De geneeskracht van waterweegbree

De geneeskracht van waterweegbree Waterweegbree is haarloos kan 40 tot 100 centimeter hoog worden. De bloemen zijn bleekroze tot wit. Hij bloeit heel anders dan zijn naamgenoot smalbladige weegbree. Waterweegbree komt voor in ondiep water; het is een waterplant. Als je een vijver hebt zou je de waterweegbree erin kunnen aanplanten. Het is een veel gebruikte siervijverplant. De plant is niet eetbaar. Let op! Dit artikel is geschreven vanuit de persoonlijke visie van de auteur en bevat mogelijk informatie die niet wetenschappelijk onderbouwd is en/of aansluit bij de algemene zienswijze.

Botanische tekening waterweegbree / Bron: Publiek domein, Wikimedia Commons (PD)Botanische tekening waterweegbree / Bron: Publiek domein, Wikimedia Commons (PD)

Inhoud:


Algemene informatie

Deze plant lijkt wat bladvorm en groeiwijze in rozetvorm betreft op de smalbladige weegbree en brede weegbree. Waterweegbree bloeit in juni, juli, augustus en september; ofwel de hele zomer en nazomer. De plant komt ruimschoots in Nederland en België voor. Daarnaast zie je het in Noord-Amerika, Noord-Afrika, India een groot deel van Azië en op het eiland Japan. Hij groeit eigenlijk op heel het Noordelijk halfrond en is geïnbtroduceerd op enkele plaatsen in het Zuidelijk halfrond zoals Zuid-Australië. Hij groeit graag ik het water, met name op een modderige bodem. Dat betekent dat je hem in ondiepe waterkanten ziet maar ook in moerassen, beken, vijvers, poelen, vennen en afgravingen.

Verschillende medicinale aanwendingen van de waterweegbree

  1. In Rusland wordt de wortel van waterweegbree gebruikt als medicijn bij hondsdolheid.
  2. In de Traditionele Iraanse geneeskunde is deze plant vaak aangewend bij maagzweren.
  3. In Zwabenland (Zuid Duitsland) drenkt men sap van de waterweegbree in een linnen doek en bindt deze rond het voorhoofd. Op deze manier gaat men hoofdpijn tegen.
  4. In de natuurgeneeskunde wordt waterweegbree gebruikt als laxeermiddel.
  5. De wortel is giftig voor de lever maar in lage doseringen leverbeschermend.

Waterweegbree / Bron: Christian Fischer, Wikimedia Commons (CC BY-SA-3.0)Waterweegbree / Bron: Christian Fischer, Wikimedia Commons (CC BY-SA-3.0)

Medicinale werking waterweegbree

De bladeren van waterweegbree smaken zuur en zijn in tegenstelling tot smalbladige weegbree en brede weegbree niet eetbaar. Waterweegbree moet met enige voorzichtigheid behandeld worden; het sap kan op de huid blaren veroorzaken. Van deze plant is feitelijk niets eetbaar. Ze hebben een vochtafdrijvende en koortsdrijvende werking. Het is vooral een goede plant bij aandoeningen van de urinewegen. Het helpt niergruis te verwijderen, gaat blaasontsteking tegen en is een goed middel bij lendepijn. Hiervoor wordt over het algemeen niet de verse bladeren gegeten. De bladeren worden gedroogd en verpoederd. Dertig gram blad wordt gebruikt op driekwart liter kokend water. De afgekoelde thee die ontstaat wordt drie tot viermaal daags opgedronken, 150ml per keer.

Naamgeving

In de wetenschap gebruiken we Latijnse namen om een plant mee te duiden. Op deze manier weet iedereen zeker over welke plant het gaat. Sommige plantennamen, vooral in het Engels hebben dubbele namen. De Latijnse naam van waterweegbree is Alisma plantago-aquatica. Het eerste deel van de naam, ´Alis´, is het Keltische woord voor ´water´, de omgeving waar de plant groeit. Plantago werd het genoemd omdat het lijkt op andere plantagosoorten ofwel: weegbreesoorten. Plantago betekent eigenlijk ´voetzool´ in het Latijn. Het kan zijn dat weegbreesoorten zo werden genoemd omdat het platte bladeren heeft maar de Indianen van Noord-Afrika zeiden: ´Overal waar de blanke een voetstap heeft neergezet, ontstaat een weegbreeplant. ´Aquatica betekent ´van het water´. In Engelstalige landen zegt men Mad-dog weed tegen deze plant. In het Duits heet deze plant Gewöhnliche Froschlöffel. In het Fries hanteert men de naam Grut kikkertsblêd voor deze plant.

Waterweegbree / Bron: Christian Fischer, Wikimedia Commons (CC BY-SA-3.0)Waterweegbree / Bron: Christian Fischer, Wikimedia Commons (CC BY-SA-3.0)

Inhoudsstoffen

De wortel van waterweegbree kan zo´n 30 centimeter lang worden. De belangrijkste inhoudsstoffen van deze wortel zijn de terpenen alisol A, alisol B, alismol, alismoside, alisol A 24-acetaat en alisol B 23-acetaat. Deze stoffen worden soms uit de wortel geëxtraheerd en vervolgens verkocht als medicinaal middel. Verder zit er veel etherische olie in de wortel. Voor vee is de wortel dodelijk maar geiten kunnen er goed tegen. Boeren die hooi oogsten doen er goed aan op te letten dat er geen bladeren van de waterweegbree meegeoogst worden.

Er kan een medicinale thee worden gemaakt van waterweegbree.

Goed tegen allergieën

Uit Japans wetenschappelijk onderzoek dat werd afgerond in 1997 bleek dat de terpenen in waterweegbree medicinale werkingen hebben. Het werd getest op ratten en muizen. Het blijkt dat wanneer deze dieren worden ziek gemaakt met een allergie, de allergie snel verdween als men gebruik had gemaakt van een pil of poeder op basis van waterweegbree.
© 2014 - 2024 Tom008, het auteursrecht van dit artikel ligt bij de infoteur. Zonder toestemming is vermenigvuldiging verboden. Deze informatie is van informatieve aard en geen vervanging voor professioneel medisch advies. Per 2021 gaat InfoNu verder als archief, artikelen worden nog maar beperkt geactualiseerd.
Gerelateerde artikelen
Vijver in de tuin; overzicht geschikte moerasplantenVijver in de tuin; overzicht geschikte moerasplantenVijverplanten zijn onmisbaar voor een vijver met mooi helder water. Maar vijverplanten spelen ook een belangrijke rol bi…
Hondsdolheid (ook wel: Rabiës of lyssa)Hondsdolheid ,Rabiës of Lyssa kan een dodelijke ziekte zijn als je niet snel genoeg reageert na een infectie. Hier infor…
Vlozaad voor je darmfloraVlozaad of psylliumzaad is niets anders dan het zaad van een weegbreesoort Plantago ovata, deze eenjarige plant is inhee…
Hondsdolheid/rabiës: symptomen, diagnose en behandelingHondsdolheid/rabiës: symptomen, diagnose en behandelingDe ziekte hondsdolheid komt zowel bij mensen als dieren voor. Een mens kan besmet worden na een beet of een lik van een…

De giftige geneeskracht van waterscheerlingDe giftige geneeskracht van waterscheerlingWaterscheerling behoort samen met gevlekte scheerling tot de meest giftige planten op aarde. De giftigheid varieert per…
De geneeskracht van veerdelig tandzaadDeze eenjarige kruidachtige plant wordt 30 tot 90 centimeter hoog en kent paars tot donkerrode stengels met gele bloemha…
Bronnen en referenties
  • Inleidingsfoto: Bff, Wikimedia Commons (CC BY-SA-3.0)
  • http://nl.wikipedia.org/wiki/Grote_waterweegbree
  • http://www.chemfaces.com/direct/Alisma-plantago-aquatica-L-20057.html
  • http://scialert.net/fulltext/?doi=ijp.2013.108.124
  • http://de.wikipedia.org/wiki/Gew%C3%B6hnlicher_Froschl%C3%B6ffel
  • Japans onderzoek 1997: 20_511.pdf
  • http://en.wikipedia.org/wiki/Alisma_plantago-aquatica
  • http://wilde-planten.nl/grote%20waterweegbree.htm
  • Boek: Boek: Richard le Strange, Kroniek der Geneeskruiden
  • Foto´s: wikimedia commons
  • Afbeelding bron 1: Publiek domein, Wikimedia Commons (PD)
  • Afbeelding bron 2: Christian Fischer, Wikimedia Commons (CC BY-SA-3.0)
  • Afbeelding bron 3: Christian Fischer, Wikimedia Commons (CC BY-SA-3.0)
Tom008 (1.183 artikelen)
Gepubliceerd: 19-09-2014
Rubriek: Mens en Gezondheid
Subrubriek: Natuurgeneeswijze
Bronnen en referenties: 13
Per 2021 gaat InfoNu verder als archief. Het grote aanbod van artikelen blijft beschikbaar maar er worden geen nieuwe artikelen meer gepubliceerd en nog maar beperkt geactualiseerd, daardoor kunnen artikelen op bepaalde punten verouderd zijn. Reacties plaatsen bij artikelen is niet meer mogelijk.
Medische informatie…
Deze informatie is van informatieve aard en geen vervanging voor professioneel medisch advies. Raadpleeg bij medische problemen en/of vragen altijd een arts.