Likdoorn zelf verwijderen met likdoornpen: hoe werkt het?

Een likdoorn zelf verwijderen? Dat is mogelijk met de likdoornpen. Een likdoorn wordt vaak veroorzaakt door chronische druk op de huid. Berucht zijn schoenen die te strak zitten. De huid gaat zich beschermen tegen de constante wrijving door een verdikking van de huid. Een likdoorn is een courant probleem. Een pedicure kan een likdoorn verwijderen, maar je kunt ook zelf een likdoorn verwijderen met behulp van een likdoornpen. Een likdoornpen werkt vrij eenvoudig. Er zijn goede ervaringen mee opgedaan.

Likdoorn verwijderen met likdoornpen

• Wat is een likdoorn?
• Een likdoorn zelf verwijderen
• Op welke manier?
• Zelf een likdoorn verwijderen met de likdoornpen
• Likdoornpen: informatie vooraf
• Interacties en contra-indicaties
• Wanneer de huisarts raadplegen?
• Hoe gebruik je de likdoornpen, hoe werkt het?
• Gebruiksaanwijzing
• Opgelet!
• Wanneer de huisarts inschakelen?
• Resultaat van de likdoornpen
• Likdoorn die je niet zelf kunt verwijderen: Onderzoek en diagnose bij de huisarts
• Het eerste gesprek: Hoe is de likdoorn ontstaan?
• Lichamelijk onderzoek: Hoe ernstig is het?
• Differentiaaldiagnose: Is het echt een likdoorn?
• De juiste behandeling: Weg met die pijn!

Wat is een likdoorn?

Likdoorns worden soms ook wel eksteroog of clavus genoemd. Een likdoorn duidt op een eeltknobbel of eeltverdikking aan de voet. Het is een veelvoorkomend probleem dat behoorlijk veel hinder en pijn kan veroorzaken. Soms heb je zo veel pijn dat het lopen wordt bemoeilijkt. Likdoorn kunnen vervelend zijn, maar ze kunnen geen kwaad. Likdoorns ontstaan als gevolg van verhoogde druk, zoals knellende schoenen. Door goed passende schoenen te dragen kun je een likdoorn voorkomen.

Een likdoorn zelf verwijderen

Op welke manier?

Een pedicure kan een likdoorn vakkundig verwijderen. Soms doet een huisarts of dermatoloog het. Een pedicure beschikt echter over de ervaring en apparatuur om likdoorns adequaat te behandelen. Je kunt een likdoorn ook proberen zelf te verwijderen. Een likdoorn kan verweekt worden met een zalf op basis van salicylzuur of salicylpleisters, dat de hoornlaag dunner maakt. Daarna kan de hoornlaag weggeschrapt worden met een mesje, waarna de eeltpit verwijderd kan worden.

Zelf een likdoorn verwijderen met de likdoornpen

Er is ook de zogeheten 'likdoornpen', een medisch hulpmiddel voor onder meer de behandeling van likdoorns. Een likdoornpen bevat een hoge concentratie likdoorn verwijdergel: richloorazijnzuur (TCA), een sterk bijtend zuur wat zorgt voor het vervellen van de huid. Na het vervellen zal de likdoorn verdwijnen, waarna nieuwe gezonde huid gevormd wordt en de klachten verdwijnen.

Likdoornpen: informatie vooraf

Interacties en contra-indicaties

Er is geen interactie (wisselwerking) van de likdoornpen met medicatie bekend. Lees altijd eerst de gebruiksaanwijzing voordat je aan de slag gaat met de likdoornpen. Er zijn geen bijwerkingen bekend bij normaal gebruik, dat wil zeggen volgens de gebruiksaanwijzing. Als de likdoornpen niet goed wordt gebruikt, kunnen huidirritatie, pijn en brandwonden ontstaan. Het wordt ten zeerste afgeraden de likdoornpen te gebruiken in combinatie met een andere doornbehandeling. Je moet de likdoornpen niet gebruiken bij kinderen jonger dan 4 jaar

Wanneer de huisarts raadplegen?

Raadpleeg de huisarts voordat je met de behandeling aanvangt in geval:

• je zwanger bent of borstvoeding geeft;
• je diabetes hebt.

Hoe gebruik je de likdoornpen, hoe werkt het?

Gebruiksaanwijzing

Draai de eerste keer de dop van de pen meerdere keren met de klok mee totdat de eerste druppel zichtbaar is in de tip. Daarna breng je deze druppel zorgvuldig aan op de likdoorn. Waak ervoor dat er een te grote druppel vrijkomt. Indien er zuur op de omringende gezonde huid rond de likdoorn komt, dan moet je de huid direct reinigen met veel water en zeep. Daarna opnieuw de juiste dosis gel op de likdoorn tippen.

Na het aanbrengen van de substantie, moet je het 10-15 minuten laten drogen voordat je je schoenen aandoet. Herhaal de behandeling één keer per dag gedurende 4 dagen. De behandelde huid kan na gebruik van de likdoornpen tijdelijk wit worden.

Opgelet!

Trichloorazijnzuur is een sterk bijtend zuur. Daarom moet je de gel alléén aanbrengen op het te behandelen huidoppervlak en niet op de omringende gezonde huid. Zorg ervoor dat kinderen niet aan de likdoornpen kunnen komen. Mors geen gel op kleding, juwelen, stoffen of meubels. Het zuur kan voor beschadigingen zorgen.

Wanneer de huisarts inschakelen?

Raadpleeg de huisarts als:

• de behandelde huid irriteert, rood of pijnlijk wordt;
• de likdoorn na vier behandelingen nog niet is verdwenen;
• je eraan twijfels of het om een likdoorn of eeltplek gaat.

Resultaat van de likdoornpen

Stop na vier behandelingen. De huid zal in de dagen erna vervellen. De losgekomen huid kun je voorzichtig verwijderen met lauw water. Er zal daarna nieuwe huid gevormd worden. Als de likdoorn na deze eerste behandelreeks niet volledig is verdwenen, kan de behandeling na een rustperiode worden herhaald. Raadpleeg hiervoor eerst de gebruiksaanwijzing.

Likdoorn die je niet zelf kunt verwijderen: Onderzoek en diagnose bij de huisarts

Een likdoorn kan behoorlijk vervelend zijn, vooral als je er zelf niet vanaf komt. Dat pijnlijke plekje op je voet voelt misschien klein, maar het kan je dagelijks leven flink beïnvloeden. Als al die voetbaden, likdoornpleisters en vijlen niet werken, is het tijd om de professionele hulp van een huisarts in te schakelen. Wat kun je verwachten bij zo’n bezoek? Hier is hoe het onderzoek en de diagnose eruitziet.

Het eerste gesprek: Hoe is de likdoorn ontstaan?

De huisarts begint met een kort gesprek om te achterhalen hoe en wanneer de likdoorn is ontstaan. Heb je nieuwe schoenen gedragen? Sta je veel of belast je je voeten op een bepaalde manier? Dit geeft de huisarts een beter idee van de mogelijke oorzaken, zoals druk of wrijving, die de likdoorn hebben doen ontstaan. Ook vraagt de arts naar eerdere behandelingen die je hebt geprobeerd, zoals likdoornpleisters of vijlen.

Lichamelijk onderzoek: Hoe ernstig is het?

Na het gesprek volgt een lichamelijk onderzoek. De huisarts zal je voet goed inspecteren, waarbij hij of zij vooral kijkt naar de omvang en diepte van de likdoorn. Soms is het niet zomaar een oppervlakkige likdoorn, maar zit deze dieper in de huid, wat de pijn verklaart. Ook controleert de arts of er geen infectie is ontstaan, vooral als de likdoorn al langer aanwezig is en je er zelf aan hebt zitten peuteren.

Differentiaaldiagnose: Is het echt een likdoorn?

Hoewel het vaak duidelijk is dat het om een likdoorn gaat, zal de huisarts andere mogelijke oorzaken uitsluiten. Soms kan een likdoorn namelijk verward worden met een wrat, eelt of zelfs een onderliggende huidafwijking. Het is belangrijk om zeker te weten wat je precies hebt, zodat de juiste behandeling ingezet kan worden.

De juiste behandeling: Weg met die pijn!

Afhankelijk van hoe diep de likdoorn zit en hoeveel pijn je hebt, kan de huisarts verschillende behandelingen aanraden. Soms wordt de likdoorn voorzichtig weggesneden met een steriele scalpel. Dit klinkt misschien spannend, maar het is een snelle en effectieve manier om de druk en pijn meteen te verlichten. Bij terugkerende likdoorns kan de huisarts je doorverwijzen naar een podotherapeut, die je helpt om de oorzaak van de drukpunten aan te pakken en toekomstige likdoorns te voorkomen.

Lees verder

• Likdoorn (eksteroog): symptomen, oorzaak en behandeling
• Eksteroog of likdoorn onder voet: verwijderen en behandeling