Een beroerte krijg je altijd samen
Een beroerte of herseninfarct zet niet alleen het leven van de patiënt op zijn kop, ook het leven van de partner of andere familieleden, wordt er drastisch door veranderd. Een beroerte krijg je altijd samen. Zaken die je vroeger samen deed zijn voorbij want alles moet worden afgestemd op de getroffen partner.
Het leven na de revalidatie samen weer oppikken
Soms loopt het met een sisser af maar meestal volgt er na een beroerte (of herseninfarct) een lange periode van revalidatie. Als die periode eenmaal achter de rug is, is het vooral belangrijk dat de patiënt iets creatiefs gaat doen om zijn bestaan geestelijk en motorisch weer op de rails te krijgen. Alles uiteraard voor zover lichaam en geest dat nog toelaten.
Bij een beroerte telt elke seconde
Maar niet alleen in de periode na revalidatie zullen partners samen moeten zoeken naar een nieuwe invulling van hun leven, ook op het moment dat het noodlot toeslaat, is men heel nadrukkelijk op elkaar aangewezen. Het is van cruciaal belang dat de partner van de patiënt de eerste voortekenen van een beroerte snel en op een juiste manier inschat, want snel handelen kan achteraf een wereld van verschil betekenen: het ziekenhuis weer lopend verlaten of overlijden in een verpleeghuis. Bij een herseninfarct telt immers elke seconde.
Snelle behandeling met sterke bloedverdunners van levensbelang
Een snelle behandeling met sterke bloedverdunners, ook wel trombolyse genaamd, kan achteraf veel narigheid voorkomen. Op die manier kan men het bloedpropje dat de beroerte veroorzaakte, oplossen. De trombolyse-therapie wordt nu al een reeks van jaren met veel succes toegepast en verbetert de kansen op volledig herstel aanzienlijk.
Als getroffen patiënten binnenkomen op een afdeling neurologie is het zaak dat alles daarvoor al in gereedheid is gebracht. Alle spullen voor het aanbrengen van de infusen, moeten als het ware grijpklaar liggen. Men blijft continu bezig om de snelheid te verhogen. Waar vroeger een verpleegkundige met behulp van een rekenmachine de juiste dosering moest bepalen, ligt er tegenwoordig een kant en klare tabel gereed met de medicijndosering naar
lichaamsgewicht.
Naaste familie is erg belangrijk bij herstel
De gevolgen van een beroerte treffen, zoals hiervoor al opgemerkt, niet alleen de patiënt zelf, maar ook de mensen die hun leven met hem delen. Die naasten moeten veel tijd, geduld en inlevingsvermogen bezitten en hun leven vaak volledig omgooien. Reizen, hobby's en sociale contacten worden doorgaans sterk beïnvloed door de handicap van de partner. Want van de een op de andere dag is de partner of de ouder op hulp, ondersteuning en aanmoediging aangewezen, zaken die verpleegkundigen of therapeuten niet of niet blijvend kunnen leveren. Voor het succes van de revalidatie na een beroerte is de rol van de familie dus cruciaal.
Een vreemde in eigen huis
Bijzonder problematisch is het voor familieleden van patiënten, wanneer door het herseninfarct ook de persoonlijkheid van een vertrouwd iemand veranderd is. Sommige patiënten reageren op de hulpeloosheid en het plotseling wegvallen van eigen vaardigheden aanvankelijk met wanhoop en depressie, anderen reageren zelfs agressief. Vaak is als gevolg van een herseninfarct ook de emotionele controle in de hersenen aangetast, zodat de patiënt op ongepaste momenten lacht of huilt. Voor de naasten kan dit een aanzienlijke belasting zijn. Op zo'n moment is het belangrijk om de agressie en tranen niet al te zeer op jezelf in te laten werken.
Revalidatie alleen volstaat niet
Familieleden zijn de belangrijkste helpers van een getroffen persoon om na een beroerte de weg naar een zelfstandig leven weer mogelijk te maken. Revalidatietherapie alleen volstaat niet om de spraak of bewegingscontrole weer te herstellen. Partners en overige naaste familieleden moeten de verleiding weerstaan om de betrokkene te zeer te bemoederen, hem zaken uit handen te nemen of bijvoorbeeld onvolledige zinnen voor hem af te maken.
Aan partners wordt ook geadviseerd om geen besluiten over het hoofd van de betrokken persoon heen te nemen, maar hem voor zichzelf te laten spreken. Dat geldt vooral voor diegenen die hun gedachten door de beroerte moeilijk kunnen overbrengen. Laat aan anderen merken dat de patiënt voor u even gelijkwaardig, lief en waardevol is als mens is, dan vóór zijn ziekte.
Motiveren in plaats van corrigeren
Na een beroerte is het zowel voor de patiënt als voor zijn naasten van belang dat het leven verder gaat. Elk kleine stap en vooruitgang moet worden gewaardeerd. Mensen die een beroerte hebben gehad, moeten hun zelfstandigheid zo veel mogelijk herwinnen. En daarbij gaat het er niet om dat het resultaat perfect is. Dat geldt voor de spraak evenzeer als bijvoorbeeld voor het zelfstandig aankleden.
Lees verder