het prettig alles te scheren, de ander helemaal niet of ergens tussenin. Belangrijk is dat je doet waar jij je prettig bij voelt en niet waar een eventuele partner op zou rekenen. Het is jouw lichaam, jij scheert zoals jij het wil.

Groetjes, Marensa

D., 01-06-2010
Ik ben reeds 3 jaar samen met mijn vriendin. Zelf heb ik vroeger een relatie met een man gehad, maar ben nu helemaal voor haar gevallen. Een tijd geleden heb ik even gevoelens gehad voor een vriendin van haar. Ik heb dit ook tegen mijn vriendin gezegd. Toch knaagt ergens de gedachte aan hoe het zou zijn met een ander, omdat dit mijn eerste relatie is met een vrouw. Hoe sta jij tegenover het gedacht van een trio? Gaat dit mij een antwoord geven denk je? Zoals in het artikel gezegd doen niet alle vrouwen even graag hetzelfde (bv het beffen) waaronder mijn vriendin. Hier is waarschijnlijk geen alternatief voor, ik ga haar namelijk niet iets laten doen wat ze niet graag doet. Toch bedankt voor de vele leuke andere tips ;). Reactie infoteur, 02-06-2010
Beste D.

dank voor je reactie. Ik kan me goed voorstellen dat je wel eens de gedachten hebt hoe het met een ander zou zijn. Dit is voor heterostellen precies hetzelfde hoor. Wanneer ik bij mijn eerste vriend zou blijven, zou ik op een gegeven moment ook gaan afvragen hoe het met een ander zou zijn.
Het punt is waarschijnlijk dat je het wel wilt weten, waar (uiteraard) niet vreemd wilt gaan of je vriendin kwijt wilt. Een trio is natuurlijk bespreekbaar. Het is wel handig er van tevoren achter zien te komen of je vriendin er ook voor in is. Het kan namelijk heel kwetsend en schadelijk voor je relatie zijn wanneer je het vraagt en zij staat hier totaal niet achter. Omdat je het aan mij persoonlijk vraagt; ik sta niet achter een trio, omdat het tegen mijn principes in gaat en ik denk dat het nooit goed kan zijn voor je relatie, om welk geslacht het ook gaat. Maar dit is uiteraard mijn mening. Er zijn genoeg mensen die er wel voor in zijn! Hier zou je zelf achter moeten zien te komen, wil je hier iets mee gaan doen.

Daarbij kan je je vriendin uiteraard niet dwingen iets te doen wat zij niet wil. Het is bij seks ook nooit 'voor wat hoort wat'. Misschien zijn hulpmiddelen hierbij wel bespreekbaar, maar afhankelijk van waarom zij het niet graag doet. Zo kun je bijv. een beflapje gebruiken wanneer zij het niet doet omdat zij het vies vindt. Maar zij kan hier ook andere redenen voor hebben, zoals bijv. onzekerheid…

Graag gedaan voor de tips:)

Justina, 10-04-2010
Ik heb niet zoveel ervaring met appelen, maar dat lijkt me ook wel wat. Is het misschien ook wat als ik en mijn vriendin daar dan een 'hulpmiddel' tussen doen. Iets van een komkommer? Mijn vriendin is biologisch ingesteld dus zoiets gaat er bij haar wel in. Ik wil je verder bedanken voor alle handige tips, want het dak vliegt eraf als mijn vriendin me aait. Reactie infoteur, 14-04-2010
Beste Justina,

bij het appelen is het inderdaad mogelijk diverse hulpmiddelen te gebruiken wanneer je dit prettig vind.

Graag gedaan en veel plezier!

Groetjes, Marensa

Onbekende Muts, 06-01-2010
Hey, ik ben een onbekende muts van 43 jaar oud.Ik weet niet eens meer wat ik ben les bi of hetro?
Ik denk allemaal… ik heb daar eigelijk nooit bij stil gestaan Ik dacht dat het heel normaal was als een jongen met een meisje ging.Nu ben ik gescheiden en krijg ik allerlei gevoelen ook voor vrouwen… Ik droom van grote borsten en zoenen.Ik fantaseer over samenwonen met een vrouw… en ondertss date ik met een man. Ik denk dat ik bi ben… maar weet eigelijk niet wat ik ermee moet>Velen zeggen dat je moet gaan experimenteren moet om er echt achter te komen… alleen woon ik nu in een dorp waar dat alles eigelijk door de kerk taboe is.Ik ben eigelijk meer opzoek op het internet… maar kan niet de goede sites vinden.( sites voor bi- daten )Kan jij me daarbij helpen?
Dat zou heel fijn zijn… dan ben ik toch weer een stapje verder.

thnx alvast onbekende muts Reactie infoteur, 11-01-2010
Beste onbekende. Muts vind ik zo oneerbiedig :)

Via internet zijn er ook voldoende sites te vinden waar je op kunt kijken en eventueel andere bi of lesbische vrouwen kunt ontmoeten.
Op Hyves, als je dat hebt, zijn er diverse websites voor lesbische vrouwen. Al wat je hoeft te doen is zoeken op lebisch.
Wil je nog wat discreter, kun je je aanmelden bij een datingsite. Om een voorbeeld te noemen, Lexa.nl. Hier kun je invullen bij registratie dat je een vrouw op zoek naar een vrouw bent.
Registratie is gratis. Wil je iets uitgebreider, dan wordt een vergoeding per maand gevraagd, maar dan kun je ook wel daadwerkelijk contacten gaan leggen. Zo is het misschien wel de meest discrete manier om te zien of je iets voor vrouwen voelt of dat het een bevlieging is.

Ik wens je heel veel succes!

Mocht je nog hulp nodig hebben, je weet me te vinden!

Groetjes, Marensa

S., 20-12-2009
Hoi Marensa,

Ik heb een vraagje. Wanneer ik in bed lig met een meisje wil ze op een gegeven moment ook mij bevredigen, echter ik heb een heel erg gevoelige clitoris en weet niet zo goed wat ik daarmee aanmoet. Wanneer ze ook maar even ernaast zit dan kan het echt een intens akelig gevoel geven. ik weet niet zo goed wat ik daar tegen moet doen. Hoe kan ik mijn clitoris minder gevoelig maken? Ik hoop dat u me een antwoord kunt geven.
Mvg,
S. Reactie infoteur, 11-01-2010
Beste S.

Gelukkig ben je hier lang niet de enige in. Het is ook vaak moeilijk voor een vrouw aan een partner, ongeacht man of vrouw, aan te geven wat het beste is en om er over te praten. Je kunt een clitoris moeilijk gevoellozer maken, hoewel er wel enkele verdovernde middeltjes te krijgen zijn bij een uitgebreide apotheek. Zoals er ook anti-stimulatiemiddelen zijn voor de eikel van de man, zijn deze er ook voor de clitoris van de vrouw.

Wellicht is het een goede oplossing eens zelf, wanneer je alleen bent, te experimenteren wat wel en wat niet prettig aanvoelt, wanneer iets te gevoelig is en wanneer niet. Pas wanneer je dit zelf hebt ontdekt kun je het een ander 'leren'. Iedere vrouw is hier anders in en het is heel logisch dat je een partner een beetje wegwijs moet maken in de functies, of gevoeligheid, van jouw lichaam.

Groetjes, Marensa

C., 08-07-2009
Dit is de eerste keer dat ik aan iemand zeg dat ik lesbisch ben, ook al is het anoniem. Zelfs de eerste keer dat ik het opschrijf. Ik heb een vraagje. Zou het kunnen dat ik een groot deel op meisjes val en een klein deel op jongens? Ik weet het echt niet. Bijvoorbeeld 85 procent en 15 procent? Ik zit ook al een tijdje met het probleem dat ik niet weet wat ik moet doen. Een relatie met een jongen en dan moeten acteren, of zonder dat iemand het weet een relatie met een meisje. Ik wil niet dat iemand te weten komt dat ik lesbisch ben. Zeker mijn ouders niet, ze zeggen wel dat ze niet tegen lesbische mensen en homo's zijn, maar toch. Ik durf niet. Reactie infoteur, 10-07-2009
Beste C,

het zou inderdaad kunnen dat je op jongens en meisjes valt en daarbij toch de voorkeur geeft aan meisjes.
Acteren is niet hetgeen wat voor jou het beste is. Uiteindelijk word je daar zelf erg ongelukkig van.

Neem even persoonlijk contact met me op, zodat je zeker anoniem blijft.

marensa_vanoosten@hotmail.com

Groetjes, Marensa

R., 08-10-2008
Hoi Marensa,
Ik heb nog nooit een relatie gehad, sterker nog ik ben nog nooit verliefd geweest. Aangezien ik bijna meerderjarig ben ben ik mezelf gaan afvragen of ik niet op meisjes val. Maar hoe weet ik nu of ik op meisjes of op jongens val? En hoe weet je wat verliefd zijn is?

R. Reactie infoteur, 11-10-2008
Beste R.

Verliefdheid heeft niets met leeftijd te maken, dus het is niet gek dat je als bijna meerderjarige nooit echt verliefd bent geweest. In de meeste gevallen besef je pas dat je eerder mensen leuk hebt gevonden als je voor het eerst echt gek op iemand bent, snap je?

Echt verliefd zijn is constant aan iemand denken, verlegen en zenuwachtig zijn als hij/zij in de buurt is, minder eten, minder slapen en de bekende kriebels in je buik. Die kriebels zijn eigenlijk gewoon de zenuwen in je onderbuik, die je ook voelt wanneer je naar beneden raast in bijvoorbeeld een achtbaan.

Ik kan je helaas niet vertellen of jij op jongens of meisjes valt. Denk eens bij jezelf hoe je tegen de verschillende geslachten aan kijkt. Loopt er wel eens een jongen voorbij, dat je denkt: Dat vind ik nou echt een mooie/knappe jongen? Heb je weleens gedacht over een meisje: ik zou er wel zoals zij uit willen zien?

Het is moeilijk om te bepalen waar je op valt als je nooit echt op iemand gevallen bent. Als je weleens fantaseerd, doe je dat dan over mannen of vrouwen? Als je dat (uit gewoonte) over mannen, probeer dan eens over een vrouw te fantaseren en kijk watvoor gevoel dit bij je op wekt.

Toen ik vlinders kreeg van een meisje (nadat ik 2 keer had samengewoond met een jongen) wist ik niet zeker of ik verliefd was. Mijn moeder zei dat ik haar maar een zoen moest geven en als ik warm werd van binnen, dan was dat het. Als ik van de kus 'kippenvel op mijn kont kreeg' dan was dat het duidelijk niet voor mij. Ik heb haar advies opgevolgd, woon nu met diezelfde vrouw samen en ben er gelukkig. Nu besef ik ook pas dat ik op die jongens nooit echt verliefd ben geweest. Ik dacht wel dat ik verliefd was, maar omdat ik niet wist hoe het voelde om verliefd te zijn kon ik het ook niet zeker weten.

Kortom, je komt er echt vanzelf achter als het zover is. Als iemand, ongeacht man of vrouw, jou een speciaal gevoel geeft van binnen, probeer dit dan aan te houden en kijk wat er gebeurt zonder aan de buitenwereld te denken.
Ik hoop dat je er iets aan hebt. Als ik je verder nog kan helpen, hoor ik natuurlijk graag van je!

Groetjes, Marensa

Hikari (infoteur), 21-09-2008 #46
Hoi Marensa,

Een zeer goed beschreven artikel! Dan ben ik wel hetero, maar heb mij altijd afgevraagd hoe lesbische vrouwen sex met elkaar hadden. Is nu helemaal opgehelderd. Het artikel zit goed in elkaar en bevat duidelijke, makkelijk te begrijpen taal.

Mijn complimenten!


Groet, Hikari Reactie infoteur, 22-09-2008
Dank je wel Hikari! Ik ben blij dat het voor jou nu ook opgehelderd is. Altijd leuk om te weten, al doe je er zelf niks mee!

Groetjes, Marensa

Pe, 29-07-2008
IK heb een vraagje, bestaan er latexvrije befdoekjes? Ik vind deze dus nergens terug op het net. En waar kan je die kopen? Reactie infoteur, 30-07-2008
In de grotere seksshops zijn er wel latexvrije lapjes te krijgen, maar daar zul je dan wel naar toe moeten en erom moeten vragen waarschijnlijk. Succes!