Reconversie: de behandeling van een hartritmestoornis

Als je ouder wordt, heb je meer risico op het ontwikkelen van een hartafwijking. Het hart gaat namelijk al tientallen jaren mee. Elke patiënt met een hartafwijking wil zo snel mogelijk geholpen worden. Gelukkig staat de medische wereld niet stil en worden er elk jaar nieuwe behandelingen ontdekt en goedgekeurd. Een reconversie is een van deze behandelingen.

Wat is een reconversie?

Een reconversie wordt ook wel shocken genoemd. Hierbij zal men een elektrische shock toedienen terwijl je onder narcose bent. Het doel van deze shock is om het hart te herstarten. Je hart zal door de shock één tel stil gelegd worden. Daarna start het opnieuw. Dit keer in een nieuw ritme. Het doel van een reconversie is om een sinusaal ritme te verkrijgen. Dit is een normaal regelmatig hartritme van tussen de zestig en honderd slagen per minuut.

Welke stoornissen komen in aanmerking?

Voor een reconversie komen enkel hartritmestoornissen in aanmerking. Er zijn vier hartritmestoornissen, namelijk de ventrikeltachycardie, ventrikelfibrillatie, atriumfibrillatie en atriumflutter.

Ventrikeltachycardie

Een ventrikel is een medische term voor hartkamer. Tachycardie is een ander woord voor snelle hartslag. Hieruit kunnen we al afleiden dat het hart snel zal slaan. Bij ventrikeltachycardie zal het hart sneller slaan door de samentrekking van de kamers in het hart. Je kamers trekken zo snel samen, dat ze geen tijd hebben om zich te vullen met bloed. Daardoor krijgt het lichaam het bloed niet goed rondgepompt. Gelukkig komt deze hartritmestoornis relatief weinig voor.

Ventrikelfibrillatie

Deze hartritmestoornis speelt zich ook af in de hartkamer. Fibrillatie is een ander woord voor trillen. Bij deze hartritmestoornis trekken de spieren in de hartkamer niet goed meer samen. Ze zullen enkel nog trillen. Dit heeft als resultaat dat heel het hart chaotisch trilt en niet echt meer pompt. Deze stoornis is levensbedreigend en moet dan ook zo snel mogelijk worden verholpen. Bij de helft van de patiënten met een hartstilstand staat het hart niet letterlijk stil, maar is dit de oorzaak.

Atriumfibrillatie

Een atrium is een medische term voor voorkamer van het hart. Bij fibrillatie trilt het hart. Bij deze stoornis zullen de voorkamers niet meer samentrekken maar trillen. Daardoor kan het hart ook niet meer samentrekken. Het gevolg is dat het hart ook chaotisch zal beginnen trillen zoals bij ventrikelfibrillatie. Toch is er een verschil. Bij een atriumfibrillatie trilt het hart tegen een hoge snelheid en heel onregelmatig. Bij deze ritmestoornis werken de kamers nog wel. Zij vangen het signaal van de voorkamers op waardoor ze snel en hard samentrekken wat voor de onregelmatigheid en snelheid van het hart zorgt. Omdat enkel de kamers 'werken' zal het hart niet goed kunnen samentrekken.

Atriumflutter

Bij een atriumflutter trekken de voorkamers van het hart enorm snel samen. Dit kan wel tot driehonderd keer per minuut zijn. Deze stoornis lijkt op de atriumfibrillatie met het verschil dat hier het hart heel regelmatig samentrekt. Deze vorm van ritmestoornis is niet levensbedreigend, maar moet wel behandeld worden.

Hoe verloopt een reconversie?

Niet geplande reconversie

Een niet geplande reconversie is vaak dringend. Toch is ook hier een goede voorbereiding van levensbelang. Men moet rekening houden met de mogelijkheid dat de patiënt nog kort geleden gegeten kan hebben. Ook heeft hij niet de juiste medicatie gehad voor de operatie. Daarom wordt zeker bij een niet geplande reconversie een TEE gedaan. Deze TEE of transoesophageale elektrocardiogram wordt uitgevoerd om er zeker van te zijn dat de patiënt geen bloedklonters heeft in de buurt van zijn longen of het hart. Deze zouden kunnen worden afgevuurd door de shock. Een reconversie gaat enkel door als men er zeker van is dat er geen klonters aanwezig zijn.

Een geplande reconversie

Bij een geplande reconversie komt de patiënt binnen op het dagziekenhuis. De patiënt is nuchter voor de behandeling. Bij een geplande reconversie heeft de patiënt een goede voorbereiding gehad. Er worden op voorhand bloedverdunners en antiaritmische medicatie, dit is medicatie die gebruikt wordt om het hart op een regelmatig ritme te laten samentrekken, toegediend. Op de afdeling zelf wordt een bloedafname gedaan om te kijken of je bloedstolling voldoende dun is. Er wordt een infuus geplaatst aan de linkerarm. Ook wordt er een RX van de borstkas genomen als je hier geen recente foto van kan tonen. Daarna wordt meestal een TEE uitgevoerd om nog eens extra te controleren dat er geen klonters in de buurt van de longen of het hart aanwezig zijn. Deze kans is al klein omdat hiervoor de medicatie op voorhand is opgestart. De arts kiest er zelf voor om bij jou deze TEE nog uit te voeren of niet. In sommige gevallen is de arts er zeker van dat het voldoende veilig is om de reconversie uit te voeren zonder TEE. Hierbij moet hij er wel zeker van zijn dat alle voorbereiding goed is verlopen en correct is ingenomen. Vaak wordt dit ook pas beslist na de uitslag van de bloedafname. Als de TEE, bloedafname en RX groen licht geven wordt de anesthesist verwittigd en kan de behandeling door gaan.

Je wordt net zoals bij een andere operatie naar de operatiekamer gebracht. Op de operatiekamer word je aan een monitor aangesloten. Via deze manier is de arts tijdens de reconversie op de hoogte van wat je hart doet. Zo kan hij ook snel ingrijpen als dit nodig moest zijn. Langs de infuus geeft de anesthesist de verdoving. Na ongeveer dertig seconden ben je in slaap. Het is een narcose van vijf tot tien minuten omdat de reconversie niet lang zal duren. Als je in slaap bent, wordt je borststreek voorbereid door middel van stroomgeleidende gel. Daarna worden door middel van peddels, die men ter hoogte van de borststreek plaatst, één of meerdere stroomstoten gegeven. De patiënt heeft hier geen nevenwerking van en ontwaakt na de vijf à tien minuten.
Er zijn een aantal factoren die kunnen bepalen of een reconversie succesvol zal zijn:

• De leeftijd: als je jonger bent, heb je meer kans op een succesvolle reconversie.
• De afwezigheid van andere hartproblemen.
• De hartritmestoornis is nog maar pas ontstaan. Hiermee wordt bedoeld enkele weken tot maanden.

Na de reconversie

Als de patiënt ontwaakt, hoort hij meteen of de therapie succesvol was of niet. De kans bestaat immers dat de therapie niet succesvol was en dat de arts beslist om over een aantal weken de reconversie te herhalen. Na een paar uur op de zaalafdeling mag de patiënt naar huis. Hij mag die dag niet met de auto rijden. Bij een niet geplande reconversie wordt de patiënt ter observatie op de afdeling cardiologie gelegd. Voordat je definitief ontslagen wordt uit het ziekenhuis dient er ook nog een elektrocardiogram gemaakt te worden. De antistollingstherapie wordt nog een maand doorgenomen. Dit om het voor het hart makkelijker te maken om te pompen. Alles wordt nog even met de cardioloog overlegd. De antiaritmische medicatie moet ingenomen blijven worden. Dit om te voorkomen dat de patiënt hervalt in een hartritmestoornis.

De kans is reëel dat de reconversie niet slaagt. Het hart is heel complex. Daardoor bestaat de kans dat je reconversie wel succesvol was en je ritme regelmatig was, maar dat na een paar dagen je hart plots terug in de hartritmestoornis gaat. Hierbij moet je de cardioloog onmiddellijk terug contacteren. Omdat je niet altijd kan voelen dat je een hartritmestoornis hebt, moet je nog op controle komen bij de cardioloog.

Lees verder

• Ga met een gerust hart slapen: risicofactoren hartinfarct
• Behandelingen voor het hart: PTCA