Buitenbaarmoederlijke zwangerschap: Oorzaken en symptomen
Een buitenbaarmoederlijke zwangerschap is een zwangerschap die zich buiten de baarmoeder (uterus) bevindt. Dit vindt meestal, maar niet altijd, in een eileider plaats. Deze zwangerschap, die levensbedreigend is voor de moeder, heeft enkele oorzaken en risicofactoren. Het is belangrijk om vroege tekens te herkennen om een zo effectief mogelijke behandeling met een geneesmiddel of chirurgische ingreep in te zetten. Wanneer het embryo zich namelijk buiten de baarmoeder ontwikkelt en de eileider scheurt, ontstaan ernstige complicaties en zelfs de dood. Een snelle behandeling is dan ook nodig om het leven van de moeder te redden, maar ook om het risico op een succesvolle volgende zwangerschap te verhogen.
Synoniemen buitenbaarmoederlijke zwangerschap
Een buitenbaarmoederlijke zwangerschap is eveneens gekend onder deze synoniemen:
- ectopische zwangerschap
- gravitas extrauterina
- paracyesis
Oorzaken: Embryo groeit in foute plaats
Bij de meeste zwangerschappen gaat de bevruchte eicel door de
eileider naar de
baarmoeder (uterus). Als de beweging van het ei geblokkeerd of vertraagd is door de eileiders, leidt dit tot een buitenbaarmoederlijke zwangerschap. Enkele oorzaken hiervan zijn onder andere:
Soms is de oorzaak onbekend. Hormonen spelen hierbij mogelijk een rol.
Roken vormt een risicofactor voor een buitenbaarmoederlijke zwangerschap /
Bron: Geralt, PixabayRisicofactoren
De volgende factoren verhogen het risico op een buitenbaarmoederlijke zwangerschap:
- Een zwangerschap bij het hebben van een spiraaltje
- Leeftijd boven de 35 jaar
- Na het afbinden van de eileiders (chirurgische sterilisatie) (twee jaar of later na de ingreep)
- Na het ongedaan maken van een sterilisatie (om zwanger te worden)
- Salpingitis (eileiderontsteking: ontsteking van het slijmvlies van de eileiders of salpinges), vaak veroorzaakt door onbehandelde seksueel overdraagbare aandoeningen (soa's), zoals gonorroe (symptomen aan urinewegen, ogen, keel en bloedbaan) of chlamydia (bacteriële infectie met symptomen aan genitaliën)
- Sommige onvruchtbaarheidsbehandelingen
- Roken
- Veel seksuele partners
Locatie ectopische zwangerschap: Meestal in eileiders
Bij een buitenbaarmoederlijke zwangerschap bevindt de vrucht zich in plaats van in de baarmoeder, in de buikholte (abdominale graviditeit), in een eileider (tubaire graviditeit) of in een eierstok (ovariële graviditeit). De meest voorkomende plaats van een buitenbaarmoederlijke zwangerschap is in één van de twee eileiders.
Symptomen
Vroege symptomen in de zwangerschap variëren van vrouw tot vrouw. Veel vrouwen ervaren echter helemaal geen symptomen totdat de buitenbaarmoederlijke zwangerschap openbreekt. Enkele vroege symptomen van een zwangerschap zijn
gevoelige borsten,
vermoeidheid of
misselijkheid. Andere symptomen omvatten:
Als het gebied rond de abnormale zwangerschap openbreekt en gaat bloeden, verergeren de symptomen en dan ervaart de patiënte de volgende klachten:
Diagnose en onderzoeken
De arts voert een gynaecologisch onderzoek uit; dit onthult een gevoelig bekkengebied. Daarnaast zijn een zwangerschapstest en een
transvaginale echografie nodig. De arts meet tevens het HCG (Humaan Choriongonadotrofine Hormoon). Het embryo produceert dit hormoon tijdens de zwangerschap (zwangerschapshormoon). Dit valt te meten via een
urineonderzoek of
bloedonderzoek. Als de bloedspiegel van HCG niet snel genoeg stijgt, wijst dit mogelijk op een buitenbaarmoederlijke zwangerschap.
Behandeling via medicijn of chirurgie
Een buitenbaarmoederlijke zwangerschap is levensbedreigend. De arts moet de zwangerschap beëindigen en de cellen verwijderen om het leven van de moeder te redden. Dit gebeurt via het toedienen van een medicijn of chirurgie.
Medicijn
De behandeling hangt af van de grootte van het embryo en de symptomen die de vrouw vertoont. Een duidelijke buitenbaarmoederlijke zwangerschap met een relatief klein embryo is te behandelen met het medicijn “methotrexaat”. De arts injecteert dit geneesmiddel in een spier waardoor het het embryo bereikt via de bloedbaan. De zwangerschap breekt hierdoor af. Buikpijn of krampen en eventueel misselijkheid,
braken en
diarree zijn mogelijk wanneer het geneesmiddel begint te werken.
Te vermijden
Enkele zaken vermijdt de patiënte best:
Een bloedonderzoek bevestigt de volledige verwijdering van de buitenbaarmoederlijke zwangerschap (duurt meestal enkele weken).
Operatie
Bij symptomen van een scheuring (zoals ernstige buikpijn, pijn in de schouder, of zware bloedingen), of tekenen van een
shock (zoals
zwakte, een
bleke huid die klam aanvoelt (
een klamme huid),
duizeligheid of flauwvallen), is onmiddellijke medische hulp nodig. Een operatie is aanbevolen wanneer medicijnen niet meer nodig zijn. Soms is hierbij een
bloedtransfusie vereist.
Andere vrouwen krijgen een chirurgische verwijdering van de embryo (laparoscopische chirurgie). Bij ernstige schade of hevige bloedingen verwijdert de arts de eileider. Laparoscopische chirurgie vereist algemene
anesthesie, speciale apparatuur, en een chirurg met ervaring in de techniek. De hersteltijd bedraagt gemiddeld één week.
Prognose van ectopische zwangerschap
Eén op de drie vrouwen die een buitenbaarmoederlijke zwangerschap heeft gehad, krijgt later in het leven weer een
baby. Ze hebben wel een verhoogd risico op een andere buitenbaarmoederlijke zwangerschap. Sommige vrouwen hebben moeilijkheden om opnieuw zwanger te geraken.
Een succesvolle zwangerschap na een ectopische zwangerschap is afhankelijk van diverse factoren:
- De kinderen die ze reeds gebaard heeft
- De leeftijd van de vrouw
- De reden van de eerste buitenbaarmoederlijke zwangerschap
- De snelheid van de verwijdering van het embryo bij de eerste ectopische zwangerschap (des te vroeger dit gebeurd is, des te sneller een patiënte weer zwanger geraakt)
Complicaties
Onbehandeld kan een buitenbaarmoederlijke zwangerschap leiden tot ernstige complicaties, waaronder:
- Intern bloeden
- Shock
- Onvruchtbaarheid
- Schade aan de eileiders
- Verhoogd risico op toekomstige buitenbaarmoederlijke zwangerschappen
Preventie van zwangerschapscomplicatie
De meeste vormen van een buitenbaarmoederlijke zwangerschap die zich buiten de eileiders voordoen, zijn waarschijnlijk niet te voorkomen. Het risico kan echter worden verminderd door het vermijden van omstandigheden die littekens aan de eileiders veroorzaken. Dit kan worden bereikt door veilig te vrijen en maatregelen te treffen om infecties te voorkomen. Daarnaast is een vroege diagnose en behandeling van alle infecties veroorzaakt door seksuele handelingen essentieel. Stoppen met roken is eveneens belangrijk om de gezondheid van de eileiders te beschermen.
Voeding en leefstijl
Een gezonde leefstijl kan bijdragen aan een lager risico op complicaties bij zwangerschappen. Dit omvat:
- Een evenwichtige voeding
- Regelmatige lichaamsbeweging
- Het vermijden van schadelijke gewoonten zoals roken en overmatig alcoholgebruik
Lees verder