Bestraling bij prostaatkanker met behulp van goudmarkers
Enkele behandelingen zijn mogelijk bij prostaatkanker: Chirurgie, hormoontherapie en/of radiotherapie. Radiotherapie vernietigt de eventueel overgebleven tumorresten nadat de tumor chirurgisch verwijderd is. Door de uitwendige bestraling raakt het DNA beschadigd waardoor de tumorcellen, in tegenstelling tot gezonde cellen, zich niet meer herstellen. Het bestralingsapparaat waarmee een prostaatkankerpatiënt een behandeling krijgt, heet een lineaire versneller. Vaak krijgt de patiënt eerst goudmarkers geïmplanteerd alvorens de bestraling doorgaat.
Wat is bestraling?
Bestraling is een veelgebruikte behandeling voor prostaatkanker. Het omvat het gebruik van hoge-energie straling om kankercellen te doden of hun groei te stoppen. Het doel van bestraling is om de tumor te verkleinen of volledig te verwijderen. Bestraling kan worden toegepast als primaire behandeling of in combinatie met andere therapieën zoals chirurgie of hormoontherapie.
Bestraling kan zowel curatief als palliatief zijn. In het curatieve geval is de intentie om de kanker volledig te genezen, terwijl bij palliatieve bestraling de focus ligt op het verlichten van symptomen en het verbeteren van de kwaliteit van leven bij patiënten met gevorderde kanker. De keuze voor bestraling hangt af van verschillende factoren, waaronder de stadia van de kanker, de gezondheid van de patiënt en de voorkeuren van de patiënt.
Het proces van bestraling
Tijdens de behandeling wordt de patiënt meestal in een specifieke positie geplaatst om ervoor te zorgen dat de straling nauwkeurig op de tumor gericht is. Het proces omvat het maken van een behandelplan dat rekening houdt met de grootte en locatie van de tumor, evenals de gezondheid van omliggende weefsels. Deze plannen worden vaak gemaakt met behulp van beeldvormingstechnieken zoals CT-scans en MRI's om de bestraling zo effectief mogelijk te maken.
Voorbereiding op bestraling
Voor de start van de behandeling ondergaat de patiënt verschillende voorbereidende procedures. Dit kan onder meer het uitvoeren van bloedonderzoek en beeldvorming omvatten om de exacte locatie en omvang van de tumor vast te stellen. De patiënt krijgt ook instructies over wat hij of zij kan verwachten tijdens de behandelingen, inclusief eventuele bijwerkingen die zich kunnen voordoen.
Soorten bestraling
Er zijn verschillende soorten bestraling die kunnen worden toegepast bij prostaatkanker, waaronder externe bestraling en interne bestraling (brachytherapie).
Externe bestraling
Externe bestraling richt zich van buitenaf op de tumor met behulp van een stralingsmachine. Dit type bestraling kan in meerdere sessies worden gegeven en is vaak de eerste keuze voor de behandeling van prostaatkanker. De behandeling zelf duurt meestal enkele minuten per sessie, hoewel de voorbereidingen en positionering meer tijd kunnen vergen.
Interne bestraling (brachytherapie)
Bij interne bestraling worden radioactieve bronnen direct in of nabij de tumor geplaatst. Dit kan worden gedaan met behulp van kleine zaadjes of implantaten die tijdelijk of permanent kunnen zijn. Deze methode zorgt ervoor dat de straling heel gericht is en omliggend weefsel minimaal wordt blootgesteld aan straling. Brachytherapie kan alleen worden uitgevoerd of in combinatie met externe bestraling, afhankelijk van de specifieke situatie van de patiënt.
Het bestralingsteam
Een bestralingsteam bestaat meestal uit verschillende zorgverleners, waaronder radiotherapeuten, radiologisch laboranten en verpleegkundigen.
De rol van de radiotherapeut
De radiotherapeut is verantwoordelijk voor het ontwikkelen van het behandelingsplan en het aanpassen van de behandeling op basis van de respons van de patiënt. Ze zijn ook beschikbaar voor vragen en zorgen die de patiënt tijdens de behandeling kan hebben.
De rol van de verpleegkundige
De verpleegkundige speelt een cruciale rol in het zorgproces, door patiënten te begeleiden en hen te ondersteunen bij het omgaan met de bijwerkingen van de behandeling. Ze bieden ook informatie over hoe patiënten hun algehele welzijn kunnen behouden tijdens de bestraling.
De rol van laboranten
Radiologisch laboranten zijn verantwoordelijk voor het uitvoeren van de bestraling en zorgen ervoor dat de apparatuur correct is ingesteld. Ze zijn getraind in het gebruik van complexe technologieën en zorgen ervoor dat de procedures veilig en effectief worden uitgevoerd.
Tijdschema voor behandeling
Bestraling kan over meerdere weken worden verspreid, afhankelijk van de specificiteit van de behandeling.
Frequentie van behandelingen
Meestal wordt bestraling vijf dagen per week gegeven, met pauzes in het weekend om gezonde cellen de kans te geven zich te herstellen. Dit tijdschema kan echter variëren op basis van de behandeldoelen en de respons van de patiënt.
Duur van de behandeling
De duur van de behandeling kan variëren van enkele weken tot enkele maanden, afhankelijk van de agressiviteit van de kanker en de gekozen behandelmethode. Het is belangrijk voor patiënten om geduldig en gemotiveerd te blijven gedurende het hele proces.
Gesprek met radiotherapeut
Voordat de bestralingsbehandeling (
radiotherapie) begint, krijgt de patiënt met
prostaatkanker altijd eerst een afspraak bij de radiotherapeut op de polikliniek. De radiotherapeut geeft de patiënt informatie over de behandeling en er is ruimte om vragen te stellen. Soms krijgt de patiënt een lichamelijk onderzoek. Na dit gesprek start de voorbereiding op de bestralingsbehandeling.
Voorbereiding: Plaatsing goudmarkers
Doel
Meestal brengt een radiotherapeut voor de bestraling goudmarkers aan in de prostaat. Goudmarkers zijn goudstaafjes van vier millimeter lang en één millimeter dik. Deze brengt de radiotherapeut in om de beweging van de prostaat goed te volgen tijdens de bestraling. Hierdoor wordt de blaas en het darmweefsel rondom de prostaat zo min mogelijk bestraald.
Praktisch
In overleg met de radiotherapeut dient de patiënt hiervoor enkele dagen op voorhand antistollingsmedicatie tijdelijk stop te zetten. Voor de patiënt voelt het plaatsen van goudmarkers aan als een
biopsie die hij eerder door de uroloog heeft gekregen; het is niet pijnlijk, maar wel gevoelig. De goudmarkers blijven permanent in de prostaat zitten, zonder klachten voor de patiënt.
Behandeling zelf: Goudmarkers plaatsen
Via de anus brengt de radiotherapeut eerst een echoapparaat in. Hierdoor ziet de radiotherapeut de prostaat goed. De radiotherapeut plaatst daarna met behulp van twee holle naalden drie of vier markers door de huid in de prostaat. De radiotherapeut geeft de patiënt tijdens het eerste gesprek een recept mee voor
antibiotica, die hij moet innemen voor en soms eveneens na de plaatsing van de goudmarkers om
ontstekingen te voorkomen.
Bijwerkingen
Lichte napijn en
bloed in de urine zijn mogelijke bijwerkingen, maar dit gaat snel weer over. Als de patiënt
koorts krijgt, moet hij onmiddellijk contact opnemen met de uroloog.
Voorbereiding: CT-scan
Praktisch
De
CT-scan duurt ongeveer twintig à dertig minuten. Ongeveer een week na plaatsing van de markers krijgt de patiënt een CT-scan ter voorbereiding op de bestraling. Voor de CT-scan krijgt de patiënt een drink- en plasinstructie: de blaas moet vol zijn en de endeldarm zo leeg mogelijk. Voor het legen van de endeldarm krijgt de patiënt een zetpil die hij drie tot vier uur voor de scan moet inbrengen. Deze instructies zijn belangrijk om de bijwerkingen zo veel mogelijk te beperken.
CT-scan zelf
Bij het maken van de CT-scan is de houding van de patiënt cruciaal. Deze moet hetzelfde zijn als tijdens de bestraling. De laboranten tekenen lijnen op de huid met een viltstift en plaatsen later zo weinig mogelijk blijvende tatoeagepuntjes om de positie bij elke sessie nauwkeurig te kunnen herhalen. Dit is niet pijnlijk, het voelt aan als een speldenprikje. Na de scan mag de patiënt meteen naar huis.
Bestralingsplan maken
Na de CT-scan worden de afbeeldingen door de radiotherapeut geanalyseerd. De radiotherapeut bepaalt het te bestralen gebied en de omliggende organen. Indien nodig worden aanvullende onderzoeken, zoals een
MRI-scan, uitgevoerd. De laboranten maken op basis van deze beelden een bestralingsplan, waarbij geprobeerd wordt om zo veel mogelijk tumorweefsel te bestralen en gezond weefsel te sparen. De radiotherapeut keurt dit plan goed voordat de behandeling begint.
Bestraling
Praktisch
Duur van de bestralingsbehandeling
De totale duur van de bestraling is afhankelijk van het type en de locatie van de tumor. De patiënt krijgt meestal vier tot vijf keer per week een bestraling, afhankelijk van het gekozen behandelplan. Dit kan variëren van één dag tot enkele weken, individueel bepaald door de radiotherapeut.
Duur van een bestralingssessie
Een bestralingssessie duurt ongeveer acht tot twintig minuten. De bestraling zelf vindt plaats vanuit verschillende richtingen, en tijdens de sessie worden foto’s gemaakt om te controleren of de patiënt in dezelfde positie ligt als tijdens de CT-scan. De beelden zijn echter niet bedoeld om het effect van de bestraling te beoordelen.
Bestraling zelf
Bij aankomst meldt de patiënt zich bij de balie en wacht tot een laborant hem naar de bestralingsruimte begeleidt. Voor de eerste sessie krijgt de patiënt uitleg over het verloop van de behandeling. De patiënt moet enkele kledingstukken uittrekken, waarna hij door een gang naar de bestralingsruimte loopt. Twee laboranten helpen de patiënt om op dezelfde manier te liggen als bij de CT-scan, met behulp van de tatoeagepuntjes. Het bestralingstoestel draait om de patiënt heen zonder hem aan te raken. De laboranten verlaten de ruimte tijdens de bestraling, maar houden de patiënt via camera’s in de gaten. Na afloop begeleidt de laborant de patiënt terug naar de kleedruimte.
Nazorg en opvolging
Nazorg is een cruciaal onderdeel van de behandeling van prostaatkanker. Na de bestraling is het belangrijk dat patiënten regelmatig hun artsen raadplegen voor controles en om eventuele bijwerkingen te bespreken.
Controle van bijwerkingen
Bijwerkingen van bestraling kunnen variëren, afhankelijk van de dosis en het behandelingsgebied. Het is van belang dat patiënten openhartig zijn over hun ervaringen, zodat zorgverleners hen effectief kunnen ondersteunen en indien nodig aanpassingen in de behandeling kunnen maken.
Langetermijneffecten
Patiënten moeten zich ook bewust zijn van mogelijke langetermijneffecten van bestraling, zoals veranderingen in de urinestroom of seksuele functies. Regelmatige follow-ups zijn belangrijk om deze effecten te monitoren en waar nodig hulp te bieden.
Preventieve maatregelen
Tijdens de nazorg kunnen artsen ook aanbevelingen doen voor preventieve maatregelen die de kans op terugkeer van de kanker kunnen minimaliseren, zoals veranderingen in levensstijl en aanvullende behandelingsopties.
Deze uitgebreide tekst biedt een gedetailleerd overzicht van bestraling bij prostaatkanker, inclusief belangrijke aspecten van het proces, zorgteams, en de impact op de levensstijl van patiënten.
Levensstijl en aanpassingen
Patiënten worden aangemoedigd om gezonde levensstijlkeuzes te maken tijdens hun bestraling.
Voedingspatroon
Een evenwichtig voedingspatroon is essentieel om het immuunsysteem te ondersteunen en de energieniveaus op peil te houden. Het kan nuttig zijn om een diëtist te raadplegen die gespecialiseerd is in voedingsadvies voor kankerpatiënten.
Hydratatie
Voldoende hydratatie is ook cruciaal, aangezien bestraling soms kan leiden tot uitdroging. Patiënten moeten ervoor zorgen dat ze genoeg water drinken gedurende de dag en kunnen baat hebben bij het vermijden van cafeïne en alcohol.
Lichaamsbeweging
Regelmatige lichaamsbeweging kan helpen om de energieniveaus op peil te houden en het algehele welzijn te bevorderen. Dit kan variëren van lichte oefeningen zoals wandelen tot meer gestructureerde fitnessprogramma's, afhankelijk van de mogelijkheden van de patiënt.
Psychosociale ondersteuning
Het omgaan met prostaatkanker en de bijbehorende behandelingen kan emotioneel uitdagend zijn.
Therapie en steungroepen
Psychosociale ondersteuning, waaronder therapie of deelname aan steungroepen, kan patiënten helpen om met de emotionele impact van hun diagnose en behandeling om te gaan. Het delen van ervaringen met anderen in vergelijkbare situaties kan een gevoel van verbondenheid en begrip bieden.
Ondersteuning voor partners en familieleden
Ook partners en familieleden kunnen de impact van de diagnose en behandeling voelen. Het is belangrijk dat zij ook toegang hebben tot ondersteuningsbronnen, zodat zij kunnen leren hoe ze hun geliefde het beste kunnen ondersteunen tijdens het behandeltraject.
Professionele hulp
Indien nodig kan het inschakelen van professionele hulp, zoals psychotherapie, zeer waardevol zijn. Dit kan patiënten helpen om stress en angst te verminderen en hen in staat stellen om beter om te gaan met de veranderingen die de behandeling met zich meebrengt.
Bijwerkingen
De radiotherapeut geeft advies over het omgaan met bijwerkingen en schrijft indien nodig medicatie voor. Veelvoorkomende bijwerkingen bij prostaatbestraling zijn:
- Droog orgasme: De patiënt krijgt nog wel het gevoel van klaarkomen, maar dan zonder zaadlozing.
- Erectiestoornissen, ontlasting: Daarnaast ontwikkelen er zich op de lange termijn door de bestraling erectiestoornissen, en krijgt de patiënt mogelijk slijm en bloed in de ontlasting.
- Gevoel anus: De anus voelt “schrijnend” aan.
- Haaruitval: Afhankelijk van de dosis valt een gedeelte van het schaamhaar gedeeltelijk of voorgoed uit.
- Irritatie van de darm, de blaas en de plasbuis: De patiënt krijgt hierdoor bijvoorbeeld meer of dunnere ontlasting. Ook krijgt de patiënt pijn bij het plassen (dysurie) en moet hij misschien vaker plassen (pollakisurie), met name ’s nachts (nycturie)
- Onvruchtbaar: Het gebeurt dat de testikels een kleine stralingsdosis opvangen; de spermakwaliteit neemt af waardoor er een kans is dat de man onvruchtbaar wordt.
- Vermoeidheid: Vermoeidheid komt regelmatig voor en treedt geleidelijk aan op tijdens de behandeling.
De meeste bijwerkingen ontstaan tijdens de bestraling en verdwijnen binnen twee tot drie weken na de laatste sessie. De locatie van het bestralingsgebied bepaalt welke bijwerkingen optreden.
Tips en adviezen
Een gezonde levensstijl is belangrijk, met gevarieerde voeding en voldoende beweging. Stoppen met
roken is cruciaal, omdat roken het effect van de bestraling negatief beïnvloedt en meer bijwerkingen veroorzaakt.
Praktische tips voor het omgaan met bestraling bij prostaatkanker met behulp van goudmarkers
Bestraling is een veelgebruikte behandelmethode bij prostaatkanker, waarbij straling wordt gebruikt om kankercellen te doden of de tumor te verkleinen. Bij sommige gevallen van prostaatkanker worden goudmarkers gebruikt om de positie van de prostaat nauwkeurig te bepalen tijdens de bestraling. Dit proces kan enige tijd duren, en het is belangrijk om goed voorbereid te zijn en de juiste zorg te bieden voor zowel de patiënt als de omgeving. Hieronder volgen praktische tips voor het omgaan met bestraling bij prostaatkanker, inclusief het gebruik van goudmarkers.
Bereid je goed voor op de behandeling
Voordat de bestraling begint, wordt een planning gemaakt om de tumor nauwkeurig te bestralen, waarbij de positie van de prostaat precies moet worden gemeten. Hiervoor worden goudmarkers in de prostaat geplaatst. Deze markers, die ongeveer zo groot zijn als een rijstkorrel, helpen artsen bij het richten van de straling op de tumor en het vermijden van omliggende gezonde weefsels.
De procedure voor het plaatsen van de goudmarkers gebeurt vaak via een transrectale benadering (door de endeldarm), wat meestal geen al te ingrijpende ingreep is. Het is belangrijk om te weten dat je, hoewel het een relatief snelle procedure is, mogelijk wat ongemak kunt ervaren tijdens het plaatsen van de markers. Praat met je arts over eventuele zorgen en bespreek manieren om het proces zo comfortabel mogelijk te maken.
Neem voorzorgsmaatregelen voor de bestraling
Bestraling zelf is een pijnloze procedure, maar het kan enkele bijwerkingen met zich meebrengen, zoals vermoeidheid, huidirritatie, en tijdelijke veranderingen in de urinelozing of darmfunctie. Het is belangrijk om goed voorbereid te zijn op deze bijwerkingen en de nodige voorzorgsmaatregelen te nemen.
Eet een gezond, evenwichtig voedingspatroon en drink voldoende water om je lichaam gehydrateerd te houden. Vermijd zware of vette maaltijden die je spijsvertering kunnen belasten, vooral vlak voor de bestraling.
Omdat bestraling de huid kan irriteren, kun je wat milde, ongeparfumeerde lotions gebruiken om de huid te beschermen, maar vermijd stralingsgebied. Het is belangrijk om eventuele huidirritatie aan je arts te melden, zodat zij de juiste aanbevelingen kunnen doen.
Plan de behandelingen en volg je arts’ advies
Bestraling bij prostaatkanker met goudmarkers vereist een reeks behandelingen. Deze behandelingen kunnen dagelijks of om de paar dagen plaatsvinden, afhankelijk van het type behandelschema dat je arts heeft voorgesteld. Het is van groot belang om de afspraken voor je bestraling zorgvuldig te plannen en op tijd te zijn voor elke sessie.
Als je eenmaal de goudmarkers hebt geplaatst, zal de arts ze gebruiken om de prostaat nauwkeurig te bestralen. Het gebruik van goudmarkers maakt het mogelijk om de bestralingsstralen heel precies af te stemmen, wat de effectiviteit van de behandeling verhoogt en de bijwerkingen minimaliseert.
Volg het advies van je arts nauwkeurig op, zowel voor de bestralingsbehandelingen als voor het herstelproces. Het kan zijn dat je arts pijnstillers of ontstekingsremmers voorschrijft om de bijwerkingen van de bestraling te verlichten.
Beheer de bijwerkingen van bestraling
De bijwerkingen van bestraling kunnen variëren, maar de meest voorkomende zijn vermoeidheid, huidirritatie, en veranderingen in urinelozing of stoelgang. Veel patiënten ervaren een geleidelijke verbetering van de bijwerkingen naarmate de behandelingen vorderen.
Als je last hebt van vermoeidheid, probeer dan voldoende rust te nemen en je activiteiten aan te passen om overbelasting te voorkomen. Regelmatige lichaamsbeweging kan ook helpen om de vermoeidheid te verminderen, maar overleg altijd met je arts over welk soort activiteiten geschikt voor je zijn.
Als je merkt dat je huid geïrriteerd is, kun je zachte huidverzorgingsproducten gebruiken, maar overleg altijd met je arts voordat je nieuwe producten gebruikt. Als je problemen hebt met urineren of je stoelgang, laat dit dan weten aan je arts, aangezien er mogelijk behandelingen of aanpassingen nodig zijn om deze problemen te verlichten.
Zorg voor emotionele ondersteuning
Bestraling kan een emotioneel belastende ervaring zijn, vooral als je geconfronteerd wordt met de angst voor bijwerkingen of de impact van de behandeling. Het kan nuttig zijn om ondersteuning te zoeken bij familie, vrienden, of een therapeut om met de emotionele kant van de behandeling om te gaan.
Steungroepen voor mensen die prostaatkanker ondergaan, kunnen ook een waardevolle bron van steun zijn, omdat ze je in contact brengen met anderen die een soortgelijke ervaring doormaken. Het delen van ervaringen kan helpen om gevoelens van isolatie te verminderen en het proces draaglijker te maken.
Zorg goed voor jezelf na de behandeling
Na de bestralingsbehandelingen is het belangrijk om goed voor jezelf te blijven zorgen. Dit betekent dat je een gezond voedingspatroon blijft volgen, voldoende rust neemt, en blijft bewegen op een manier die goed voelt voor je lichaam.
Blijf ook je arts regelmatig raadplegen voor controleafspraken om te controleren hoe je lichaam reageert op de behandeling en om te zien of verdere actie nodig is. Blijf alert op eventuele veranderingen in je gezondheid en bespreek alles met je zorgteam.
Door deze praktische tips te volgen, kun je de bestraling bij prostaatkanker met behulp van goudmarkers op een goed georganiseerde en goed beheerde manier ondergaan. Het is belangrijk om proactief te zijn in je zorg en om ondersteuning te zoeken wanneer dat nodig is.
Misvattingen rond bestraling bij prostaatkanker met behulp van goudmarkers
Bestraling bij prostaatkanker is een gangbare behandelingsmethode, maar er bestaan veel misvattingen over het gebruik van goudmarkers om de bestralingsbehandeling te verbeteren. Goudmarkers, die kleine bolletjes van goud zijn, worden vaak geïmplanteerd in de prostaat om de locatie van de tumor nauwkeuriger te kunnen bepalen en de bestraling precies op de tumor te richten. Dit helpt niet alleen om de effectiviteit van de behandeling te vergroten, maar ook om het gezonde omliggende weefsel te sparen. Het gebruik van goudmarkers is echter nog steeds omgeven door misverstanden die soms tot verwarring kunnen leiden bij patiënten en hun zorgverleners.
Goudmarkers worden alleen gebruikt om de prostaat te markeren
Een veelvoorkomende misvatting is dat goudmarkers enkel dienen om de prostaat te markeren. Hoewel het klopt dat ze helpen om de prostaat te identificeren, hebben de goudmarkers ook een belangrijke rol in het verbeteren van de precisie van de bestraling. De markers fungeren als referentiepunten voor de artsen, zodat zij de bestraling nauwkeuriger kunnen toedienen, zelfs als de patiënt zich tijdens de behandeling beweegt. Dit vermindert het risico dat gezonde weefsels in de buurt van de prostaat onterecht bestraald worden. De markers helpen dus om de bestraling te optimaliseren, wat de effectiviteit van de behandeling verhoogt en bijdraagt aan het behoud van gezonde weefsels.
De procedure is pijnlijk en invasief
Veel mensen denken dat het implanteren van goudmarkers een pijnlijke en invasieve procedure is. In werkelijkheid is de procedure minimaal invasief en wordt meestal uitgevoerd onder lokale
verdoving. De artsen plaatsen de goudmarkers via de huid met behulp van een dunne naald. De procedure duurt meestal maar een paar minuten en de meeste patiënten ervaren slechts een lichte ongemakkelijkheid. De voordelen van het gebruik van goudmarkers wegen vaak op tegen het geringe ongemak van de procedure, aangezien het de nauwkeurigheid van de bestraling aanzienlijk verbetert.
Goudmarkers zijn permanent en kunnen niet worden verwijderd
Er is een misverstand dat goudmarkers permanent in het lichaam blijven en niet kunnen worden verwijderd. In werkelijkheid zijn goudmarkers ontworpen om in het lichaam achter te blijven, omdat ze geen schade veroorzaken en geen negatieve effecten hebben op de gezondheid op de lange termijn. Ze zijn biocompatibel, wat betekent dat ze geen afstotingsreacties veroorzaken. Hoewel ze in het lichaam blijven, hebben ze geen invloed op het dagelijks leven en vormen ze geen probleem voor de patiënt, zelfs niet na de
bestraling. De markers kunnen indien nodig door de arts worden verwijderd, maar dit is vaak niet nodig.
Bestraling met goudmarkers garandeert genezing van prostaatkanker
Hoewel het gebruik van goudmarkers de effectiviteit van de
bestraling kan vergroten, betekent dit niet dat het automatisch tot genezing van prostaatkanker leidt.
Bestraling is slechts één behandelingsoptie voor prostaatkanker, en de uitkomst hangt af van verschillende factoren, zoals het stadium van de kanker, de gezondheid van de patiënt en de manier waarop de kanker reageert op de behandeling. Goudmarkers verbeteren de nauwkeurigheid van de bestraling, maar het is essentieel om te begrijpen dat de behandeling slechts één onderdeel is van een breder behandelplan, dat vaak aanvullende behandelingen zoals chirurgie, hormoontherapie of chemotherapie omvat.
Bestraling met goudmarkers heeft geen bijwerkingen
Er is ook een misvatting dat
bestraling met behulp van goudmarkers geen bijwerkingen met zich meebrengt. Hoewel de technologie de nauwkeurigheid van de bestraling aanzienlijk verbetert en het risico op bijwerkingen vermindert, kunnen patiënten nog steeds last krijgen van enkele bijwerkingen van de
bestraling zelf. Veelvoorkomende bijwerkingen van
bestraling bij prostaatkanker zijn vermoeidheid, huidirritaties, en problemen met plassen of stoelgang. Deze bijwerkingen kunnen tijdelijk zijn en verdwijnen meestal na de behandeling. Het is belangrijk voor patiënten om de mogelijke bijwerkingen van
bestraling met hun arts te bespreken en samen te werken aan manieren om deze te beheren.
Goudmarkers kunnen de kans op recidief verhogen
Sommige patiënten vrezen dat het gebruik van goudmarkers de kans op het terugkeren van prostaatkanker, ook wel recidief genoemd, kan verhogen. Dit is echter niet het geval. Goudmarkers worden ingezet om de
bestraling zo precies mogelijk te richten, wat in feite het risico op schade aan gezonde weefsels vermindert en de kans op een effectieve behandeling vergroot. Er is geen bewijs dat het gebruik van goudmarkers de kans op recidief vergroot. Integendeel, ze zorgen ervoor dat de behandeling zoveel mogelijk gericht wordt op de tumor zelf, wat de algehele effectiviteit van de
bestraling verbetert.
Goudmarkers kunnen de kwaliteit van leven negatief beïnvloeden
Een andere misvatting is dat goudmarkers de kwaliteit van leven negatief kunnen beïnvloeden. Hoewel ze een tijdje in het lichaam blijven, hebben de goudmarkers geen invloed op het dagelijks functioneren van de patiënt. Ze zijn klein, biocompatibel en veroorzaken geen ongemak zodra ze geplaatst zijn. De meeste patiënten merken niet eens dat ze er zijn, en de markers veroorzaken geen bijwerkingen die de algehele gezondheid of levenskwaliteit beïnvloeden. De voordelen die ze bieden in termen van precisie bij de
bestraling zijn veel groter dan de geringe invloed die ze mogelijk hebben op het leven van de patiënt.
Lees verder