Maagpoliepen: symptomen en behandeling van een maagpoliep

Maagpoliepen symptomen bestaan onder meer uit vage buikpijn, bloedverlies, bloedarmoede en problemen met de spijsvertering. Een maagpoliep is een goedaardig gezwel van de maag. Het is vaak niet duidelijk hoe een maagpoliep is ontstaan. Waarschijnlijk is een chronische maagontsteking de belangrijkste oorzaak. Het ontstaan van poliepen wordt ook geassocieerd met een Helicobacter pylori-infectie. Maagpoliepen hoeven niet altijd symptomen of klachten te geven. Een maagpoliep kan middels een kijkonderzoek van de maag (gastroscopie) aangetoond en tegelijk verwijderd worden. De vooruitzichten hangen af van de aard van de poliepen, of ze potentieel kwaadaardig zijn, en je algehele gezondheid.

• Wat is een maagpoliep?
• Verschillende soorten maagpoliepen
• Epidemiologie
• Pathofysiologie en ontstaansmechanisme
• Oorzaken van poliepen in de maag
• Chronische maagontsteking
• Familiaire adenomateuze polyposis
• Regelmatig gebruik van bepaalde maagmedicijnen
• Risicofactoren
• Leeftijd
• Bacteriële maaginfectie
• Familiaire adenomateuze polyposis
• Bepaalde medicijnen
• Symptomen maagpoliepen
• Huisarts inschakelen bij aanhoudende maagklachten
• Onderzoek en diagnose
• Behandeling: maagpoliep verwijderen
• Hoe gaat een gastroscopie in zijn werk?
• Prognose
• Complicaties
• Preventie van maagpoliepen: zorg voor je maag, bescherm je gezondheid

Wat is een maagpoliep?

Tijdens een routinecontrole bij de huisarts besloot meneer Jansen, een vitale zestiger met een passie voor koken, eindelijk zijn aanhoudende maagklachten te bespreken. "Het is vast niets," zei hij luchtig, maar zijn vrouw stond erop dat hij een gastroscopie liet doen. Tijdens het onderzoek ontdekte de arts een kleine maagpoliep, een goedaardige uitstulping in het slijmvlies van de maag. Gelukkig bleek het onschuldig en eenvoudig te verwijderen, maar de arts waarschuwde wel dat regelmatige controles belangrijk waren. "Een goede kok houdt ook zijn keuken schoon," grapte meneer Jansen, opgelucht dat hij snel weer zijn geliefde kruidenrecepten kon maken.

Een maagpoliep is een goedaardige woekering van slijmvlies (mucosa), waarmee de binnenkant van de maag is bedekt. De meeste poliepen blijven goedaardig en meestal niet levensbedreigend. Een enkele keer kan een poliep uitgroeien tot een kwaadaardige tumor, waardoor maagkanker ontstaat.

Verschillende soorten maagpoliepen

Er zijn verschillende soorten maagpoliepen. Hyperplastische poliepen komen het meeste voor in de maag. Deze poliepen bestaan uit weefsel van gewoon maagslijmvlies. Hyperplastische poliepen zijn veranderingen in het normale maagslijmvlies op plekken waar te veel weefsel groeit. Zij ontwikkelen zich in gebieden die chronisch ontstoken zijn en waar een beschadiging van het slijmvlies is opgetreden door bijvoorbeeld een maagzweer, vaak in verband gebracht met een Helicobacter pylori-infectie. Deze lastpak leeft in het slijmvlies van de maag en is ongevoelig voor het agressieve maagzuur. Hyperplastische poliepen komen vaker voor naarmate mensen ouder worden en ze worden iets vaker gezien bij vrouwen dan bij mannen. De kans is zeer klein dat hyperplastische poliepen kwaadaardig worden. Poliepen daarentegen die bestaan uit klierweefsel, de zogenaamde adenomateuze poliepen (of adenomen), kunnen op een gegeven ogenblik wel uitgroeien tot kanker, vooral wanneer er meerdere adenomen in de maag voorkomen, of als een adenoom groter is dan 2 cm.

Epidemiologie

Maagpoliepen, kleine uitstulpingen in het slijmvlies van de maag, zijn een veelvoorkomende bevinding bij maagonderzoeken. Hoewel ze vaak goedaardig zijn, kunnen sommige typen een verhoogd risico op kwaadaardige ontwikkeling met zich meebrengen. Hun voorkomen wordt beïnvloed door leeftijd, geslacht, leefstijl, voeding en genetische factoren. Laten we de epidemiologie van maagpoliepen in detail verkennen.

Geslachtsverschillen: een lichte voorkeur voor vrouwen
Maagpoliepen komen iets vaker voor bij vrouwen dan bij mannen. Studies tonen aan dat ongeveer 60-65% van de maagpoliepen wordt gevonden bij vrouwen, mogelijk vanwege hormonale verschillen en het gebruik van maagzuurremmers (zoals protonpompremmers), die bij vrouwen vaker worden voorgeschreven. Mannen met maagpoliepen hebben vaker grotere en complexere poliepen.

Voorbeeld: In een Belgische studie werd vastgesteld dat vrouwen vaker hyperplastische maagpoliepen hebben, terwijl mannen gevoeliger zijn voor adenomen, die een kwaadaardig potentieel hebben.

Leeftijd: een kwestie van tijd
Maagpoliepen komen voornamelijk voor bij volwassenen, met een sterke toename naarmate de leeftijd vordert. Bij mensen boven de 50 jaar worden maagpoliepen regelmatig ontdekt, vaak toevallig tijdens gastroscopieën voor andere klachten, zoals reflux of maagpijn. Bij kinderen zijn maagpoliepen uiterst zeldzaam en vaak geassocieerd met erfelijke syndromen.

Cijfers: In Nederland wordt bij ongeveer 3-5% van de volwassenen boven de 50 jaar een maagpoliep gevonden. Wereldwijd is de prevalentie vergelijkbaar, maar de typen poliepen variëren per regio.

Voeding en leefstijl: de invloed van gewoonten
Ofschoon voeding en leefstijl niet direct maagpoliepen veroorzaken, kunnen ze bijdragen aan de omstandigheden die het ontstaan bevorderen.

• Voeding: Een dieet rijk aan zout, gerookte en gefermenteerde voedingsmiddelen kan het risico verhogen, vooral in landen waar deze voedingspatronen gebruikelijk zijn.
• Roken en alcohol: Roken en overmatig alcoholgebruik beschadigen het maagslijmvlies, wat kan leiden tot ontsteking en poliepvorming.
• Medicatiegebruik: Langdurig gebruik van maagzuurremmers, zoals protonpompremmers, wordt in verband gebracht met fundische glandulaire poliepen, die vaak goedaardig zijn.

Voorbeeld: In Japan, waar een zout- en gefermenteerd-voedselrijk dieet gangbaar is, worden meer hyperplastische poliepen gezien dan in Nederland of België.

Klimaat en geografie: regionale verschillen
De prevalentie en het type maagpoliepen verschillen wereldwijd, vaak door voeding, infecties en genetische factoren.

• Nederland en België: In Nederland en België komen vooral fundische glandulaire poliepen voor, vaak in verband met maagzuurremmers. Hyperplastische poliepen worden minder vaak gezien.
• Nederlandse overzeese gebieden: In gebieden zoals Aruba en Curaçao is de prevalentie van maagpoliepen lager, maar infecties met Helicobacter pylori (die maagpoliepen kunnen veroorzaken) komen hier vaker voor vanwege andere levensomstandigheden en toegang tot zorg.
• Wereldwijd: In Azië, vooral in Japan en Korea, zijn hyperplastische poliepen en adenomen veelvoorkomend, mogelijk door een hogere prevalentie van Helicobacter pylori-infecties en voedingspatronen. In Noord-Amerika zijn fundische glandulaire poliepen dominanter, mede door wijdverspreid gebruik van protonpompremmers.

Cijfers: In Aziatische landen wordt Helicobacter pylori geassocieerd met 80% van de hyperplastische maagpoliepen, terwijl in Europa dit percentage rond de 50% ligt.

Genetica: de rol van erfelijkheid
Genetische factoren spelen een belangrijke rol bij maagpoliepen, vooral bij bepaalde typen zoals adenomen. Erfelijke syndromen, zoals het Peutz-Jeghers-syndroom of familiaire adenomateuze polyposis (FAP), verhogen het risico aanzienlijk.

• Familiaire poliepen: Bij mensen met een familiegeschiedenis van maag- of darmkanker worden maagpoliepen vaker gevonden.
• Genmutaties: Mutaties in genen zoals APC en STK11 kunnen poliepvorming bevorderen.

Voorbeeld: Bij een patiënt met FAP werd een gastroscopie uitgevoerd, waarbij tientallen adenomen in de maag werden ontdekt. Regelmatige controles zijn bij deze patiënten essentieel.

Andere risicofactoren: de veelzijdigheid van oorzaken
Naast de genoemde factoren spelen de volgende een rol:

• Infectie met Helicobacter pylori: Deze bacterie veroorzaakt chronische ontsteking van het maagslijmvlies, wat hyperplastische poliepen en adenomen kan bevorderen.
• Chronische maagontsteking: Atrofische gastritis, een langdurige ontsteking van het maagslijmvlies, verhoogt het risico op poliepen.
• Auto-immuunziekten: Mensen met auto-immuun gastritis hebben een verhoogd risico op fundische glandulaire poliepen en adenomen.

Pathofysiologie en ontstaansmechanisme

Een maagpoliep, klein van formaat maar groots in complexiteit, is een uiting van veranderingen in het maagslijmvlies. Hoewel ze meestal goedaardig zijn, vertellen maagpoliepen een verhaal van verstoring en adaptatie in het delicate ecosysteem van de maag. Laten we dit fenomeen stap voor stap verkennen.

De basis: het maagslijmvlies en zijn balans
De maagwand is bekleed met een slijmvlies dat zowel beschermend als functioneel is. Het maagslijmvlies bestaat uit gespecialiseerde cellen die zuur, enzymen en beschermend slijm produceren. Deze cellen vormen een dynamisch systeem dat continu in evenwicht moet blijven om zichzelf te beschermen tegen de agressieve omgeving van maagsappen.

Bij de vorming van een maagpoliep wordt dit evenwicht verstoord. Cellen in het slijmvlies beginnen abnormaal te groeien, vaak als reactie op een prikkel of chronische stressfactor zoals ontsteking, medicatiegebruik of genetische mutaties.

Ontstekingsprocessen: de rol van Helicobacter pylori
Een veelvoorkomende oorzaak van maagpoliepen is chronische ontsteking van het maagslijmvlies. Dit kan ontstaan door een infectie met de bacterie Helicobacter pylori, een van de belangrijkste spelers in de pathofysiologie van hyperplastische poliepen.

• Ontstekingscascade: De bacterie beschadigt het slijmvlies en activeert het immuunsysteem. Dit leidt tot een constante ontstekingsreactie, waarbij cytokinen en andere moleculen de celgroei stimuleren.
• Abnormale regeneratie: Als het slijmvlies zichzelf probeert te herstellen, ontstaan er soms overgroeiën van cellen, die zich ontwikkelen tot hyperplastische poliepen.

Voorbeeld: In landen waar Helicobacter pylori veel voorkomt, zoals Japan, worden hyperplastische poliepen veel vaker gezien dan in regio’s met lage infectiepercentages.

Chronische prikkels: medicatie en chemische invloeden
Langdurige blootstelling aan bepaalde medicatie en chemische stoffen kan de normale celcyclus van het maagslijmvlies verstoren en leiden tot de vorming van poliepen.

• Protonpompremmers (PPI’s): Deze veelgebruikte maagzuurremmers verminderen de zuurproductie in de maag. Als reactie hierop worden de kliercellen in de fundus van de maag gestimuleerd tot overmatige groei, wat leidt tot fundische glandulaire poliepen.
• Chemische blootstelling: Overmatige consumptie van zout, gerookt voedsel en nitrieten kan het maagslijmvlies beschadigen en celgroei stimuleren, wat de kans op poliepen verhoogt.
• Mechanisme: Deze stoffen veranderen het microklimaat van de maag, waardoor oxidatieve stress en DNA-schade ontstaan. Dit proces kan leiden tot ongeremde celgroei.

Genetica: de handtekening van erfelijkheid
Genetische factoren spelen een belangrijke rol bij sommige typen maagpoliepen, vooral adenomen, die een kwaadaardig potentieel hebben.

• Mutaties in genen: Bij genetische syndromen zoals familiaire adenomateuze polyposis (FAP) en het Peutz-Jeghers-syndroom ontstaan poliepen door defecten in genen die normaal gesproken de celgroei reguleren, zoals het APC-gen.
• Erfelijke aanleg: Mensen met een familiegeschiedenis van poliepen of maagkanker hebben een verhoogd risico op het ontwikkelen van adenomen en andere typen maagpoliepen.

Voorbeeld: Bij patiënten met FAP kunnen tientallen adenomen worden gevonden, die een voorbode kunnen zijn van maagkanker.

Celveranderingen: de reis van normaal naar afwijkend
De vorming van een maagpoliep is een proces van celverandering dat vaak begint met een lokale prikkel.

• Hyperplasie: Door chronische prikkels vermenigvuldigen normale cellen zich sneller dan normaal, wat leidt tot een verdikking van het slijmvlies en de vorming van een hyperplastische poliep.
• Metaplasie en dysplasie: Bij adenomen ontstaan abnormale celveranderingen, waarbij cellen hun normale structuur en functie verliezen. Dit kan het eerste stadium zijn in een progressie richting maligniteit.
• Proces: De poliep groeit langzaam en kan uiteindelijk symptomen veroorzaken zoals bloeding of obstructie als de grootte toeneemt.

De invloed van de omgeving: regionale variaties
De types maagpoliepen en hun pathofysiologie variëren wereldwijd. In regio's met een hoge prevalentie van Helicobacter pylori worden meer hyperplastische poliepen gezien, terwijl in westerse landen fundische glandulaire poliepen dominant zijn vanwege wijdverbreid gebruik van protonpompremmers.

Oorzaken van poliepen in de maag

Maagpoliepen vormen zich in reactie op schade aan de maagwand. De meest voorkomende oorzaken van de maagpoliepen zijn:

Chronische maagontsteking

Maagontsteking, ook bekend als gastritis, kan de vorming van hyperplastische poliepen en adenomen veroorzaken. Hyperplastische poliepen worden waarschijnlijk niet kwaadaardig, alhoewel ze een risico vormen als ze groter zijn dan 1 cm. Adenomen zijn de minst voorkomende vorm van maagpoliepen, maar dit type kan uitgroeien tot kanker. Daarom worden ze gewoonlijk verwijderd.

Familiaire adenomateuze polyposis

Familiaire adenomateuze polyposis (FAP) is een erfelijke aandoening waarbij honderden poliepen in de dikke darm voorkomen. Ook gaat FAP vaak samen met een aantal andere, meer onschuldige verschijnselen, zoals poliepen in de maag

Regelmatig gebruik van bepaalde maagmedicijnen

Bepaalde type poliepen komen veel voor bij mensen die regelmatig protonpompremmers nemen om maagzuur te verminderen. Deze poliepen zijn over het algemeen klein en zijn geen reden tot bezorgdheid. Als ze groter worden dan 1 cm bestaat er een klein risico op kanker.

Risicofactoren

Factoren die de kansen op het ontwikkelen van maagpoliepen verhogen, zijn:

Leeftijd

Maagpoliepen komen vaker voor bij mensen van middelbare leeftijd en ouderen.

Bacteriële maaginfectie

Helicobacter pylori (H. pylori) bacteriën zijn een veelvoorkomende oorzaak van de gastritis die bijdraagt aan hyperplastische poliepen en adenomen.

Familiaire adenomateuze polyposis

Dit zeldzame, erfelijke syndroom verhoogt het risico van darmkanker en andere aandoeningen, waaronder maagpoliepen.

Bepaalde medicijnen

Langdurig gebruik van protonpompremmers, medicijnen voor de behandeling van gastro-oesofageale reflux ziekte, wordt geassocieerd met een bepaald type maagpoliep.

Symptomen maagpoliepen

De meeste maagpoliepen zijn asymptomatisch. Slechts zelden veroorzaakt een maagpoliep de volgende klachten:

• vage maagpijn of pijn in bovenbuik;
• bloedverlies, wat opgemerkt kan worden door een zwart gekleurde ontlasting of door het overgeven van bloed wat kan leiden tot bloedarmoede;
• een grote poliep kan de opening van de maag naar de dunne darm blokkeren. waardoor de maag vertraagd ledigt;
• problemen met de spijsvertering;
• verlies van eetlust;
• brandend maagzuur;
• vol gevoel na een kleine maaltijd;
• moeite met slikken;
• misselijkheid; en
• braken.

Huisarts inschakelen bij aanhoudende maagklachten

Het is verstandig om bij aanhoudende maagklachten naar de huisarts te gaan, zodat deze kan onderzoeken wat er aan de hand is of je zo nodig kan verwijzen naar een specialist. Als je bloed in je ontlasting aantreft of als je bloed opgeeft, is een bezoek aan de huisarts zeker noodzakelijk.

Onderzoek en diagnose

Onderzoeken die kunnen worden gebruikt om maagpoliepen te diagnosticeren zijn onder meer:

• Gastroscopie, een kijkonderzoek van de maag; en
• Weefselmonster (biopt) tijdens het kijkonderzoek kan worden verwijderd om te worden geanalyseerd in het laboratorium.

Behandeling: maagpoliep verwijderen

Een maagpoliep kan middels een kijkonderzoek van de maag (gastroscopie) aangetoond worden. De arts brengt hierbij een endoscoop (een flexibele slang met daaraan een camera, via je mond en slokdarm, in je maag. Voa deze slang kunnen allerlei chirurgische instrumenten in de maag gebracht worden. Tijdens dit onderzoek kan de arts meteen kleine hapjes weefsel (biopten) wegnemen om in het laboratorium te laten onderzoeken. Zo kan bepaald worden om wat voor een poliep het gaat. Tijdens een gastroscopie kunnen kleine poliepen verwijderd worden door middel van een klein grijpertje dat op de endoscoop zit. Bij één of meerdere grotere poliepen, is een operatie nodig om deze te verwijderen.

Hoe gaat een gastroscopie in zijn werk?

Tijdens een gastroscopie lig je op je zij op de behandeltafel. Een keelverdoving (met een spray) of zelfs een roesje als je erg gespannen bent, is mogelijk. Je krijgt vervolgens een bijtring tussen je kaken, waarna de scoop achterop je tong wordt gelegd. Met een paar keer slikken glijdt de scoop via je keel in je slokdarm de maag in. Nu kan de binnenkant van de maagwand bekeken worden en en daar waar nodig stukjes weefsel weggenomen worden voor nader microscopisch onderzoek. Dit doet geen pijn. Tijdens het onderzoek kun je gewoon ademen; de slang in je keel belemmert je niet bij de ademhaling. Het is mogelijk dat de arts bij het maagonderzoek wat lucht in je maag pompt om de maagwand beter te kunnen onderzoeken. Dat geeft een wat onaangenaam en 'opgeblazen' gevoel. Wat kleinere poliepen kunnen tijdens een gastroscopie verwijderd worden met behulp van een klein grijpertje die op de endoscoop wordt bevestigd. Een andere mogelijkheid is om de maagpoliepen te vernietigen door ze via de endoscoop bloot te stellen aan hitte, elektrische stroom of een krachtige lichtstraal.

Prognose

De behandelend arts zal de vooruitzichten in jouw specifieke situatie bespreken. De prognose hangt af van de aard van de poliepen, of ze potentieel kwaadaardig zijn, en je algehele gezondheid. Bij goedaardige poliepen is meestal niets aan de hand, maar je arts kan voorstellen om ze uit voorzorg te verwijderen.

Complicaties

Hoewel de meeste maagpoliepen onschuldig zijn en geen symptomen veroorzaken, kunnen ze in sommige gevallen leiden tot complicaties die aandacht en behandeling vereisen. Deze complicaties ontstaan afhankelijk van het type poliep, de grootte en eventuele bijkomende factoren. Hier zijn de belangrijkste complicaties die maagpoliepen kunnen veroorzaken, met een blik op hun impact op de gezondheid.

Bloedingen: een stille waarschuwing
Maagpoliepen kunnen in zeldzame gevallen aanleiding geven tot bloedingen. Vooral grotere poliepen of poliepen die zich in een omgeving met veel zuur bevinden, zijn hier gevoelig voor.

• Symptomen: Bloedingen kunnen zich uiten als zwarte, teerachtige ontlasting (melena) of als bloedbraken (hematemesis).
• Oorzaak: De poliep kan geïrriteerd raken door het maagzuur of beschadigd worden door beweging van voedsel.

Voorbeeld: Een patiënt met een hyperplastische poliep rapporteerde vermoeidheid en bleekheid, veroorzaakt door langzaam bloedverlies dat leidde tot bloedarmoede.

Groottegerelateerde complicaties: obstructie in de maag
Grote maagpoliepen, vooral die in de buurt van de maaguitgang (pylorus), kunnen mechanische problemen veroorzaken.

• Obstructie: Een grote poliep kan de doorgang van voedsel belemmeren, wat leidt tot misselijkheid, braken en een vol gevoel na het eten.
• Verminderde voedselopname: Dit kan resulteren in gewichtsverlies en ondervoeding bij aanhoudende obstructie.

Kwaadaardige ontaarding: wanneer goedaardig niet meer onschuldig is
Hoewel de meeste maagpoliepen goedaardig blijven, kunnen sommige typen een verhoogd risico op maligniteit hebben.

• Adenomen: Deze poliepen hebben de grootste kans om te ontaarden in maagkanker. Het risico hangt af van de grootte en de mate van celveranderingen (dysplasie).
• Hyperplastische poliepen: Deze zijn meestal goedaardig, maar kunnen in zeldzame gevallen kwaadaardig worden, vooral bij langdurige ontsteking van het maagslijmvlies.

Cijfers: Bij adenomen groter dan 2 cm is de kans op maligniteit meer dan 40%. Dit benadrukt het belang van regelmatige monitoring en eventuele verwijdering.

Chronische ontsteking: een voedingsbodem voor complicaties
Bij poliepen die ontstaan door langdurige ontsteking, zoals bij Helicobacter pylori-infecties of atrofische gastritis, kan het omliggende maagslijmvlies verder beschadigd raken.

• Risico op maagatrofie: Chronische ontsteking kan leiden tot dunner worden van het maagslijmvlies, wat de beschermende functie tegen maagzuur vermindert.
• Verhoogde kans op maagzweren: Het beschadigde slijmvlies kan gevoeliger worden voor zuur, wat maagzweren kan veroorzaken.

Andere complicaties: zeldzaam maar mogelijk
Sommige complicaties van maagpoliepen zijn minder frequent, maar verdienen aandacht:

• Infectie: Een geïnfecteerde poliep kan leiden tot plaatselijke pijn en ontsteking.
• Poliepinversie: In zeldzame gevallen kan een poliep zich omklappen of losraken, wat acute pijn of irritatie veroorzaakt.

Preventie van maagpoliepen: zorg voor je maag, bescherm je gezondheid

Ofschoon maagpoliepen niet altijd te voorkomen zijn – vooral wanneer genetische factoren een rol spelen – kunnen gezonde gewoonten en gerichte maatregelen de kans op het ontstaan ervan verkleinen. Hier zijn zowel bekende als minder voor de hand liggende manieren om je maag gezond te houden en het risico op maagpoliepen te minimaliseren.

Een gezonde levensstijl: de eerste verdedigingslinie
Je dagelijkse gewoonten spelen een belangrijke rol in het voorkomen van maagpoliepen. Een gezonde levensstijl ondersteunt niet alleen het maagslijmvlies, maar vermindert ook ontstekingen en irritaties.

• stop met roken: Roken beschadigt het maagslijmvlies en verhoogt het risico op zowel maagpoliepen als zweren.
• Matig alcoholgebruik: Overmatig alcoholgebruik kan het slijmvlies irriteren en ontstekingen veroorzaken, wat poliepvorming bevordert.
• Gezond gewicht: Overgewicht en obesitas worden geassocieerd met een verhoogd risico op maagproblemen, waaronder reflux en poliepen.

Tip: Een wandeling na de maaltijd kan de spijsvertering bevorderen en maagproblemen verminderen.

Voeding: eet je maag gezond
Wat je eet, heeft direct invloed op de gezondheid van je maag. Bepaalde voedingsmiddelen ondersteunen het slijmvlies, terwijl andere juist schadelijk kunnen zijn.

• Eet minder zout en bewerkte voeding: Zoute, gerookte en bewerkte voedingsmiddelen verhogen het risico op maagontsteking en poliepen, vooral in combinatie met Helicobacter pylori.
• Voeg antioxidanten toe: Groenten en fruit rijk aan antioxidanten, zoals broccoli, spinazie en blauwe bessen, helpen ontstekingen te verminderen.
• Probiotica: Gefermenteerde voedingsmiddelen zoals yoghurt, kefir en kimchi ondersteunen een gezonde balans van bacteriën in de maag, wat beschermend werkt tegen ontstekingen.

Voorbeeld: Een mediterraan dieet met veel groenten, olijfolie en volle granen is bewezen effectief in het ondersteunen van de maaggezondheid.

Beheers Helicobacter pylori: bestrijd de stille vijand
Een infectie met Helicobacter pylori is een belangrijke risicofactor voor maagpoliepen, vooral hyperplastische poliepen. Vroege detectie en behandeling kunnen het risico aanzienlijk verlagen.

• Test op Helicobacter pylori: Bij aanhoudende maagklachten of een familiegeschiedenis van maagproblemen is een eenvoudige adem- of bloedtest beschikbaar.
• Behandel infecties tijdig: Een antibioticakuur gecombineerd met maagzuurremmers kan de bacterie uitroeien en ontstekingen verminderen.
• Voorkom overdracht: Zorg voor goede hygiëne, zoals handen wassen en het vermijden van gedeeld eetgerei, om verspreiding van Helicobacter pylori binnen huishoudens te beperken.

Bewust medicatiegebruik: minder is soms meer
Langdurig gebruik van bepaalde medicijnen, zoals protonpompremmers (PPI’s), kan de kans op fundische glandulaire poliepen verhogen. Hoewel deze poliepen meestal goedaardig zijn, is voorzichtigheid geboden.

• Gebruik PPI’s alleen wanneer nodig: Bespreek met je arts of langdurig gebruik van maagzuurremmers noodzakelijk is, en vraag naar alternatieven indien mogelijk.
• Kies voor maagvriendelijke pijnstillers: Vermijd overmatig gebruik van NSAID’s zoals ibuprofen, die het maagslijmvlies kunnen beschadigen.

Regelmatige controles: wees je eigen beste beschermer
Preventie draait ook om bewustzijn en monitoring. Regelmatige medische controles kunnen helpen om vroege veranderingen in het maagslijmvlies op te sporen.

• Gastroscopie bij risico’s: Mensen met een familiegeschiedenis van maagpoliepen of maagkanker, of met aanhoudende maagklachten, kunnen baat hebben bij periodieke controles.
• Let op waarschuwingssignalen: Symptomen zoals aanhoudende maagpijn, misselijkheid of bloed in de ontlasting vereisen directe medische aandacht.

Mindfulness en stressreductie: bescherm je maag tegen onzichtbare vijanden
Chronische stress kan de maag kwetsbaar maken door verhoogde zuurproductie en verzwakking van het slijmvlies.

• Mindfulness en ademhalingsoefeningen: Deze technieken helpen om stress te verminderen, wat indirect de maag beschermt.
• Vermijd stressvolle eetgewoonten: Eet in een ontspannen omgeving en kauw goed om de belasting van je maag te minimaliseren.

Voorbeeld: Een dagelijkse routine van 10 minuten ademhalingsoefeningen kan helpen om spijsverteringsklachten te verminderen.

Lees verder

• Maagaandoeningen: symptomen, oorzaak en behandeling
• Maagbloeding: symptomen, oorzaken, behandeling en prognose
• Maagzweer klachten: maagpijn, rugpijn, misselijk en boeren
• Doffe, zeurende of stekende pijn in bovenbuik
• Maagzweer: zeurende of brandende pijn in de bovenbuik