Ziekte van Alzheimer: symptomen, oorzaak en behandeling
De ziekte van Alzheimer, vaak kortweg Alzheimer genoemd, is de meest voorkomende oorzaak van dementie, de verzamelnaam voor ruim 50 ziekten, waarbij de hersenen informatie niet meer goed kunnen verwerken. De ziekte van Alzheimer, genoemd naar de arts die het voor het eerst beschreven heeft (Alois Alzheimer) is verantwoordelijk voor circa 70 procent van de gevallen van dementie. De meerderheid van mensen met de ziekte van Alzheimer is 65 jaar en ouder, maar het kan ook voorkomen bij mensen onder de 65 jaar. Alzheimer is een progressieve ziekte; de ziekte neemt in de loop der tijd steeds verder toe en beschadigt steeds meer hersencellen. De ziekte wordt veroorzaakt door abnormale eiwitstapeling in de hersenen met afname van hersencellen als gevolg. Alzheimer kan anno 2023 niet genezen worden en behandeling richt zich op het vertragen van de progressie en het verbeteren van de kwaliteit van leven.
Wat is de ziekte van Alzheimer?
De ziekte van Alzheimer is de meest voorkomende vorm van dementie, gevolgd door
vasculaire dementie, frontotemporale dementie en
Lewy body dementie. Ongeveer 70% van alle mensen met dementie heeft deze vorm. Het werd voor het eerst beschreven in 1907 door dr. Alois Alzheimer. De ziekte van Alzheimer beschadigt de hersenen als gevolg van abnormale eiwitstapeling in de hersenen, wat aanvankelijk resulteert in geheugenproblemen en later ontwikkel je problemen met denken en taal en je kan te maken krijgen met veranderingen in karakter en gedrag. De grootste risicofactor voor het krijgen van de ziekte van Alzheimer is leeftijd; drie op de tien mensen boven de 85 jaar hebben dementie. Maar de ziekte van Alzheimer kan reeds toeslaan op jonge leeftijd. Mensen met Alzheimer leven gemiddeld acht jaar nadat hun symptomen merkbaar zijn geworden voor hun omgeving, maar de overleving kan variëren van 4 tot 20 jaar, afhankelijk van de leeftijd en andere gezondheidsproblemen die je hebt. Dementie wordt verdeeld in 3 stadia van ernst aan de hand van de 'clinical dementia rating'(CDR)-schaal, van licht (CDR-score 1) tot gevorderd (CDR-score 3).
Oorzaken
De oorzaak van Alzheimer is anno 2023 niet bekend. Wanneer het hersenweefsel van Alzheimerpatiënten onder de microscoop onderzocht wordt, worden er twee afwijkingen aangetroffen die als kenmerkend voor de ziekte worden beschouwd. Er is sprake van stapeling van eiwitten in de hersenen. Men vermoedt dat het eiwit amyloid de primaire oorzaak is van de ziekte van Alzheimer, maar het eiwit tau speelt evenwel ook een belangrijke rol.
Amyloid
De ziekte van Alzheimer wordt in verband gebracht met de opeenhoping van plakkerige plaques van bèta-amyloïde eiwitten in de hersenen, maar hun functie - indien aanwezig - is anno 2010 onduidelijk. Er worden bij Alzheimerpatiënten plaques aangetroffen in de hersenen; klontjes van een eiwit genaamd beta-amyloïde kunnen op verschillende manieren hersencellen beschadigen en vernietigen, ook interfereren ze de communicatie tussen cellen.
Tau
Hersencellen zijn afhankelijk van een intern ondersteunings- en transportsysteem om voedingsstoffen en andere essentiële materialen te vervoeren. Dit systeem vereist de normale structuur en het functioneren van een eiwit dat tau wordt genoemd. Bij Alzheimer veranderen draden van tau-eiwit in abnormale kluwen in hersencellen, wat leidt tot haperingen in het transportsysteem. Dit leidt tot verdere achteruitgang en uiteindelijk de dood van hersencellen.
Symptomen van de ziekte van Alzheimer
In de vroege stadia kunnen de symptomen van de ziekte van Alzheimer erg subtiel en nauwelijks merkbaar zijn. Het begint echter vaak met
vergeetachtigheid en moeite met het vinden van de juiste woorden voor alledaagse voorwerpen. Symptomen van Alzheimer zijn:
- vergeetachtigheid
- aanhoudende en frequente geheugenproblemen, vooral van recente gebeurtenissen
- moeilijker om een gesprek te volgen
- minder vloeiend spreken
- midden in een gesprek stoppen met praten en vergeten hoe je verder moet
- herhalen wat je daarvoor ook al zei
- verlies van enthousiasme voor eerder genoten activiteiten
- langer doen over routinetaken
- namen van mensen of plaatsnamen vergeten
- moeite om vragen en instructies te verwerken
- afgenomen sociale vaardigheden
- emotionele onvoorspelbaarheid
De symptomen variëren en de ziekte vordert bij ieder individu in een ander tempo, afhankelijk van de gebieden in de hersenen die getroffen zijn. Goede en slechte dagen wisselen zich af bij ziekte van Alzheimer en zelf op één dag kan het variëren. De klachten worden erger in tijden van stress,
vermoeidheid of slechte gezondheid.
Subtypen
Binnen de ziekte van Alzheimer zijn er 2 belangrijke subtypen te onderscheiden met ieder een eigen patroon van cognitieve beperkingen en mogelijk ook een eigen onderliggend ziektemechanisme: een met vooral geheugenproblemen en een met vooral uitval op andere cognitieve gebieden. 60% van de mensen met Alzheimer heeft overwegend geheugenverlies. De andere groep scoorde juist wat beter op de geheugentesten van het neuropsychologisch onderzoek en vielen uit op bijvoorbeeld executieve functies, beeldverwerking en ruimtelijk inzicht.[1]
Verloop van de ziekte
De mate van progressie van de ziekte varieert van persoon tot persoon. Alzheimer mondt echter onherroepelijk uit in volledige afhankelijkheid en uiteindelijk tot de dood, meestal als gevolg van een andere ziekte zoals
longontsteking.
Onderzoek en diagnose
Het is niet eenvoudig om de ziekte van Alzheimer vast te stellen. De diagnose wordt pas gesteld na zorgvuldig onderzoek. Dit onderzoek kan bestaan uit:
- een gedetailleerde medische voorgeschiedenis
- een grondig lichamelijk en neurologisch onderzoek
- stellen van vragen om te zien hoe het geheugen ervoor staat
- MMSE (Mini-mental state examination) test bij vermoeden van dementie: deze test kijkt hoe het is gesteld met je geheugen, taalvermogen en concentratie (cognitieve vaardigheden)
- urine- en bloedonderzoek
- heteroanamnese: vraaggesprek met iemand uit je directe omgeving zoals je partner of goede vriend om te kijken of je omgeving problemen signaleert met betrekking tot je geheugen en taal en veranderingen in gedrag
- neurologisch en neuropsychologisch onderzoek
- lumbaalpunctie voor onderzoek van hersenvocht te onderzoeken
- beeldvormend onderzoek (MRI, PET)
Deze tests helpen andere aandoeningen met vergelijkbare symptomen uit te sluiten, zoals hormoonstoornissen, een
vitaminetekort, verkeerd medicijngebruik of een
depressie. Nadat andere oorzaken zijn uitgesloten, kan een klinische diagnose van de ziekte van Alzheimer worden gesteld met ongeveer 80% tot 90% zekerheid. De diagnose kan alleen na je dood worden bevestigd door onderzoek van het hersenweefsel.
Het is belangrijk om een vroege en nauwkeurige diagnose te hebben om te bepalen of een behandelbare aandoening anders dan de ziekte van Alzheimer de symptomen veroorzaakt. Als de ziekte van Alzheimer wordt gediagnosticeerd, kan medische behandeling en andere hulp worden ingezet.
Behandeling
De huidige aanpak van Alzheimer is erop gericht mensen te helpen hun cognitieve functies te behouden, gedragssymptomen onder controle te brengen en de ziekteverschijnselen te vertragen.

Medicatie bij Alzheimer /
Bron: Stevepb, PixabayMedicijnen
Er zijn anno 2023 in Nederland in totaal vier medicijnen tegen dementie op de markt: galantamine, rivastigmine, donepezil en memantine. Deze middelen vertragen bij sommige mensen de achteruitgang van het geheugen. De meeste medicijnen werken het beste voor mensen in de vroege fase of in de het middenstadium van de ziekte van Alzheimer. Ze kunnen bijvoorbeeld een tijdje bepaalde symptomen vertragen, zoals geheugenverlies. Het is belangrijk om te begrijpen dat geen van deze medicijnen de ziekte zelf stopt, laat staan geneest.
Intensief sporten
Er is geen reden om aan te nemen dat sporten het cognitieve functioneren van thuiswonende patiënten met dementie van lichte of matige ernst verbetert. Sporten biedt thuiswonende demente ouderen dus geen voordeel op het gebied van algemeen dagelijkse levensactiviteiten, gedragssymptomen, valpartijen, kwaliteit van leven of belasting van hun mantelzorger – en zeker geen betere cognitie.[2]

Plantaardig dieet /
Bron: Bitt24/Shutterstock.comVoeding
Sommige studies suggereren dat diëten rijk aan groenten en fruit de cognitieve achteruitgang en de ziekte van Alzheimer bij ouderen kunnen vertragen of voorkomen. Een
plantaardig dieet heeft een hoger aantal plantaardige stoffen en antioxidanten, waarvan is aangetoond dat ze de progressie van de ziekte van Alzheimer vertragen en cognitieve tekorten omkeren.[3]
Het MIND-dieet vermindert het risico op Alzheimer en vertraagt het ziekteproces.[4] Het dieet stimuleert de consumptie van groenten, bessen,
noten en zaden, volle granen, olijfolie, vis, bonen en gevogelte.
Ergotherapie
Er is geen bewijs dat ergotherapie welke zich zich op de activiteiten en handelingen van het dagelijks leven bij mensen die daarbij problemen ondervinden, de functionele achteruitgang bij patiënten met Alzheimer-dementie vertraagt.[5]
Levensverwachting
De levensverwachting van iemand met alzheimer kan uiteenlopen van 4 tot 20 jaar, de ziekte duurt gemiddeld acht tot tien jaar.
Noten:
- Esther van Osselen. Twee ziekten van Alzheimer. Ned Tijdschr Geneeskd. 2017;161:C3638
- Lamb SE, Sheehan B3, Atherton N, Nichols V2, Collins H, Mistry D, Dosanjh S, Slowther AM, Khan I, Petrou S, Lall R; DAPA Trial Investigators. Dementia And Physical Activity (DAPA) trial of moderate to high intensity exercise training for people with dementia: randomised controlled trial. BMJ. 2018 May 16;361:k1675. doi: 10.1136/bmj.k1675.
- Malar DS, Devi KP. Dietary polyphenols for treatment of Alzheimer's disease--future research and development. Curr Pharm Biotechnol. 2014;15(4):330-42.
- Morris MC, Tangney CC, Wang Y, Sacks FM, Barnes LL, Bennett DA, Aggarwal NT. MIND diet slows cognitive decline with aging. Alzheimers Dement. 2015 Sep;11(9):1015-22. doi: 10.1016/j.jalz.2015.04.011. Epub 2015 Jun 15. PMID: 26086182; PMCID: PMC4581900.
- Nienke Fleuren. Ergotherapie vertraagt functionele achteruitgang niet. Ned Tijdschr Geneeskd. 2016;160:C3276
Lees verder