Snot: functie, samenstelling en kleuren neusafscheiding
Neusafscheiding of simpelweg 'snot' is een slijmachtige afscheiding die wordt gevormd in je neus met behulp van speciale klieren in het slijmvlies. Meestal reinigt de neus zichzelf (van prikkelende stoffen) door te niezen. Het biologische voordeel van neussecretie is om de lucht die we inademen te bevochtigen en het opvangen/filteren van kleine stofdeeltjes en ziekteverwekkers. Het grootste deel van de neusafscheiding is dun en stroomt continu naar beneden door de keelholte. Bij mensen droogt een deel van de secretie op rond de neusgaten en dit kan dan niet meer vanzelf wegvloeien. Deze gedroogde afscheiding moet dan, met behulp van een vinger of door de neus te snuiten in een zakdoek, weggehaald worden. Je lichaam produceert tot anderhalve liter snot en ander slijm per dag.

Snotneus /
Bron: Wavebreakmedia/Shutterstock.comFunctie van snot
De verschillende functies van snot
De belangrijkste taken van neusslijm of snot is om:
- het slijmvlies van je neus en sinussen vochtig te houden
- stof en andere deeltjes op te vangen die je inademt
- infecties te bestrijden door ziekteverwekkers op te vangen en te elimineren
- de lucht die je inademt te bevochtigen, waardoor je gemakkelijker kunt ademen
Snot of neusafscheiding is niets meer dan
slijm. Snot wordt afgescheiden door het slijmvlies van de neus. Slijm is een belangrijk onderdeel van je lichaam. Je lichaam produceert per dag 1 tot 1,5 liter snot en ander slijm. Het fungeert als een beschermende laag en voorkomt dat het dunne weefsel eronder uitdroogt. Slijm zorgt er ook voor dat zo min mogelijk indringers, zoals bacteriën en virussen, het lichaam binnendringen, waardoor je niet ziek wordt. Snot bevat ook antilichamen en antibacteriële stoffen. De slijmvliezen in je neus vullen deze slijmlaag voortdurend aan.
Antibacteriële functie
Neussecretie of snot bevat antimicrobiële eiwitten en peptiden als eerstelijnsafweer tegen microbiële indringers. Lysozym en lactoferrine zijn de meest voorkomende antimicrobiële eiwitten van snot. Deze enzymen breken de celwanden van bacteriën af, waardoor ze uit elkaar klappen.
Exomen
Cellen (in de neus en keel) scheiden kleine met vocht gevulde zakjes – exosomen genaamd – af, op het moment dat je bacteriën inademt. Deze exosomen vallen direct de bacteriën aan en sturen tevens antimicrobiële moleculen naar nabijgelegen gebieden in de neus. Deze exosomen elimineren de bacteriën met succes, zelfs even effectief als een antibioticum.
Samenstelling van snot
Drie lagen
Neusslijm of snot bestaat uit enzymen, mucines (een type slijm), traanvocht en gecondenseerde vloeistof uit de lucht die je inademt. Het is verdeeld in drie lagen:
- de eerste, dunne laag die een regelmatige beweging van de trilhaartjes mogelijk maakt
- de stevigere laag waaraan indringers zoals stofdeeltjes of ziekteverwekkers hechten
- een laag die beide niveaus van de secretie van het neusslijmvlies met elkaar verbindt

Slijmbekercel /
Bron: Onbekend, Wikimedia Commons (CC0)Samenstelling
Neusafscheiding of snot is meestal afkomstig van submucosale klieren (kliercellen) en (slijm)bekercellen. Bekercellen zijn bekervormige epitheelcellen die slijm produceren en deze komen niet alleen in de bovenste luchtwegen voor, maar ook in de
vagina, baarmoeder en het darmkanaal. Snot bestaat uit:
- water (95%)
- glycoproteïnen (2%), een eiwit met daaraan gekoppeld een of meer suikereenheden, polysacchariden
- albumine, immunogobulinen, lysozym, lactoferrine en andere eiwitten (1%)
- anorganische zouten (1%)
- lipiden (<1%), wat vetachtige stoffen zijn
Glycoproteïnen geeft het snot zijn karakteristieke visco-elastische eigenschap.

Verkoudheid /
Bron: Istock.com/DirimaLoopneus
Virusinfectie of allergie
Meestal merk je niets van het slijm in je neus. Het grootste gedeelte van het geproduceerde snot snuif je onbewust op en slik je in zonder dat je het doorhebt. Alleen wanneer de slijmvliezen in je neus geïrriteerd of ontstoken zijn, krijg je een
loopneus, hetgeen soms kan ontaarden in een
chronische loopneus. Een loopneus ontstaat dikwijls door een ontsteking (verkoudheid) of irritatie door stoffen (
allergie). De slijmvliezen produceren dan veel snot, waardoor je een loopneus krijgt. Een ontstekingsreactie van het neusslijmvlies kan niet alleen worden veroorzaakt door een
verkoudheidsvirus maar ook door het
griepvirus en irritatie kan ontstaan door bepaalde
allergenen, zoals pollen (voor
hooikoorts) of kleine deeltjes van huidschilfers, haren of veren van huisdieren. Dit is op zich vervelend, maar een verhoogde slijmproductie heeft een belangrijke functie: het beschermt en reinigt de neus. De neussecretie voorkomt dat vreemde deeltjes in de neus blijven steken. Alles wat niet in de neus thuishoort wordt weggevoerd op de slijmlaag.
Een loopneus van de kou
De neus moet in totaal drie taken uitvoeren: filteren, bevochtigen en opwarmen van koude lucht. Dit systeem is vergelijkbaar met een thermostaatverwarming. In koude lucht melden temperatuursensoren in de neus een ondertemperatuur aan de hersenen. Het controlecentrum zendt vervolgens een verwarmingsopdracht en vervolgens stroomt er warm bloed naar de neusschelpen. Het slijmvlies op de neusschelpen zwelt op en verwarmt de lucht zodat koude lucht de luchtwegen niet bereikt. Gelijktijdig neemt de secretieproductie in de neus toe. De vloeistof die onder normale omstandigheden wordt gevormd om de slijmvliezen vochtig te houden, stroomt meestal achteruit richting de keel. Maar bij een flinke productie en een gezwollen neus werkt dit niet meer genoeg, de neusafscheiding stroomt naar voren: een loopneus is het resultaat.

Niezende man /
Bron: James Gathany, Wikimedia Commons (Publiek domein)Virussen verspreiden via snot
Tijdens de herfst- en wintermaanden lopen veel mensen griep of verkoudheid op. De virussen die daarvoor verantwoordelijk zijn, zitten in druppeltjes snot, slijm en
speeksel en door praten, hoesten of niezen worden deze boosdoeners verspreid. Niezen is een beschermende reflex op een irritatie in de neus als gevolg van een aantal triggers, zoals een luchtweginfectie, allergenen, rook, luchtvervuiling, parfumlucht, koude lucht en zelfs plotselinge blootstelling aan fel licht. Vooral door te niezen kun je ziekteverwekkers verspreiden. Door vrijelijk te niezen gaan er 100.000 kleine druppeltjes met ziekteverwekkers de ruimte in. Verkoudheden worden niet alleen door de lucht overgedragen. Het risico stijgt als je een oppervlak met virussen aanraakt en vervolgens met je vingers je gezicht aanraakt. Je kunt ook ziek worden door contact met het snot van een geïnfecteerde persoon.
Wat zegt de kleur van je neusafscheiding?
De hoeveelheid, consistentie en kleur van de neusafscheiding kan informatie geven over neusziekten. Een groenachtige verkleuring kan wijzen op bacteriële kolonisatie. Met een gelige verkleuring moet ettering worden overwogen, vooral sinusitis.In het geval van een loopneus (rhinitis) is de secretie helder en stroomt deze ook naar buiten vanwege de grote hoeveelheid. De secretie verstopt ook de neus, waardoor het moeilijk of onmogelijk is om te ademen.
Snot is over het algemeen kleurloos. Soms kan snot echter van kleur veranderen. Hier zijn verschillende redenen voor.
Kleurloos snot
Kleurloos snot wordt als normaal of gezond beschouwd. Dit slijm bestaat uit water met eiwitten, antilichamen en zouten. Het grootste gedeelte van het geproduceerde snot wordt onbewust opgesnoven en ingeslikt. Zodra het de maag bereikt, lost het op.
Wit snot
Dik, troebel of wit snot wijst vaak op een verkoudheid. Door de verkoudheid kun je je onwel voelen. De symptomen ontwikkelen zich meestal tussen één en drie dagen na blootstelling aan het virus; dit wordt de incubatieperiode genoemd. Jonge kinderen zijn bijzonder vatbaar voor verkoudheid en kunnen wel tot acht keer per jaar verkouden zijn. Volwassenen daarentegen kunnen elk jaar tussen twee en drie verkoudheden ervaren. Andere symptomen van verkoudheid zijn onder meer:
Geel of groen snot
Geel of groen snot treedt meestal op bij verkoudheid of griep. Dit wordt veroorzaakt door bepaalde enzymen die actief worden wanneer je immuunsysteem de infectie bestrijdt. Als je dagenlang geelgroen sputum uit je neus snuit, dan kan er ook sprake zijn van een bacteriële infectie; een type witte bloedcel, leukocyten, zorgt voor deze groene kleur.
Bruin, paars of rood snot
Bruin, paars of rood snot kan het gevolg zijn van een kleine bloeding. In de meeste gevallen duidt rood, paars of
bruin slijm op een verwonding of irritatie van het neusslijmvlies.In de neusholte kan bijvoorbeeld een bloedader zijn gescheurd, bijvoorbeeld tijdens het neuspeuteren. De reden kan ook droge verwarmingslucht zijn, waardoor het neusslijmvlies uitdroogt en er sneller beschadigingen optreden. Een bezoek aan de huisarts geen kwaad als er geen verbetering optreedt.
Grijs snot
Grijs snot betekent vaak dat je een stof hebt ingeademd, bijvoorbeeld tijdens schuren, zagen of stuken. Het dragen van een mondbeschermer helpt dit te voorkomen.
Zwart snot
Voorzichtigheid is geboden bij zwart slijm. Dit kan een teken zijn van een ernstige schimmelinfectie en komt het meestal alleen voor bij mensen met een aangetast immuunsysteem. Bij zwart snot is het raadzaam om direct je huisarts te raadplegen.
De beste manier om je neus te snuiten
Als je een snotneus hebt, wil je die natuurlijk schoonmaken. Doe dit echter nooit te hardhandig. De snot wordt door de kracht in de sinussen gedrukt, wat een
bijholteontsteking kan veroorzaken. Snuit daarom voorzichtig je neus of haal je neus op. Was je handen na het snuiten van je neus om eventuele ziekteverwekkers te elimineren.
Is het ongezond om snot te eten?
Natuurlijk weten we allemaal dat het niet netjes is om uit je neus te eten, maar fat betekent nog niet dat het ongezond is. Het blijkt dat het eten van snot of snotjes niet ongezond is, terwijl de algemene overtuiging is dat dit wel zo is. Van het neusslijm wordt gezegd dat het bacteriën bevat die tandbederf en aften voorkomen en ook het immuunsysteem versterken, zo blijkt uit onderzoek.[1] Toch moet er wel een kanttekening geplaatst worden. Het opeten van snot kan ook indirect voor infecties zorgen. De meeste besmettingen loop je op via je handen en vingers en door neuspeuteren kunnen ziekteverwekkers in de mond terechtkomen.
neuspeuteren, vooral wanneer je het frequent doet, kan de gevoelige slijmvlieslaag in de neus beschadigen, ontstekingen en bloedingen veroorzaken en het risico op luchtweginfecties verhogen. Om die reden kun je beter niet in je neus peuteren.
Noot:
- MIT. Study reveals how mucus tames microbes. 14-10-2019. http://news.mit.edu/2019/how-mucus-tames-microbes-1014 (ingezien op 29-1-2020)
Lees verder
- Kleur van snot: geel, oranje, groen, bruin en bloederig snot
- Slijm: helder, wit, geel, groen, zwart, grijs of rood sputum
- Verkoudheid: verstopte neus, niezen, koorts, keelpijn, hoest
- Griep of verkoudheid: verschillen en overeenkomsten
- Slijm ophoesten: veel slijm in keel en hoesten met slijm