De geneeskracht van bijvoet

Let op! Dit artikel is geschreven vanuit de persoonlijke visie van de auteur en bevat mogelijk informatie die niet wetenschappelijk onderbouwd is en/of aansluit bij de algemene zienswijze.
Inhoud:
- Germaans krachtkruid
- Een bewezen geneeskruid
- Bijvoetkransen
- Bijvoetthee
- Bijvoet tegen kwade ziekten
- Hoe kom je aan bijvoet?
- Het roken van bijvoet
- Medicinale eigenschappen van bijvoet
Germaans krachtkruid
Bijvoet lijkt een beetje op absinth alsem. De blaadjes zijn minder behaard en de plant is veel groener en niet grijs zoals het zusje absinthplant. In de Griekse oudheid was bijvoet de plant van koningin Artemis. Ze was een vrouw die veel van geneeskrachtige kruiden wist. Haar naam werd gegeven aan bijvoet en 200 andere gerelateerde planten. In het Latijn het bijvoet Artemisia vulgaris. Men noemde het in de Middeleeuwen ¨Moeder aller kruiden¨. Bijvoet werd al door de Germanen beschouwd als één van de negen krachtkruiden. Het was een toverkruid aangezien men dacht dat wie bijvoet bij zich droeg onvatbaar was voor toverspreuken, schadelijke dieren en vergif. In Limburg wordt er een kruisje van de plant gemaakt wat men als amulet draagt.
Een bewezen geneeskruid
De geneeskracht van bijvoet heeft zijn weg gevonden naar China. De Chinese geneeskunde gebruikt bijvoet als basis voor moxa, welke als alternatief voor de acupunctuur naalden op de energielijnen van het lichaam wordt gelegd. De geneeskracht van bijvoet is onlangs bevestigd door de wetenschap omdat bleek dat stoffen uit bijvoet malaria kunnen genezen.Bijvoetkransen
In Nederland was het vroeger een gebruik om op St-Jansdag bijvoet met wortel en al uit te graven en er kransen van te vlechten. Deze werden vervolgens geworpen in het St-Jansvuur. Men zag zich hierdoor van alle kwaad gevrijwaard en was onvatbaar voor ziekten. De plant beschermt tegen dieven, onweer en ongedierte. De duivel zou de plant daarom haten. Hij verloor zieltjes door de bijvoet en schiep daarom absinth zodat de mens in verwarring werd gebracht en per ongeluk de licht hallucinerende absinth zou gaan plukken.Bijvoetthee
Bijvoet is te gebruiken in een zelf gemaakte kruidenthee. Je kunt bijvoetthee drinken van de toppen van de plant. Verder kun je de wortel drogen om er thee van te zetten. De bladeren zijn te eten als wilde groente. Sommige mensen vinden het echter maar een smaakloze groente. Daarnaast wordt afgeraden dit vaak als groente te eten omdat er een giftige stof in zou zetten, zij het in kleine hoeveelheden. Het bevat namelijk thujon, wat ook in absinth zit en de hoofdreden was dat sterke drank met absinth verboden werd.
Net zoals absinth mag bijvoet nooit worden gebruikt tijdens de zwangerschap. Het werd vroeger gebruikt als middel om abortus te plegen. Bijvoet triggert miskramen.
Bijvoet tegen kwade ziekten
Bijvoet werd veel gebruikt als geneeskruid. Men zag de werking van kwade geesten als ziekten. Hysterie, epilepsie, pest, krampen en TBC werden met bijvoet genezen. In Glasgow zouden zeemeerminnen het volk toe hebben gezongen over tering, wat vroeger de algemene naam was voor tuberculose. De meerminnen zongen:¨ Gij laat de mensen sterven in uw hand, toch groeit er bijvoet in het land.¨Hoe kom je aan bijvoet?
Bijvoet wordt verkocht als voedingssupplement om vermoeidheid en depressie tegen te gaan. Ook werkt het volgens de verkopers tegen diarree en constipatie. Je hoeft het echter niet per se te kopen want het is niet moeilijk om zelf bijvoet te vinden. Het groeit in vrijwel elk weiland, vooral aan de randen. Vooral in open braakliggende terreinen is het één van de eerste planten die er zich vestigen. Het komt niet zelden op als onkruid in de tuin. In feite zijn vele planten die we onkruid noemen geneeskruiden.