Buikvlieskanker (peritoneale kanker): Kanker in buikvlies

Het peritoneum (buikvlies) is een membraan dat de meeste organen in de buikholte bekleedt. Peritoneale kanker is een zeldzame vorm van kanker die kan ontstaan in het buikvlies zelf of zich daar kan ontwikkelen door uitzaaiingen van een andere vorm van kanker. In het beginstadium veroorzaakt peritoneale kanker vaak weinig of vage symptomen, waardoor de ziekte meestal pas in een gevorderd stadium wordt ontdekt. Wanneer klachten optreden, gaat het vaak om symptomen zoals buikpijn, verlies van eetlust en kortademigheid. Verschillende behandelingsopties zijn beschikbaar voor peritoneale kanker, maar de vooruitzichten zijn meestal ongunstig omdat de diagnose en behandeling vaak laat plaatsvinden.

• Wat is het peritoneum?
• Functies
• Organen bedekken
• Epidemiologie
• Mechanisme
• Oorzaken van kanker in het buikvlies
• Primaire of secundaire buikvlieskanker
• Zeldzame vormen van buikvlieskanker
• Pseudomyxoom peritonei (PMP)
• Peritoneaal mesothelioom
• Risicofactoren
• Risicogroepen
• Symptomen: Tekenen van buikvlieskanker
• Alarmsymptomen
• Diagnose en onderzoeken
• Behandeling van peritoneale kanker
• Prognose van peritoneale kanker
• Complicaties van peritoneale kanker
• Preventie
• Praktische tips voor het omgaan met buikvlieskanker
• Begrijpen van de behandeling en medische opvolging
• Omgaan met lichamelijke symptomen en bijwerkingen
• Voedingsaanpassingen en het behouden van een gezond voedingspatroon
• Pijnmanagement en comfort verbeteren
• Mentaal en emotioneel welzijn ondersteunen
• Leven met buikvlieskanker op lange termijn
• Ondersteuning voor zorgverleners
• Zorg voor jezelf en voor je naasten
• Misvattingen rond buikvlieskanker
• Buikvlieskanker komt alleen voor bij oudere mensen
• Buikvlieskanker veroorzaakt altijd duidelijke symptomen
• Chirurgie is altijd de eerste behandelingsoptie
• Chemotherapie is altijd effectief voor buikvlieskanker
• De prognose is altijd slecht
• Buikvlieskanker is altijd secundair aan een andere kanker
• Er is geen mogelijkheid voor palliatieve zorg bij buikvlieskanker

Wat is het peritoneum?

Functies

Het buikvlies, ook wel het peritoneum genoemd, is een dun maar sterk membraan dat de buikholte bekleedt en de inwendige organen omsluit. Het is opgebouwd uit epitheelcellen en bestaat uit twee lagen: de pariëtale laag, die de buikwand bekleedt, en de viscerale laag, die de organen zelf omhult. Het peritoneum speelt een cruciale rol bij het vasthouden van de organen op hun plaats en voorkomt dat ze vrij bewegen in de buikholte. Daarnaast produceert het buikvlies een sereuze vloeistof die zich tussen de twee lagen bevindt, wat zorgt voor een soepele beweging van de organen tijdens functies zoals de spijsvertering. Bovendien vormt het peritoneum een belangrijke barrière tegen infecties en verspreiding van ziekteverwekkers in de buikholte.

Organen bedekken

Het buikvlies bekleedt de meeste organen in de buik, zoals de baarmoeder, prostaat, blaas, eierstokken, eileiders, vagina en het rectum. Echter, sommige organen zoals de alvleesklier (pancreas), de twaalfvingerige darm (duodenum), het stijgende en dalende deel van de dikke darm (colon ascendens en colon descendens), en de nieren liggen retroperitoneaal en zijn dus niet bedekt door het peritoneum.

Epidemiologie

Buikvlieskanker, ook wel peritoneale kanker genoemd, is een zeldzame vorm van kanker die het buikvlies, het dunne membraan dat de binnenkant van de buikholte bekleedt, aantast. Deze kanker komt vaak voor in combinatie met andere vormen van kanker, zoals eierstokkanker of darmkanker, en heeft een relatief lage incidentie in de algemene bevolking.

Incidentie en Prevalentie
De incidentie van buikvlieskanker is wereldwijd relatief laag, met een geschatte prevalentie van ongeveer 0,5-1 geval per 100.000 mensen. Echter, het is belangrijk op te merken dat buikvlieskanker vaak pas in een vergevorderd stadium wordt gediagnosticeerd, wat bijdraagt aan de lagere diagnosecijfers in vroege stadia.

Leeftijdsdistributie
Buikvlieskanker komt vaker voor bij volwassenen van middelbare leeftijd en ouderen, met de meeste gevallen die zich voordoen bij patiënten boven de 50 jaar. De gemiddelde leeftijd bij diagnose is 60 jaar. Er zijn echter gevallen van buikvlieskanker bij jongere volwassenen, hoewel dit zeldzamer is.

Geslachtsverhouding
Er is een lichte prevalentie van buikvlieskanker bij vrouwen, vooral in verband met eierstokkanker. De verhouding tussen mannen en vrouwen is ongeveer 1:1,5, hoewel de prevalentie bij vrouwen toeneemt door de hogere incidentie van eierstokkanker, die vaak metastaseert naar het buikvlies.

Mechanisme

Het mechanisme van buikvlieskanker is complex en wordt vaak gekarakteriseerd door het uitzaaien van andere tumoren naar het buikvlies, hoewel het ook kan ontstaan als een primaire kanker in de peritoneale cellen zelf.

Primaire versus secundaire buikvlieskanker
In veel gevallen is buikvlieskanker secundair, wat betekent dat het ontstaat als metastase van andere kankers, zoals eierstokkanker, maagkanker of colorectale kanker. Primaire buikvlieskanker is zeldzamer en ontwikkelt zich uit de cellen van het buikvlies zelf.

Cellulaire veranderingen
Buikvlieskanker ontstaat uit de mesotheliale cellen van het peritoneum. Deze cellen kunnen door genetische mutaties kwaadaardig worden en gaan ongecontroleerd delen. De tumoren kunnen zich uitbreiden naar andere organen in de buikholte, wat de prognose aanzienlijk verslechtert.

Invloed van de micro-omgeving
De peritoneale holte biedt een unieke micro-omgeving voor de groei van tumoren. Door de aanwezigheid van vrije vloeistoffen en de afwezigheid van veel vasculaire barrières, kunnen kankercellen gemakkelijk migreren en zich vestigen op andere delen van het buikvlies.

Oorzaken van kanker in het buikvlies

De exacte oorzaken van peritoneale kanker zijn anno augustus 2024 nog steeds niet volledig begrepen. Er zijn echter enkele hypothesen. Eén theorie suggereert dat de kanker ontstaat uit overgebleven eierstokweefsel dat tijdens de ontwikkeling van de foetus in de buikholte is achtergebleven. Andere onderzoekers denken dat bepaalde veranderingen in het buikvlies ertoe leiden dat het zich gaat gedragen als eierstokweefsel, wat kan bijdragen aan het ontstaan van kanker.

Genetische factoren, zoals mutaties in de BRCA1- en BRCA2-genen, zijn ook in verband gebracht met een verhoogd risico op peritoneale kanker, vooral bij vrouwen met een voorgeschiedenis van eierstokkanker.

Primaire of secundaire buikvlieskanker

Primaire buikvlieskanker
Primaire peritoneale kanker, die rechtstreeks in het buikvlies begint, is zeldzaam. Deze vorm van kanker komt vaker voor bij vrouwen, vooral bij diegenen met een verhoogd risico op eierstokkanker. Vrouwen met BRCA1- of BRCA2-genmutaties hebben een aanzienlijk hoger risico op het ontwikkelen van deze vorm van kanker. Ook de leeftijd speelt een rol, aangezien oudere vrouwen een verhoogd risico lopen.

Secundaire buikvlieskanker
In de meeste gevallen is peritoneale kanker secundair, wat betekent dat het ontstaat door de uitzaaiing van kanker van andere organen naar het buikvlies. Dit wordt vaak gezien bij:

• Alvleesklierkanker
• Borstkanker
• Darmkanker (15% daarvan leidt tot peritoneale kanker)
• Eierstokkanker (tot 75% van de patiënten ontwikkelt peritoneale kanker)
• Maagkanker

Secundaire peritoneale kanker wordt soms aangeduid als ‘peritoneale carcinomatose’.

Zeldzame vormen van buikvlieskanker

Er bestaan ook enkele zeldzame vormen van buikvlieskanker:

Pseudomyxoom peritonei (PMP)

Pseudomyxoom peritonei (PMP) is een zeldzame aandoening waarbij zich slijmvormend weefsel vastzet op het buikvlies. Dit weefsel is vaak afkomstig van een gebarsten slijmcyste in de appendix of eierstok. PMP kan aanzienlijke omvang bereiken en druk uitoefenen op nabijgelegen organen, wat leidt tot complicaties zoals darmobstructie en buikpijn.

Peritoneaal mesothelioom

Peritoneaal mesothelioom is een agressieve vorm van kanker die ontstaat in het buikvlies, vaak door blootstelling aan asbest, een sterk kankerverwekkende stof. Er zijn twee varianten:

• Een vorm met ascites (vochtophoping in de buik) en fijne, goedaardige tumoren.
• Een vorm met weinig ascites maar met dikkere, kwaadaardige tumoren.

Risicofactoren

Er zijn verschillende risicofactoren die het ontstaan van buikvlieskanker kunnen bevorderen. Veel van deze risicofactoren zijn gerelateerd aan de geschiedenis van andere vormen van kanker, evenals erfelijke factoren.

Erfelijkheid en genetische predispositie
Mensen met een familiegeschiedenis van kanker, vooral van eierstokkanker of colorectale kanker, lopen een verhoogd risico op het ontwikkelen van buikvlieskanker. Erfelijke genetische mutaties, zoals in het BRCA1- of BRCA2-gen, kunnen ook het risico verhogen.

Chronische ontstekingsziekten
Chronische ontstekingen in de buikholte, zoals bij peritonitis of ontstekingsziekten zoals de ziekte van Crohn, kunnen het risico op buikvlieskanker verhogen. Langdurige ontsteking kan leiden tot veranderingen in de cellen van het buikvlies die kanker kunnen veroorzaken.

Ongedifferentieerde tumoren
Tumoren die moeilijk te categoriseren zijn of die afkomstig zijn van orgaanweefsels die vaak in contact komen met het buikvlies, zoals de maag of dikke darm, hebben een verhoogd risico om naar het peritoneum te metastaseren. Ook de stadia van deze tumoren spelen een belangrijke rol in het risiconiveau voor buikvlieskanker.

Risicogroepen

Bepaalde groepen patiënten hebben een hoger risico op het ontwikkelen van buikvlieskanker dan anderen. Deze groepen worden gedefinieerd door genetische factoren, medische voorgeschiedenis en levensstijl.

Patiënten met eierstokkanker
Vrouwen die eierstokkanker hebben, lopen een significant hoger risico op het ontwikkelen van buikvlieskanker. Eierstokkanker metastaseert vaak naar het buikvlies, wat de ziekte kan verergeren en de behandeling complexer maakt.

Patiënten met darmkanker
Darmkanker, vooral kanker in de dikke darm of rectum, kan zich ook uitzaaien naar het peritoneum, wat leidt tot secundaire buikvlieskanker. Patiënten die al darmkanker hebben gehad, moeten nauwlettend worden gecontroleerd op tekenen van buikvliesmetastasen.

Patiënten met erfelijke genetische syndromen
Patiënten die lijden aan erfelijke genetische syndromen zoals het Lynch-syndroom, dat wordt gekarakteriseerd door een verhoogd risico op darmkanker, kunnen ook een verhoogd risico op het ontwikkelen van buikvlieskanker hebben.

Symptomen: Tekenen van buikvlieskanker

Peritoneale kanker kan zich overal in de buikholte manifesteren en beïnvloedt het oppervlak van de organen die door het buikvlies worden bedekt. De symptomen van peritoneale kanker lijken vaak sterk op die van eierstokkanker, omdat beide aandoeningen het epitheelweefsel aantasten. In het beginstadium zijn de symptomen vaak vaag en moeilijk te lokaliseren, waardoor de ziekte vaak pas in een later stadium wordt ontdekt.

Mogelijke symptomen zijn:

• Abnormale vaginale bloedingen
• Anale bloedingen
• Ascites (vochtophoping in de buikholte), wat kan leiden tot een opgeblazen gevoel en gewichtstoename.
• Buikongemakken of buikpijn door winderigheid, indigestie, druk, zwelling, een opgeblazen gevoel of krampen.
• Constipatie
• Diarree
• Een algemeen ziek gevoel (malaise)
• Een gevoel van volheid na een lichte maaltijd
• Onverklaarbare gewichtstoename of onverklaarbaar gewichtsverlies
• Verlies van eetlust
• Frequent urineren (pollakisurie)
• Kortademigheid
• Misselijkheid

Patiënten met peritoneale kanker kunnen ook metastasen ontwikkelen, vooral in de lever (levermetastasen) en longen (longmetastasen), wat leidt tot bijkomende symptomen zoals hoesten en geelzucht.

Alarmsymptomen

De symptomen van buikvlieskanker kunnen subtiel zijn in de vroege stadia en worden vaak pas herkend wanneer de kanker al in een vergevorderd stadium verkeert.

Buikpijn en opgeblazen gevoel
Een veel voorkomend symptoom van buikvlieskanker is aanhoudende buikpijn of een gevoel van volheid in de buik. Dit kan verergeren na het eten of in de avond. Opgeblazen gevoel kan worden veroorzaakt door de ophoping van vloeistof in de buikholte.

Gewichtsverlies en vermoeidheid
Veel patiënten met buikvlieskanker ervaren onverklaarbaar gewichtsverlies en een gevoel van extreme vermoeidheid. Dit komt vaak voor in combinatie met een verlies van eetlust, wat de algehele gezondheid verder kan verzwakken.

Misselijkheid en braken
Naarmate de kanker zich verspreidt, kan deze de organen in de buikholte verstoren, wat kan leiden tot misselijkheid, braken en problemen met de spijsvertering. Dit kan verergeren als de tumor de darmfunctie beïnvloedt.

Diagnose en onderzoeken

De diagnose van peritoneale kanker vereist een grondig medisch onderzoek en een combinatie van beeldvorming en laboratoriumtests. De arts zal eerst een gedetailleerde medische geschiedenis opnemen en een lichamelijk onderzoek uitvoeren.

Aanvullende onderzoeken kunnen zijn:

• Bariumklysma (röntgenfoto van de dikke darm en het rectum)
• Biopsie (weefselmonster dat microscopisch wordt onderzocht)
• Bloedonderzoek, inclusief tumormarkers zoals CA-125.
• CT-scan of MRI-scan voor gedetailleerde beeldvorming.
• Echografie van de buik.
• Paracentese (verwijderen van vloeistof uit de buikholte voor microscopisch onderzoek).
• Vaginale of rectale onderzoeken, afhankelijk van de vermoedelijke oorsprong van de kanker.

Peritoneale kanker en eierstokkanker hebben een vergelijkbaar uiterlijk onder de microscoop, wat de diagnose kan bemoeilijken. Het patroon van verspreiding en de locatie van de tumoren helpen echter om de juiste diagnose te stellen.

Behandeling van peritoneale kanker

De behandeling van peritoneale kanker hangt af van verschillende factoren, waaronder de omvang van de kanker, de gezondheidstoestand van de patiënt en het stadium van de ziekte. Mogelijke behandelingen zijn:

• Chemotherapie, vaak als eerste lijn behandeling om de tumoren te verkleinen.
• Chirurgie om zoveel mogelijk tumorweefsel te verwijderen. Bij vrouwen kan dit ook inhouden dat de eierstokken, eileiders en baarmoeder worden verwijderd.
• HIPEC (Hyperthermische Intraperitoneale Chemotherapie): Een behandeling waarbij verwarmde chemotherapie direct in de buikholte wordt toegediend na de operatie, vooral effectief bij uitzaaiingen van kanker uit de appendix, dikke darm of maag.
• Palliatieve zorg om symptomen te beheersen en de kwaliteit van leven te verbeteren.
• Radiotherapie, vooral gebruikt om symptomen te verlichten door het verkleinen van tumoren.

Prognose van peritoneale kanker

De prognose voor buikvlieskanker hangt sterk af van het stadium waarin de kanker wordt gediagnosticeerd, de algemene gezondheid van de patiënt en de behandelingsmogelijkheden die beschikbaar zijn.

Vroege diagnose
Een vroege diagnose van buikvlieskanker biedt de beste kans op behandeling. Bij vroegtijdige detectie kan de tumor chirurgisch worden verwijderd en kan chemotherapie effectief zijn.

Uitzaaiingen en vergevorderde stadia
Wanneer buikvlieskanker zich naar andere delen van de buikholte verspreidt, vermindert de prognose aanzienlijk. De overlevingskansen zijn lager in vergevorderde stadia, vooral wanneer er sprake is van uitgebreide metastasen.

Effect van behandeling
Behandelingsopties, zoals chirurgische verwijdering, chemotherapie en in sommige gevallen immunotherapie, kunnen de prognose verbeteren. De effectiviteit van behandelingen varieert echter en kan afhangen van de patiëntspecifieke factoren en het stadium van de ziekte.

Complicaties van peritoneale kanker

Een ernstige complicatie van peritoneale kanker is darmobstructie, waarbij de tumor de normale beweging van de darmlussen verhindert. Dit kan leiden tot een blokkade van de darminhoud, wat symptomen zoals braken, constipatie, ernstige buikpijn en een opgeblazen gevoel veroorzaakt. In ernstige gevallen kan dit zelfs leiden tot een hernia.

Preventie

Er is geen bewezen methode om buikvlieskanker volledig te voorkomen. Er zijn echter verschillende benaderingen die het risico op deze kanker kunnen verminderen.

Gezonde levensstijl
Een gezonde levensstijl, inclusief een evenwichtig voedingspatroon, regelmatige lichaamsbeweging en het vermijden van overmatig alcoholgebruik, kan helpen het risico op buikvlieskanker te verminderen. Roken moet ook worden vermeden, omdat het kan bijdragen aan het ontstaan van verschillende vormen van kanker.

Regelmatige screenings voor risicogroepen
Patiënten die een verhoogd risico lopen op buikvlieskanker, zoals diegenen met een familiegeschiedenis van eierstokkanker of darmkanker, moeten regelmatig worden gecontroleerd op tekenen van kanker. Vroege opsporing door beeldvorming kan helpen om de ziekte in een behandelbaar stadium te detecteren.

Behandeling van onderliggende ziekten
Het beheersen van chronische ziekten zoals inflammatoire darmziekten kan het risico op buikvlieskanker verlagen. Het is belangrijk dat patiënten met dergelijke aandoeningen nauwlettend worden gevolgd door hun artsen.

Praktische tips voor het omgaan met buikvlieskanker

Buikvlieskanker, of peritoneale kanker, is een zeldzame vorm van kanker die ontstaat in het buikvlies (peritoneum), het membraan dat de buikorganen omhult. De ziekte kan uitdagend zijn, zowel fysiek als emotioneel, maar er zijn verschillende manieren om ermee om te gaan en de kwaliteit van leven te verbeteren. Hieronder vind je praktische tips voor het omgaan met buikvlieskanker, die zowel gericht zijn op het beheren van de ziekte als het ondersteunen van je algehele welzijn.

Begrijpen van de behandeling en medische opvolging

De behandeling van buikvlieskanker varieert afhankelijk van de aard van de kanker, de mate van verspreiding en de algemene gezondheid van de patiënt. Het kan onder andere chemotherapie, chirurgie of doelgerichte therapieën omvatten. Het is belangrijk om je behandelplan samen met je arts te bespreken en je vragen of zorgen duidelijk te maken.

Naast het volgen van het medische behandelplan is regelmatige medische opvolging essentieel. Dit kan helpen om te controleren hoe goed je lichaam reageert op de behandeling, bijwerkingen te beheren en eventuele nieuwe symptomen vroegtijdig op te sporen.

Omgaan met lichamelijke symptomen en bijwerkingen

De behandeling van buikvlieskanker kan bijwerkingen veroorzaken, zoals vermoeidheid, misselijkheid, pijn en veranderingen in de eetlust. Het is belangrijk om deze bijwerkingen tijdig te bespreken met je arts, zodat zij kunnen helpen om ze te verlichten.

Bij vermoeidheid is het belangrijk om rust te nemen, maar probeer ook lichte activiteiten te blijven doen om je energie op peil te houden. Korte wandelingen of eenvoudige rek- en strekoefeningen kunnen helpen je energie te behouden.

Als je last hebt van misselijkheid, kunnen medicijnen voorgeschreven worden die je kunnen helpen om je eetlust te verbeteren en je maag te kalmeren. Probeer kleine, frequente maaltijden te eten en drink voldoende water om gehydrateerd te blijven.

Voedingsaanpassingen en het behouden van een gezond voedingspatroon

Bij buikvlieskanker kan het moeilijk zijn om een goed voedingspatroon te behouden door misselijkheid, pijn of veranderingen in de spijsvertering. Het is belangrijk om met een diëtist te werken om een voedingsplan op te stellen dat past bij je behandelingsbehoeften en je energiepeil.

Probeer voedingsmiddelen te kiezen die gemakkelijk te verteren zijn en rijk aan voedingsstoffen. Zachte, lichte maaltijden zoals soep, yoghurt, gekookte groenten en fruit kunnen gemakkelijker zijn voor je spijsvertering.

Als je moeite hebt met eten, kun je proberen vloeibare of gemalen maaltijden te eten, die gemakkelijker zijn om te consumeren. Zorg ervoor dat je voldoende eiwitten en calorieën binnenkrijgt om je lichaam te ondersteunen bij herstel en behandeling.

Pijnmanagement en comfort verbeteren

Pijn is een veelvoorkomend symptoom bij buikvlieskanker. Overleg met je arts over de beste manieren om pijn te beheersen. Dit kan pijnstillers, zoals paracetamol of opioïden, omvatten, afhankelijk van de ernst van de pijn.

Daarnaast kunnen andere technieken, zoals ontspanningsoefeningen, meditatie, yoga of ademhalingsoefeningen, helpen om de perceptie van pijn te verminderen. Fysiotherapie kan ook nuttig zijn om de mobiliteit te behouden en pijn te verminderen door gerichte oefeningen.

Mentaal en emotioneel welzijn ondersteunen

De diagnose van buikvlieskanker en de behandeling kunnen emotioneel belastend zijn. Het is normaal om gevoelens van angst, verdriet, of zelfs woede te ervaren. Het is belangrijk om deze gevoelens niet te onderdrukken, maar ze bespreekbaar te maken met vrienden, familie of een psycholoog.

Steun van anderen is essentieel. Deel je gevoelens en ervaringen met geliefden of zoek steun bij een kankerondersteuningsgroep. Dit kan je helpen om je emoties te verwerken en je niet geïsoleerd te voelen.

Leven met buikvlieskanker op lange termijn

Leven met buikvlieskanker kan een uitdaging zijn, vooral als je in een chronische fase van de ziekte zit. Het kan helpen om je routine aan te passen aan je energielevels en fysieke mogelijkheden. Zet kleine doelen voor jezelf en vier zelfs de kleinste overwinningen.

Sommige patiënten kiezen ervoor om hun behandeling en het verloop van hun ziekte zo natuurlijk mogelijk te benaderen. Dit betekent dat je therapieën kunt combineren met alternatieve behandelingen zoals kruiden, massage of acupunctuur. Zorg ervoor dat je deze keuzes bespreekt met je arts, zodat je geen risico’s neemt met je gezondheid.

Ondersteuning voor zorgverleners

Als je familieleden of vrienden hebt die voor je zorgen, is het belangrijk hen ook te ondersteunen. Zorg ervoor dat zij toegang hebben tot informatie over de ziekte en hoe zij jou het beste kunnen helpen. Moedig hen aan om ook voor zichzelf te zorgen, zodat zij de energie en de motivatie behouden om jou te blijven ondersteunen.

Plan regelmatige ontmoetingen met je zorgteam, zodat zowel jij als je zorgverleners goed voorbereid zijn op de uitdagingen die voor je liggen.

Zorg voor jezelf en voor je naasten

Het is belangrijk om zowel lichamelijke als emotionele zorg voor jezelf te prioriteren. Plan momenten van rust, ontspanning en plezier in je dagelijkse routine om stress te verminderen en je algehele welzijn te verbeteren.

Met de juiste zorg, zowel medisch als emotioneel, kun je de impact van buikvlieskanker beter beheren en een bevredigende levenskwaliteit behouden. Als je specifieke vragen hebt of meer informatie nodig hebt, aarzel dan niet om dit met je zorgteam of een steunorganisatie te delen.

Misvattingen rond buikvlieskanker

Buikvlieskanker, of peritoneale kanker, ontstaat in het buikvlies, het weefsel dat de binnenkant van de buikholte bekleedt en de organen beschermt. De ziekte is zeldzaam en kent veel misvattingen, die invloed kunnen hebben op de aanpak van de diagnose en behandeling.

Buikvlieskanker komt alleen voor bij oudere mensen

Hoewel buikvlieskanker vaker voorkomt bij ouderen, kan het ook jongere patiënten treffen. De oorzaken zijn vaak multifactorieel, en genetische predispositie kan een rol spelen, evenals andere risicofactoren.

Buikvlieskanker veroorzaakt altijd duidelijke symptomen

In veel gevallen heeft buikvlieskanker lange tijd geen opvallende symptomen. Wanneer symptomen zoals pijn of opgezette buik zich voordoen, kan de ziekte al gevorderd zijn. Vroege detectie is dus vaak een uitdaging.

Chirurgie is altijd de eerste behandelingsoptie

Chirurgie kan effectief zijn, maar afhankelijk van de locatie en grootte van de tumoren kan aanvullende therapie nodig zijn. Radiotherapie of chemotherapie wordt vaak gecombineerd met een operatie om de kans op terugkeer van de kanker te verkleinen.

Chemotherapie is altijd effectief voor buikvlieskanker

Buikvlieskanker kan resistent zijn tegen traditionele chemotherapie. Niet alle kankercellen reageren goed op medicatie, wat de behandelingsopties beperkt. Er worden echter steeds meer gerichte therapieën ontwikkeld die effectiever kunnen zijn.

De prognose is altijd slecht

Hoewel buikvlieskanker vaak een slechte prognose heeft, zijn er gevallen waarbij vroege detectie en gecombineerde behandelingen de levensverwachting aanzienlijk kunnen verbeteren. Regelmatige beeldvormende onderzoeken en behandelingen kunnen de kans op herstel vergroten.

Buikvlieskanker is altijd secundair aan een andere kanker

Hoewel buikvlieskanker vaak wordt aangetroffen als een gevolg van een andere primaire kanker, zoals kanker van de eierstokken of de maag, kan het ook als primaire tumor ontstaan in het buikvlies zelf.

Er is geen mogelijkheid voor palliatieve zorg bij buikvlieskanker

Palliatieve zorg speelt een cruciale rol bij het verlichten van symptomen en verbeteren van de levenskwaliteit. Behandelaren kunnen naast de medische behandeling ook mentale gezondheid en welzijn van de patiënt ondersteunen.

Door een beter begrip van buikvlieskanker kunnen patiënten beter voorbereid zijn op de behandelingen en het verdere verloop van de ziekte.

Lees verder

• Kankerpijn: Oorzaken & types pijn en soorten pijnmedicatie
• Herhaling kanker (recidief): Soorten, risicofactoren en tips