De geneeskracht van bergthee of wintergroen
Bergthee is een groenblijvende plant; in de winter vallen de bladeren van deze dwergstruik er niet af. Van oorsprong groeit de plant in de V.S., Canada, China en Nepal. De plant wordt soms gebruikt als bodembedekkende sierplant. Hij groeit goed in vochtige bodems en heeft volop licht nodig. De besjes van deze plant kun je eten en smaken mintachtig. In het Engels heet de plant teaberry en in streken waar de plant groeit wordt er ijs en snoep gemaakt van zowel de bes als de bladeren. Het wordt steeds populairder om de bergthee als potplant te houden zodat je hem in de winter binnen kunt zetten; zijn knalrode besjes hebben een hoog kerstgehalte. Rond kersttijd is deze plant in allerlei tuincentra te koop. In de fytotherapie wordt deze plant gebruikt om spierpijnen te reduceren en en andere pees- en spierproblemen mee op te lossen.
Let op! Dit artikel is geschreven vanuit de persoonlijke visie van de auteur en bevat mogelijk informatie die niet wetenschappelijk onderbouwd is en/of aansluit bij de algemene zienswijze.Inhoud:
Naamgeving
In het
Latijn heet deze
geneesplant Gaultheria procumbens.
Het Nederlands kent de namen Wintergreen, wintergroen en bergthee. De namen wintergreen en wintergroen zijn uiteraard gegeven omdat deze plant groen blijft in de winter. Zoals de naam bergthee en de Engelse naam teaberry zegt, wordt van deze plant een thee gemaakt. De Latijnse naam Gaultheria is gegeven om de Franse botanicus Jean Francois Galuthier(1708-1756) te eren. Hij werkte samen met Linnaeus om planten uit Canada te bestuderen.
Geschiedenis gebruik bergthee
De oorspronkelijke bewoners van Noord Amerika, de Indianen maakten gebruik van bergthee als medicinale plant. Ze wenden de plant aan bij rugpijn, reuma, koorts en hoofdpijn. De werking bij rugpijn en reuma wordt nog steeds toegepast door een massageolie op basis van wintergroen. Dat het bij koorts en hoofdpijn zou werken klopt op zich omdat er een stof in zit die grote gelijkenis vertoont met acetylsalicylzuur, de werkzame stof in aspirine. Overigens wordt in onze tijd de etherische olie van bergthee verkocht. Deze is gevaarlijk om inwendig te gebruiken omdat er niet goed mee te doseren valt. Een druppel bevat al zoveel acetylsalicylzuur dat zelfs doden zijn gevallen door inname van deze essentiële(etherische) olie. Essentiële olie of etherische olie is zeer geconcentreerd en vrijwel nooit bedoeld om inwendig te gebruiken. Het gebruik van de bladeren voor thee is niet gevaarlijk.
De olie van wintergroen is pijnstillend, antibacterieel en ontstekingswerend. Daarom wordt het in tandpasta gedaan; het doodt mondbacteriën en de muntachtige smaak verfrist de mond.
Wintergroenolie in sportolie
Wintergroenolie zit in sommige sportolie omdat het pijnstillend is, spierpijn opheft en de doorbloeding verbetert. Omdat wintergroenolie gemakkelijk door de huid wordt opgenomen in het lichaam en deze olie in grote concentraties giftige eigenschappen heeft, moet het niet te lang achter elkaar worden gebruikt.
Belangrijke werkzame stoffen
Van deze plant wordt ten gunste van medicinale doeleinden enkel het blad gebruikt. Van dit blad wordt een etherische olie verkregen die voor 99% uit methylsalicylaat bestaat. Deze olie wordt verkregen door de bladeren in een warm bad te leggen. Wintergroenolie is zeer geconcentreerd en mag daarom alleen in verdunning worden gebruikt. Je kunt het verdunnen met
hazelnootolie,
amandelolie,
sesamolie,
jojobaolie, avocado-olie,
zonnebloemolie en dergelijke. Gebruik altijd de verhouding één deel wintergroenolie op vier delen biologische, plantaardige olie.
Wintergroenolie voor pijnen, pezen en spieren
Methylsalicaat is ene sterk ontstekingsremmend middel dat dezelfde werking heeft als acetylsalicylzuur in aspirine, maar dan iets sterker. Doordat het ontstekingen remt is het een pijnstillend middel. Verder verwijdt het de bloedvaten, verhoogt het de doorbloeding en gaat het krampen tegen. Door de toepassingen op de sieren zit wintergroenolie dikwijls in sportolie verwerkt. In de fytotherapie wordt het uitwendig aangewend bij de volgende indicaties:
- Reumatische pijnen door artritis en artrose,
- Spierpijnen,
- Spierverrekking,
- Peesontsteking,
- Tenniselleboog,
- Slijmbeursontsteking,
- Blessures(behalve vlak na het ontstaan).
Dosis en veiligheid
- De olie moet altijd verdund worden opgedaan. Gebruik 20% wintergroenolie en 80% andere olie zoals hazelnootolie.
- Niet te lang achter elkaar gebruiken.
- Niet gebruiken in combinatie met bloedverdunners; raadpleeg een arts.
- Niet gebruiken bij kinderen jonger dan zes jaar.
- Niet gebruiken op een beschadigde huid.
- Tijdens de zwangerschap de olie niet gebruiken.
- Wintergroenolie moet nooit inwendig worden gebruikt.