Neuralgische amyotrofie: veel pijn, atrofie en verlamming
Het hebben van stevige tot overheersende pijn in schouder en arm kan neuralgische amyotrofie inhouden. De aandoening staat ook bekend als het syndroom van Parsonage-Turner of acute brachiale neuropathie. In ons land komt het circa zeshonderd keer per jaar voor en kan een langdurige pijn, verzwakking van de spieren of verlamming inhouden. Wat zijn de symptomen met consequenties van deze aandoening en hoe kan het worden behandeld?
Neuralgische amyotrofie
Invloed van zenuwen
In het lichaam zitten overal zenuwen verantwoordelijk voor de communicatie tussen lichaamsdelen en hersenen. Bij het oplopen van een snee wordt een elektrisch signaal via de zenuw verstuurd, zodat het door de hersenen als pijn wordt geregistreerd. Oftewel weefsel is beschadigd, waardoor
nociceptieve pijn wordt veroorzaakt. Door toedoen van ontstekingen of beschadigingen aan de zenuwen kan
neuropatische pijn worden veroorzaakt. Omdat de veroorzaker inwendig zit, is het probleem oppervlakkig niet te herkennen. In het geval van neuralgische amyotrofie zijn zenuwen aangetast, waardoor onjuiste signalen worden verstuurd. Dat kan leiden tot pijnlijke steken, herhaalde aanvallen of juist het uitvallen van die zenuwen. In dit geval gaat het om de hoofdzenuw, welke vanuit de nek onder de bovenarmspier langs de oksel loopt (plexus brachialis) en in de arm met hand vertakt.
Ontsteking
Overal in het lichaam kunnen ontstekingen voorkomen. Een ontsteking resulteert in
zwelling en druk op weefsels. In het geval van zenuwontsteking neemt de inwendige druk op de informatiebanen toe. De overdracht van elektrische impulsen via natriumionen wordt verstoord. Het kan overmatige signalen terug naar de hersenen sturen, maar kan ook de signaalversturing stopzetten. De ontsteking kan daarbij erfelijk zijn (relatief weinig voorkomend), het kan spontaan worden veroorzaakt (in negentig procent van de gevallen) en het kan door alcoholmisbruik worden getriggerd. Daarnaast wordt verondersteld, dat het afweersysteem de ontsteking veroorzaakt. Aan de zenuwbanen gerelateerde eiwitcellen worden in dat geval als lichaamsvreemd beschouwd en door het immuunsysteem aangepakt.
Overbelaste spieren
Binnen de groep patiënten is het opvallend dat het vaak mensen met overbelaste spieren treft. Het gaat daarbij om mensen die langdurig aan
intensieve sport hebben gedaan of arbeiders met een zwaar beroep. Oftewel men heeft relatief sterke zware spieren gehad, waarbij de armen en schouders overmatig zijn gebruikt. Waarom het de ene persoon binnen deze groep wel of niet overkomt is onduidelijk, echter het lijkt gerelateerd aan hoe zwaar het lichaam is gebruikt.
Symptomen neuralgische amyotrofie
Het acuut voorkomen van een scherp stekende pijn in de schouder en arm is een opvallend signaal. De werking van de arm zal daardoor direct veel minder zijn, waarnaast meerdere complicaties kunnen optreden. Denk aan de volgende klachten.
Overheersende pijn en pijnaanvallen
Indien de aandoening voordoet start het met ernstige aanhoudende pijn in de schouder, waarna het in de arm trekt. De pijn zal meestal in opeenvolgende perioden van toepassing zijn, waarbij een aanval veel overlast veroorzaakt. Het gaat continu door echter de ernst kan bij bewegingloosheid afnemen. Toch zal het weken tot maanden pijnlijk zijn, waarbij de arm praktisch niet kan worden bewogen. Dat houdt in dat tillen, dingen vastpakken, boven het hoofd werken, veraf dingen pakken, ondoordachte bewegingen maken,
schrijven, dingen openen enzovoorts zullen praktisch onmogelijk zijn. De arm dient dus voldoende rust te krijgen, waarbij men het bij voorkeur in een mitella draagt. De ontsteking gaat echter niet snel over, waardoor het lijkt alsof de arm langdurig werkeloos is.
Verzwakking spieren en atrofie
Bijkomend verschijnsel is dat de druk op de zenuwen dermate toeneemt, dat de ernstige pijn verdwijnt en
gevoelloosheid ervoor in de plaats komt. Oftewel plaatselijk kan de arm of schouder ernstig krachtverlies hebben en het kan verlamd raken. Elektrische signalen worden niet meer via de zenuwbanen, axon en myeline verzonden of door spierreceptoren ontvangen. Het zorgt ervoor dat men de arm niet meer kan gebruiken tot er herstel optreedt. Daarnaast levert het een verslechterde doorbloeding van de huid en arm op. Het zal zwakte van de arm inhouden, waarbij ook
atrofie optreedt. De arm kwijnt als het ware weg, doordat spieren niet meer worden geprikkeld en het lichaam er minder energie (zuurstofrijk bloed) aan geeft.
Kans op herhaling en herstel
Heeft men de erfelijke variant dan zal in driekwart van de gevallen recidive optreden, oftewel na herstel krijgt men wederom een periode van heftige aanvallen. Bij de niet erfelijke variant gaat het om een kwart van de gevallen. Er wordt verondersteld dat een herstel meerdere maanden tot soms jaren duurt. Toch zal het herstel niet compleet zijn. Meestal zal men in enige mate klachten blijven houden aan de schouder of arm. Pijn,
vermoeidheid en weinig kracht hebben kunnen jarenlang aanhouden. Oftewel de vooruitzichten zijn minder goed, waarbij de persoon veel overlast kan blijven houden. Een combinatie van pijnstillers, ontstekingsremmers, immuunsysteem onderdrukkers tezamen met bepaalde lichaamsbewegingen en oefeningen moeten de overlast van de aandoening verzachten. Welke combinatie moet worden toegepast hangt dus per geval af. Laat u informeren door de behandelend arts omtrent de vooruitzichten en herstel van deze pijnlijke aandoening.
Lees verder