Erysipeloïd, infectieziekte van de huid

Wat is erysipeloïd? Dit is een huidinfectie die door een bacterie veroorzaakt wordt. Deze infectie lijkt sterk op belroos (wondroos), maar moet hier niet mee verward worden. De bacterie komt voor in rauw vlees en vis. Dit houdt in dat mensen die in aanraking komen met zowel ,levende als dode dieren, besmet kunnen raken. Erysipeloïd is dan ook voornamelijk een beroepsziekte. De huidinfectie verloopt vaak mild, maar kan soms ernstiger verlopen met een ontsteking van het hart als gevolg, vaak de hartkleppen. Ook koorts kan er optreden. De behandeling vindt plaats door middel van medicatie, maar is niet altijd nodig.

Wat is erysipeloïd?

Erysipeloïd is een infectieziekte die sterk doet denken aan belroos of wondroos. Het wordt veroorzaakt door een bacterie en veroorzaakt een huiduitslag.

Oorzaak

De ziekte wordt door een bacterie overgebracht, namelijk Erysipelothrix rhusopathae. Het wordt veel als beroepsziekte gezien omdat bepaalde beroepen eerder in aanraking komen met de bacterie. Het zijn namelijk zowel huisdieren als wilde dieren die de bacterie bij zich dragen. Het zijn voornamelijk de koeien, schapen en varkens die de bacterie dragen. Maar ook bij kippen zien we het regelmatig. Daarnaast zijn het ook de vissen die de bacterie met zich mee kunnen dragen. Het zijn dan ook voornamelijk de slagers, poeliers, vissers en andere beroepsmensen die met rauw vlees of vis werken, die met de ziekte te maken krijgen. Ook huisvrouwen, veeboeren, dierenartsen of andere mensen die met dieren werken kunnen ermee te maken krijgen.

Symptomen

De ziekte lijkt veel op belroos of wondroos. Om het verschil tussen belroos en erysipeloïd te herkennen, zullen wij eerst uitleggen wat belroos is. Belroos wordt ook wel erysipelas genoemd. Verwarrend, want deze benaming lijkt sterk op erysipeloïd. Toch is het niet hetzelfde. Streptokokken of stafylokokken (bacteriën) veroorzaken belroos. Vaak komt de bacterie via een wondje het lichaam binnen. De huid ziet er al snel rood en gezwollen uit en voelt warm aan. Er kunnen ook blaasjes ontstaan. Vaak doen de plekken pijn.

Bij erysipeloïd ontstaat er ook een huiduitslag. Vaak bestaat dit uit een langzaam uitbreidende paarsrode zwelling die rondom een wondje ontstaat. Het centrum van de zwelling wordt na verloop van tijd bleker. De zwelling is ook pijnlijk. Vaak begint het eerst met een jeukend en branderig gevoel rondom het wondje. De infectie kan zich dieper uitbreiden, de lymfeknopen zullen dan opzwellen. vaak zien we dit als eerste in de oksels optreden. Wanneer dit het geval is, kan er lichte koorts optreden. Dit komt echter niet bij iedereen voor.

In sommige gevallen ontstaan er blaren en breidt de infectie zich verder uit. Er kan dan ook pijn aan de gewrichten ontstaan. Soms ontstaat er een abces of een lymfeklierontsteking. In zeldzame gevallen ontstaat er een ontsteking van de hartkleppen, ook wel endocarditis genoemd.

Er moet echter gezegd worden dat de ontsteking in de meeste gevallen niet verder komt dan het gebied rondom het wondje of de vinger, waarbij er nauwelijks verschijnselen van ziekte optreden.

Behandeling

Erysipeloïd is een infectieziekte die in veel gevallen vanzelf weer geneest, vooral wanneer er nauwelijks verschijnselen optreden. vaak wordt de infectie niet eens als zodanig herkend. Bij behandeling wordt er antibiotica toegepast. Hierdoor wordt de bacterie in de groei geremd en zal uitgeroeid worden. Belangrijk is om bij een antibioticakuur deze ook helemaal fa te maken. Gebeurt dit niet, dan blijft een gedeelte van de bacterie achter en zal resistentie (immuniteit) tegen antibiotica opbouwen. Binnen 7 tot 10 dagen na de start van antibiotica treedt er genezing op.

Bij een ontsteking aan het hart moet de dosering antibiotica verhoogd worden. Ook zal er regelmatig controle door een arts plaatsvinden. Soms is het nodig om ook de wond te verzorgen of om de koorts te verlagen. Voor de arts geldt geen meldingsplicht van deze ziekte.

Voorkomen van besmetting

Nog belangrijk is om een infectie te voorkomen. mensen die voor hun werk veel in aanraking komen met vlees of vis moeten hierop alert zijn. Het dragen van beschermende handschoenen en kleding is een belangrijke maatregel. Bij wondjes is het extra opletten, omdat de bacterie via deze weg makkelijk binnen komt. Werknemers die al besmet zijn met de bacterie mogen tijdelijk niet werken met vlees of vis, om verdere besmetting te voorkomen. De werkzaamheden zullen dan aangepast moeten worden.

Hygiëne voorkomt besmetting, maar ook herbesmetting. De handen regelmatig wassen met water en zeep is een eerste vereiste. daarnaast moeten de nagels kort gehouden worden. Dit voorkomt een opeenstapeling van afval en bacteriën onder de nagels. Ook is het aan te raden om geen handdoeken en washandjes te delen. Bovendien moeten deze handdoeken op 90 graden gewassen worden, zodat micro-organismen voldoende gedood worden. De meeste mensen wassen deze helaas nog op te lage temperaturen (30 of 40 graden Celsius). Wel milieubewuste, maar niet goed voor de hygiëne. Wanneer er geen mensen besmet zijn volstaat het om de handdoeken op 60 garden te wassen.

Besmette dieren kunnen ook behandeld worden met antibiotica (penicilline). Ook dient het dier rust te krijgen en op een koele plaats te kunnen liggen.