Elleboogpijn: Oorzaken van pijn aan elleboog of ellebogen

De elleboog is een complex gewricht dat de rotatie, strekking en buiging van de hand en onderarm mogelijk maakt. Elleboogpijn verwijst naar elke vorm van pijn die afkomstig is van de structuren in het ellebooggewricht en/of de omliggende structuren zoals de schouder, bovenarm, onderarm, en de pols- en handgewrichten. Deze pijn is een veelvoorkomend en vervelend symptoom, vaak veroorzaakt door overbelasting, trauma, infectie, of andere oorzaken. Elleboogpijn kan zich aan één elleboog voordoen, maar soms zijn beide ellebogen aangetast. Afhankelijk van de oorzaak kunnen er bijkomende symptomen optreden.

• Epidemiologie
• Mechanisme
• Oorzaken van pijn aan de elleboog
• Gewrichtsproblemen
• Ontsteking
• Trauma
• Zenuwen
• Risicofactoren
• Risicogroepen
• Symptomen
• Alarmsymptomen
• Diagnose en onderzoeken
• Behandeling
• Thuiszorg
• Medische behandeling
• Prognose
• Preventie
• Praktische tips voor het leven met / omgaan met elleboogpijn
• Vermijd overbelasting van je elleboog
• Gebruik een brace of steunbandage
• Pas je houding aan tijdens activiteiten
• Gebruik ijs om ontsteking te verminderen
• Voer gerichte oefeningen uit voor versterking en flexibiliteit
• Gebruik pijnstillers indien nodig
• Raadpleeg een arts voor langdurige of ernstige pijn
• Overweeg injecties of andere medische behandelingen
• Misvattingen rond elleboogpijn
• Elleboogpijn wordt altijd veroorzaakt door overbelasting
• Elleboogpijn komt alleen voor bij atleten of mensen die intensief sporten
• De behandeling voor elleboogpijn is altijd rust
• Elleboogpijn is altijd te wijten aan een probleem met de spieren
• Elleboogpijn is een tijdelijke klacht die vanzelf overgaat
• Alleen medicijnen kunnen de pijn verlichten
• Elleboogpijn heeft altijd een duidelijke oorzaak

Epidemiologie

Elleboogpijn is een veelvoorkomend symptoom dat patiënten van alle leeftijden treft. De incidentie varieert sterk afhankelijk van de oorzaak, zoals overbelasting, trauma of onderliggende aandoeningen.

Prevalentie in de algemene bevolking
Elleboogpijn treft ongeveer 1-3% van de bevolking per jaar. De meeste gevallen worden gezien bij volwassenen tussen de 30 en 60 jaar, vaak veroorzaakt door beroepsmatige of recreatieve activiteiten.

Beroepsgebonden elleboogpijn
In beroepen met repetitieve bewegingen, zoals schilderen, typen of het gebruik van gereedschap, is het risico op aandoeningen zoals epicondylitis lateralis (tenniselleboog) verhoogd.

Sportgerelateerde elleboogpijn
Sporters die herhaalde belasting op de elleboog uitoefenen, zoals tennissers, golfers en pitchers, hebben een grotere kans op specifieke aandoeningen zoals golfer’s elleboog of ligamentletsels.

Leeftijdsgerelateerde verschillen
Bij jongeren is elleboogpijn vaker het gevolg van trauma of sportactiviteiten, terwijl bij ouderen degeneratieve aandoeningen zoals artrose of bursitis domineren.

Mechanisme

Elleboogpijn ontstaat door uiteenlopende mechanismen die de botten, spieren, pezen of gewrichten in de elleboog beïnvloeden.

Overbelasting en microtrauma
Herhaalde bewegingen kunnen leiden tot microtrauma in pezen en spieren, wat resulteert in inflammatie en pijn, zoals bij een tenniselleboog.

Trauma en letsel
Directe impact of plotselinge overrekking kan resulteren in fracturen, dislocaties of ligamentletsels.

Ontstekingsprocessen
Aandoeningen zoals bursitis of artritis veroorzaken pijn door zwelling en inflammatie in de gewrichtsstructuren.

Degeneratieve veranderingen
Langdurige slijtage van kraakbeen en pezen kan leiden tot aandoeningen zoals artrose, die chronische elleboogpijn veroorzaken.

Oorzaken van pijn aan de elleboog

De oorzaken van elleboogpijn zijn divers. De meeste gevallen worden veroorzaakt door overmatig gebruik of druk op delen van het ellebooggewricht. Elleboogpijn komt vaak voor bij sporten, hobby's, en beroepen waarbij herhaalde bewegingen van de handen, polsen en armen vereist zijn. Andere vormen van pijn kunnen voortkomen uit trauma, infectie, of auto-immuunreacties. Soms is elleboogpijn een gevolg van artritis (gewrichtsontsteking). In tegenstelling tot andere gewrichten, is het ellebooggewricht minder vatbaar voor slijtage en scheuren.

Gewrichtsproblemen

Volgende gewrichtsproblemen kunnen een pijnlijke elleboog veroorzaken:

• artritis (vernauwing van de gewrichtsruimte en verlies van kraakbeen in de elleboog), zoals:
• artrose (degeneratieve aandoening waarbij het gewrichtskraakbeen in de elleboog verslijt, wat leidt tot pijn en stijfheid)
• jicht (opbouw van urinezuurkristallen in de gewrichten, waaronder de elleboog, wat ernstige pijn en zwelling veroorzaakt)
• reumatoïde artritis (een auto-immuunziekte die ontstekingen veroorzaakt in gewrichten zoals de elleboog, wat leidt tot pijn, zwelling en mogelijk gewrichtsschade)
• osteochondritis dissecans (afsterven van bot en kraakbeen door verminderde bloedtoevoer, wat leidt tot pijn en mogelijk loslating van een botfragment in de elleboog)

Ontsteking

Elleboogpijn kan ook het gevolg zijn van een infectie of ontsteking:

• bursitis (ontsteking van de slijmbeurs, een met vocht gevuld zakje dat de botten in de elleboog beschermt, vaak door overbelasting)
• een auto-immuunziekte zoals lupus
• golferselleboog (mediale epicondylitis: een ontsteking van de pezen aan de binnenkant van de elleboog door herhaalde bewegingen)
• infecties van het ellebooggewricht:
• abcesvorming (een met pus gevulde holte die pijn en zwelling veroorzaakt)
• cellulitis (een bacteriële infectie van de huid en het onderhuidse weefsel rond de elleboog, wat roodheid, zwelling en pijn veroorzaakt)
• andere infecties van de structuren rond de elleboog
• septische artritis (ontsteking van het ellebooggewricht door een bacteriële infectie)
• ziekte van Lyme (een door teken overgedragen bacteriële infectie die ontsteking en pijn in de gewrichten, inclusief de elleboog, kan veroorzaken)
• tenniselleboog (laterale epicondylitis: een ontsteking van de pezen aan de buitenkant van de elleboog door overbelasting)
• olecranon bursitis (ontsteking van de slijmbeurs op het puntje van de elleboog, vaak door herhaalde druk of trauma)
• tendinitis (ontsteking of irritatie van de pezen die de spieren met de botten in de elleboog verbinden, meestal door overmatig gebruik)

Tendinitis
Tendinitis is een veelvoorkomende oorzaak van elleboogpijn, vooral bij volwassenen. Dit is een ontsteking en beschadiging van de pezen, vaak veroorzaakt door activiteiten zoals racketsporten, waarbij de pezen aan de buitenkant van de elleboog worden belast (tenniselleboog). Golfers hebben meer kans om de pezen aan de binnenkant van de elleboog te beschadigen (golferselleboog). Andere oorzaken van tendinitis kunnen zijn: tuinieren, honkbal, het gebruik van een schroevendraaier, of overmatig gebruik van de pols en arm.

Trauma

Trauma aan de structuren in of nabij het ellebooggewricht kan leiden tot elleboogpijn:

• een gebroken arm
• ontwrichting van de elleboog (dislocatie van een bot of andere structuren zoals pezen of zenuwen)
• stressfractuur (kleine scheurtjes in het bot door herhaalde belasting)
• verrekking of verstuiking
• elleboogbreuken (breuken in de botten die het ellebooggewricht vormen, zoals het opperarmbeen, de radius en de ellepijp)
• gescheurde ligamenten (scheuren in de ligamenten door overmatige kracht op het ellebooggewricht)

Ontwrichte elleboog
Bij jonge kinderen kan een elleboogsubluxatie (gedeeltelijke ontwrichting) optreden wanneer aan de gestrekte arm wordt getrokken. Dit veroorzaakt tijdelijke scheiding van de botten, waarbij een ligament tussen de botten kan komen vast te zitten. Dit leidt tot acute pijn, en het kind zal de arm vaak niet willen gebruiken. Bewegingen zoals buigen of strekken van de elleboog veroorzaken dan veel pijn.

Zenuwen

Zenuwproblemen kunnen ook elleboogpijn veroorzaken, zoals bij:

• cubitaal tunnel syndroom (compressie van de nervus ulnaris, wat gevoelloosheid en pijn aan de binnenkant van de elleboog en hand veroorzaakt)
• radiaal tunnel syndroom (compressie van de radiale zenuw in de elleboog, wat leidt tot pijn aan de bovenkant van de onderarm en spierzwakte)
• druk op de zenuwen door bijvoorbeeld tumoren of gezwellen in de elleboogstructuren

Risicofactoren

Repetitieve bewegingen
Herhaalde bewegingen van de elleboog, zoals tillen, werpen of typen, vergroten het risico op overbelastingsletsels.

Hogere leeftijd
Degeneratieve aandoeningen komen vaker voor bij ouderen, wat het risico op pijnlijke gewrichtsaandoeningen verhoogt.

Onderliggende aandoeningen
Aandoeningen zoals reumatoïde artritis of jicht kunnen bijdragen aan elleboogpijn.

Sportieve activiteiten
Sporten die de elleboog belasten, zoals tennis, golf of honkbal, verhogen de kans op pees- en gewrichtsproblemen.

Risicogroepen

Beroepsbeoefenaars met repetitieve belasting
Personen die langdurig dezelfde beweging uitvoeren, zoals monteurs of kappers, lopen een hoger risico op chronische elleboogklachten.

Sporters
Atleten die herhaaldelijke krachtige bewegingen uitvoeren, zoals werpen of slaan, zijn meer vatbaar voor blessures en pijn.

Mensen met reumatische aandoeningen
Patiënten met inflammatoire gewrichtsziekten hebben een verhoogd risico op pijnlijke zwellingen en stijfheid in de elleboog.

Kinderen en adolescenten
Bij jonge mensen kunnen groeiplaten in de elleboog gevoelig zijn voor blessures door sport of spelen.

Symptomen

Elleboogpijn kan zich op verschillende manieren manifesteren, zoals scherpe, doffe, brandende, schietende of drukkende pijn. De pijn kan mild tot ernstig zijn, een of beide ellebogen treffen en kan intermitterend of constant zijn. Een pijnlijke elleboog kan leiden tot compensatie door andere gewrichten, wat weer ongemak of pijn in die gewrichten kan veroorzaken, zoals in de schouder, pols, onderarm of hand. Afhankelijk van de onderliggende oorzaak kunnen bijkomende klachten elders in het lichaam optreden.

Alarmsymptomen

Bij misvorming van de elleboog of bij een uitstekend bot is onmiddellijke medische hulp vereist. Ook bij ernstige pijn, zwelling en blauwe plekken rond het gewricht, of bij een beperkt bewegingsbereik, moet een arts worden geraadpleegd. Wanneer de pijn niet verbetert, aanhoudt in rust of verergert, of wanneer roodheid, zwelling of pijn toenemen, is medisch advies noodzakelijk.

Diagnose en onderzoeken

De diagnose van elleboogpijn begint met een grondige anamnese en lichamelijk onderzoek door de arts. De arts vraagt naar de locatie, aard, duur, ernst, en intensiteit van de pijn, evenals naar symptomen zoals stijfheid, zwelling, warmte, roodheid, en gevoelloosheid in de elleboog, hand of arm. Daarnaast wil de arts weten of er sprake is van overmatig gebruik, trauma, specifieke triggers, recente medische behandelingen, of onderliggende ziekten zoals artritis of diabetes.

De arts zal de elleboog, arm en pols onderzoeken op tekenen van verwondingen, zwelling, pijnlijke punten, of abnormale bewegingen, waarbij meestal wordt vergeleken met de andere arm. Om de elleboogbeweging en zenuw- en peesfunctie te beoordelen, kan de arts de patiënt vragen de elleboog te bewegen.

Diagnostische tests worden soms ingezet om de oorzaak van de pijn te achterhalen. Deze kunnen bestaan uit:

• bloedonderzoek (om onderliggende aandoeningen zoals infecties, diabetes of artritis op te sporen)
• beeldvormende technieken zoals röntgenfoto's, MRI-scans, echografie, of CT-scans, vooral als de arts een breuk, ontsteking of pees- of gewrichtsproblemen vermoedt
• electromyografie (EMG) om de elektrische activiteit van spieren en zenuwen te meten, bij verdenking van zenuwproblemen
• een zenuwgeleidingsonderzoek om te bepalen hoe goed en snel de zenuwen elektrische signalen doorgeven bij vermoeden van zenuwbeknelling
• een artroscopie om in de gewrichtsholte te kijken bij vermoeden van schade aan de structuren van de elleboog
• een gewrichtspunctie om gewrichtsvloeistof af te nemen en te testen op ontsteking, infectie of kristallen, zoals bij jicht

Behandeling

De behandeling van elleboogpijn is afhankelijk van de onderliggende oorzaak en kan bestaan uit thuiszorg, medicatie, injecties, fysiotherapie, en in sommige gevallen, chirurgische ingrepen.

Thuiszorg

Voor milde elleboogpijn kunnen thuiszorgmaatregelen zoals rust, ijs, warmte, en OTC-pijnstillers (zoals paracetamol, ibuprofen, of naproxen) verlichting bieden. Het is belangrijk de activiteit die de pijn veroorzaakte te vermijden. In sommige gevallen kunnen spalken, bandages, of compressieverbanden helpen om de elleboog te ondersteunen en te beschermen. Verhoogde positie van de elleboog en het vermijden van direct trauma of druk op de elleboog kan ook helpen.

Medische behandeling

Als de pijn ernstig is of niet verbetert met thuiszorg, kan medische behandeling nodig zijn. Dit kan bestaan uit:

• fysiotherapie of oefeningen om de mobiliteit en kracht van de elleboog te verbeteren
• ontstekingsremmende of pijnstillende medicijnen (bijv. NSAID's, zoals ibuprofen of naproxen)
• injecties van corticosteroïden of hyaluronzuur in het gewricht om ontsteking en pijn te verminderen, met tijdelijke verlichting
• behandeling van een onderliggende aandoening zoals infecties, jicht, of artritis

In sommige gevallen kan een chirurgische ingreep nodig zijn, zoals:

• arthroscopische chirurgie om beschadigde structuren in het gewricht te herstellen, zoals bij pees- of kraakbeenproblemen
• reconstructieve chirurgie om een beschadigd ligament te herstellen of te vervangen
• correctie van een botbreuk of dislocatie, waarbij soms metalen platen, schroeven, of pennen nodig zijn
• chirurgie om zenuwcompressie te verlichten, zoals bij cubitaal tunnel syndroom of radiaal tunnel syndroom
• gewrichtsvervanging in ernstige gevallen van artritis of andere structurele problemen die niet op andere behandelingen reageren

Prognose

Herstel na overbelasting
De meeste gevallen van overbelastingsgerelateerde elleboogpijn verbeteren met rust, fysiotherapie en aanpassingen in activiteiten.

Behandeling van traumatische letsels
Bij tijdige behandeling genezen fracturen en ligamentletsels meestal goed, hoewel ernstige gevallen blijvende beperkingen kunnen veroorzaken.

Langetermijngevolgen van degeneratieve aandoeningen
Bij aandoeningen zoals artrose kan de pijn progressief verergeren zonder interventie, maar symptomatische behandeling kan de functionaliteit verbeteren.

Prognose per risicogroep
Jongere patiënten hebben doorgaans een betere prognose dan ouderen, tenzij er sprake is van ernstige structurele schade.

Preventie

Aanpassing van werkhouding
Ergonomische aanpassingen, zoals verstelbare werkstations, kunnen de belasting van de elleboog verminderen.

Gebruik van beschermende uitrusting
Sporters kunnen het risico op letsel verminderen door braces of bandages te dragen die de elleboog ondersteunen.

Regelmatige rustpauzes
Het nemen van pauzes bij repetitieve activiteiten voorkomt overbelasting van de elleboogstructuren.

Fysieke conditie en krachttraining
Een goede conditie en specifieke oefeningen voor de armspieren verminderen het risico op letsels en chronische pijn.

Praktische tips voor het leven met / omgaan met elleboogpijn

Elleboogpijn kan variëren van een lichte irritatie tot ernstige pijn die het dagelijks functioneren belemmert. De pijn kan ontstaan door verschillende oorzaken, zoals overbelasting, blessures, of aandoeningen zoals tenniselleboog of golfelleboog. Het effectief beheren van elleboogpijn kan helpen om de klachten te verlichten en je mobiliteit te verbeteren. Hier zijn enkele praktische tips die je kunnen helpen omgaan met elleboogpijn.

Vermijd overbelasting van je elleboog

Een van de belangrijkste dingen die je kunt doen om elleboogpijn te verminderen, is overbelasting van het gewricht te vermijden. Herhaalde bewegingen of zware belasting van de elleboog kunnen de pijn verergeren. Probeer activiteiten die je elleboog te veel belasten, zoals tillen, te vermijden, of neem voldoende rust tussendoor. Als je merkt dat je de elleboog vaak overbelast, kan het nuttig zijn om alternatieve manieren van bewegen te zoeken, zoals minder belasting voor de elleboog door gebruik van andere gewrichten.

Als je werk of hobby's vereisen dat je herhaaldelijk dezelfde beweging maakt, zorg dan voor regelmatige pauzes om je elleboog te laten rusten. Het toepassen van rust kan helpen om ontsteking en verdere schade aan de spieren en gewrichten te voorkomen.

Gebruik een brace of steunbandage

Een brace of steunbandage kan nuttig zijn om de elleboog te ondersteunen en te stabiliseren tijdens het herstellen. Dit kan helpen de belasting op de gewrichten te verminderen en de pijn te verlichten. Draag een brace of bandage tijdens activiteiten die je elleboog belasten, of als je merkt dat de pijn toeneemt bij bepaalde bewegingen. Zorg ervoor dat de brace goed past en niet te strak zit, zodat de bloedcirculatie niet wordt belemmerd.

Pas je houding aan tijdens activiteiten

Een slechte houding kan bijdragen aan elleboogpijn, vooral als je veel tijd doorbrengt met activiteiten zoals werken aan een bureau, sporten of andere repetitieve handelingen. Let op je houding en probeer te voorkomen dat je ellebogen in onnatuurlijke hoeken worden gedwongen. Bij lang zitten, bijvoorbeeld, kan het helpen om je werkplek zo in te richten dat je ellebogen op een comfortabele en natuurlijke manier ondersteund worden.

Het aannemen van een goede houding kan ook het risico op het ontwikkelen van andere aandoeningen, zoals spanningshoofdpijn of pijn in de schouders, verminderen, wat vaak gepaard gaat met elleboogklachten.

Gebruik ijs om ontsteking te verminderen

Ijs kan helpen om ontstekingen en zwellingen rondom de elleboog te verminderen, vooral na een blessure of overbelasting. Breng een ijspakking of een koud kompres aan op het pijnlijke gebied voor 15-20 minuten per keer, meerdere keren per dag. Dit kan helpen om de pijn te verlichten en de hersteltijd te verkorten.

Zorg ervoor dat het ijs niet direct in contact komt met de huid om bevriezing te voorkomen. Gebruik een doek of handdoek om het ijs in te wikkelen voordat je het op je elleboog aanbrengt.

Voer gerichte oefeningen uit voor versterking en flexibiliteit

Fysiotherapie kan een waardevol onderdeel zijn van je herstelproces. Gerichte oefeningen kunnen de spieren rondom je elleboog versterken, wat helpt om de belasting op het gewricht te verminderen. Fysiotherapeuten kunnen je oefeningen aanbieden die speciaal gericht zijn op het verbeteren van de flexibiliteit en kracht van de spieren in de armen en ellebogen. Deze oefeningen kunnen helpen om de mobiliteit van de elleboog te herstellen en verdere blessures te voorkomen.

Sommige eenvoudige oefeningen, zoals het buigen en strekken van de elleboog, kunnen ook thuis worden uitgevoerd. Het is belangrijk om dit langzaam en gecontroleerd te doen om geen extra belasting op het gewricht uit te oefenen.

Gebruik pijnstillers indien nodig

Pijnstillers zoals paracetamol of ibuprofen kunnen helpen om de pijn te verlichten, vooral als deze het dagelijks functioneren beïnvloedt. Deze medicijnen kunnen ontstekingen verminderen en de pijn verlichten, waardoor je je beter kunt bewegen en je activiteiten kunt hervatten. Het is belangrijk om pijnstillers alleen te gebruiken zoals voorgeschreven door je arts en om ze niet langdurig te gebruiken zonder medisch advies.

Als je merkt dat je pijnstillers regelmatig nodig hebt, bespreek dan je symptomen met je arts om te onderzoeken of er een onderliggende aandoening is die moet worden behandeld.

Raadpleeg een arts voor langdurige of ernstige pijn

Als de elleboogpijn aanhoudt of verergert, is het belangrijk om een arts te raadplegen. In sommige gevallen kan een onderliggende aandoening zoals tendinitis of artritis de oorzaak zijn van de pijn. Je arts kan diagnostische tests uitvoeren, zoals beeldvormende onderzoeken, om de oorzaak van de pijn te achterhalen en een geschikt behandelingsplan op te stellen.

Een arts kan je ook doorverwijzen naar een specialist of fysiotherapeut voor verdere behandeling, afhankelijk van de oorzaak van de pijn. Het is belangrijk om snel medische hulp te zoeken om de symptomen onder controle te krijgen en verdere schade aan de elleboog te voorkomen.

Overweeg injecties of andere medische behandelingen

In sommige gevallen, wanneer fysiotherapie en pijnstillers niet voldoende helpen, kan een arts injecties zoals corticosteroïden overwegen om de ontsteking te verminderen en de pijn te verlichten. Dit kan helpen om de hersteltijd te versnellen en je mobiliteit te verbeteren. Raadpleeg altijd je arts om te bepalen of deze behandelingsoptie geschikt voor je is.

Een operatie kan noodzakelijk zijn als er sprake is van een ernstig probleem, zoals een gescheurde pees of ernstig beschadigd kraakbeen. Dit wordt meestal alleen overwogen wanneer conservatieve behandelingen niet effectief zijn.

Misvattingen rond elleboogpijn

Elleboogpijn is een veelvoorkomend probleem dat zowel acuut als chronisch kan zijn. Het kan variëren van milde ongemakken tot ernstige pijn die de mobiliteit belemmert. Er bestaan verschillende misvattingen die de juiste diagnose en behandeling van elleboogpijn kunnen bemoeilijken.

Elleboogpijn wordt altijd veroorzaakt door overbelasting

Hoewel overbelasting, zoals repetitieve bewegingen of intensieve fysieke activiteit, een veelvoorkomende oorzaak is van elleboogpijn, is het niet altijd de enige factor. Elleboogpijn kan ook ontstaan door onderliggende aandoeningen zoals artritis, infecties, of zelfs problemen met de botstructuur in de elleboog. Het is belangrijk om een grondige evaluatie te ondergaan om de werkelijke oorzaak vast te stellen.

Elleboogpijn komt alleen voor bij atleten of mensen die intensief sporten

Dit is een misvatting, want hoewel sporters vaak last hebben van elleboogpijn, kan deze aandoening iedereen treffen, ongeacht het activiteitsniveau. Mensen die dagelijks repetitieve bewegingen maken, zoals typisten, schilders of bouwvakkers, kunnen ook last krijgen van elleboogpijn. Het is dus niet exclusief voor mensen die actief sporten.

De behandeling voor elleboogpijn is altijd rust

Rust kan belangrijk zijn in de vroege stadia van elleboogpijn, maar het is niet altijd voldoende. In sommige gevallen is actieve behandeling nodig, zoals fysiotherapie, spierversterkende oefeningen, en zelfs medische ingrepen. Beeldvormende onderzoeken zoals beeldvormende onderzoeken kunnen helpen bij het vaststellen van onderliggende oorzaken, zoals breuken of ernstige ligamentbeschadiging, die rust alleen niet kunnen verhelpen.

Elleboogpijn is altijd te wijten aan een probleem met de spieren

Hoewel elleboogpijn vaak verband houdt met spier- en peesproblemen, zoals tenniselleboog of golferselleboog, kan het ook veroorzaakt worden door andere structuren, zoals het bot of het zenuwstelsel. Problemen met de gewrichten, zoals artritis, of een hernia van de tussenwervelschijven die druk uitoefent op zenuwen, kunnen ook elleboogpijn veroorzaken.

Elleboogpijn is een tijdelijke klacht die vanzelf overgaat

Hoewel sommige gevallen van elleboogpijn vanzelf kunnen verbeteren, kunnen ernstigere gevallen chronisch worden als ze niet adequaat worden behandeld. Het is belangrijk om vroegtijdig te reageren en de juiste behandeling te zoeken, zoals fysiotherapie, pijnbestrijding en in sommige gevallen een operatie, om verdere complicaties te voorkomen.

Alleen medicijnen kunnen de pijn verlichten

Medicijnen zoals pijnstillers kunnen nuttig zijn voor pijnverlichting, maar ze behandelen de onderliggende oorzaak van de elleboogpijn niet. Fysiotherapie en gerichte oefeningen zijn vaak effectiever bij het herstellen van de functionaliteit van de elleboog en het voorkomen van toekomstige blessures. Pijnbestrijding is dus vaak slechts een deel van de oplossing, maar niet de enige.

Elleboogpijn heeft altijd een duidelijke oorzaak

In sommige gevallen kan elleboogpijn ontstaan zonder een duidelijke oorzaak. Het kan moeilijk zijn om precies te achterhalen wat de oorzaak van de pijn is, vooral als er geen letsel is geweest. Er zijn veel mogelijke oorzaken, zoals overbelasting, slechte houding, of aandoeningen zoals suikerziekte, die invloed kunnen hebben op zenuwen en bloedvaten, wat kan leiden tot pijn in de elleboog zonder een direct verwondingsmoment.

Lees verder

• Stijve elleboog: Oorzaken van stijfheid in ellebooggewricht
• Gezwollen elleboog: Oorzaken van zwelling
• Tenniselleboog: Pijn aan buitenkant van elleboog
• Verstuikte elleboog: Behandeling van elleboogverstuiking
• Golferselleboog: Schade aan pezen aan binnenkant elleboog