Jodium: in voeding, jodiumtekort symptomen, schildklier
Jodiumtekort symptomen ontstaan door een traag werkende schildklier. Het woord 'jodium' komt van het Griekse woord ioeides (= violierkleurig). Het kreeg deze naam omdat bij verhitting van jodium een violetkleurige damp ontstaat. De schildklier neemt jodium op ten behoeve van de aanmaak van schildklierhormonen, die nodig zijn voor de stofwisseling. Een tekort aan schildklierhormonen wordt hypothyreoïdie genoemd. Dit kan leiden tot allerlei klachten en symptomen. In Nederland wordt een 'jodiumbeleid' gevoerd door jodium aan bakkerszout toe te voegen. Van nature komt jodium voor in zeevis, eieren, zuivelproducten en zeewier. Zeewier bevordert dan ook een gezonde schildklierfunctie
Wat is jodium?
Het spoorelement jodium is samen met
ijzer het enige spoorelement waaraan wereldwijd veelvuldig tekorten voorkomen.¹ Een tekort aan het spoorelement jodium kan vervelende en ernstige gevolgen hebben. Het stofje is immers een bouwsteen van de schildklierhormonen in het lichaam.

Magere vis bevat meer jodium dan vette vis zoals sardines /
Bron: Martin SulmanFunctie van jodium
De
schildklier neemt jodium op ten behoeve van de aanmaak van schildklierhormonen. Deze hormonen zijn nodig voor een goede werking van de stofwisseling. De hormonen fungeren als een soort thermostaat. Een tekort aan schildklierhormonen
-
hypothyreoïdie genoemd - leidt tot een laag metabolisme, met als gevolg dat het lichaam op een laag pitje gaat draaien. Schildklierhormonen zijn voorts onmisbaar voor de ontwikkeling van het zenuwstelsel en voor een goede groei. Bij kinderen kan een jodiumtekort leiden tot een groeiachterstand en verminderd leervermogen.
Jodium in voeding
Bronnen van jodium
Jodium komt voor in zewier, zeevis - vooarl kabeljauw, koolvis en schelvis - en
schaal- en schelpdieren, zoals garnaal, kreeft, mossel en oester. Magere vissoorten (meestal witte vis, zoals kabeljauw, schelvis, rog, victoriabaars, schol, heilbot, heek en tilapia) bevatten meer jodium dan vette vis (zalm, tonijn, forel, haring,
sardine, makreel). Het jodiumgehalte in groenten en fruit en ander plantaardig voedsel is geheel afhankelijk van de hoeveelheid jodium in de bodem. Dit gehalte is hoger in gebieden aan de kust. Er zit van nature een beetje jodium in eieren en vlees. Ook drinkwater bevat een kleine hoeveelheid jodium.
Top 20 voedingsmiddelen met jodium
Hieronder is een lijst met 20 voedingsmiddelen die van nature rijk zijn aan jodium. Erachter staat de hoeveelheid jodium die ze bevatten per portie:
- Zeewier (gedroogd) - 11.928 mcg per gram
- Kabeljauw - 99 mcg per 100 gram
- Kelp of blaaswier (gedroogd) - 2.460 mcg per gram

Jodium zit in verschillende groenten, zoals boerenkool, asperges en spinazie /
Bron: Nillerdk, Wikimedia Commons (CC BY-3.0)
- Zeevruchtenmix - 66 mcg per 100 gram
- Garnalen - 35 mcg per 100 gram
- Tonijn - 17 mcg per 100 gram
- Zalm - 14 mcg per 100 gram
- Eieren - 24 mcg per ei (gemiddeld gewicht van 50 gram)
- Zeebaars - 15 mcg per 100 gram
- Goudbrasem - 12 mcg per 100 gram
- Heilbot - 12 mcg per 100 gram
- Griekse yoghurt - 7 mcg per 100 gram
- Melk - 56 mcg per 100 gram
- Cheddar kaas - 12 mcg per 100 gram
- Aardbeien - 3 mcg per 100 gram
- Brood (volkoren) - 20 mcg per snee (gemiddeld gewicht van 30 gram)
- Groene bonen - 2 mcg per 100 gram
- Spinazie - 3 mcg per 100 gram
- Zeewiersalade - 16 mcg per portie (gemiddeld gewicht van 100 gram)
- Champignons - 3 mcg per 100 gram

Brood /
Bron: Istock.com/LyashikJodiumbeleid in Nederland
Doordat in Nederland er van nature niet veel jodium in de voeding zit, wordt er sinds de vijftiger jaren een zogeheten 'jodiumbeleid' gevoerd door jodium aan bakkerszout toe te voegen. Derhalve is het van belang voldoende brood te eten. Ook wordt het toegevoegd aan broodvervangers, zoals knäckebröd, crackers, beschuit, cornflakes en ontbijtkoek. Jodium kan tevens toegevoegd worden aan keukenzout (Jozo) en aan het zout dat in vleeswaren wordt gebruikt. Op de verpakking van het produkt staat of jodium is toegevoegd. zeezout bevat nauwelijks jodium.
In Nederland vormt gejodeerd zout de belangrijkste jodiumbron. Daarna volgen zeewier, zeevis en schaal- en schelpdieren.
Symptomen en klachten jodiumtekort
In de schildklier is een grote voorraad jodium opgebouwd, waardoor het jaren kan duren voordat een chronisch
jodiumtekort merkbaar wordt. Mensen die geen zout gebruiken waar jodium aan is toegevoegd en weinig brood eten, teren langzaam in op hun jodiumreserves en lopen het risico op een jodiumtekort. Door een tekort gaat de schildklier trager werken en opzwellen (= struma of krop), als gevolg van een gebrek aan schildklierhormonen (hypothyreoïdie).
Hypothyreoïdie geeft aanleiding tot een vertraagde celwerking, wat allerlei klachten kan veroorzaken zoals:
- lusteloosheid, moeheid, sloomheid;
- kouwelijkheid, ofwel overgevoeligheid voor kou;
- een verminderde libido;
- een tragere hartslag;

Onderzoek van de schildklier /
Bron: Istock.com/KatarzynaBialasiewicz
- droge haren of haaruitval;
- somberheid en depressiviteit;
- slechthorendheid;
- een abnormale gewichtstoename;
- obstipatie;
- hese stem, diepere stem of krakende stem;
- pafferig gezicht, gezwollen ogen en een droge, opgezette huid, dikke enkels;
- spierpijn en krampen;
- geheugenverlies;
- concentratiestoornissen;
- enz.
De gevolgen van een lichte of matige hypothyroïdie zijn reversibel. Meestal verdwijnen de klachten enkele weken nadat het jodiumgehalte weer op peil is gebracht.
Een teveel aan jodium
Volgens het Voedingscentrum kunnen de meeste mensen een teveel aan jodium in de voeding goed verdragen. Normaal gesproken wordt het overtollige jodium via de urine afgevoerd.
Aanbevolen Dagelijkse Hoeveelheden (ADH)
In Nederland heeft de Gezondheidsraad geen aanbevelingen voor jodium opgesteld. De aanbeveling van de Wereld Gezondheid Organisatie (WHO) wordt aangehouden die 150 microgram jodium per dag voor volwassenen voorschrijft. Pasgeborenen en kinderen moeten dagelijks 50 tot 120 microgram jodium opnemen. Vrouwen die zwanger zijn of borstvoeding geven 200 microgram.
Noot
- Berkow R, Beers MH et al: Merck Manual Medisch handboek; Bohn Stafleu Van Loghum, 2000
Lees verder