Kortademigheid: Oorzaken, symptomen en behandelingen

Bij veel aandoeningen is een patiënt niet in staat om diep adem te halen. Deze bemoeilijkte ademhaling, bekend als 'kortademigheid', is vaak enorm angstaanjagend voor de patiënt, wat kan leiden tot gevoelens van angst en paniek. Kortademigheid is altijd een symptoom van een onderliggend probleem waarvoor medische hulp noodzakelijk is. Veel hart- en longaandoeningen zijn bekende oorzaken van kortademigheid, maar ook verschillende omgevingsfactoren kunnen bijdragen aan ademhalingsproblemen. De behandeling is gericht op het identificeren en aanpakken van de onderliggende oorzaak.

• Synoniemen kortademigheid
• Normale ademhaling en relatie tot kortademigheid
• Epidemiologie
• Mechanisme
• Aandoeningen en kortademig zijn
• Omgevingsfactoren & benauwdheid
• Risicofactoren
• Risicogroepen
• Symptomen van benauwd zijn
• Alarmsymptomen
• Diagnose en onderzoeken
• Behandeling dyspneu
• Prognose dyspnoe
• Complicaties van kortademigheid
• Preventie

Synoniemen kortademigheid

‘Dyspneu’, ‘dyspnoe’ en 'dyspnoea' zijn de medische termen voor kortademigheid. Kortademigheid na inspanning wordt aangeduid als ‘dyspnoe d'effort’. Een 'bemoeilijkte ademhaling' en 'benauwdheid' zijn andere gebruikte bewoordingen voor kortademigheid.

Normale ademhaling en relatie tot kortademigheid

De ademhaling is een vitaal proces dat het lichaam van zuurstof voorziet en kooldioxide verwijdert. Normale ademhaling gebeurt automatisch en efficiënt, met een gemiddelde frequentie van 12 tot 16 ademhalingen per minuut bij een volwassene in rust. Dit proces wordt gecontroleerd door het ademhalingscentrum in de hersenen, dat de ademhalingsfrequentie en diepte aanpast op basis van de zuurstof- en kooldioxidespiegels in het bloed.

Normale ademhaling

De normale ademhaling bestaat uit twee fasen: inademing (inspiratie) en uitademing (expiratie). Bij de inademing wordt lucht via de luchtwegen naar de longen gezogen, waar zuurstof in het bloed wordt opgenomen. Bij de uitademing wordt kooldioxide, een afvalproduct van de celstofwisseling, uit het bloed naar de longen getransporteerd en vervolgens uit het lichaam verwijderd. Deze cyclus is essentieel voor het in stand houden van de homeostase in het lichaam.

Relatie tussen kortademigheid en normale ademhaling

Kortademigheid (dyspneu) verwijst naar een subjectief gevoel van ademnood, waarbij het moeilijk is om adem te halen of het gevoel bestaat dat er niet voldoende lucht wordt ingeademd. Kortademigheid ontstaat wanneer de ademhaling niet efficiënt kan plaatsvinden, wat kan optreden bij een verscheidenheid aan aandoeningen die de longen, hart of andere systemen beïnvloeden. Hoewel kortademigheid soms normaal kan zijn bij intense inspanning, is het vaak een teken van onderliggende gezondheidsproblemen wanneer het optreedt in rust of zonder duidelijke oorzaak.

Epidemiologie

Kortademigheid is een veelvoorkomend symptoom dat bij een groot aantal patiënten wereldwijd voorkomt. Het kan worden ervaren door mensen van alle leeftijden, maar komt vaker voor bij ouderen en mensen met bepaalde aandoeningen zoals hart- en longziekten. De prevalentie van kortademigheid varieert afhankelijk van de onderliggende oorzaak en de demografische factoren van de populatie.

Prevalentie van kortademigheid

Korteademigheid is een veelvoorkomend symptoom in de huisartsenpraktijk en wordt vaak gerapporteerd door patiënten met aandoeningen zoals astma, chronische obstructieve longziekte (COPD), hartfalen en longontsteking. Volgens sommige schattingen ervaart ongeveer 10% van de volwassenen periodieke kortademigheid, vooral bij de oudere populatie of mensen met een bestaande hart- of longaandoening.

Leeftijd en geslacht

De prevalentie van kortademigheid neemt toe met de leeftijd, met name bij ouderen die lijden aan chronische ziekten. Er zijn ook geslachtsverschillen: mannen hebben vaak een hogere prevalentie van kortademigheid als gevolg van hartziekten, terwijl vrouwen vaker kortademigheid ervaren als gevolg van aandoeningen zoals astma en interstitiële longziekten.

Regionale verschillen

De prevalentie van kortademigheid kan variëren afhankelijk van geografische en sociaaleconomische factoren. In regio’s met beperkte toegang tot gezondheidszorg of in gebieden met hoge niveaus van luchtvervuiling is kortademigheid vaker te vinden. De prevalentie kan ook hoger zijn in stedelijke gebieden vanwege het hogere aantal mensen met luchtweg- en hartproblemen.

Mechanisme

Kortademigheid ontstaat wanneer het lichaam een tekort aan zuurstof ervaart of niet in staat is om kooldioxide effectief af te voeren. Dit kan gebeuren door een verscheidenheid aan mechanismen die het ademhalingssysteem, de bloedsomloop of beide beïnvloeden.

Verstoring van de longfunctie

Een van de belangrijkste mechanismen van kortademigheid is de verstoring van de longfunctie. Aandoeningen zoals astma, COPD, longontsteking of longfibrose kunnen de luchtwegen vernauwen of beschadigen, wat leidt tot een verminderd vermogen om zuurstof op te nemen en kooldioxide af te voeren. Bij astma bijvoorbeeld veroorzaakt ontsteking van de luchtwegen vernauwing, wat de luchtstroom bemoeilijkt en een gevoel van kortademigheid veroorzaakt.

Cardiovasculaire oorzaken

Kortademigheid kan ook ontstaan door hartproblemen, zoals hartfalen, waarbij het hart niet in staat is om voldoende bloed en zuurstof naar de longen en andere delen van het lichaam te pompen. Bij hartfalen kunnen zich vochtophopingen in de longen voordoen, wat ademhalingsmoeilijkheden veroorzaakt. Deze aandoeningen kunnen het vermogen van de longen om zuurstof effectief op te nemen verminderen, wat leidt tot kortademigheid.

Neurologische en musculaire oorzaken

In sommige gevallen kan kortademigheid worden veroorzaakt door neurologische of musculaire aandoeningen die de ademhalingsspieren of het ademhalingscentrum in de hersenen beïnvloeden. Spierziekten zoals amyotrofische laterale sclerose (ALS) kunnen de spieren die betrokken zijn bij de ademhaling verzwakken, wat leidt tot ademhalingsproblemen en kortademigheid.

Aandoeningen en kortademig zijn

Kortademigheid en ademhalingsproblemen zijn gekoppeld aan vele verschillende aandoeningen.

Bloeddruk
Zowel bij een hoge bloeddruk (hypertensie) als bij een lage bloeddruk (hypotensie) verschijnt dyspnoe.

Bloed

Bij diverse bloedaandoeningen komt dyspnoe tot stand:

• acidose (te hoge zuurgraad van het bloed)
• antifosfolipidensyndroom (bloedstolsels in (slag)aders)
• bloedarmoede (anemie)
• een bloeding waarbij ernstig bloedverlies optreedt.
• erfelijke sferocytose (bloedaandoening met geelzucht)
• leukopenie (verlaagd aantal witte bloedcellen (leukocyten)
• Majeed-syndroom (ziekte met symptomen aan bloed, bot en huid)
• Mallory-Weiss-syndroom (scheur met bloeding in slokdarm)
• myelofibrose (beenmergaandoening met tekort van bloedcellen)
• neutropenie (laag aantal neutrofielen (soort witte bloedcellen)
• Osler-Weber-Rendu syndroom (bloedvataandoening)
• polyarteritis nodosa (bloedvatziekte met variabele symptomen)
• polycythemia vera (bloedziekte met toename alle bloedcellen)
• scheurbuik (vitamine C-tekort met bloedingen en zwakte)
• Takayasu arteritis (zeldzame ontsteking van de bloedvaten)
• thalassemie (tekort van hemoglobine leidt tot anemie)
• trombocytose (verhoogd aantal bloedplaatjes)

Hart

Meestal zorgen hartproblemen voor dyspnoe:

• Andersen-Tawil syndroom (afwijkingen aan hart en spieren)
• aortastenose (vernauwing van aortaklep in het hart)
• beriberi (vitamine B1: thiaminetekort) met hart- of zenuwschade)
• cardiogene shock (onvoldoende bloed door hartschade)
• cardiomegalie (vergroot hart (hartvergroting)
• cardiomyopathie (hartspieraandoening)
• cor pulmonale (rechtszijdig hartfalen)
• een hartaanval
• een hartritmestoornis
• een hartstilstand (plotseling stoppen van de hartfunctie)
• Eisenmenger-syndroom (complicatie aangeboren hartafwijking)
• endocarditis (ontsteking van de binnenkant van het hart)
• hartfalen
• mitralisklepprolaps (bloed stroomt terug naar linkerboezem)
• myocarditis (ontsteking van de hartspier)
• myxoom (primaire, goedaardige harttumor in linkerboezem)
• pulmonalisatresie (hartziekte - niet gevormde pulmonalisklep)
• vloeistof rond het hart (pericardeffusie)
• ziekte van Danon (afwijkingen aan ogen, spieren en hart)
• ziekte van Ebstein (aangeboren hartafwijking)

Kanker

Diverse soorten kanker brengen kortademigheid met zich mee zoals

• borstkanker (mammacarcinoom) bij vrouwen (tumor in borst)
• Burkitt-lymfoom (snelgroeiende kanker in lymfocyten)
• Ewing-sarcoom (kwaadaardige tumor in arm of been (botkanker)
• Hodgkin-lymfoom (kanker van lymfesysteem)
• leukemie
• kaposisarcoom (tumor op de huid, in slijmvliezen en organen)
• keelkanker
• longmetastasen (uitzaaiingen van kanker in de longen)
• mesothelioom (kanker in longen door blootstelling aan asbest)
• neuroblastoom (kanker uitgaande van zenuwcellen bij kinderen)
• non-Hodgkin lymfoom (kanker in lymfocyten van immuunsysteem)
• Pancoast-syndroom (vorm van longkanker met longtoptumor)
• strottenhoofdkanker (symptomen van keelpijn en oorpijn)
• teelbalkanker (kanker in teelballen (zaadballen, testikels)

Longen

Heel vaak leiden longaandoeningen tot dyspneu.

• actinomycose (bacteriële infectie met zwelling en ettering)
• Acute Respiratory Distress Syndrome (ARDS)
• alfa1-antitrypsine-deficiëntie
• alveolaire capillaire dysplasie (aandoening van longblaasjes)
• antrax (miltvuur) (infectie met symptomen aan huid en longen)
• asbestose (longaandoening door blootstelling aan asbest)
• aspergillose (schimmelinfectie met longproblemen)
• aspiratiepneumonie (longontsteking door vreemde stoffen)
• astma (chronische ontsteking van de luchtwegen in de longen)
• atelectase (instorting long door ineenkrimping longblaasjes)
• atypische pneumonie (longontsteking)
• beroepsastma (stoffen in werkomgeving vernauwen luchtwegen)
• berylliose (metaalvergiftiging door blootstelling beryllium)
• bronchiëctasieën (verwijde en geïrriteerde luchtwegen)
• bronchiolitis (luchtweginfectie met ademhalingsproblemen)
• bronchitis (ontsteking van de luchtpijpvertakkingen)
• bronchopulmonale dysplasie (longaandoening door beademing)
• byssinose (longaandoening na blootstelling katoenen stof)
• Caplan-syndroom (stoflong met reumatoïde artritis)
• chronisch obstructief longlijden (COPD)
• CMV pneumonie (cytomegalovirus) (longinfectie)
• cryptokokkose (schimmelinfectie met aantasting van longen en huid)
• een luchtwegobstructie (verstopping van de luchtwegen)
• emfyseem (longaandoening met kortademigheid en hoesten)
• extrinsieke allergische alveolitis
• geneesmiddel geïnduceerde longaandoening
• Goodpasture-syndroom (symptomen aan nieren en longen)
• histoplasmose (schimmelinfectie met longproblemen)
• idiopathische longfibrose (littekenweefsel in de longen zonder onbekende oorzaak)
• kinkhoest (bacteriële infectie met hoesten en ademnood)
• longembolie (afsluiting van slagader in longen)
• longinfarct (afsterven longweefsel door afsluiting slagader)
• longkanker (bronchuscarcinoom)
• longontsteking (pneumonie) (ontsteking onderste luchtwegen)
• mediastinitis (ontsteking van borstkasruimte tussen longen)
• mucormycose (schimmelziekte aan sinussen, hersenen en longen)
• nocardia-infectie (symptomen aan longen, hersenen en huid)
• overgevoeligheidspneumonitis (longontsteking)
• paragonimiasis (worminfectie met symptomen aan buik & longen)
• parainfluenza (virale infectie met symptomen aan luchtwegen)
• pleura-effusie (vochtophoping tussen borstvlies en longvlies)
• pneumothorax (klaplong of ingeklapte long)
• pulmonale actinomycose (bacteriële infectie aan de longen)
• pulmonale arteriële hypertensie (aandoening aan de longen)
• pulmonale hypertensie (hoge bloeddruk in de longen)
• rokershoest (hardnekkige hoest met slijm (sputum) door roken)
• sarcoïdose (aandoening aan huid, longen, ogen, zenuwstelsel)
• siderose (longziekte door blootstelling aan ijzerstof)
• silicose (blootstelling (inademen) van silica)
• tuberculose (bacteriële infectie met longproblemen)
• verstikking
• vogelgriep (griepachtige symptomen en longgerelateerde symptomen)

Psychisch

Angst, agorafobie (angst voor drukke situaties en plaatsen), hyperventilatie en paniekaanvallen verhogen de kans op dyspneu.

Andere aandoeningen

Heel veel andere aandoeningen gaan gepaard met kortademigheid. Deze lijst is net als voorgaande lijsten niet volledig.

• acetonvergiftiging (problemen met ademhaling en bewustzijn)
• de veteranenziekte (ernstige longaandoening door bacteriën in water)
• een anafylactische shock (ernstige allergische reactie) (ernstige allergische reactie)
• een maagbreuk (aandoening met symptomen van brandend maagzuur)
• een overactieve schildklier (hyperthyreoïdie)
• epiglottitis (zwelling van het strotklepje)
• gebroken ribben
• het Guillain-Barre syndroom
• inademen van een vreemd object
• koolstofmonoxidevergiftiging (EHBO bij vergiftiging met koolmonoxide (co-intoxicatie))
• myasthenia gravis (neuromusculaire aandoening met spierzwakte aan gezicht = gezichtszwakte, ledematen en ogen)

Omgevingsfactoren & benauwdheid

Daarnaast is een patiënt mogelijk kortademig door een aantal omgevingsfactoren zoals:

• een bijwerking van bepaalde medicijnen zoals van bètablokkers (medicatie die hartslag en bloeddruk verlaagt)
• een slechte lichamelijke conditie
• een zwangerschap: Bij een zwangerschap is de ademhalingscapaciteit met maximaal twintig procent verminderd. De vrouw ademt echter even vaak en snel tijdens de zwangerschap.
• een zware inspanning
• extreme temperaturen
• milieuvervuiling zoals chemicaliën, dampen, stof en rook
• overgewicht
• te snel naar grote hoogte begeven (acute hoogteziekte)

Risicofactoren

Er zijn verschillende risicofactoren die de kans op het ontwikkelen van kortademigheid kunnen verhogen. Deze factoren kunnen verband houden met onderliggende ziekten, omgevingsomstandigheden of levensstijlkeuzes die de ademhaling beïnvloeden.

Roken

Roken is een van de belangrijkste risicofactoren voor het ontwikkelen van kortademigheid. Roken beschadigt de longen en draagt bij aan aandoeningen zoals COPD, astma en longkanker, die allemaal kortademigheid kunnen veroorzaken. Chronisch roken kan leiden tot een verslechtering van de longfunctie en het vermogen van de longen om zuurstof op te nemen.

Leeftijd

De prevalentie van kortademigheid neemt toe met de leeftijd, vooral bij mensen die lijden aan chronische aandoeningen zoals hartziekten of longziekten. Ouderen hebben vaak een verminderde longcapaciteit en een zwakker hart, wat bijdraagt aan de ontwikkeling van kortademigheid.

Beroepsomstandigheden

Beroepen die mensen blootstellen aan schadelijke stoffen zoals stof, chemicaliën of verontreinigende stoffen kunnen het risico op kortademigheid verhogen. Dit geldt voor mensen die in de mijnbouw, de bouw, de landbouw of andere risicovolle omgevingen werken, waar blootstelling aan schadelijke deeltjes de longfunctie kan beschadigen.

Risicogroepen

Bepaalde groepen mensen lopen een hoger risico om kortademigheid te ervaren dan anderen. Dit komt vaak door onderliggende medische aandoeningen, genetische predisposities of andere factoren die het ademhalingssysteem beïnvloeden.

Mensen met chronische longziekten

Patiënten met chronische aandoeningen zoals COPD, astma of interstitiële longziekten lopen een hoger risico op het ontwikkelen van kortademigheid. Deze aandoeningen beïnvloeden de longfunctie en kunnen leiden tot verminderde zuurstofopname, wat kortademigheid veroorzaakt. Het monitoren van de longfunctie en het aanpassen van de behandeling zijn cruciaal om de symptomen van kortademigheid te beheren.

Patiënten met hartziekten

Hartziekten, zoals hartfalen, kunnen leiden tot kortademigheid door verminderde circulatie en zuurstofvoorziening naar de longen en het lichaam. Patiënten met hartziekten hebben vaak vochtophoping in de longen, wat ademhalingsmoeilijkheden veroorzaakt.

Ouderen

Ouderen hebben vaak een verhoogd risico op het ontwikkelen van kortademigheid door veroudering van het ademhalings- en circulatiesysteem. Bovendien hebben veel ouderen andere chronische aandoeningen die de ademhaling kunnen beïnvloeden, zoals diabetes, hypertensie of obesitas.

Symptomen van benauwd zijn

Ademhalingsproblemen

Een patiënt is acuut (zeer plotseling) kortademig of chronisch kortademig (kortademigheid of ademhalingsproblemen die een paar weken of langer aanhouden). Een patiënt met dyspnoe vindt het heel moeilijk om te ademen of om adem te krijgen. Ademloosheid, luchthonger (hongerig voor lucht), een dichtgeknepen gevoel aan de keel, een gevoel van verdrinking of verstikking en pijn, stijfheid of ongemak in de borst zijn enkele klachten die hiermee mogelijk gepaard gaan.

Bijkomende symptomen

Buiten de ademhalingsproblemen treden soms nog andere klachten op zoals koorts, een huiduitslag, duizeligheid, een zwelling van de enkels of voeten en misselijkheid of braken. Soms verbetert of verslechtert kortademigheid bij bepaalde lichaamsposities. Een liggende positie is soms een uitlokkende factor voor ademhalingsproblemen bij patiënten met bepaalde hart- en longziekten.

Alarmsymptomen

Alarmsymptomen bij kortademigheid wijzen op een ernstigere onderliggende aandoening die onmiddellijke medische aandacht vereist. Het is belangrijk om kortademigheid in combinatie met andere symptomen te evalueren om te bepalen of er sprake is van een potentieel levensbedreigende situatie.

Pijn op de borst

Kortademigheid gepaard met pijn op de borst kan wijzen op een hartaanval, longembolie of andere ernstige hart- of longaandoeningen. Deze symptomen vereisen onmiddellijk medische evaluatie om de oorzaak vast te stellen en de juiste behandeling in te zetten.

Blauwe lippen of gezicht

Als kortademigheid gepaard gaat met een blauwachtige verkleuring van de lippen, het gezicht of de nagels, kan dit wijzen op ernstige zuurstoftekort in het bloed. Dit kan een teken zijn van ernstige ademhalings- of circulatoire problemen, zoals ademhalingsstilstand, longembolie of hartfalen.

Zwelling van de benen

Zwelling in de benen, gecombineerd met kortademigheid, kan wijzen op hartfalen of andere circulatoire aandoeningen die de bloedstroom naar de longen en andere vitale organen belemmeren. Het is belangrijk om deze symptomen snel te onderzoeken en te behandelen.

Diagnose en onderzoeken

Contact met de arts

In een aantal omstandigheden is het niet nodig om een arts te raadplegen, bijvoorbeeld uitsluitend kortademig zijn na een zware lichamelijke inspanning, of bij kortademig zijn bij een zwangerschap. Het is echter abnormaal dat een patiënt bij elke vorm van inspanning of bij het uitvoeren van een lichte activiteit, reeds kortademig is. Ook wanneer de kortademigheid verergert of optreedt in combinatie met één of meer van volgende symptomen, is het nodig om een arts te raadplegen:

• een piepende ademhaling (stridor)
• gezwollen enkels of voeten
• het onvermogen om plat te gaan liggen
• tekenen van een infectie (koorts, koude rillingen of hoesten)

Alarmtekens
Bij volgende alarmtekens in combinatie met kortademigheid, is het verstandig om meteen noodhulp in te schakelen en ook de patiënt niet zelf te laten rijden met een auto omdat het risico bestaat op bewusteloosheid:

• duizeligheid
• flauwvallen
• kortademigheid die plotseling begint of ernstig is
• misselijkheid of overgeven
• pijn op de borst

Vraaggesprek

De diagnose van de oorzaak van dyspnea begint met een zeer grondige medische geschiedenis en lichamelijk examen. De arts zal veel vragen stellen over het ontstaan, de duur, de ernst en de progressie van de symptomen. Factoren die de symptomen verergeren en verlichten, zijn ook belangrijk. Naast het vragen over kortademigheid, zal de arts vragen over familie- en sociale geschiedenis en alle andere factoren die kunnen bijdragen aan de symptomen.

Lichamelijk onderzoek

Vervolgens voert de arts een lichamelijke onderzoek uit. Hij beluistert met zijn stethoscoop naar de geluiden van het hart en de longen (ademgeluiden). Dit onderzoek is in medische termen gekend als 'auscultatie'. Bovendien zoekt de arts naar tekenen van een zwelling van de armen en benen. Hij spoort tevens eventueel vergrote aderen in de nek op (lymfadenopathie: gezwollen lymfeklieren).

Diagnostisch onderzoek

Nadat de arts het lichamelijk onderzoek heeft afgerond, bepaalt hij mogelijk dat de patiënt nog verdere onderzoeken nodig heeft.

Bloedonderzoek
Een standaard bloedonderzoek identificeert tekenen van een infectie of bloedarmoede. Gespecialiseerde bloedonderzoeken wijzen op een obstructieve longziekte (lucht niet goed kunnen uitademen uit de longen), bloedstolsels of hartziekten.

Echocardiografie
Een echocardiografie is een echografisch onderzoek waarmee de arts in staat is om rechtstreeks in de hartkamers en ventielen te kijken. De test toont structurele problemen in het hart die kortademigheid veroorzaken.

Elektrocardiografie
Een elektrocardiografie (hartfilmpje) is inzetbaar voor het opsporen van hartaandoeningen en hartritmeproblemen.

Inspanningstest
Een inspanningstest (zoals een fietsergometrie) bekijkt de long- en hartfunctie tijdens een inspanning of lichaamsbeweging.

Longfunctieonderzoek
De arts test met behulp van een longfunctieonderzoek de werking van de longen en het longstelsel. De resultaten onthullen mogelijk een obstructieve longziekte en andere longaandoeningen.

Röntgenfoto van de borst
Met een röntgenfoto van de borstkas (thoraxfoto) spoort de arts een longontsteking, een klaplong of een andere longziekte en tekenen van hartfalen op.

Spirometrie
Met een spirometrie-onderzoek is de arts in staat om de longcapaciteit en longfunctietesten. Hiermee identificeert hij tevens een obstructieve longziekte, zoals COPD, astma of chronische bronchitis (aanhoudende ontsteking van de luchtpijpvertakkingen).

Ventilatie- of perfusiescan
Een ventilatie- en perfusiescan is een gespecialiseerde scanonderzoek dat een bloedstolsel in de longen aangeeft.

Behandeling dyspneu

De behandeling varieert van persoon tot persoon, afhankelijk van de oorzaak van het symptoom.

Medicatie
Diverse medicijnen verhelpen het overmatige slijm uit de luchtwegen en verbeteren de ademhaling. De arts zet corticosteroïden of bronchodilatoren (luchtwegverwijders: (luchtwegverwijdende geneesmiddelen) in om de strakke luchtwegen te openen zodat de ademhaling eenvoudiger verloopt. Astma reageert normaal gezien goed op medicijnen. Bij een infectie (zoals een longontsteking) zet de arts antibiotica in waarop de patiënt vaak ook goed reageert. Af en toe schrijft de arts opioïden (krachtige pijnstillers), anti-inflammatoire medicijnen (ontstekingsremmers) en medicijnen tegen angst voor.

Zuurstof
Af en toe is zuurstofondersteuning nodig. Deze zuurstoftoediening gebeurt via een masker of een ademhalingstoestel. Hiervoor kijkt de arts naar de gezondheidstoestand en symptomen van de patiënt.

Longrevalidatie
In een aantal omstandigheden is longrevalidatie aanbevolen. Dit adviseert de arts vooral bij patiënten met een chronische longziekte. De patiënt krijgt hierbij individuele ademhalingsoefeningen om meer lucht te krijgen.

Levensstijl
Een andere levensstijl doorvoeren is bovendien belangrijk om de ernst van de kortademige symptomen te verminderen zoals:

• gewicht verliezen indien nodig
• stoppen met roken
• vermijden van blootstelling aan verontreinigende stoffen

Prognose dyspnoe

Bij een patiënt die kortademig is, zijn de vooruitzichten afhankelijk van de oorzaak, de medische geschiedenis en de algemene gezondheidstoestand van de patiënt. Wel is kortademigheid vrijwel steeds een ernstig symptoom dat soms levensbedreigende complicaties heeft. Een snelle evaluatie en behandeling zijn vaak van levensbelang.

Complicaties van kortademigheid

Hoewel dyspneu op zich niet levensbedreigend hoeft te zijn, kunnen er ernstige complicaties optreden als de oorzaak niet wordt gediagnosticeerd en behandeld.

Enkele van de meestvoorkomende complicaties van dyspneu zijn:

Acuut hartfalen

Dit is een aandoening waarbij het hart niet in staat is om voldoende bloed rond te pompen om aan de behoeften van het lichaam te voldoen. Symptomen van acuut hartfalen zijn onder meer ernstige kortademigheid, pijn op de borst, snelle ademhaling, verwarring en oedeem (vocht vasthouden) in de benen en enkels. Acuut hartfalen is een medische noodsituatie die onmiddellijke behandeling vereist.

Longembolie

Dit is een bloedstolsel in de longen. Symptomen van een longembolie zijn onder meer plotselinge, intense kortademigheid, pijn op de borst die erger wordt bij diep ademhalen, hoesten (soms met bloed), snelle hartslag en duizeligheid. Een longembolie kan levensbedreigend zijn en vereist onmiddellijke medische aandacht.

Pneumonie

Dit is een infectie van de longen die wordt veroorzaakt door bacteriën, virussen of schimmels. Symptomen van pneumonie zijn onder meer koorts, hoesten met slijm, kortademigheid, pijn op de borst, snelle ademhaling en vermoeidheid. Pneumonie kan ernstig zijn, vooral voor ouderen, jonge kinderen en mensen met een zwak immuunsysteem.

Astma-aanval

Astma is een chronische aandoening die de luchtwegen ontsteekt en vernauwt, waardoor het moeilijk wordt om te ademen. Symptomen van een astma-aanval zijn onder meer piepen, kortademigheid, hoesten, benauwdheid op de borst en snelle ademhaling. Ernstige astma-aanvallen kunnen levensbedreigend zijn.

Chronische obstructieve longziekte (COPD)

Dit is een progressieve aandoening die de longen beschadigt en het moeilijk maakt om te ademen. COPD omvat emfyseem en chronische bronchitis. Symptomen van COPD zijn onder meer kortademigheid, chronische hoest, piepen en vermoeidheid. COPD kan een invaliderende aandoening zijn en het risico op hart- en vaatziekten en longkanker verhogen.

Vermoeidheid en verminderde inspanningstolerantie

Kortademigheid kan het moeilijk maken om dagelijkse activiteiten uit te voeren, wat kan leiden tot vermoeidheid en een verminderd vermogen om te sporten of andere fysieke activiteiten te ondernemen.

Angst en paniek

De angst om niet genoeg lucht te kunnen krijgen kan leiden tot angst en paniekaanvallen, wat de symptomen van dyspneu kan verergeren.

Slaapproblemen

Kortademigheid kan het moeilijk maken om comfortabel te slapen, wat kan leiden tot slaperigheid en vermoeidheid overdag.

Depressie

Chronische dyspneu kan leiden tot gevoelens van hopeloosheid en depressie.

Het is belangrijk om een arts te raadplegen bij dyspneu, vooral als het gepaard gaat met andere symptomen zoals pijn op de borst, hoesten, koorts of snelle ademhaling. Vroege diagnose en behandeling van de onderliggende oorzaak van dyspneu kunnen complicaties helpen voorkomen en de kwaliteit van leven verbeteren.

Preventie

De preventie van kortademigheid hangt sterk af van de onderliggende oorzaak. Er zijn echter verschillende maatregelen die mensen kunnen nemen om hun risico op kortademigheid te verlagen.

Stoppen met roken

Roken is de belangrijkste vermijdbare risicofactor voor kortademigheid, vooral bij aandoeningen zoals COPD en longkanker. Het stoppen met roken kan de longfunctie verbeteren en het risico op ademhalingsproblemen aanzienlijk verminderen.

Gezond voedingspatroon

Een gezond en evenwichtig voedingspatroon kan bijdragen aan een goede longgezondheid. Het verminderen van zoutinname kan bijvoorbeeld helpen bij het beheersen van hartfalen, terwijl voedingsstoffen zoals antioxidanten kunnen helpen de longfunctie te behouden.

Regelmatige lichaamsbeweging

Lichaamsbeweging helpt de ademhalingsspieren te versterken en de algehele longfunctie te verbeteren. Regelmatige lichaamsbeweging kan helpen bij het voorkomen van kortademigheid door de algehele gezondheid te bevorderen.

Lees verder

• Orthopneu: Kortademigheid bij liggen, vaak door hartfalen
• Ademhalingsproblemen: Oorzaken van moeite met ademen