Prionziekten: Dodelijke hersenziekten door prionen
Prionziekten zijn een groep van verschillende aandoeningen waarbij de hersenen en het zenuwstelsel aangetast zijn door prionen. Prionen zijn kleine eiwitten die de gezonde hersencellen beschadigen wanneer ze door genen, door infecties of om onbekende redenen infectieus worden. Vaak heeft de patiënt deze eiwitten al meerdere jaren alvorens de symptomen optreden. De patiënt kampt dan met ernstige dementie of problemen met de controle van het lichaam. Deze uiterst zeldzame aandoeningen zijn zeer snel progressief en leiden tot de dood.
Synoniemen van prionziekten
Prionziekten zijn ook bekend als 'overdraagbare spongiforme
encefalopathieën' of 'TSE-ziekten'.
Ziekte van Alzheimer versus prionziekten
Hoewel prionziekten
dementie veroorzaken, zit de
ziekte van Alzheimer niet in deze groep. Eiwitten die niet werken zoals ze moeten en hersencellen beschadigen, veroorzaken beide typen aandoeningen, maar verschillende genen en eiwitten liggen aan de basis van de ziekten. De symptomen van de ziekte van Alzheimer verergeren gedurende een paar jaar langzaam en geleidelijk. Prionziekten verergeren heel snel. Voor beide ziekten is echter geen genezing voorhanden anno oktober 2020.
Types van dodelijke aandoeningen
Prionziekten die patiënten treffen zijn:
Oorzaken: Door infectieuze prionen (kleine eiwitten)
Prionen zijn kleine eiwitten in de hersenen, die normaal gezien bij elke persoon aanwezig zijn. Bij prionziekten worden de prionen echter infectieus. Ze vouwen zich over de verkeerde kant en verspreiden zich waardoor ook andere eiwitten met dezelfde onjuiste vorm worden gemaakt. Door de abnormale vorming van de prioneiwitten worden klonten in de hersenen gevormd. Vervolgens doden de prionen neuronen of hersencellen die het geheugen, de balans en de beweging reguleren. Het immuunsysteem kan ze niet bestrijden, dus er sterven meer gezonde cellen af.
Onduidelijke oorzaak (sporadisch)
De meeste patiënten krijgen prionziektes zoals de ziekte van Creutzfeld-Jakob zonder duidelijke reden.
Genen (familiaal)
Ongeveer 15% van de patiënten krijgt prionziekten omdat ze een probleemgen hebben met de naam PRNP. De ziekte is dan aanwezig in families.
Infecties (verworven)
Zeer zelden krijgen patiënten prionziekten door infecties, zoals van gedoneerd weefsel in een transplantatieoperatie of door onreine hulpmiddelen die de chirurg heeft gebruikt. Het is mogelijk om de variant Creutzfeldt-Jakob-ziekte te krijgen door het eten van rundvlees dat is geïnfecteerd met boviene spongiforme encefalopathie (de gekkekoeienziekte). Toen de gekkekoeienziekte uitbrak in het vee in Europa in de jaren 1990, ontwikkelde een klein aantal patiënten de variant Creutzfeldt-Jakob-ziekte die hieraan kwamen te overlijden. Ook kregen enkele patiënten deze ziekte door
bloedtransfusies van een besmette donor. De manier van voeren van vee en de manier en behandeling van bloeddonatie is veranderd zodat het risico op de variant Creutzfeldt-Jakob-ziekte verlaagd wordt.
Symptomen
Prionziekten onderscheiden zich door lange incubatieperioden; de symptomen komen vaak pas na vele (tientallen) jaren tot uiting. Tekenen van prionziekten omvatten plotselinge veranderingen in de stemming, het geheugen en de beweging, zoals:
Diagnose en onderzoeken
Het is moeilijk om prionziekten te diagnosticeren. Als de patiënt symptomen zoals dementie heeft, probeert de arts eerst andere mogelijke oorzaken uit te sluiten. Hij bestelt volgende onderzoeken om een
beroerte,
hersentumor of
ontsteking uit te sluiten:
- een CT-scan (computertomografie): Een CT-scan maakt verschillende röntgenfoto's vanuit verschillende invalshoeken om een beter beeld te krijgen van de hersenen.
- een lumbale punctie: Een arts plaatst een naald tussen twee van de wervels (botten in de rug) om een monster van de vloeistof rond de hersenen en het ruggenmerg te nemen.
- een MRI-scan: Een MRI-scan maakt gebruik van krachtige magneten en radiogolven om gedetailleerde beelden van de hersenen te maken.
De arts is enkel in staat om een prionziekte te bevestigen als hij een monster van hersenweefsel verwijdert (
hersenbiopsie). Dit is echter een gevaarlijke operatie, dus de arts voert dit enkel uit als hij denkt dat de patiënt vermoedelijk een andere aandoening heeft die anders misschien wel nog te behandelen is.
Behandeling van hersenziekten
Enkel ondersteunende behandelingen zijn mogelijk om de symptomen te verlichten. De arts zet medicatie in zoals
antidepressiva, sedativa of
antipsychotica. De patiënt heeft verder een
urinekatheter nodig. Een voedingsbuis helpt de patiënt om te eten.
Lees verder