Aquariumgranuloom: symptomen en behandeling zwembadgranuloom
Een aquariumgranuloom, ook wel zwembadgranuloom genoemd, is een huidafwijking die wordt veroorzaakt door de bacterie Mycobacterium marinum. Deze boosdoener gedijt vooral goed in zoet water bij een temperatuur van 25-30°C, zoals zoetwateraquaria. De bacterie kan goed door minimaal beschadigde huid heendringen (via een schaafwondje, kloofje of andere kleine beschadiging van de huid), en een infectie veroorzaken. Symptomen van een aquariumgranuloom zijn een rode, verdikte huidreactie en meestal zijn de lymfeklieren in de oksel ook iets vergroot. Zonder therapie geneest de huidafwijking vaak binnen één tot twee jaar met littekenvorming. Behandeling vindt plaats met antibiotica, gedurende twee tot drie maanden. Door jezelf goed te beschermen door bij het schoonmaken van het aquarium handschoenen te dragen, kan aquariumgranuloom worden voorkomen. De prognose is over het algemeen uitstekend met de juiste behandeling. Er kunnen wel littekens achterblijven na genezing.- Wat is een aquariumgranuloom?
- Synoniemen
- Oorzaken aquariumgranuloom
- Risicofactoren zwembadgranuloom
- Incubatieperiode
- Wie krijgt het?
- Symptomen aquariumgranuloom
- Onderzoek en diagnose
- Lichamelijke onderzoek en huidbiopsie
- Differentiële diagnose
- Behandeling aquariumgranuloom
- Prognose aquariumgranuloom
- Complicaties
- Peesontsteking
- Septische artritis
- Osteomyelitis
- Voorkómen en preventie
Wat is een aquariumgranuloom?
Een aquariumgranuloom, ook wel 'zwembadgranuloom' genoemd, is een huidafwijking die wordt veroorzaakt door de bacterie Mycobacterium marinum. De bacterie komt vooral voor in zoet water en heeft een optimale groeitemperatuur bij 25-30°C. Aanvankelijk werd de aandoening vooral bij zwemmers waargenomen, maar de laatste jaren wordt het vooral gezien bij houders van aquaria.Synoniemen
Een aquariumgranuloom staat ook bekend onder de volgende benamingen::- Aquagranuloom
- Fish tank granuloma
- Mycobacterium Marinum-infectie
- viskomgranuloom
- zwembadgranuloom
Oorzaken aquariumgranuloom
Mensen raken in de meeste gevallen geïnfecteerd na een minimaal trauma van de huid (een kloofje of schaafwondje) en in contact te zijn geweest met besmet water, vaak na verrichtingen of werkzaamheden in een aquarium of zwembad, in rivieren of meren. De aandoening manifesteert zich meestal na 2 tot 6 weken.Risicofactoren zwembadgranuloom
Risicofactoren die het optreden van een aquariumgranuloom vanwege Mycobacterium Marinum vergroten, zijn onder meer:- blootstelling aan zwembaden (als zwemmer of zweminstructeur) die onvoldoende gechloreerd zijn
- werken of worden blootgesteld aan zout- of zoetwateraquaria
- in contact komen met zeedieren (zowel uit oceanen of rivieren), zoals vissen, schaaldieren, schildpadden
- vissen schoonmaken, verwerken of verpakken
- vissen als hobby kan ook een infectierisico veroorzaken
- duiken
- elke blootstelling aan vervuild water
- het hebben van een slecht immuunsysteem
Incubatieperiode
De incubatieperiode is de tijd tussen de besmetting met de ziekteverwekker en het optreden van ziektesymptomen. Deze is twee tot drie weken, maar kan variëren van één week tot twee maanden.Wie krijgt het?
Iedereen die wordt blootgesteld aan de bacterie Mycobacterium marinum loopt het risico op een aquariumgranuloom. Het komt even vaak voor bij mannen en vrouwen. Een aquariumgranuloom is een zeer zeldzame infectie; de geschatte incidentie bedraagt 0,27 gevallen per 100.000 personen
Symptomen aquariumgranuloom
Het belangrijkste symptoom is een rode, onscherp begrensde pustel of zwelling, met nodulaire rand. Vaak betreft het een solitaire pustel of nodus, maar in hetzelfde huidgebied kunnen ook meer plekken aanwezig zijn. De ellebogen, vingers en rug van de handen zijn de meest voorkomende getroffen lichaamsdelen. De knieën en benen worden minder vaak getroffen. Na verloop van tijd kan de aangedane plek meer plaquevormig worden en gaan zweren. De lymfeklieren in de oksel kunnen ook iets vergroot zijn (gezwollen lymfeklieren).Onderzoek en diagnose
Lichamelijke onderzoek en huidbiopsie
De huidafwijking heeft een opvallend klinisch beeld, waardoor en samen met het verhaal van de patiënt de diagnose vaak eenvoudig gesteld kan worden. Soms is een huidbiopsie en huidkweek nodig omdat de symptomen van aquariumgranulomen soms doen denken aan het klinisch beeld van andere huidaandoeningen.Differentiële diagnose
Er zijn een aantal andere (infectie)ziekten die sterk op het aquariumgranuloom lijken:- psoriasis vulgaris;
- chronisch eczeem;
- dermatomycose;
- chronische discoïde lupus erythematosus (CDLE);
- syfilis in stadium III;
- cutaan lymfoom;
- lupus vulgaris (cutane tuberculose);
- lepra.
Omdat de huidafwijkingen bij aquariumgranuloom kunnen passen bij verschillende huidziekten, wordt vaak aanvullend onderzoek gedaan door middel van een kweek op mycobacteriën.
