De geneeskracht van grote wolfsklauw

Grote wolfsklauw kun je vinden in Europa, Azië, Amerika en de bergen van Afrika. Eigenlijk zie je het op alle continenten behalve Australië. In Nederland is het een zeldzame plant geworden maar je ziet het nog wel op zandgronden, in heidevelden, dennenbossen en bermen. Van grote wolfsklauw wordt alleen het sporenpoeder gebruikt. Het behoort tot de sporenplanten; dat wil zeggen dat er geen bloemen ontstaan maar dat de plant zich voortplant met behulp van sporen. De sporen kunnen onder de grond wel acht jaar rusten alvorens ze een begin van een plant vormen. Let op! Dit artikel is geschreven vanuit de persoonlijke visie van de auteur en bevat mogelijk informatie die niet wetenschappelijk onderbouwd is en/of aansluit bij de algemene zienswijze.

Inhoud:

• Algemene informatie
• Naamgeving
• Traditioneel gebruik grote wolfsklauw
• Universeel geneesmiddel
• 11 leuke weetjes over de grote wolfsklauw
• Gebruikstoepassingen in de homeopathie

Algemene informatie

Grote wolfsklauw wordt vijf tot 25 centimeter hoog. Het kent een meter lange kruipende stengel waaraan groenblijvende bladeren omhoog schieten. Het is een kruipplant; het vermeerdert zich niet alleen door sporenvorming maar ook door te kruipen over de grond. Hoewel het geen bloemen heeft, heeft het wel een bloeisel wat te zien is in juli en september. Hij groeit graag op voedselarme grond in dennenbossen. Deze geneesplant is over de hele wereld verspreid. Er zijn echter vele variaties van deze plant; ze hebben dezelfde wetenschappelijke naam maar zijn wel een sub- of ondersoort.

Naamgeving

Waarom gebruiken we in de wetenschap Latijnse namen? Omdat we ons ervan willen vergewissen dat men het in elk land heeft over dezelfde plant. De Latijnse naam van grote wolfsklauw is Lycopodium clavatum. Lycopodium betekent ´Klauw van de wolf´ en clavatum betekent geknotst. Dat slaat op het feit dat de sporen op knotsen lijken. In het Nederlands zeggen we ook wel Bosmos, Heksendans of Heksenkrans tegen deze plant. De naam wolfsklauw is gegeven omdat de bovenste uiteinden van de plant op een klauw lijken. Aangezien de plant in cirkels groeit en heksen in cirkels zouden dansen, gaf men in Limburg deze plant de naam heksen dans of heksenkrans mee. Vanwege de voorliefde voor bossen is deze plant vaak bosmos genoemd. De Duitse naam van deze plant is Keulenbärlapp maar men zegt ook Wolfsklaue. In het Engels zegt men wolf´s-foot clubmoss.

Traditioneel gebruik grote wolfsklauw

In de Europese traditionele geneeskunde wordt grote wolfsklauw gebruikt bij oedeem of vochtopeenhopingen. Deze ontstaan doordat men te weinig plast en wolfsklauw is een diureticum ofwel een vochtafdrijvend middel. Wolfsklauw stimuleert de nierwerking. Het kan allerlei nier-, blaas- en urinewegproblemen verhelpen zoals retentie of het niet vrijelijk kunnen plassen. Verder wordt het ingezet bij spijsverteringsaandoeningen zoals diarree en dysenterie. Daarnaast is het een veel gebruikt laxeermiddel. Hierdoor kan het uitkomst bieden bij dyspepsie en indigestie, maar ook bij constipatie. Het kalmeert de zenuwen waardoor het een effectief middel is bij spasmen, hartkloppingen en pleinvrees of watervrees. Ook bij duizeligheid of flauw vallen wordt grote wolfsklauw van oudsher ingezet. Bovendien is het een middel dat opkomend maagzuur tegengaat.

Universeel geneesmiddel

De gebruikstoepassingen van grote wolfsklauw zijn vrij breed. Het werd als een universeel geneesmiddel gezien. Vroeger werd er een thee van gedronken maar tegenwoordig vindt men dat veel te gevaarlijk, aangezien wolfsklauw verlammende stoffen bevat, vergelijkbaar met de gifstof die op pijlen werd gesmeerd. Aan de medicinale mogelijkheden kan worden toegevoegd dat wolfsklauw werkt bij reumatische aandoeningen zoals artritis en artrose, slecht helende wonden, eczeem en huidontsteking.

11 leuke weetjes over de grote wolfsklauw

1. Thee van wolfsklauw wordt ernstig afgeraden aangezien er lycopodine in zit, een alkaloïde met een verlammend effect.
2. Sporenpoeder wordt sinds mensenheugenis gebruikt bij het afleveren van pillen; het zorgt dat de pillen niet aan elkaar kleven.
3. Grote wolfsklauw houdt van kou. Het groeit graag in Siberië. In tropische gebieden groeit het alleen in koudere berggebieden.
4. Sporenpoeder van wolfsklauw is licht ontvlambaar. Het wordt soms in theaters gebruikt als lichteffect, bijvoorbeeld de bliksemflits maar ook een vuurbol kan worden gemaakt met sporenpoeder; het is een relatief ongevaarlijk middel.
5. Als je je handen inwrijft met wolfsklauwsporenpoeder en je doet ze in water, blijven je handen droog; het is extreem waterafstotend.
6. De recherche gebruikt sporenpoeder samen met carnine om vingerafdrukken zichtbaar te maken.
7. Sporenpoeder wordt nog steeds aangewend om de wanden van condooms soepeler te maken.
8. Vroeger werd wolfsklauw gebruikt als flitslicht in de fotografie.
9. De plant houdt niet van verstoring van de natuur. In bewoonde gebieden komt het nauwelijks meer voor terwijl het 150 jaar geleden overal om boerderijen en landbouwgronden groeide.
10. Tegenwoordig is sporenpoeder nog steeds op de markt; het komt voornamelijk uit Rusland en China.
11. In de homeopathie wordt wolfsklauw nog steeds als universeel geneesmiddel gezien; het verbetert de algehele constitutie.

Gebruikstoepassingen in de homeopathie

In de homeopathie wordt grote wolfsklauw nog gebruikt. Lycopodiumzaad of lycopodiumpoeder, zoals het sporenpoeder wordt genoemd zijn lang gebruikt bij eczeem, erysipelas of wondroos, ontvellingen en als bloedstelpend middel. Dat zijn de uitwendige toepassingen. De inwendige toepassingen zijn legio en ongeveer hetzelfde als de hiervoor beschreven traditionele toepassingen. Verder kan nog worden vermeld dat wolfsklauw goed is voor de lever. Planten die goed zijn voor de lever zijn ook goed voor de huid want: de huid communiceert met de lever.