Colloïden en zijn uitscheiding
Colloïden zijn de afbraakproducten van koolhydraten en eiwitten. De colloïden in het extracellulaire bloed die te dik zijn om de wanden van de haarvaten te kunnen passeren worden via de lymfevaten uitgescheiden. De eliminatie van colloïden via de lymfebanen geschiedt zeer traag. Stevige lichamelijke oefeningen bevorderen dit proces aanzienlijk. Voorbeelden van colloïden zijn cholesterol, triglyceriden en glycogene colloïden.
Algemeen
Colloïden zijn toxinen en hebben geen vastomlijnde- en blijvende vorm. Ze zijn week, rond en kneedbaar en bevatten een bepaalde hoeveelheid water. Colloïden verdikken de vloeistoffen, zoals het bloed en de lymfe, waarin ze zich bevinden. Op zichzelf zijn ze niet schadelijk voor de weefsels, maar ze kunnen toch bepaalde functies belemmeren. Te dik bloed circuleert namelijk moeizamer en er ontstaat een hogere bloeddruk. Ook moet het hart dan meer pompen en de wanden van de bloedvaten kunnen aangetast worden.
Te dikke colloïden wat nogal eens het geval is worden via de lymfevaten uitgescheiden. Deze vaten leiden de colloïden naar de lymfeklieren, alwaar ze in zulke kleine deeltjes veranderd worden dat ze alsnog in het bloed kunnen doordringen. Een en ander vindt plaats ter hoogte van de slagaders van het ondersleutelbeen.
Cholesterol
Dit is een belangrijke lichaamseigen stof die tevens via voeding het lichaam binnenkomt. Cholesterol is heilzaam zolang het zich in de cellen bevindt. Het is echter wel normaal dat het bloed een weinig cholesterol bevat mede gezien de transportfunctie die het heeft. Een te veel in het bloed aan cholesterol is echter schadelijk, omdat het zich dan kan afzetten op de reeds eerder gememoreerde wanden van de bloedvaten.
Triglyceriden
Ook deze verzadigde vetzuren zijn nuttig voor het lichaam, doch ook hier geldt een te hoge concentratie van deze vetzuren is schadelijk. Ook zij verdikken het bloed en kunnen afzettingen vormen, hetgeen weer leidt tot een verharding van de slagaderwanden. In de strijd tegen de toenemende viscositeit van het bloed en het daarmee gepaard gaande risico op trombose schrijven artsen dan ook steeds vaker bloedverdunnende middelen voor.
Glycogene colloïden
- Deze zijn in vorm en samenstelling heel verschillend en kunnen worden onderscheiden in:
- slecht verteerde zetmeelresten
- dode microben en toxinen, gemengd met beschermend slijm afkomstig van de slijmvliezen
- agglomeratie van toxinen en microben en het door de talgklieren uitgescheiden sebum
De afbraak van slecht verteerde zetmeelresten
De glycogene colloïden in de vorm van slecht verteerde zetmeelresten zijn minder bekend. Toch zijn ze even schadelijk als de eerder beschreven colloïden. Het zetmeel dat voorkomt in brood, pasta en andere graanproducten bestaat uit lange ketens tot wel 10.000 glucosemoleculen. Normaliter worden deze ketens tijdens het spijsverteringsproces in stappen afgebroken tot steeds kortere ketens, totdat deze zijn teruggebracht tot hun basiseenheden: de afzonderlijke glucosemoleculen. In die vorm kan het lichaam gebruik maken van de energetische waarde van zetmeel. Maar soms verloopt dat afbraakproces niet goed. Meer of minder lange ketens van enkele honderden moleculen blijven dan intact en hopen zich op tot vormeloze en kleverige massa's (colloïden) die de organen aantasten.
Stimulering van de uitscheiding
De afvoer kan worden bevorderd door:
- suppletie met onder meer paardenbloem, rozemarijn, artisjok, kurkuma en guldenroede
- het wijzigen van het voedingspatroon, waarbij tevens een overconsumptie wordt teruggebracht
- massage van reflexzones en voetzool
- lymfedrainage, waarbij de lymfestroom tot wel drie keer wordt versneld
Een versnelde lymfedrainage wordt bereikt door meer te bewegen en/of een zeer zachte massage, waarbij in cirkelbewegingen een lichte druk wordt uitgeoefend op het traject van de lymfevaten en de lymfeklieren.
De uitscheidingsorganen voor colloïden
De afvoer van afvalstoffen kan geschieden door:
- lever: deze wordt het beste geactiveerd door geneeskrachtige planten
- darmen: dienen 1 of 2x keer per dag te worden geleegd
- talgklieren: warmte versnelt de bloedsomloop en de lymfestroom in de klieren
- longen: verbeterde werking door lichamelijke beweging en geneeskrachtige planten
- lymfe: afvoer van te dikke colloïden die de wanden van de haarvaten niet kunnen passeren
Lees verder