Hart- en vaatziekten in combinatie met statinen

Het hart is verantwoordelijk voor de circulatie van bloed, zuurstof en voedingsstoffen door het lichaam. Daarbij trekt de hartspier zich in twee fasen samen om het bloed uit het hart te pompen. Als het hart zich ontspant wordt het weer met bloed gevuld en begint het hele proces, dat circa één seconde duurt, opnieuw. Hart- en vaatziekten zijn in feite geen ziekte van het hart, maar is een ziekte van de kransslagaderen die de hartspier van bloed voorzien. Doorgaans wordt zulks atherosclerose genoemd. Bij het dichtslibben van een kransslagader krijgt het hart te weinig bloed en zuurstof, waardoor acuut een operatie noodzakelijk is om deze situatie (hartinfarct) te verhelpen. Het risico bestaat dat na een dotteroperatie afhankelijk van de mate van beschadiging hartfalen ontstaat, wat bij zo'n 30-50% van de gevallen optreedt.

• Algemeen
• Plaques
• Het openhouden van de bloedvaten
• Cholesterol
• De aanmaak en het vervoer van cholesterol
• De oorzaak van hart- en vaatziekten
• Medicatie
• Operationeel ingrijpen

Algemeen

Het hart is een pomporgaan. Het heeft de grootte van een vuist en is gesitueerd links van het borstbeen. Het is een complexe pomp en wordt verdeeld in vier holten: de rechter- en linkerboezem (atrium) zijn de bovenste holten van het hart en de rechter- en linkerkamer (ventrikel) de onderste holten. Daarbij trekken de beide boezems zich eerst samen, daarna zijn de beide kamers aan de beurt. Het hart heeft slagaderen die het bloed vanuit het hart het lichaam in brengen. De aderen brengen het bloed weer terug in het hart. Haarvaten verbinden de slagaderen met de aderen. Beide hebben een dunne binnenbekleding van één cel dik: het endotheel. Daarachter ligt een laag die is opgebouwd uit spier- en bindweefsel, de media. Daarom heen gewikkeld ligt de externa, die het bloedvat bij elkaar houdt. De basisstructuur van slagaderen en aderen zijn derhalve identiek. Desondanks ontwikkelen aderen, ook niet bij dezelfde concentraties aan LDL, geen atherosclerose.

Het dichtslibben van slagaderen

De slagaderen kunnen door dichtslibben met plaques hartaandoeningen veroorzaken. Plaques beginnen hun leven als kleine beschadigingen van het endotheel, waarna er zich korstjes vormen op de aangedane plek. Deze kunnen openbreken waardoor er verderop in de bloedstroom afsluitingen ontstaan, met verstrekkende gevolgen tot gevolg.

Plaques

Atherosclerotische plaques zijn er in diverse soorten en maten. Ze worden geleidelijk groter en dikker en bereiken uiteindelijk het stadium waarin ze verkalken, waardoor de slagaders in decennia veranderen in stijve, haast verbeende pijpen. Hierbij dient aangetekend te worden dat problemen niet worden gevormd door de volwassen, rigide en verkalkte plaque, maar door de zogenoemde onstabiele plaque, wat een tussenstadium is in het proces van plaquevorming. Op een bepaald punt in hun trage ontwikkeling veranderen plaques in een puist in de slagaderwand; een halfharde kern met brei, die wordt omgeven door een dun jasje. Deze brei bestaat uit vetten, dode witte bloedcellen, bloedstolseltjes et cetera. Het grote gevaar van dit type brei is dat het dunne korstje dat de brei bij elkaar houdt relatief gemakkelijk barst of anderszins beschadigd raakt. Daardoor komt de brei in directe aanraking met de bloedstroom.

Blootstelling van de brei aan het bloed

Deze blootstelling van het bloed aan de brei veroorzaakt een extreem krachtige impuls van het bloedstollingssysteem. Daardoor vormt er zich een bloedstolsel op de plek van de barst in de plaque. Als dit stolsel groot genoeg is, sluit het de bloedtoevoer naar het orgaan dat door de desbetreffende slagader wordt voorzien, volledig af. Als dit orgaan het hart is, dan blijft het deel van de hartspier dat stroomafwaarts van de afsluiting ligt, verstoken van zuurstofrijk bloed, waardoor er een hartinfarct kan ontstaan.

Het openhouden van de bloedvaten

Om het bloedvat toch open te houden kan men gedotterd worden door het aanbrengen van een stent of kan men aspirine slikken om het bloed te verdunnen. Als deze methoden geen soelaas bieden, dan is een bypass het allerlaatste redmiddel. Infarcten kunnen zich overal voordoen dus ook in de hersenen wat dan een hersenbloeding wordt genoemd. Om te voorkomen dat bloedstolsel loslaat van de slagaderwand en verder op een ramp veroorzaakt, moet het de slagaderwand in worden getrokken en vervolgens worden opgeruimd. Een en ander werkt als volgt:

Het beenmerg produceert vele miljoenen zogenaamde pre-endotheelcellen (VPC's) die rondreizen in de bloedstroom. Zodra ze een beschadiging in het endotheel waarnemen beginnen ze met de reparatie ervan. Normaliter ontstaat eerst een bloedstolsel. Daarop hechten zich deze pre-endotheelcellen, groeien vervolgens uit tot volledige functionele endotheelcellen en bedekken het beschadigde gebied met een nieuw laagje endotheel. Zodoende wordt het stolsel de slagaderwand ingetrokken, om vervolgens door witte bloedcellen afgebroken en opgeruimd te worden. De slagader is derhalve zelf, wachtende totdat de bloedvoorziening weer op peil komt, veelal volledig in staat de situatie te klaren. Gebeurt dat niet dan kan het hart zelfs nieuwe slagaders aanmaken of dient tot chirurgisch ingrijpen over te worden gegaan. Daarmede verdwijnt de LDL en LPa mythe. LDL kan immers niet doordringen door endotheel weefsel en kan het cholesterol dus zeker niet uitbeitelen uit het onder het epitheel liggende plaque.

Cholesterol

Cholesterol is essentieel voor het gezond functioneren van het lichaam en een mens kan absoluut niet zonder cholesterol. Het brein bevat dan ook 25% van de totale lichaamsvoorraad van cholesterol. Het is onder meer nodig voor:

• de synapsen: dit zijn vitale verbindingen tussen de zenuwcellen in het brein, deze zorgen voor de zenuwoverdracht en bestaan vrijwel volledig uit cholesterol
• het vormen van vitamine D: wat essentieel is voor gezonde botten
• celmembranen: alle cellen zijn afhankelijk van cholesterol opdat ze niet uit elkaar vallen
• geslachtshormonen: cholesterol is de bouwsteen van de meeste van deze hormonen
• het vormen van gal: galstenen bestaan veelal volledig uit gekristalliseerd cholesterol

De definitie van cholesterol

Cholesterol is geen vet maar een vetachtig stofje dat tezamen met vet meereist aan boord van een eiwit, de lipoproteïne. Dit vanwege het feit dat cholesterol en vet niet oplosbaar zijn in water en dus ook niet in bloed. Als deze lipoproteïnen eiwitten op hun oppervlak hebben, zodat ze door receptoren overal in het lichaam herkend kunnen worden, worden ze LPa genoemd. Verzadigde vetten onderdrukken het immuunsysteem en bevatten veel calorieën. Ze verhogen het LDL gehalte echter niet. Dat zou biologisch bezien ook niet kunnen. De fundamentele bouwsteen van cholesterol en Q10 is Acetyl Coa, wat de volgende componenten bevat:

• fosfor, zwavel en stikstof: deze moleculen zitten in eiwitten en niet in vetten
• verschillende ringvormige structuren: die niet worden aangetroffen in vetten

De aanmaak en het vervoer van cholesterol

Dit alles vereist een aardige hoeveelheid cholesterol. We hebben zoveel cholesterol nodig dat het vrijwel onmogelijk is onze dagelijkse behoefte eraan uit de voeding te halen. Deswege produceert de lever vier keer zoveel cholesterol als uit de voeding verkregen wordt. Voedingsstoffen met vet (triglyceriden) bevatten lang niet altijd cholesterol, dit zit namelijk uitsluitend in dierlijke producten. Verzadigde vetten kunnen overigens niet omgezet worden in cholesterol. Het leeuwendeel van het vet dat we eten, - verzadigd of niet - wordt vervoerd naar de vetcellen van de chylomicrons. Vetten hebben geen enkele invloed op het LDL. In combinatie met LPa is LDL verantwoordelijk voor het vervoer van cholesterol via de aderen naar de lichaamscellen. HDL verzamelt cholesterol uit de weefsels en brengt het terug naar de cellen van het lichaam om te worden afgebroken.

Statinen

Deze hebben een krachtige, dosisafhankelijk anti-stollingseffect en verminderen het aantal sterfgevallen aan cardiovasculaire ziekten. Toch hebben ze geen invloed op de totale sterfte. Een en ander doordat gebruikers van statinen vaker dood gaan aan andere ziekten. Uitsluitend indien men reeds hartpatiënt is dan is het slikken van statinen een optie. Statinen worden ook HMG-CoA reductase remmers genoemd. Ze verminderen de aanmaak van cholesterol en Q10 wat tot hartfalen kan leiden, doordat door de blokkade van Q10 de energieproductie in de hartspier wordt verminderd. Statinen verminderen dus wel het niet zo belangrijke cholesterolgehalte. Sterker nog diegenen met een verlaagde cholesterol hebben meer risico te overlijden aan cardiovasculaire ziekten. Een te laag niveau aan cholesterol is echter niet goed voor de hersenen.

Het zonder scrupules promoten van statinen

Statinen worden in de handel gezet: goed voor alles en zonder noemenswaardige bijwerkingen. Dit is echter ver bezijden de waarheid, vanwege het feit dat ze talrijke verraderlijke bijwerkingen hebben, zoals het veroorzaken van ernstige spier- en gewrichtsproblemen en uiteindelijk na enige jaren gebruik van statinen mogelijk zelfs polyneuropathie en diabetes type II. Als bijwerkingen worden ook geheugenzwakte, verwardheid en duizeligheid genoemd. Statinen leiden tevens in vet oplosbare vitaminen het lichaam uit. Er dient wel gemeld te worden, dat statinen de kans op een beroerte of hartinfarct bij iedereen met 30% vermindert, edoch wat men daar werkelijk aan hebt is afhankelijk van de persoonlijke kans van ieder individu op deze ziekten. Bedraagt dat risico bijvoorbeeld 3%, dan verlagen statinen dit met 30% van 3% = 0.9%. Alzo is het risico na suppletie met statinen verlaagd naar 2.1%. Om daar nu dagelijks aan heftige bijwerkingen bloot te moeten staan, is dan ook buiten proporties. Ieder weldenkend mens kan dan ook verder bedenken dat het zeer onwaarschijnlijk is dat het merendeel van de mensheid statinen nodig zou hebben.

De oorzaak van hart- en vaatziekten

Deze dient veeleer gezocht te worden in excessieve stress en niet in een normale inname van vetten. Bovendien kunnen de volgende stressoren onderscheiden worden:

• allereerst: HPA-as disfunctie door letsel aan de wervelkolom
• abnormale cortisolspiegels
• daarna: hart- en vaatziekten

Aanbevolen wordt

bewegen minimaal 20 minuten stevig doorstappen per dag en het verminderen van visceraal overgewicht
consumptie van veel groenten en fruit
het staken met roken en cocaïnegebruik

Medicatie

Daarin kunnen worden onderscheiden:

• het vermijden van acute mentale stress en het aanpakken van een hoge bloeddruk en hoge bloedsuikerspiegels
• statinen: alleen bij bestaande hartproblemen
• een chirurgische ingreep

Operationeel ingrijpen

Een dichtgeslibde kransslagader werd voorheen verholpen middels dotteren, op basis van een röntgenopname van het dichtgeslibde vat, waarbij geconstateerd werd dat er onvoldoende bloed door desbetreffend vat stroomde. Bij dotteren wordt met een slangetje een ballonnetje ingebracht en vervolgens wordt dit opgeblazen. Bij de nieuwste dottertechniek volgens de drukmeet methode wordt een dunne draad met ingebouwde drukmeter via de lies in het bloedvat ingebracht. Zodoende kan beter worden vastgesteld hoeveel bloed er nog door het vernauwde bloedvat stroomt. Is dat minder dan 80% van de normale bloedstroom, dan wordt een stent (een flexibel buisje) in het bloedvat in kwestie geplaatst, waardoor de vernauwing wordt weggedrukt. Bij deze nieuwe techniek, inmiddels in 30% van de gevallen toegepast, wordt een veel betere kwaliteit van leven na het dotteren verkregen. Bovendien neemt het aantal sterfgevallen duidelijk af.

Lees verder

• Natuurlijke cholesterolverlagers
• Verhoogde waarde triglyceriden verlagen zonder medicijnen
• Statines zijn veelal niet zo gezond
• De werking van cholesterol