Poepen lukt niet, maar ik moet wel! Wat kan ik doen?

Dagelijks nemen we veel voedsel in en dat wordt in de maag met darmen verteerd. Het geeft ons energie, mineralen en andere voedingsstoffen, zodat we goed kunnen blijven doordraaien. Overblijfselen daarvan hopen zich in de endeldarm op en zullen bij de stoelgang het lichaam verlaten. Soms kan het voorkomen dat men wel de neiging heeft, maar komt het er gewoon niet uit. Wat kun je doen als het poepen bij een neiging niet op gang komt?

Wat voer je af bij de stoelgang?

Krijg je de neiging om te gaan poepen, dan is er sprake van ophoping van ontlasting in de endeldarm. Dit is het laatste verticale deel van het darmstelsel, voordat het mengsel het lichaam verlaat. De keutel bestaat uit voedselrestanten, welke niet meer worden opgenomen. Bovendien zit het boordevol met verbruikte darmbacteriën. Normaal heeft poep een donkerbruine kleur en dat wordt veroorzaakt door het toevoegen van gal, nadat het de maag is gepasseerd. Aan het groenachtige gal is bilirubine toegevoegd. Dit is een afvalproduct nadat hemoglobine uit rode bloedlichaampjes is afgebroken. Die stof is geel en zal in hoge concentraties bruin worden. Zodra men de neiging heeft, gaat men naar het toilet. Maar wat moet je doen als het poepen dan niet lukt?

Harde blokkade en poepen lukt niet

Verblijft de ontlasting langdurig in het darmstelsel – mogelijk door inwendige aandoeningen – dan kan de poep uitdrogen. De keutel verhardt, waardoor het een blokkade kan vormen. Het kan daarnaast moeilijk door het darmkanaal verplaatsen. Heeft het door de peristaltische beweging uiteindelijk wel de endeldarm bereikt, dan gaat het lastig door de opening. Normaal is het zacht, waardoor de sluitspier niet veel werk hoeft te doen. Bij een harde keutel is dat anders en dus zal het er pas met veel kracht met persen uitkomen. Bovendien kan het pijn doen.

Invloed van bekkenbodemspanning

De bekkenbodem wordt gevormd door een harde stevige spier, zodat de inhoud van de buik wordt tegengehouden. Hoe strak die spieren staan, heeft direct invloed op de werking van zowel de sluitspier, de blaas als ook de vagina. Een te slappe spier zorgt ervoor dat bijvoorbeeld de blaas, baarmoeder en darmen afzakken. Een hoge spanning betekent dat de sluitspier lastig open gaat, waardoor poep gedwongen wordt tegengehouden. Een hoge bekkenbodemspanning komt relatief vaak bij vrouwen voor. Nadat men is bevallen van een kind, dient men voldoende spieroefeningen te doen om de bekkenbodem normaal te laten herstellen. Dit kan tot overmatige spanning leiden.

Onvoldoende ontspanning en stress

Hoeveel spanning op de sluitspier staat, hangt ook samen met stress. Veel werkdruk en spanningen zorgen ervoor dat er relatief meer zuur in het lichaam aanwezig is. Dit melkzuur zorgt ervoor dat spieren meer samengetrokken zijn, zo ook de sluitspier. Te veel stress is nooit goed voor het lichaam, omdat zuren pijntjes, krampen en ontstekingen kunnen veroorzaken. Daarnaast verbruikt stress veel serotonine, waardoor depressiviteit in de kaart wordt gespeeld. Ontstressen, onthaasten en optimisme zijn dus van essentieel belang om een gezond lichaam te hebben. Deze factoren hebben eveneens invloed op hoe goed de stoelgang verloopt.

Wat te doen?

Heb je de neiging om te poepen maar lukt het niet, wat kun je dan doen? Omdat het vaak is gerelateerd aan teveel spanningen in de spieren, is ontspanning van belang. Bij de meeste mensen helpt een half uur wandelen zeker, zodat de spanning wegvloeit. Het is daarbij van belang om juist niet aan de ontlasting te denken, maar bijvoorbeeld te genieten van de mooie natuur buiten. De stoelgang kan daarna op een meer ontspannen manier tot stand komen. Deze methode geniet altijd de voorkeur boven een klysma, omdat de darmen actief blijven. Ook tijdens het poepen moet je er niet teveel op concentreren. Lees bijvoorbeeld een stripboek of doe een spel op je mobiel. Vaak komt het op deze manier vanzelf opgang. Mocht het echter zijn dat het er als nog niet uit komt – denk aan enkele dagen tot een week - dan kun je een klysma of stoelgangbevorderende medicatie overwegen. Informeer daartoe bij jouw huisarts.