EHBO bij brandwonden: Koelen met water

Wanneer het lichaam in contact komt met hoge temperaturen, ontstaan brandwonden. Hitte van voorwerpen, dampen, vlammen, straling en vloeistoffen zijn enkele veelvoorkomende oorzaken van brandwonden, die kunnen variëren van mild tot ernstig. Brandwonden komen vaak voor in de huiselijke omgeving en kunnen pijn of juist geen pijn veroorzaken. De huid kan wit, rood of zwart worden en zwelling kan optreden. De ernst van een brandwonde hangt af van de algemene gezondheid van de patiënt, de diepte van de wonden, de kleding die gedragen wordt, de plaats en omvang van de brandwond, en de specifieke oorzaak van de verbranding. Het is van cruciaal belang om de patiënt uit de gevarenbron te halen en de wond te koelen als eerste hulpmaatregel.

• Oorzaken van brandwonden
• Symptomen van brandwonden
• Huid
• Slijmvliezen en luchtwegen
• Blikseminslag
• Ernst van brandwonden
• De algemene gezondheidstoestand van de patiënt
• Diepte van de brandwond (eerstegraads, tweedegraads, derdegraads)
• De kleding die de patiënt draagt
• De plaats van de brandwonde
• De uitgebreidheid van de brandwonde
• De verbrandingsoorzaak
• Eerste hulp bij brandwonden: Koelen met water
• Kleine brandwonden
• Grotere brandwonden
• EHBO bij brandwonden: Verlichting van pijn bij brandwonden
• EHBO bij brandwonden: Verlichting van de jeuk na brandwonden
• EHBO: Zeker niet doen
• Kleding
• Koelen
• Verzorging brandwonden
• Eten en drinken
• Misvattingen rond EHBO bij brandwonden
• Je moet een brandwond altijd met ijs behandelen
• Je mag nooit een blaar doorprikken
• Je moet altijd een brandwond met een dikke laag boter of olie bedekken
• Brandwonden zijn alleen gevaarlijk als ze het hele lichaam bedekken
• Brandwonden kunnen altijd thuis behandeld worden zonder medische hulp
• Een brandwond mag nooit bedekt worden
• De pijn van een brandwond is altijd het ergst tijdens de behandeling

Oorzaken van brandwonden

Brandwonden ontstaan vaak in de huiselijke omgeving door diverse factoren. Veelvoorkomende oorzaken zijn:

• Verkeersongevallen waarbij het voertuig in brand raakt.
• Een warmwaterkruik die niet goed is afgesloten.
• Elektriciteitsverbrandingen door defecte snoeren of apparaten.
• Het aanraken van een heet fornuis of een strijkijzer.
• Het morsen van hete vloeistoffen zoals thee, koffie, of soep, vooral bij kleine kinderen.
• Onveilig gebruik van vuurwerk.
• Het gebruik van aanmaakspiritus tijdens het barbecueën zonder de juiste voorzorgsmaatregelen.
• Het verkeerd gebruiken van elektrische toestellen.
• Het opsporen van een gaslek met een brandende lucifer (beter is een zeepoplossing gebruiken).
• Het spelen met lucifers of het onveilig omgaan met vuur.
• Kleding die vlam vat door in slaap vallen met een brandende sigaret.
• Werken met ontvlambare stoffen nabij een open vlam.
• Te heet badwater (altijd de temperatuur van het water met de elleboog controleren).
• Te warme waterkruik, vooral gevaarlijk voor mensen met een verminderde gevoeligheid, zoals verlamde patiënten.

Symptomen van brandwonden

De symptomen van brandwonden kunnen variëren afhankelijk van de ernst en diepte van de brandwond.

Huid

Bij brandwonden kan de huid rood, grauwachtig, geelwit, of zwart worden. De huid kan ook schilferen en blaren vertonen, waaruit een heldere vloeistof kan lekken. Pijn is vaak een symptoom, maar ernstige brandwonden kunnen juist pijnloos zijn. Andere symptomen zijn gezwollen huid, misselijkheid, en braken. Vochtverlies door brandwonden kan leiden tot shock, die zich binnen twee tot vier uur kan ontwikkelen. Kenmerken van shock zijn een bleke en klamme huid, zwakte, blauwe lippen en nagels (cyanose), en verminderde alertheid.

Slijmvliezen en luchtwegen

Brandwonden aan de luchtwegen kunnen ontstaan door het inademen van rook, stoom, oververhitte lucht, of chemische dampen in slecht geventileerde ruimtes. Dit kan brandwonden op het hoofd, gezicht, nek, wenkbrauwen, of neusharen veroorzaken. Symptomen zijn donker of zwart gekleurd slijm (sputum), verbrande lippen en mond, stemveranderingen, piepende ademhaling (stridor), en ademhalingsproblemen. Hoesten kan ook optreden.

Blikseminslag

Bij een blikseminslag vertonen brandwonden vaak een patroon dat lijkt op een varenblad. De patiënt kan kort bewusteloos zijn en bij het ontwaken tijdelijke spraakproblemen, verwarring, geheugenverlies, gehoorverlies, en gezichtsproblemen ervaren. Hartritmestoornissen of zelfs een hartstilstand kunnen ook optreden. Na de inslag is de elektrische stroom verdwenen, waardoor de hulpverlener de patiënt veilig kan aanraken en helpen.

Ernst van brandwonden

De ernst van een brandwonde hangt af van verschillende factoren:

• De algemene gezondheidstoestand van de patiënt.
• De diepte van de brandwond.
• De kleding die de patiënt draagt.
• De plaats van de brandwond.
• De omvang van de brandwond.
• De specifieke oorzaak van de verbranding.

De algemene gezondheidstoestand van de patiënt

Kinderen jonger dan vier jaar en ouderen van zestig jaar of ouder hebben een verhoogd risico op complicaties en overlijden door ernstige brandwonden, omdat hun huid dunner is en hun afweersysteem minder goed functioneert. Ouderen hebben vaak bijkomende gezondheidsproblemen zoals atherosclerose (verharding van de slagaders), wat het risico op hart- en vaatziekten verhoogt. Patiënten met een verzwakt immuunsysteem, zoals diabetici of mensen met hart- en vaatziekten, hebben ook een verhoogd risico. Daarnaast verhogen bijkomende letsels het risico op complicaties. Vervuilde wonden hebben een grotere kans op infecties, wat de toestand van de patiënt kan verslechteren.

Diepte van de brandwond (eerstegraads, tweedegraads, derdegraads)

Brandwonden worden ingedeeld in drie graden van ernst, afhankelijk van de diepte van de schade aan de huid:

Eerstegraads brandwonden
Eerstegraads brandwonden tasten alleen de buitenste laag van de huid (opperhuid) aan. Ze veroorzaken pijn, roodheid en lichte zwelling. Deze brandwonden genezen meestal spontaan binnen enkele dagen. Het aanbrengen van een koele, vochtige zalf zoals Flammazine kan verlichting bieden.

Tweedegraads brandwonden
Tweedegraads brandwonden beschadigen zowel de opperhuid als de onderliggende laag (lederhuid). Ze veroorzaken pijn, roodheid, zwelling, en blaarvorming. De huid rond de blaren kan ook eerstegraads brandwonden vertonen. Als de brandwond oppervlakkig is, zijn er nog genoeg epitheelcellen aanwezig voor spontane genezing. Bij een diepere brandwond kan een arts de huid wit laten worden door druk uit te oefenen; als de normale kleur niet binnen twee seconden terugkeert, is de brandwond dieper en geneest meestal niet spontaan zonder medische interventie.

Derdegraads brandwonden
Derdegraads brandwonden zijn ernstig en beïnvloeden de diepere huidlagen, waarbij alle epitheelcellen zijn vernietigd. De huid kan wit (gekookt) of zwart (verkoold) zijn en kan eruitzien als leer door uitdroging van het wondoppervlak. Deze brandwonden zijn vaak gevoelloos. Medische hulp is onmiddellijk vereist, omdat deze brandwonden vaak chirurgie en gespecialiseerde behandelingen vereisen.

De kleding die de patiënt draagt

Kleding van natuurlijke materialen brandt vaak op zonder resten achter te laten, terwijl synthetische materialen vaak aan de huid blijven kleven en verbrand raken. Synthetische stoffen kunnen bij contact met de huid doorbranden en ernstige brandwonden veroorzaken.

De plaats van de brandwonde

Brandwonden op het gezicht, de handen, de voeten en de genitaliën zijn bijzonder ernstig en vereisen vaak speciale aandacht. Brandwonden aan de ogen kunnen leiden tot blindheid. Brandwonden aan het gezicht kunnen ernstige ademhalingsproblemen veroorzaken, terwijl brandwonden aan de genitaliën snel tot infecties kunnen leiden. Littekenweefsel op handen en voeten kan resulteren in functieverlies door contracturen, wat leidt tot gewrichtsverstijving, vervorming of verkramping van een lidmaat.

De uitgebreidheid van de brandwonde

Om de omvang van de brandwonde te beoordelen, gebruiken artsen percentages die een ruwe schatting geven van de huidoppervlakte die door de brandwonden is aangetast.

Volwassenen
De "regel van negen" verdeelt de lichaamsoppervlakte in zones die elk 9% van de totale huidoppervlakte vertegenwoordigen:

• Elk been: 18%
• Elke arm: 9%
• Geslachtsdelen: 1%
• Hoofd, hals en nek: 9%
• Romp, achterkant: 18%
• Romp, voorkant: 18%

Kinderen
Bij kinderen wordt de uitgebreidheid van brandwonden anders ingeschat, volgens de "regel van Lynch en Blocker":

• Elk been: 10%
• Elke arm: 10%
• Hoofd, hals en nek: 20%
• Romp, achterkant: 20%
• Romp, voorkant: 20%

De verbrandingsoorzaak

Stoom onder druk veroorzaakt vaak agressieve brandwonden, terwijl brandwonden door contact met een warm voorwerp of vuur doorgaans minder ernstig zijn. Chemische brandwonden zijn bijzonder gevaarlijk omdat ze vaak uren of zelfs dagen kunnen blijven inwerken op weefsels en soms de bloedbaan binnendringen, wat leidt tot ernstige complicaties.

Eerste hulp bij brandwonden: Koelen met water

Kleine brandwonden

Bij kleine brandwonden dient de hulpverlener het aangetaste lichaamsdeel onmiddellijk onder koud of lauw stromend water te houden (niet in ijswater!) gedurende minimaal vijf tot vijftien minuten. Een schone, koude, natte handdoek kan helpen om de pijn te verlichten. Na het afkoelen van de brandwonde dient de hulpverlener deze af te dekken met een droog, steriel verband of een schone dressing. Het is belangrijk om druk of wrijving op de brandwonde te vermijden. Vrij verkrijgbare pijnstillers zoals ibuprofen of paracetamol kunnen de pijn en zwelling verminderen. Na het koelen mag de hulpverlener een vochtinbrengende lotion aanbrengen op de brandwonde. Kleine brandwonden genezen meestal zonder verdere medische behandeling.

Grotere brandwonden

Als de kleding van de patiënt in brand staat, moet de patiënt onmiddellijk stoppen met bewegen, op de grond gaan liggen en rollen. Dit voorkomt dat vlammen het gezicht of de longen bereiken. De hulpverlener wikkelt de patiënt in een dik materiaal, zoals een wollen of katoenen jas, een tapijt of een deken, om de vlammen te doven. Daarna wordt overvloedig water over de patiënt gegoten totdat deze begint te rillen. De hulpverlener moet direct de hulpdiensten alarmeren. Tevens dient hij ervoor te zorgen dat de patiënt goed ademt en indien nodig te beginnen met beademen en reanimatie. De hulpverlener bedekt het verbrande gebied met een droog steriel verband (indien beschikbaar) of een schone doek. Bij een groot verbrand gebied kan een laken volstaan. Eventuele sieraden, zoals ringen, kettingen of armbanden, dienen verwijderd te worden. Als de vingers of tenen verbrand zijn, worden deze gescheiden met een droge, steriele, niet-kleverige verbanden. Het verbrande lichaamsdeel dient indien mogelijk boven het hart te worden gehouden. Druk of wrijving op het verbrande gebied moet worden vermeden.

Wanneer een elektrisch toestel de brandwonden heeft veroorzaakt, mag de hulpverlener de patiënt niet direct aanraken. Hij dient een niet-metalen voorwerp te gebruiken om de patiënt uit de buurt van blootliggende draden te verplaatsen voordat hij eerste hulp verleent. Indien mogelijk moet ook de stroombron worden uitgeschakeld. Bij brandwonden aan het hoofd, de nek, de rug of de benen moet de patiënt liggend worden gehouden. De hulpverlener brengt de voeten omhoog en bedekt de patiënt met een jas of deken. Hij controleert de hartslag, ademhaling en bloeddruk totdat medische hulp arriveert.

EHBO bij brandwonden: Verlichting van pijn bij brandwonden

Brandwonden kunnen leiden tot intensieve pijn, die zowel acute als langdurige effecten kan hebben op de gezondheid en het welzijn van de patiënt. Pijnverlichting is een essentieel onderdeel van de behandeling van brandwonden, omdat het niet alleen de lichamelijke belasting verlicht, maar ook helpt om het emotionele en psychologische herstel te bevorderen. De aanpak van pijn bij brandwonden varieert afhankelijk van de ernst en het type van de brandwond, en vereist vaak een combinatie van farmacologische en niet-farmacologische methoden.

Pijnmanagement bij brandwonden: Directe en langdurige strategieën
De behandeling van pijn bij brandwonden moet onmiddellijk beginnen na de verwonding, met als doel de patiënt zo snel mogelijk verlichting te bieden. De eerste stap bij pijnverlichting is het koelen van de brandwond met water, wat helpt om de temperatuur van de huid te verlagen en de pijn te verminderen. Nadat de brandwond is gekoeld, kan de patiënt pijnstillers krijgen, zoals paracetamol of ibuprofen, om de pijn te verlichten. In ernstigere gevallen, vooral bij grotere of diepere brandwonden, kunnen opioïden zoals morfine noodzakelijk zijn voor adequaat pijnmanagement. Voor langdurige pijn, vooral na de acute fase, kan de arts andere medicatie voorschrijven, zoals antidepressiva of anticonvulsiva, die effectief zijn in het behandelen van zenuwpijn die kan optreden als gevolg van zenuwbeschadiging door brandwonden.

Psychologische ondersteuning bij pijn door brandwonden
Naast lichamelijke pijn kunnen brandwonden ook aanzienlijke psychologische pijn veroorzaken, zoals angst, depressie, en posttraumatische stressstoornis (PTSS). Het is belangrijk om aandacht te besteden aan de emotionele en mentale gezondheid van de patiënt, aangezien dit het herstelproces kan beïnvloeden. Psychologische begeleiding kan helpen om de patiënt te ondersteunen bij het omgaan met de emotionele stress van het herstel, vooral als het gaat om veranderingen in het uiterlijk of verlies van mobiliteit als gevolg van brandwonden. Therapieën zoals cognitieve gedragstherapie (CGT) kunnen effectief zijn om angst en depressie te behandelen die kunnen ontstaan als gevolg van het trauma van brandwonden.

Fysiotherapie en revalidatie bij brandwondenpijn
Fysiotherapie speelt een cruciale rol bij het verminderen van pijn na brandwonden, vooral bij diegene die aanzienlijke schade aan hun spieren en gewrichten hebben opgelopen. Na een brandwond kan het littekenweefsel zich strak trekken, wat leidt tot bewegingsbeperkingen en verhoogde pijn. Fysiotherapeuten kunnen specifieke oefeningen en massagetechnieken voorschrijven om de mobiliteit te verbeteren en de pijn te verminderen. Dit soort therapieën helpt niet alleen om de functie van de gewrichten te herstellen, maar zorgt ook voor een beter algeheel welzijn van de patiënt door de fysieke pijn te verminderen.

De rol van littekenbehandeling bij pijnverlichting
Littekenvorming is een veelvoorkomend gevolg van ernstige brandwonden, en kan een bron van chronische pijn zijn. Behandelingen gericht op het verminderen van littekenweefsel, zoals het gebruik van siliconenpleisters, gels of massagetechnieken, kunnen helpen bij het verminderen van de pijn die wordt veroorzaakt door strak littekenweefsel. In sommige gevallen kan een arts ook overwegen om een operatie uit te voeren om het littekenweefsel te verlichten of te verwijderen, vooral als het de mobiliteit van de patiënt belemmert of grote pijn veroorzaakt. De vroegtijdige behandeling van littekens kan helpen om langdurige pijn te voorkomen.

Complementaire behandelingen voor pijnverlichting
Naast conventionele behandelingen kunnen complementaire therapieën een waardevolle rol spelen in het verlichten van de pijn bij brandwonden. Acupunctuur is bijvoorbeeld een praktijk die in sommige gevallen kan helpen om pijn te verminderen door de energiebanen van het lichaam te stimuleren. Andere methoden zoals meditatie, ontspanningsoefeningen en ademhalingstechnieken kunnen eveneens bijdragen aan de vermindering van pijn en stress. Het gebruik van aromatherapie en essentiële oliën, zoals lavendel of kamille, kan helpen bij het kalmeren van de patiënt en het verminderen van de perceptie van pijn.

Opvolging bij pijnmanagement na brandwonden
Na de initiële behandeling van brandwonden en pijn is het van cruciaal belang om een lange-termijnplan voor pijnmanagement op te stellen. Regelmatige opvolging bij de arts is nodig om de effectiviteit van de pijnbestrijding te monitoren en om aanpassingen te maken indien nodig. Patiënten die herstellen van ernstige brandwonden kunnen langdurige pijnklachten ervaren, wat kan leiden tot een aanhoudende behoefte aan pijnbestrijding. Het is belangrijk dat artsen de voortgang van het herstel volgen en zorgen voor continue pijnverlichting door de juiste behandeling te bieden en eventuele veranderingen in het pijnniveau van de patiënt op tijd te signaleren.

Het belang van educatie voor patiënten bij pijnbestrijding
Voor effectieve pijnbestrijding is het essentieel dat patiënten goed geïnformeerd worden over hun opties voor pijnverlichting. Educatie over de verschillende behandelingsmogelijkheden, zoals het juiste gebruik van pijnstillers, fysiotherapie en complementaire therapieën, kan patiënten helpen om een actieve rol te spelen in hun eigen pijnbeheer. Door patiënten te betrekken bij hun behandeling en hen te voorzien van de nodige kennis, kunnen ze beter omgaan met de pijn die gepaard gaat met brandwonden, waardoor het herstelproces wordt vergemakkelijkt.

EHBO bij brandwonden: Verlichting van de jeuk na brandwonden

Na het genezen van brandwonden kunnen patiënten last krijgen van jeuk, wat een veelvoorkomend en vaak vervelend symptoom is. De jeuk kan worden veroorzaakt door de genezing van de huid, de opbouw van littekenweefsel, of door het herstel van de zenuwen in het brandwondgebied. Dit artikel onderzoekt de oorzaken van jeuk na brandwonden en de verschillende methoden die gebruikt kunnen worden om de symptomen te verlichten.

Oorzaken van jeuk na brandwonden
Jeuk na brandwonden kan optreden tijdens het genezingsproces, vaak als gevolg van het herstellen van de huid en het opnieuw vormen van een beschermende huidlaag. Wanneer de huid geneest, wordt deze vaak droog en kan het jeuk veroorzaken, vooral als de huid begint te trekken of strak aanvoelt. Het is ook mogelijk dat het littekenweefsel, dat vaak minder flexibel is dan de normale huid, jeuk veroorzaakt wanneer het zich aanpast aan de omringende huid. In sommige gevallen kan jeuk worden veroorzaakt door de zenuwen die beginnen te regenereren in het behandelde gebied, wat kan leiden tot een prikkelend gevoel.

Behandeling van jeuk na brandwonden
Er zijn verschillende manieren om jeuk na brandwonden te behandelen. Topische crèmes, zoals hydraterende zalven, kunnen helpen om de huid soepel te houden en de droogte te verminderen, wat vaak een hoofdoorzaak is van jeuk. Daarnaast kunnen antihistaminica helpen om de jeuk te verlichten, vooral als deze gepaard gaat met ontstekingen of allergische reacties. Het is belangrijk om jeuk niet te krabben, aangezien dit kan leiden tot verdere schade aan de huid en infecties. In sommige gevallen kunnen artsen ook corticosteroïden voorschrijven om de ontsteking te verminderen en de jeuk te kalmeren.

Psychologische impact van jeuk na brandwonden
Jeuk na brandwonden kan niet alleen lichamelijk ongemak veroorzaken, maar ook emotioneel belastend zijn. De constante jeuk kan leiden tot frustratie, angst, en stress, vooral wanneer het gepaard gaat met langdurige pijn of andere ongemakken. Het is belangrijk dat zorgverleners niet alleen de fysieke symptomen behandelen, maar ook aandacht besteden aan de psychologische impact van jeuk. Het bieden van steun en geruststelling kan patiënten helpen om beter om te gaan met de jeuk en het herstelproces.

Preventie van jeuk na brandwonden
Preventie speelt een rol bij het verminderen van jeuk na brandwonden. Het is belangrijk om de huid goed te hydrateren vanaf het moment van de eerste genezing, zodat deze niet uitdroogt en de kans op jeuk afneemt. Het dragen van losse kleding kan helpen om de huid niet verder te irriteren, en het vermijden van krabben is cruciaal om schade te voorkomen. Sommige patiënten kunnen baat hebben bij het gebruik van een luchtbevochtiger in hun leefomgeving om de luchtvochtigheid te verhogen, wat kan helpen om de huid gehydrateerd te houden en jeuk te verminderen.

Opvolging van jeuk na brandwonden
De opvolging van jeuk na brandwonden is belangrijk om ervoor te zorgen dat het herstel optimaal verloopt en dat er geen complicaties optreden, zoals infecties. Regelmatige controles bij de arts kunnen helpen om de voortgang van de genezing te beoordelen en de effectiviteit van behandelingen tegen jeuk te monitoren. Het is essentieel om patiënten te begeleiden bij het omgaan met jeuk, zodat ze niet alleen fysieke verlichting krijgen, maar ook psychologische steun om het herstelproces te bevorderen.

EHBO: Zeker niet doen

Kleding

De patiënt mag absoluut niet lopen wanneer zijn of haar kleding in brand staat, omdat dit de vlammen van zuurstof voorziet en de brand verergert. Bij het doven van brandende of smeulende kleding mag geen nylon materiaal worden gebruikt, aangezien dit zeer brandgevaarlijk is. Kleding die aan de huid vastkleeft, moet blijven zitten, terwijl omliggende kleding indien nodig kan worden losgeknipt.

Koelen

Bij het koelen van brandwonden mag geen koud water of ijs worden gebruikt, omdat dit kan leiden tot onderkoeling. Het in koud water plaatsen van ernstige brandwonden is ook niet aanbevolen, omdat dit een shock kan veroorzaken.

Verzorging brandwonden

Zalf, boter, ijs, medicatie, room, olie, spray of andere huishoudelijke producten zijn niet geschikt voor de behandeling van ernstige brandwonden. De hulpverlener mag niet op de brandwonde blazen, ademen of hoesten. Blaren of dode huid mogen niet worden doorprikt om infecties te voorkomen. De hulpverlener dient de blaren en wonden ook niet aan te raken zonder handschoenen. Als de luchtwegen verbrand zijn, mag de hulpverlener geen kussen onder het hoofd van de patiënt plaatsen, omdat dit de luchtwegen kan afsluiten.

Eten en drinken

Een patiënt met ernstige brandwonden mag nooit iets via de mond krijgen, omdat hij of zij mogelijk vloeibare voeding nodig heeft tijdens de eerste 48 uur in het ziekenhuis en mogelijk anesthesie nodig heeft voor een operatie. Eten en drinken bij een patiënt met een verminderd bewustzijn kan ook leiden tot verstikking.

Misvattingen rond EHBO bij brandwonden

Bij het verlenen van eerste hulp bij brandwonden zijn er verschillende misvattingen die vaak circuleren. Het is belangrijk om deze misverstanden te begrijpen en de juiste technieken toe te passen om schade te voorkomen. Hieronder worden enkele van de meest voorkomende misvattingen besproken.

Je moet een brandwond altijd met ijs behandelen

Een veelvoorkomende misvatting is dat je een brandwond direct met ijs moet behandelen om de pijn te verlichten. Hoewel het verleidelijk kan zijn om ijs te gebruiken, kan het in werkelijkheid de huid verder beschadigen. Ijs kan de huid bevriezen en zo de schade verergeren. Het is veel effectiever om de brandwond onder koud (maar niet ijskoud) water te houden voor minstens 10 minuten. Dit helpt de temperatuur van de huid snel te verlagen zonder extra schade te veroorzaken.

Je mag nooit een blaar doorprikken

Hoewel het vaak wordt geadviseerd om blaren niet door te prikken, zijn er gevallen waarin dit wel nodig kan zijn. Bijvoorbeeld, als een blaar erg groot is of te veel pijn veroorzaakt. Het is echter cruciaal dat je een steriel hulpmiddel gebruikt en de huid niet volledig verwijderd. Het doorprikken van een blaar moet alleen worden gedaan als het risico op infectie goed beheerd kan worden, en de brandwond moet daarna goed worden afgedekt met een steriel verband om verdere infectie te voorkomen.

Je moet altijd een brandwond met een dikke laag boter of olie bedekken

Er bestaat de misvatting dat het aanbrengen van boter, olie of tandpasta op een brandwond de pijn kan verlichten en het genezingsproces kan bevorderen. In werkelijkheid kunnen dergelijke stoffen de brandwond verergeren. Ze kunnen de huid afsluiten, waardoor warmte niet goed kan ontsnappen, en de kans op infectie vergroten. Het is veel beter om de brandwond onder stromend koud water te houden en een schoon, niet-klevend verband aan te brengen.

Brandwonden zijn alleen gevaarlijk als ze het hele lichaam bedekken

Sommige mensen denken dat een brandwond alleen ernstig is als het hele lichaam is bedekt. Dit is niet waar. Brandwonden, zelfs als ze klein zijn, kunnen ernstig zijn als ze zich bevinden op gevoelige plekken zoals het gezicht, de handen, de voeten, of rond gewrichten. Deze gebieden kunnen extra zorg vereisen, aangezien brandwonden daar meer invloed kunnen hebben op de functionaliteit van de huid en de beweging. Het is belangrijk om elke brandwond serieus te nemen, ongeacht de grootte.

Brandwonden kunnen altijd thuis behandeld worden zonder medische hulp

Hoewel kleine brandwonden vaak thuis kunnen worden behandeld, zijn er gevallen waarbij medische hulp noodzakelijk is. Brandwonden die groter zijn dan 5 cm, diepe brandwonden, of brandwonden op gevoelige delen van het lichaam zoals het gezicht of de genitaliën moeten altijd door een arts worden beoordeeld. Ook als de brandwond het gevolg is van een chemische of elektrische bron, moet er onmiddellijk medische hulp worden ingeschakeld. Het niet inroepen van professionele hulp kan leiden tot complicaties zoals infecties of blijvende schade.

Een brandwond mag nooit bedekt worden

Een andere misvatting is dat een brandwond niet bedekt mag worden. Het bedekken van een brandwond is in veel gevallen juist aanbevolen, vooral als de brandwond groter is of er sprake is van een blaar. Een schoon, niet-klevend verband beschermt de brandwond tegen infecties en helpt om de pijn te verlichten. Het is wel belangrijk dat het verband steriel is en dat je geen stoffen gebruikt die de wond kunnen irriteren, zoals katoen of onhygiënische materialen.

De pijn van een brandwond is altijd het ergst tijdens de behandeling

Hoewel brandwonden inderdaad pijnlijk kunnen zijn, is het belangrijk om te begrijpen dat de pijn vaak minder wordt zodra de huid is gekoeld en de eerste behandeling is uitgevoerd. Het verlichten van de pijn door koeling met water is effectief en kan de pijn aanzienlijk verminderen. Pijnstilling kan ook nodig zijn, en in sommige gevallen kan de arts medicatie voorschrijven om de pijn te verlichten. Het is dus niet altijd waar dat de pijn blijft verergeren gedurende de behandeling.

Deze misvattingen kunnen leiden tot onjuiste behandelingen en verergering van de schade. Het is cruciaal om de juiste EHBO-technieken te volgen om de brandwond effectief te behandelen en verdere complicaties te voorkomen.

Lees verder

• Chemische brandwonden: Behandeling van chemische verbranding
• Thermische brandwonden: Oorzaken, symptomen en behandeling
• Wrijvingsbrandwonden op de huid door wrijving en warmte